เจอข้างทางและห้องดับจิต

     เรื่องนี้สุดหลอนมากๆ เป็นเรื่องของพยาบาลกับประสบการณ์สุดหลอน เมื่อต้องปฏิบัติหน้าที่ ระหว่างการทำหน้าที่เธอได้พบเรื่องราวสุดหลอนระหว่างการทำงาน เหมือนกับเขาได้สัมผัสกับพลังงานบางอย่าง ที่ทำให้เข้าได้พบเจอในสิ่งที่ไม่ควรพบและไม่อยากพบ จะเป็นอย่างไรนั้นเราลองไปฟังเรื่องของเขาหรือเธอกันเลยครับ
ย้อนกลับไป 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเราทำงานเป็นพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลในสมุทรสาครค่ะ ที่โรงพยาบาลจะมีหน่วยกู้ชีพอยู่ด้วย พอมีเหตุฉุกเฉินที่มีคนไข้สาหัส พยาบาลก็จะต้องติดรถออกไปด้วย.. คืนหนึ่ง เวลาประมาณตี 2 กว่าๆ มีวิทยุแจ้งเข้ามาว่ามีอุบัติเหตุรถชนกันที่วัดท่าพูด คนเจ็บอาการสาหัส เราก็เลยได้ออกไปกับรถพยาบาลด้วย มีพี่คนขับ กับน้องเวรเปลอีก 1 คน แต่ปรากฏว่าไปไม่ทันค่ะ เขาเอาคนเจ็บขึ้นรถอีกคันไปซะก่อนแล้ว เพราะรอรถพยาบาลไม่ไหว

ขากลับพี่คนขับพากลับอีกทาง คือเส้นท่าพูด-ไร่ขิง เส้นนี้ในสมัยนั้นเปลี่ยวมากทีเดียว แต่ว่าสามารถกลับไปถึงโรงพยาบาลได้เร็วกว่า พอขับไปจนใกล้ถึงโค้งใหญ่ เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา เหมือนมีอะไรกวนสายตาให้มองออกไปที่ทางโค้งข้างหน้า เราเห็นเหมือนเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งกอดเข่าก้มหน้าอยู่ริมทางโค้งไกลๆ พอรถก็วิ่งเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เราก็เริ่มขนลุกขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุค่ะ จากคุยกันอยู่เราก็เริ่มเงียบ เรามองไปที่เด็กคนนั้นขณะที่รถวิ่งผ่าน สิ่งที่เราเห็นคือ เด็กผู้ชายคนนั้นใส่ชุดนักเรียน จากที่ก้มหน้าก็ค่อยๆ เงยขึ้น จนเราเห็นสายตาที่เค้ามองมา เหมือนมีน้ำตาคลอ แล้วที่หัวก็มีรอยแผลฉกรรจ์ เลือดนี่ไหลอาบหน้าเลย แต่ที่แปลกคือ เด็กคนนั้นขาวมากๆ ขาวจนเหมือนเรืองแสงได้อย่างงั้นเลย เรานี่ขนลุกสุดๆ บอกไม่ถูกเลยล่ะค่ะ คือมันสัมผัสได้เลยว่าสิ่งที่เห็นอยู่ ต้องไม่ใช่คนแน่ๆ

พอรถออกไปถึงถนนใหญ่ เราก็ถามพี่คนขับว่า ‘เห็นเด็กตรงโค้งเมื่อกี้ไหม?’ พี่คนขับก็บอกไม่เห็น.. เราเลยหันไปถามน้องเวรเปล น้องก็บอกว่าไม่เห็นเหมือนกัน.. ตอนนั้นในใจเราคิดเลยว่า โดนเข้าแล้วสินะ.. พอเราเงียบไป น้องเวรเปลก็ถามว่า ‘มีอะไรเหรอพี่?’ เราเลยบอกไปว่า ‘เห็นเด็กผู้ชายใส่ชุดนักเรียน ที่หัวมีแผลเลือดไหลอาบเต็มหน้า อยู่ตรงโค้งเมื่อกี้นั่น..’ น้องเวรเปลถึงกับนั่งเงียบ ไม่พูดอะไรเลยจนไปถึงโรงพยาบาล

พอถึงโรงพยาบาล น้องเวรเปลก็บอกให้พี่คนขับวนรถไปด้านหลัง แล้วชวนเราลงไปที่ห้องดับจิต พอเข้าไปในห้อง น้องก็พาเดินไปที่เตียงเตียงหนึ่งแล้วเปิดผ้า ก่อนจะเรียกให้เราเข้าไปดู.. ศพที่นอนอยู่บนเตียงนั้น คือเด็กผู้ชายคนเดียวกับที่เราเห็นที่ทางโค้ง!! ทั้งชุดนักเรียน และรอยแผลที่หัว เหมือนกันเป๊ะๆ เห็นแบบนั้นสติเราดับวูบ ลงไปกองกับพื้นเลยค่ะ.. หลังจากที่เราได้สติ น้องก็เล่าให้ฟังว่า ‘เมื่อช่วงเย็นวันนี้ มีอุบัติเหตุรถนักเรียนคว่ำที่โค้งนั้น น้องผู้ชายเสียชีวิตเนื่องจากน้องกระเด็นทะลุออกมาจากกระจกรถ หัวไปกระแทกกับขอบทางโค้งเข้าอย่างแรง เสียชีวิตคาที่..’ ได้ยินแบบนั้นเราขนลุกขึ้นมาอีกรอบเลยล่ะค่ะ แต่ก็รู้สึกสงสารน้องเค้ามากๆ ด้วย เพราะสายตาน้องที่มองเราที่ทางโค้งมันช่างเศร้าเหลือเกินค่ะ.. วันรุ่งขึ้นเราเลยแวะไปที่วัดเพื่อทำบุญให้น้องเค้าค่ะ