ลูกจ้างกลับมา
เรื่องราวสุดหลอนของคุณเอ็ดดี้เรื่องเกิดขึ้นจริง เมื่อคุณเอ็ดดี้ที่มีอาชีพทำอาหารขายและเขามีลูกจ้างหลายคน วันหนึ่งเป็นเทศกาลสงกรานต์ลูกจ้างขอตัวกลับบ้าน และนั้นคือจุกที่มาของเรื่องราวหลอนนี้ มาลองฟังเรื่องของคุณเอ็ดดี้เลยดีกว่าครับ
เรื่องเกิดขึ้นแถวสุขุมวิท เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 20 กว่าปี ที่แล้วนะคะ ที่บ้านคุณเอ็ดดี้ทำอาหารขายนะคะ มีลูกน้องประมาณ 5-6 คน ละมีลูกจ้างคนนึงทำงานสองหลัง คือบ้านคุณเอ็ดดี้กับบ้านลุง แล้วช่วงสงกรานต์ลูกจ้างผู้หญิงคนนี้ก็จะขอลากลับบ้าน เลยแกล้งแหย่ไปว่า "เฮ้ย ไปแล้วต้องกลับมานะ เพราะไม่งั้นไม่มีคนช่วยทำงาน" ก็โอเค ผ่านไปประมาณหกวัน คุณเอ็ดดี้ก็กลับบ้านดึก บ้านปิดหมดละ ขณะอาบน้ำอยู่ เกริ่นก่อนว่าหลังบ้านเค้าเนี่ยกว้างประมาณ 2 เมตรกว่า ข้างหลังติดกับบ้านอีกหลัง ก็ได้ยินเสียงลากกะละมัง ดังก็องแก็ง เลยถามว่า "กลับมาแล้วหรอ" ก็มีเสียงคนตอบกลับมาว่าอืม ก็เลยไม่คิดอะไร
วันต่อมาคุณเอ็ดดี้ก็กลับบ้านดึกเหมือนเดิม เจอเหตุการณ์แบบเดิม ประมาณเกือบ 4 ทุ่ม ก็ถามแบบเดิม เสียงจากหลังบ้านก็ตอบแบบเดิมว่า "อื้อ กลับมาแล้ว" พอวันเสาร์คุณเอ็ดดี้ก็ลงมาจากบ้าประมาณ 10 โมงเช้า ก็ถามแม่ว่าลูกจ้างกลับมาแล้วเหรอ แม่ก็หันมามองหน้าแล้วถามว่า "เจอเมื่อไหร่" คุณเอ็ดดี้เลยบอกว่าเจอเมื่อคืนไง เจอมาสองคืนแล้ว ได้คุยกันด้วยนะ แม่เลยบอกว่าพูดจริงหรือพูดเล่น แม่ก็เล่าว่า ลูกจ้างไม่ได้กลับมา ตอนเค้าลากลับสงกรานต์เค้าไปเล่นสงกรานต์กันโดยขี่มอเตอร์ไซค์ แล้วทีนี้โดนน้ำสาดตรงโค้ง ที่ตจว . แล้วรถแห้งโค้งตกลงมาคอหัก คุณเอ็ดดี้ก็ไม่เชื่อ คิดว่าแม่เอาหลอกเพราะไม่อยากให้คุณเอ็ดดี้กลับดึกหรือเปล่า คุณแม่เลยบอกว่าถ้าไม่เชื่อให้โทรไปหาบ้านลุงดู อ่ะ เค้าก็โทรเพื่อถามว่าจริงมั้ย ลุงก็ยืนยันว่าเรื่องจริง ลุงก็บอกว่าเจอแค่นี้ยังน้อยนะ ฟังลุงนะ คืนก่อนก็ได้บิน เค้านั่งกันอยู่ ละได้ยินเสียงคนเอานิ้วลากหน้าประตูเหล็ก แล้วลุงนั่งกันอยู่สี่ห้าคน ก็เลยเปิดไปดูสิ ปรากฏทุกคนเงียบหมด ขณะเดินไปเสียงนิ้วยังลากอยู่ พอไขประตูไปดูก็ยังได้ยิน ก็เห็นคนนี้ยืนอยู่หน้าบ้าน เห็นกันทุกคน เห็นว่ายืนร้องไห้อยู่ ลุงสงสารเลยบอกว่า ถ้าเข้ามาได้ก็เข้ามาสิ วงเหล้าเลยแตกเลยค่ะ
หลังจากนั้นก็จะได้ยินเสียงคนหวีผม คนร้องไห้ในบ้าน สุดท้ายเรื่องนี้ก็เงียบหายไปเอง อาจเป็นเพราะจิตที่ยังผูกพันธ์อยู่กับบ้านลุง เพราะส่วนมากลูกจ้างคนนี้จะทำงานอยู่ที่บ้านของลุงมากกว่าบ้านคุณเอ็ดดี้
Post a Comment