ปืนมีประวัติ

       เรื่องราวของปืนที่บ้านของคุณตั้ม ที่เขาจะเห็นปืนกระบอกนั้นตั้งแต่เด็กๆ โดยคุณพ่อมักจะนำมาทำความสะอาดบ้าง เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อคุณตั้มเริ่มโตขึ้น เขาเริ่มเจอเรื่องแปลกๆที่เกี่ยวข้องกับปืนกระบอกนั้น ลองไปติดตามเรื่องของเขาได้เลยครับว่าจะลงเอยกันยังไง

        เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่บ้าน ในจังหวัดอุดรธานี เมื่อประมาณยี่สิบปีที่ผ่านมา สมัยที่คุณตั้มยังอายุสิบเอ็ดขวบ มีปืนกระบอกนึงในบ้าน คุณตั้มเห็นปืนกระบอกนี้มานานแล้ว พ่อของคุณตั้มก็เอามาเช็ดทำความสะอาดบ้าง แต่ทุกครั้งที่ทำความสะอาดเสร็จแล้ว คุณพ่อจะเอาวางไว้บนหิ้งพระ อยู่ตรงเสากลางบ้านชั้นสอง แล้วบนหิ้งพระจะไม่มีพระอยู่เลย ส่วนห้องพระก็จะแยกอยู่ต่างหาก

       แล้วทุกครั้งที่คุณพ่อเอาปืนขึ้นไปไว้บนหิ้งพระ วันนั้นจะตรงกับวันพระ วันโกน และคืนนั้นจะได้ยินเสียง "ก๊อกๆ แก๊กๆ" มาจากบนหิ้งพระ ตอนเด็กๆคุณตั้มก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่ก็เคยถามคุณพ่ออยู่บ้าง แต่คุณพ่อก็ไม่เล่าให้ฟัง จนมาวันนึง ทุกครั้งที่คุณตั้มปวดปัสสาวะตอนกลางคืน คุณตั้มจะชวนคุณพ่อหรือชวนคุณแม่ไปด้วย แต่พออายุเริ่มเข้าสิบเอ็ดขวบ ก็เริ่มไม่อยากชวน

      คืนนั้นคุณตั้มเลยไปคนเดียว เป็นคืนวันพระ เพราะวันนั้นคุณพ่อกับคุณแม่ซื้อดอกไม้ดอกบัวมาไว้พระ ก็ต้องเดินผ่านกลางบ้าน เพราะว่าห้องน้ำอยู่ชั้นล่าง จังหวะที่คุณตั้มเดินผ่านเสากลางบ้านที่มีหิ้งพระ คุณตั้มเหลือบขึ้นไปมอง ปรากฏว่าเห็นเงาคนดำๆนั่งยองๆอยู่บนหิ้งพระ แล้วแกว่งแขนไปด้วยทั้งสองข้าง แล้วหิ้งพระจะอยู่ค่อนข้างสูง เงาที่นั่งอยู่บนหิ้งพระก็จะเอียงคอ เพราะหัวติดกับเพดาน คุณตั้มตกใจมาก ปัสสาวะราดอยู่ตรงนั้นเลย ร้องไห้แล้ววิ่งไปหาคุณพ่อ

      ตอนเช้าคุณพ่อก็เลยไปนิมนต์หลวงลุงซึ่งเป็นเจ้าของปืนกระบอกนี้ ให้มานำกลับไปที่วัด จากนั้นเหตุการณ์ในบ้านก็ปกติ จนคุณตั้มโตขึ้น คุณพ่อก็ได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนตอนที่หลวงลุงยังไม่ได้บวช หลวงลุงเป็นทหาร ไปรบในลาว แล้วได้ปืนกระบอกนี้มาจากคนอเมริกัน เป็นปืนพก แล้วมีเพื่อนคนนึง เป็นเขมรที่พอรู้วิชาอาคมบ้าง หลวงลุงก็ได้ให้เพื่อนท่านนี้ลงอักขระให้ที่ปืน ประมาณว่าจะให้มีผีสิงในปืน แล้วผีตนนั้นที่คุณตั้มเห็นตอนเป็นเด็ก ก็คือเหยื่อรายแรกที่โดนปืนกระบอกนี้ยิง แล้วจะเอาฟันของศพมาใส่ไว้ที่ประกับด้ามปืน แล้วก็ลงอักขระปิด

      พอปัจจุบันที่อยู่ในสภาวะปกติ ไม่มีสงครามแล้ว ในวันพระวันโกน ก็จะมีเสียง "ก็อกๆ แก็กๆ" คุณพ่อก็ได้เล่าให้ฟังต่อว่า คุณพ่อก็เคยเจออยู่เกือบทุกวัน บางวันคุณแม่จะเอาพวงมาลัยมาคล้องหิ้งพระนี้ไว้ คุณพ่อก็จะเห็นเป็นลักษณะเงาคนออกมาลูบพวงมาลัย แต่ส่วนใหญ่เงาตนนี้จะอยู่แต่บนหิ้งพระ เกาะห้อยไปห้อยมาอยู่แต่ข้างบน ปัจจุบันปืนกระบอกนี้ถูกเอาไปโบกปูนติดไว้ข้างในอกพระพุทธรูปที่วัดแห่งที่ ในจังหวัดอุดรธานี