ถามผึถ้วยแก้ว

     การสื่อสารกับวิญญาณนั้นมีหลากหลายวิธีการอย่างเช่นการเข้าทรงเป็นต้น อีกวิธีหนึ่งที่น่าสนใจคือผีถ้วยแก้ว มีความแม่ยำ 50-50 และการเล่นผีถ้วยแก้วนิยมกันในหลายประเทศ แต่ละที่ก็ใช้ชื่อเรียกต่างกันออกไป เรื่องที่จะนำเสนอนี้เป็นเรื่องจริงเล่าถึงการเล่นผีถ้วยแก้วลองมาฟังจากประสบการณ์นี้กันเลยครับ

     เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.2550 ขณะที่ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ ผมและกลุ่มเพื่อนนัดติวหนังสือเตรียมสอบกันหลังตึกคณะตอนประมาณ 2-3 ทุ่ม ซึ่งบริเวณดังกล่าวนั้นมีลักษณะเป็นพื้นต่างระดับที่เชื่อมกับตึก สูงจากพื้นประมาณ 1 เมตร มีขั้นบันไดเล็กๆ 4-5 ขั้นเพื่อเข้าสู่ตึก และมีลานโล่งๆ สี่เหลี่ยมจตุรัส ผมและกลุ่มเพื่อนนั่งติวกันบริเวณขั้นบันได ผมนั่งตรงบันไดชั้นล่างสุดโดยหันหน้าเข้าหากันเป็นวงกลม แล้วทวนเนื้อหากันในลักษณะถาม-ตอบ แต่เนื่องจากผมไม่ได้อ่านมา (ตามไม่ทัน) เลยหันหน้าออกไปทางลานเพื่อที่จะอ่านหนังสือเอง

ขณะนั้นเองผมได้เหลือบไปทางซ้าย เห็นขากางเกงสีดำของใครคนหนึ่งอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์ของเพื่อนผมที่จอดอยู่ จึงหันขึ้นไปมอง เห็นเป็นผู้ชายผมสั้นเกือบๆ สกินเฮดใส่ชุดนักศึกษาก้มหน้าอยู่โดยนั่งอยู่บนเบาะหลังในลักษณะนั่งหันหลังออก ผมอึ้งไปประมาณ 2-3 วิฯ และรีบหันหน้ากลับเข้าวงติวทันที เพราะแถวนั้นมีแค่กลุ่มเพื่อนผมเท่านั้น คงไม่มีใครกล้านั่งมอเตอร์ไซค์ของคนอื่น ผมนั่งฟังติวไปเรื่อยและไม่กล้าหันหลังกลับ ติวถึงประมาณเกือบเที่ยงคืนเลยจะไปติวกันต่อที่หอเพื่อน ผมจึงกลับหอกับเพื่อนโดยซ้อนมอเตอร์ไซค์คันนั้นแหละครับ พอถึงหอเลยเล่าสิ่งที่เจอให้เพื่อนๆ ฟัง ทีนี้ไม่มีใครกล้ากลับหอตัวเองกันเลยครับ เลยนอนห้องเพื่อนอัดกันไป 5-6 คน แต่ก็นอนไม่หลับกัน เลยมีเพื่อนคนหนึ่งเสนอว่าพรุ่งนี้ให้ไปเล่นผีถ้วยแก้วกัน เพื่อจะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร

วันรุ่งขึ้นเลยไปเล่นผีเหรียญ (แบบผีถ้วยแก้วแต่ใช้เหรียญ) กันครับ ตอนประมาณสองทุ่ม โดยก่อนเล่นนั้นก็พากันไปไหว้ศาลเจ้าตรงหน้าคณะกันก่อน จากนั้นก็ไปที่บริเวณที่เจอเหตุการณ์กัน ซึ่งระหว่างทางที่กำลังจะไปนั้นมีรุ่นพี่ 3-4 คนที่อยู่แถวนั้นพอดีมาขอดูด้วย เล่นทั้งหมดประมาณ 5 หรือ 6 คนนี่แหละครับ ผมและกลุ่มรุ่นพี่ไม่ได้เล่นด้วย ยืนดูห่างๆ

เมื่อเพื่อนๆ เริ่มเล่น เหรียญมันก็ขยับไปทีละคำๆ แต่มันไม่เป็นภาษาเลยครับ ฐยนพรย อะไรประมาณนี้ ถามว่าชื่ออะไร ผู้ชายหรือผู้หญิง ก็จะเป็นคำมั่วๆ อย่างนั้นตลอด ผ่านไปสักสิบนาทีก็หยุดขยับ เลยทำการเชิญมาใหม่

“ใช่พี่คนที่มาเมื่อวานรึเปล่าคะ” เพื่อนผมคนหนึ่งในวงที่เล่นถาม ทันใดนั้นเหรียญก็ขยับไปที่ ‘ใช่’ จากนั้นก็ตามมาด้วยคำถามจากในวงมากมาย เช่น เสียชีวิตมาแล้วกี่ปี ชื่ออะไร ต้องการให้ช่วยทำบุญไหม เหรียญก็วิ่งไปตามคำถาม จนพี่เขาออกไปครับ

สรุปความได้ว่าพี่เขาชื่ออะไรสักอย่างผมจำไม่ได้ครับ ตอบเป็นชื่อจริง เสียชีวิตมาแล้วประมาณ 32 ปี (ถ้านับรุ่นคือประมาณรุ่น 6-7 ครับ เพราะผมเป็นรุ่น 39) ไม่ต้องการอะไร แต่พี่เขาบอกแค่ว่ามีเรื่องอยากบอก (แต่ก็ออกไปก่อนที่จะบอกครับ)

     ที่พีคกว่านั้นคือกลุ่มรุ่นพี่ที่ยืนดูมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า เห็นผู้ชายผมสั้นใส่ชุดนักศึกษายืนก้มหน้าอยู่หลังเพื่อนในวงตอนที่วิญญานแรกตอบไม่เป็นภาษา พวกผมเลยเดากันว่าวิญญาณแรกอาจเป็นผีเจ้าที่โบราณหรือผีที่ศาลที่ไปไหว้กันมา แต่เนื่องจากอาจไม่รู้ตัวอักษรเลยเป็นคำมั่วๆ แบบนั้น ส่วนพี่คนนั้นเขาคงมาไม่ทัน เลยยืนรอให้เรียก