ทนมา 3 เดือน

           เรื่องราวสุดกหลอนของคุณแอ๋ว ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีที่แล้วที่ห้องพักแห่งหนึ่งใน จ.นนทบุรี คุณแอ๋วคลอดลูกก่อนกำหนด เมื่อออกจาก รพ. คุณแม่ของเธอ มารับกลับไปพักฟื้นที่บ้านย่าน นนทบุรี ประมาณ 3-4 วันก็เริ่มมีเหตุการณ์แปลกๆคุณแอ๋วไปอยู่ต่างที่คุณแอ๋วจะต้องซื้อดอกไม้และจุดธูปไหว้เจ้าที่เจ้าทางบอกกล่าวว่าจะขอมาอยู่อาศัย วันนั้นเป็นวันพระ วันนั้นคุณแอ๋วเองลืมซื้อเข้ามาก็เลยคิดว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไหว้ก็ได้ คงไม่เป็นอะไร

           แต่พอตกดึกประมาณ 5 ทุ่ม ลูกของคุณแอ๋วก็ร้องงอแงไม่ยอมหยุดผิดปกติ เพราะตั้งแต่เข้ามาอยู่ก็ไม่เคยร้องงอแงเลย ลูกของคุณแอ๋วนั้นร้องอยู่นานมาก ประมาณ 2 ชม.เห็นจะได้ คุณแอ๋วรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี พอให้กินนมก็ไม่ยอมกิน ทำยังไงก็ไม่ยอมหยุดร้อง จนแม่ของคุณแอ๋วเดินเข้ามาดูว่าเป็นอะไร มดกัดหรือเปล่า หรือเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันพระแล้วยังไม่ได้ซื้อดอกไม้มาไหว้และไม่ได้จุดธูปบอกด้วย ผ่านไปสักพักหนึ่งลูกของคุณแอ๋วก็ร้องจนหลับไป คุณแอ๋วเองก็เลยนอนหลับตามไปด้วย

             พอช่วงประมาณตี 3 ตี 4 คุณแอ๋วก็รู้สึกตัวตื่นจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ ณ ตอนนั้นเองคุณแอ๋วนั้นก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนกระโดดมาทับที่ตัวซึ่งคุณแอ๋วยืนยันว่าไม่ได้หลับ ตื่นและมีสติอยู่ตลอดเวลา คุณแอ๋วก็เลยคิดว่าโดนผีอำแล้วแน่ๆ จะลุกก็ลุกไม่ได้ ท่องนะโมฯ 3 จบ แผ่เมตตา เขาก็ไม่ยอมไป และก็ยังได้ยินเสียงผู้หญิงพูดขึ้นมาว่า "ท่องไปเถอะ ท่องยังไงก็ไม่ไปหรอก" จนคุณแอ๋วปวดท้องจนทนไม่ไหว ก็เลยพูดขึ้นมาว่า"ส่วนบุญส่วนกุศลที่ลูกได้ทำทั้งหมดนั้นขออุทิศให้แก่ดวงวิญญาณที่มองไม่เห็น" แค่นั้นแหละเสียงผู้หญิงคนนั้นก็ร้องขึ้นมาว่า "กลัวแล้วๆ!" แล้วก็กระโดดออกไปจากตัวคุณแอ๋วทันที วินาทีนั้นคุณแอ๋วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน

             พอตื่นเช้าขึ้นมาคุณแอ๋วก็เล่าเรื่องเหตุการณ์ทั้งหมดให้แม่ฟัง แม่คุณแอ๋วก็บอกว่า "อยู่มาตั้งนานไม่เคยเจอเลย ถ้ามีจริงคืนนี้ให้ลองมาหาดูสิ" ตอนนั้นเองคุณแอ๋วก็คิดว่าที่แม่พูดไปคงจะพูดเล่นๆ ปลอบใจไปอย่างงั้นแหละ ขอบอกก่อนว่าแม่ของคุณแอ๋วนั้นเป็นคนที่ไม่กลัวผีเลย เพราะเขาอยู่ที่นี่ม่นานและไม่เคยเจอเรื่องราวแปลกๆ แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

             ในเช้าวันต่อมาแฟนของคุณแอ๋วโทรมาบอกว่าจะมารับกลับบ้าน ระหว่างที่คุณแอ๋วรอแฟนมารับนั้นแม่ก็ได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้ฟัง แม่เล่าว่า "จำได้ไหม เมื่อวานที่บอกว่าเจอผีอำแล้วแม่บอกว่าไม่กลัวหรอก ถ้ามีจริงให้มาหาแม่ดูสิ เชื่อไหม ในคืนนั้นเองเจ้าวิญญาณตนนั้นได้มาหาแม่จริงๆ" คุณแอ๋วได้ฟังก็ถามแม่ว่า "วิญญาณตนนั้นมายังไงหรือ" แม่ก็เลยเล่าว่า "ในคืนนั้นระหว่างที่นอนหลับอยู่คนเดียวเพราะพ่อออกไปทำธุระข้างนอก ก็มีความรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรซักอย่างมาสะกิดที่หลังของแม่ แม่ก็พลิกตัวกลับไปก็คิดว่าพ่อคงจะกลับมาแล้วแล้วก็คงจะมาแหย่แม่ให้แม่ตื่นมา พอหันกลับไปเท่านั้นแหละ บอกเลยว่าใจหายไปอยู่ที่ตาตุ่มเลย เพราะว่าร่างที่เห็นนอนอยู่ข้างๆเป็นเงาดำๆ เห็นแต่หัวแล้ว
ก็แสยะยิ้มอยู่ข้างๆ"

             "ตอนนั้นแม่ตกใจทำอะไรไม่ถูกก็เลยหยิบหัวนั้นโยนทิ้งไปไกลๆ แล้วพลิกกลับหันไปนอนอีกข้างหนึ่งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่มีเสียงพูดออกมาอีกว่า อยากเจอไม่ใช่หรือ ก็มาหาแล้วไง จะหนีทำไม คืนนี้จะอยู่ด้วยทั้งคืนเลย ตอนนั้นแม่ได้แต่นึกถึงบทสวดมนต์ต่างๆ อุทิศส่วนกุศลให้ดวงวิญญาณตนนั้น แต่ทำยังไงเสียงนั้นก็ไม่หายไป กลับพูดอยู่ตลอดว่า อยากเจอก็เลยมาหาไง จะไล่ทำไม สุดท้ายแม่ทำอะไรไม่ถูกต้องกลั้นใจนอนจนหลับไป" พอคุณแอ๋วได้ฟังเรื่องทั้งหมดก็ตกใจแทบช็อค และหลังจากนั้นไม่ถึง 3 เดือน คุณแม่ก็ย้ายออกจากบ้านหลังนั้นมาอยู่แถวย่านเตาปูน คุณแอ๋วได้ถามแม่ว่าทำไมถึงย้ายออกคุณแม่ก็ไม่ยอมบอกอะไรเลย บอกแค่ว่า "ใครจะทนอยู่ได้ล่ะ ทนอยู่มาได้อีกตั้ง 3 เดือนก็เก่ง
แล้วนะ ถ้าเอ็งอยากรู้ว่ามีอะไรก็ลองไปนอนที่บ้านนั้นอีกทีสิ" ทำให้คุณแอ๋วไม่กล้าถามอะไรอีกเลย...