ตายโหงหน้าบ้าน

     วิญญาณที่ตายอย่างฉับพลัน ตายแบบไม่ธรรมดา เช่น รถชน ความหวาดกลัว ความตกใจ ความอาฆาตแค้น ความอาลัยอาวรณ์ ตายทั้งที่ยังทำใจไม่ได้ วิญญาณจึงติดอยู่ในบ่วงแห่งอารมณ์ต่างๆ  ไม่ยอมรับสภาพปัจจุบันของตัวเอง เลยยังคงเที่ยวปรากฏกายให้คนได้พบได้เห็น ยิ่งถ้าเป็นผีตายโหงที่ตายขณะยังมีความอาฆาตพยาบาทจะมีความดุร้ายเป็นพิเศษ ผีตายโหงมักสิงสถิตอยู่กับที่ที่ตัวเองตาย (เช่น ผีเฝ้าถนน ตามโค้งร้อยศพ เป็นต้น) เมื่อมีคนมาตายแทนจึงจะไปผุดไปเกิดได้ ลองไปฟังเรื่องราวต่อไปนี้เลยครับ

     ตอนเด็กๆ เราจะเป็นคนธรรมะธรรมโม มักจะได้ไปนั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรมกับคุณแม่อยู่เสมอ.. มีอยู่ช่วงหนึ่ง มีคนขับรถมาชนหน้าบ้านเรา โดนศาลพระภูมิด้วย แต่โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร แต่หลังจากนั้น ในเย็นวันถัดมาเองค่ะ ประมาณ 6 โมงเย็น มีอุบัติเหตุร้ายแรงมาก เราได้ยินเสียงดัง ‘โครม!’ มาจากไกลๆ เหมือนมีอะไรชนกัน ตามมาด้วยเสียงคนแถวบ้านเราตะโกนว่า ‘คนถูกรถชนๆ’ เราได้ยินก็รีบออกไปดูสิคะ

เห็นไกลๆ คือเป็นลุงคนหนึ่ง น่าจะข้ามถนนแล้วถูกรถชน แต่ยังไม่ตายค่ะ ลุงแกลุกขึ้นมา แต่รถที่ตามมาไม่เห็น ก็เลยชนซ้ำไปอีกครั้ง แกก็พยามยามจะคลานออกจากถนน แต่เหมือนจะไม่มีใครช่วยอะไรลุงแกได้ทัน เพราะรถที่ตามหลังมาอีกหลายคันนั้น ชน และลากแกมาถึงหน้าบ้านเรา.. น้าเรารีบพาเราเข้าบ้านไปขังไว้ ไม่ให้ยืนดูศพที่หน้าบ้าน แต่ไม่ทันแล้วล่ะค่ะ เราเห็นไปแล้ว เรียกว่าตาจ้องตาเลยทีเดียวล่ะค่ะ ศพลุงที่ถูกลากมาประมาณ 500 เมตร คงไม่ต้องอธิบายว่าสภาพเป็นยังไงนะคะ ภาพนี่ติดตาเรามาก คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลยล่ะค่ะ แค่หลับตาก็เห็นภาพศพลุงลอยมาเลย

ผ่านไป 1 สัปดาห์ ตอนประมาณ 6 โมงครึ่ง แม่เราไม่อยู่บ้าน เรานั่งตัดเล็บรอแม่อยู่หน้าบ้านคนเดียว ระหว่างตัดเล็บอยู่ๆ เราก็รู้สึกเหมือนถูกจ้องมอง เลยเงยหน้าขึ้นหันไปรอบทิศ แต่แล้วสายตาเราก็ไปสบเข้ากับสายตาของใครคนหนึ่งไกลๆ ซึ่งเขาจ้องเราอยู่ ทั้งที่เรายังมองไม่ถนัด แต่เรารู้ได้ทันทีว่า นั่นคือลุงคนที่ถูกรถชนตายที่หน้าบ้านเราแน่ๆ มันเป็นความรู้สึกที่เสียวสันหลังวาบขึ้นมาน่ะค่ะ เรารีบละสายตา ก้มหน้าลงทำเป็นไม่เห็นไม่สนใจทันที นั่งตัดเล็บต่อไป แต่ในใจนี่แบบสั่นมากๆ แล้ว ..และเหมือนความรู้สึกนั้นจะยิ่งแรงขึ้น เหมือนแกจะจ้องเราไม่หยุด เราเลยกลั้นใจเงยหน้าขึ้น ปรากฏว่า ลุงแกมายืนอยู่ตรงหน้าบ้านเราแล้วค่ะ! สภาพนี่ไม่ต่างจากตอนเกิดอุบัติเหตุเลย เรานี่ตัวสั่นจะร้องไห้ รีบเดินเข้าบ้านทันที..

     แล้วคืนนั้นตลอดทั้งคืน เราได้ยินเสียงเรียกจากลุงคนนั้นดังมาจากหน้าบ้านไม่ขาดเลย.. พอตื่นเช้ามา ก็มีคราบเลือดอยู่หน้าบ้านเต็มไปหมด ไม่ต่างจากตอนที่รถลากร่างลุงมาที่หน้าบ้านเราเมื่ออาทิตย์ก่อนเลย ทุกคนงงกันมากว่ามาจากไหน? ทั้งที่แม่เราล้างไปเกือบหมดแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน ขาเรานี่สั่นพั่บๆ เลยค่ะ.. แล้วแม่ก็ยังสั่งให้เราไปล้างพื้นถนนหน้าบ้านให้อีก เรานี่แทบจะร้องไห้เลย แต่ก็ขัดแม่ไม่ได้เพราะแม่เราดุมาก.. ประสบการณ์ครั้งนี้โหดที่สุดเท่าที่เราเคยเจอมาเลย พอดีเราเป็นคนเจออะไรแบบนี้บ่อยพอสมควร.. แต่พอพักหลังๆ มานี้ เราไม่ค่อยได้นั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม ก็ไม่ค่อยจะได้เจอเหตุการณ์แปลกๆ อีก แม่เราบอกว่า ‘เราไม่มีบุญเยอะเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ผีสางเลยไม่มาขอส่วนบุญ..’ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจะดีใจ หรือเสียใจดีนะ..