30เมตรที่สยอง
เมื่อสิบวันที่ผ่านมา คุณโดดทำอาชีพขับวินมอเตอร์ไซค์ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นแถวย่านรัชดาซอยเจ็ด คุณโดดต้องไปรับแฟนตอนเที่ยงคืนคุณโดดต้องไปรับที่ถนนนราธิวาส จึงได้ขี่วินไปเรื่อยๆก่อน พอถึงเวลาเที่ยงคืน ก็ค่อยไปรับแฟน
มีลูกค้าให้คุณโดดไปส่งที่แยกห้วยขวาง คุณโดดจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่ง และผ่านหน้ารัชดาซอยเจ็ด ตรงนั้นค่อนข้างมืด เห็นผู้หญิงสองคน ใส่ชุดสีดำ นั่งยองๆ เหมือนกำลังกินอะไรอยู่ คุณโดดคิดว่าเป็นคนสติไม่ดี มานั่งกินอะไรในที่แบบนั้น
คุณโดดก็ไปส่งลูกค้าถึงที่หมาย และได้รับลูกค้ามาอีกคน ต้องไปส่งที่ปากซอยรัชดาซอยเจ็ดพอดี พอไปส่งผู้โดยสารเสร็จ ก็เจอกับผู้หญิงสองคนที่พึ่งเจอเมื่อก่อนหน้านี้ ยืนอยู่ห่างจากรถของคุณโดดประมาณห้าเมตร
คุณโดดเห็นผู้หญิงสองคนนั้นโบกแท็กซี่ พอแท็กซี่ขับมาจอดแล้วลดกระจกลง ผู้หญิงคนนึงก็บอกกับแท็กซี่ว่า "ไปวัดเสมียน" อยู่ๆแท็กซี่ก็เร่งเครื่องออกไปเลย คุณโดดก็เลยคิดว่าจะรับสองคนนี้ไปส่งดีกว่า ไปส่งที่วัดเสมียนคิดร้อยสี่สิบได้สบายๆ
คุณโดดจิงถามผู้หญิงสองคนนั้นว่า "พี่ ไปมอไซค์มั้ย" ผู้หญิงสองคนนั้นก็หันมาหาคุณโดด แล้วยิ้มที่มุมปากหน่อยๆ อยู่ๆคุณโดดก็รู้สึกใจเต้นรัว และรู้สึกถึงความกลัวโดยไร้สาเหตุ
แล้วคุณโดดก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่า เลยตรงนี้ไปประมาณสามสิบเมตร จะมีวินมอเตอร์ไซค์อยู่แถวนั้น เดี๋ยวถ้ารับผู้โดยสารไป มันจะมีปัญหา คุณโดดจึงบอกว่า "ถ้าจะไป เดี๋ยวรอแปบนึงนะ เดี๋ยวไปเรียกวินแถวนี้ให้"
คุณโดดขี่มอเตอร์ไซค์ไปประมาณสามสิบเมตร ก็เจอกลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ แล้วคุณโดดก็พูดว่า "พี่ๆ ลูกค้าจะไปวัดเสมียนสองคน" แล้วคุณโดดก็หันไปชี้ตรงที่ผู้หญิงสองคนนั้นยืนอยู่ ปรากฏว่าตรงนั้นไม่มีใครอยู่เลย
คุณโดดงงอยู่พักนึง เพราะสองฝั่งเป็นกำแพง มันไม่น่าจะมีที่ให้หลบ แล้วจากตรงนั้นมาถึงตรงที่วิวอยู่ ก็แค่สามสิบเมตร ใช้เวลาไม่กี่วินาที แล้วอยู่ๆ คุณโดดก็พึ่งนึกขึ้นได้ ถึงตอนที่เจอผู้หญิงสองคนนี้ครั้งแรก
จึงลองไปดูตรงที่ผู้หญิงสองคนนั้นกำลังนั่งกินอะไรกันอยู่ ปรากฏว่าเจอเครื่องเซ่น วางอยู่สองถาด และของเซ่นต่างๆก็ยังอยู่ครบ คุณโดดจึงขี่รถกลับไปตรงจุดที่วินอยู่กัน และนั่งตั้งสติบนรถสักพัก
มีวินแก่ๆคนนึงเดินมาบอกกับคุณโดดว่า "ดีแล้วที่เอ็งไม่รับ ถ้าเอ็งรับ มีหวังเอ็งได้ตายอยู่ตรงทางรถไฟแถววัดเสมียนนั่นหนะ"
Post a Comment