ตายโหงสะพานลอย

     ว่ากันว่าบริเวณที่มีอุบัติเหตุบ่อยๆนั้น มีวิญญาณผีตายโหงสิงสถิตอยู่ รอให้ใครมาตายแทนที่เพื่อไปผุดไปเกิด บ้างก็ยังอาลัยอาวร ณ์ไม่ยอมไปผุดไปเกิด เรามักไม่ค่อยอยากผ่านจุดนั้นสักเท่าไหร่ เรื่องราวต่อไปนี้เกิดขึ้นจริงจากประสบการณ์จริง ที่เขาได้พบมาเล่าสู่กันฟัง

     เรื่องที่ผมเขียนมาเป็นประสบการณ์ที่ผมอยากจะเล่าให้ทุกคนได้ฟัง
ผมอยู่ต่างประเทศครับ เลยไม่ได้มีโอกาสโทรมาเล่า วันนี้ผมอยากจะเล่าประสบการณ์ที่ผมเจอกับตัวเองที่เมืองไทยเมื่อ 5 ปีที่แล้วครับ เรื่องมีอยู่ว่า บ้านผมอยู่ที่ จ.ระยอง อยู่ในซอยโรงน้ำแข็ง ไปทางโรงงานใหญ่โรงงานหนึ่งใน จ.ระยองคนที่นั่นจะรู้ดีว่าซอยโรงน้ำแข็งแห่งนี้อยู่แถวไหน ซอยนี้จะมีสะพานลอยคอนกรีตสร้างไว้ จำความได้เนี่ยผมยังเรียนประถมอยู่เลย
ซอยนี้มีประวัติรถยนต์มาเสียหลักพลิกคว่ำอยู่บ่อยครั้ง เดี๋ยวจะมาสรุปตอนท้ายเรื่องนะครับ

                   สิ่งที่ผมเจอมีอยู่คืนนึง ขณะที่ผมนอนอยู่ที่บ้านในห้อง ผมรู้สึกหิวเลยว่าจะขี่รถ จยย.ออกไปซื้อของกินแถวซอยแถวบ้าน
ขี่ออกไปตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ปรากฏคืนนั้นแปลกมากครับ ปกติซอยแถวบ้านผมจะคึกครื้นครับ จะมีก๋วยเตี๋ยวโต้รุ่ง หรือร้านขายอาหารตามสั่งโต้รุ่งหลายร้านขายกัน แต่คืนนั้นซอยเงียบมากครับ รถซักคันยังไม่มีวิ่งสวนเลย
ผมเลยขี่รถ จยย.ออกนอกซอยไปในตัวเมือง อีกไม่กี่ กม. ก็ถึง เลยแวะซื้อของร้านสะดวกซื้อ ขาไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่เงียบผิดปกติ ผมซื้อของกินอะไรเสร็จก็ขี่รถกลับมาทางเดิมทางถนนใหญ่ ขี่มาเรื่อยๆไม่เร็วไม่ช้า รถก็ไม่ค่อยมีครับคืนนั้น
พอใกล้ถึงซอยบ้านผมก็มองจากไกลๆเห็นสะพานหน้าซอยโรงน้ำแข็งสุดลูกหูลูกตา ก็ขี่มาจนถึง
ปรากฏว่าผมเห็นเหมือนคนยืนอยู่บนสะพานลอย ในใจรู้ว่าไม่ใช่คนแน่ๆ เพราะไม่มีใครมายืนบนความมืดและเห็นได้เด่นชัดขนาดนี้แน่นอนที่ผมเห็นเขาบนสะพานแต่ไกลผมรู้สึกใจไม่ดีเลยครับ ผมเลยลดความเร็ว ค่อยๆผ่อนคันเร่ง ตั้งสติ ผมเริ่มขี่มาใกล้สะพานลอย
ใจผมสั่นครับ พอผมเหลือบตาไปมองก็ยังเห็นอยู่ เป็นผู้หญิงผมยาวครับ หน้าขาวมาก ตัวขาวทั้งตัว ขาวแบบที่เห็นได้ชัดในความมืดวิญญาณนั้นกำลังยืนก้มหน้าอยู่ ใจผมนี่รู้สึกได้เลยครับมันหวิวมากๆ บอกไม่ถูก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอจจริงๆกับตัว
พอผมขี่เลยไปแล้วกำลังจะเลี้ยวเข้าซอย ผมตั้งสติ ในตอนนั้นก็ได้แต่เงียบ ไม่หันกลับไปมอง ไม่ขี่เร็วแม้จะเข้าซอยบ้านแล้วก็เถอะในระหว่างที่ผมขี่รถเข้าซอยหมาก็เห่าและหอนตลอดทาง บ้านคน ร้านค้าต่างๆก็ปิดกันหมดไม่มีคนเลยในคืนนั้น
ผมรู้สึกแปลกใจมากกับสิ่งที่เจอ ราวกับว่าผู้คนจะรู้ว่าคืนนั้นจะมีอะไรเกิดขึ้นจึงพากันปิดบ้านเงียบกันทั้งซอยโดยไม่ได้นัดหมายกันส่วนผมพอถึงบ้านก็รีบเปิดประตูรั้ว เอารถไปจอด แล้วรีบเข้าบ้านแล้วยังช็อคกับสิ่งที่เจออยู่.....

                    ก็ได้แต่นึกถึงเรื่องในอดีตเมื่อผมยังเด็ก ผมมักปั่นจักรยานไปเรียนทุกๆวัน แล้วมีเช้าววันนึง
วันนั้นผมต้องตกใจ ที่หน้าซอยมีรถเก๋งสีดำพลิกคว่ำอยู่ เลยสะพานลอยหน้าซอยไปหน่อย
ชนเข้ากับกันชนเหล็กที่เขากั้นไว้ตรงสะพาน กันชนข้างสะพานลอยบุบ และสันบันไดสะพานแตกเกือบขาดเลยครับ แต่เช้าวันนั้นผมไม่เห็นศพ คาดว่าจะอยู่ในรถ แปลกที่ไม่มีไทยมุงเลยครับ  เพราะตอนเวลานั้นยังเช้าอยู่ 6 โมงเช้าเอง ผมมักจะตื่นเช้ามาเรียนคนแรกประจำ

                     เรื่องก็ผ่านไปไม่นาน ในซอยแถวบ้านผมจะมีการจัดงานกิจกรรมกับมูลนิธิเก็บศพในสมัยนั้นผมก็ไปดูกับเพื่อนๆ ผมจำได้เลยครับว่ารถคันนั้นไม่ใช่รถคันแรกที่ประสบอุบัติเหตุตรงนี้ ผมเห็นในรูปถ่ายที่พี่ๆมูลนิธิเอามาให้ดู มีรถ จยย และรถยนต์ด้วยที่ประสบอุบัติเหตุแถวๆสะพานลอยบ้านผม
ผมก็เชื่อว่าผู้หญิงบนสะพานลอยที่เห็นน่าจะประสบอุบัติตรงสะพานลอยนี้เช่นกัน

เรื่องก็มีประมาณนี้แหละครับ สวัสดีครับ...