ของติดมือ

     เรื่องลึกลับบางอย่างนั้นไม่สามารถอธิบายได้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนๆกลุ่มหนึ่ง กับเรื่องลึกลับที่พวกเขาเหล่านั้นเจอดี เมื่อพวกเขาเก็บเพียงแค่ดอกไม่ในวัดกลับมา พวดเขาได้พบกับประสบการณ์สุดสยองจริง พวกเขาพบบางอย่างที่ต้องทำให้พวกเขาไม่มีวันลืมเหตุการณ์นี้ไปได้เลย

     เรื่องราวที่จะนำมาเล่าให้ฟังต่อจากนี้นั้นเกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองครับ เรื่องราวทั้งหมดก็มีอยู่ว่า
วันนั้นผมและเพื่อนอีก 4 คนได้ไปไหว้พระที่วัดวัดหนึ่งในกรุงเทพนี่แหละครับ สถานที่ที่วัดนี้ตั้งอยู่นั้นเป็นสถานที่เก่าแก่มีประวัติมากมายทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี จนกระทั่งมาเกิดเรื่องเอาตอนขากลับ ขากลับพวกเราทั้ง 5 คนเดินผ่ารั้วริมกำแพงของวัดไปเรื่อยๆเพื่อไปขึ้นรถเมล์ระหว่างทางผมก็ได้กลิ่น เป็นกลิ่นของดอกไม้หอมมาก ก็เลยหันซ้ายหันขวาดู ก็พบว่าในวัดมีการปลูกต้นลั่นทมและมีกิ่งยื่นออกมาด้านนอกรั้วก็เลยทำให้ได้กลิ่นดอกไม้ในบริเวณนั้น หอม และกลิ่นแรงมาก ตรงบริเวณพื้นแถวนั้นมีดอกลั่นทมตกหล่นอยู่มากมายเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิง ชื่อน้ำ ผมอยากจะบอกว่าให้จะชื่อทั้ง 3 คนที่ผมจะเอ่ยต่อจากนี้ให้ดีๆนะครับเพราะแต่ละคนเจอเหตุการณ์ที่ไม่เหมือนกันแต่ว่าต่อเนื่องกัน น้ำหยิบดอกลั่นทมดอกหนึ่งซึ่งตกอยู่ที่พื้นบริเวณนั้นขึ้นมาทัดหูแล้วก็หันมาถามพวกเราว่า "เป็นไง สวยมั้ย" เพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่งชื่อคม ก็บอกว่า "สวย เข้ากันดี" แต่ว่าเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ชื่อชาติทักขึ้นมาว่า "อย่าไปเก็บมาเลย ไม่ของเรา เป็นของของเขา" แต่น้ำก็พูดสวนขึ้นมาทันควันว่า "ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็มันหล่นแล้วนี่นาไม่ได้เด็ดมาจากต้น คงไม่เป็นไรหรอก" แล้วทุกคนก็เดินต่อไปโดยที่น้ำยังคงทัดดอกไม้อยู่อย่างนั้น

                จนกระทั่งกลับถึงที่พัก คืนนั้นเราทุกคนไปพักที่ห้องของเพื่อนในกลุ่มที่ไปด้วยกัน ชื่อชาติ
คนที่ทักว่าอย่าเก็บของเขามานั่นแหละครับ อยู่แถวบริเวณรามคำแหง คืนนั้นพวกเราทำสุกี้กินกัน ผมขอย้ำเลยว่าไม่มีเรื่องของแอลกอฮอลเข้ามาเกี่ยวข้องแม้แต่นิดเดียว พอตกดึก เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจริงๆครับ ผมและชาติเจ้าของห้องนอนอยู่บนเตียงนะครับ แต่เพื่อนอีก 3 คนที่เหลือหยิบฟูกมาปูอยู่ข้างๆเตียงเรียกว่าทุกคนนอนรวมกันนั่นแหละครับ ตกดึกเวลาตีเท่าไหร่ หรือเวลาอะไร ผมไม่แน่ใจ แต่มารู้สึกตัวอีกทีรู้สึกว่าน้ำที่นอนอยู่บนฟูกข้างเตียงนั้นจู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมา แล้วก็เดินดุ่มๆออกไปเปิดประตูห้อง เดินหายออกไปข้างนอกไปเฉยๆตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าน้ำอาจจะหิว เลยเดินลงไปร้านสะดวกซื้อข้างล่าง อาจจะออกไปหาอะไรกิน แต่จู่ๆเพื่อนของผมที่ชื่อว่าคม คมก็คือคนที่บอกน้ำตอนที่ทัดดอกไม้ว่า "สวย เข้ากันดี" นั่นแหละครับอยู่ดีๆคมก็กระโดดผึง ลุกพรวดพราดขึ้นมาจากฟูกวิ่งไปที่กระเป๋าของตัวเอง รื้ออะไรอยู่สักอย่าง ระหว่างที่รื้ออยู่นั้นคมก็หันมาที่ผม เรียกชื่อผม บอกตะโกนดังลั่นว่า "เปิดไฟ!!! เปิดไฟห้องหน่อย!!!"  ตอนนั้นผมตกใจมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นผมก็เลยหันไปปลุกชาติ เพื่อนที่เป็นเจ้าของห้องที่นอนอยู่ข้างๆบนเตียงเดียวกับผม แต่เมื่อผมหันไปหาชาติ
ผมก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเดิม เพราะภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของผมก็คือ ชาติกำลังนอนลืมตา พนมมือ มองหันหน้ามาทางผมแต่ว่าสิ่งที่ทำให้ผมกลัวที่สุดก็คือ ตาดำไม่มีครับ มีแต่ตาขาว ผมตกใจมาก ผงะถอยตกลงมาจากเตียงสะดุดเอาขาเพื่อนอีกคนหนึ่งที่กำลังนอนหลับอยู่ เพื่อนคนนั้นก็้เลยตกใจตื่นตาม เห็นผมกับคมกำลังโวยวายกันอยู่ก็เลยรีบวิ่งไปเปิดไฟ พอทั้งห้องสว่างไปด้วยไฟแล้ว คมก็เอาของสิ่งหนึ่งที่ไปหยิบมาจากกระเป๋าหิ้วของเขาเป็นพระเครื่องที่มีสร้อยห้อยอยู่ คมรีบเอาสร้อยพระนั้นมาวางบนหน้าอกของชาติที่กำลังนอนพนมมืออยู่ในขณะนี้
           
                สักพักหนึ่งชาติก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้น ลุกขึ้นมานั่งหอบใหญ่เลยครับ ทั้งตัวเหงื่อแตกพลั่ก
เพื่อนอีกคนซึ่งผมสะดุดขาตอนตกเตียงทำให้เขาตื่นนั้นก็ได้แต่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมตอบอะไรไม่ถูก พูดอะไรไม่ออกแล้วเพื่อนคนนั้นก็ถามอีกหนึ่งประโยคคือ "แล้วน้ำล่ะ น้ำหายไปไหน ทำไมพวกเราเหลือกันแค่ 4 คน" ขณะนั้นสติผมนึกถึงเพื่อนก็เลยตอบไปว่า "ผมเห็น เปิดประตูออกไปข้างนอก น่าจะไปร้านสะดวกซื้อข้างล่างมั้ง" แล้วพวกเราทั้ง 4 คนก็เริ่มตั้งสตินั่งคุยกันดีๆว่าเกิดอะไรขึ้น คมเป็นคนเล่าเป็นคนแรก คมเล่าว่าขณะที่คมกำลังหลับอยู่ดีๆนั้นก็ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่สไบสีขาวอ่อนๆ เดินเข้ามาหา แล้วก็มายืนรำ คมก็เลยถามในฝันว่า "มาทำไม" ผู้หญิงคนนั้นก็หยุดรำ แล้วเดินตรงมาที่ฟูกทิ้งตัวนั่งลงพร้อมกับกระซิบข้างๆหูว่า "ชั้นจะมาหลอกแก" แค่นั้นแหละคมตกใจถึงกับสะดุ้งตื่น รีบวิ่งไปหยิบพระ
แล้วก็โวยวายเรียกชื่อผมจนผมตื่น เหตุการณ์ก็ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้แหละครับ ส่วนชาติเพื่อนที่เป็นเจ้าของห้องยังจำได้ใช่ไหมครับ ชาติเป็นคนที่ทักให้น้ำบอกว่าอย่าหยิบของเขามาเลย ไม่ใช่ของเรา  ก็เริ่มเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นชาติบอกว่า ชาติรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาแต่ว่าขยับตัวไม่ได้ ตอนที่น้ำลุกพรวดพราดขึ้นมาจากฟูกชาติเห็นตลอดชาติบอกว่าเห็นน้ำเดินตามใครไปไม่รู้ เป็นเงาดำๆ ตะคุ่มๆ แล้วก็เห็นคมลุกกระโดดขึ้นมาจากฟูก ไปที่กระเป๋าพร้อมกับร้องโวยวายแล้วก็เห็นผมหันไปหาชาติ แล้วก็ตกใจสะดุดลงจากเตียง ชาติเห็นทุกอย่าง รู้สึกทุกอย่าง แต่ขยับตัวไม่ได้ พูดก็พูดไม่ออกจนคมเอาสร้อยพระมาวางบนหน้าอก ทุกอย่างเลยค่อยๆคลายลงมาได้  ขณะนั้นพวกเราทุกคนกำลังช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น
นึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น

                  จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เป็นเสียงเรียกของพี่ข้างห้องครับ พวกเราทุกคนตื่นจากภวังค์
รวมตัวเดินไปเปิดประตูพร้อมๆกัน ภาพที่เห็นอยู่นอกประตูคือน้ำครับ เพื่อนของพวกเราอยู่ในอาการสะลึมสะลือโดยมีพี่ข้างห้องและแฟนของพี่เขาประคองน้ำอยู่ พวกเราตกใจกับภาพนั้นมาก ถามว่าเกิดอะไรขึ้น พี่ข้างห้องก็เล่าว่าพอดีพี่กับแฟนพึ่งกลับมาจากไปเที่ยว เห็นน้ำยืนตั้งท่ารำอยู่หน้าห้อง ในความคิดแวบแรก พี่คิดว่าพวกผมแกล้งเล่นอะไรกันรึเปล่าพี่เขาก็เลยเดินเข้ามาทัก น้ำก็หันมายิ้มให้กับพี่แล้วก็ฟุบลงไปเลย พี่ทั้ง 2 คนก็เลยประคองน้ำเอาไว้แล้วเคาะประตูเรียกพวกเรานี่แหละครับ
พอพี่ทั้ง 2 คนเล่าจบ พวกเรา 4 คนที่ยืนอยู่ในห้องขนลุกซู่เลย พวกเราก็เลยเรียกพี่ทั้ง 2 คนเข้ามานั่งคุยในห้องก่อนแล้วก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แฟนของพี่ข้างห้องก็ทันขึ้นมาว่า "ไปเอาอะไรมาเข้าห้องรึเปล่า" เราก็หากันทั่วห้องเลยครับแต่สิ่งที่เจอก็คือดอกไม้นั่นแหละครับ ดอกลั่นทมที่น้ำเก็บมาจากข้างกำแพงวัด ดอกลั่นทมดอกนั้นวางอยู่ข้างหมอนของน้ำพี่ทั้ง 2 คนก็เลยบอกว่าถ้าเอาไปคืนไม่ได้ ก็ให้เอาไปวางไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ในวัด แล้วขอขมาซะ คืนนั้นพวกเราก็ไม่มีใครได้นอนอีกเลยรอจนเช้าแล้วก็นำดอกไม้ไปวางไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่วัดแห่งหนึ่ง สิ่งที่พวกเราทุกคนได้ประสพมาอาจจะเป็นวิญญาณที่อยู่กับต้นไม้ต้นนั้น แล้วไม่ต้องการให้ใครหยิบของของเขาไปนั่นเองครับ เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้.....