กระตุกขา


   เมื่อประมาณเจ็ดปีที่ผ่านม หลังจากที่คุณก้องเรียนจบ ก็ได้เข้ามาทำงานในกรุงเทพ  ขออาศัยอพาร์ทเม้นท์ที่พี่สาวเช่าอยู่กับเพื่อนที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง ในย่านสุขาภิบาลหนึ่ง

    ลักษณะห้องจะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เตียงจะตั้งอยู่กลางห้อง ประตูทางเข้าห้องจะอยู่ทางปลายเตียง เยื้องๆไปทานซ้าย ส่วนประตูหลังห้องจะอยู่ตรงข้ามกับประตูทางเข้าพอดี

    ตอนที่มาอยู่ใหม่ๆ คุณก้องก็ได้ถามพี่สาวว่า อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ มีอะไรแปลกๆหรือเปล่า พี่สาวก็เล่าให้ฟังว่า ตอนที่พี่สาวกับเพื่อนได้กลับบ้าน แฟนของพี่สาวได้มาขอนอนในห้อง

    ในขณะที่กำลังนอนอยู่บนเตียง ก็เห็นคนแก่ใส่โจงกระเบนสีแดง วิ่งจากประตูหลังห้อง ทะลุออกไปทางประตูหน้าห้อง แฟนจึงได้ไปเล่าให้พี่สาวฟัง แต่พี่สาวไม่ค่อยจะเชื่อ

    จนผ่านมาประมาณสองเดือน เพื่อนของพี่สาวไปเรียนที่มหาลัย แต่พี่สาวไม่มีเรียน จึงได้นอนเล่นอยู่ที่ห้องคนเดียว พี่สาวเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ วิ่งรอบห้องไปมา แล้วมาจับมือพี่สาวเล่น

    พี่สาวตกใจมาก ลุกพรวดขึ้นมาจากเตียง เด็กผู้หญิงที่ตอนแรกวิ่งอยู่รอบเตียง ปรากฏว่ากลายเป็นเงาดำตัวใหญ่ๆ พุ่งขึ้นเตียงมาคร่อมตัวพี่สาว จนพี่สาวขยับตัวไม่ได้ แล้วก็รู้สึกหนักขึ้นเรื่อยๆที่ท้อง พี่สาวพยายามดิ้นสุดแรง แต่ก็ไม่เป็นผล

    ก็ได้แต่สวดมนต์อยู่ในใจ จนสักพักก็หลุดออกมาได้ คุณก้องฟังที่พี่สาวเล่า ก็ไม่ค่อยจะเชื่อ จนคุณก้องได้อาศัยอยู่ประมาณสองอาทิตย์ ปกติคุณก้องจะนอนตอนกลางวัน และไปทำงานตอนกลางคืน เพราะคุณก้องทำงานเป็นเด็กเสริฟ

    เวลาที่คุณก้องนอน พี่สาวกับเพื่อนจะไปเรียนที่มหาลัย ส่วนเวลาที่พี่สาวกลับมานอน คุณก้องจะไปทำงาน วันนั้นคุณก้องนอนอยู่ข้างๆเตียง เวลาประมาณบ่ายสองโมง ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา คุณก้องก็คิดว่าพี่สาวกับเพื่อนกลับมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้ลืมตาดู เพราะง่วงนอนมาก

    สักพักก็ได้ยินเสียงเดินเข้ามาหา แล้วคุณก้องก็รู้สึกว่าเตียงข้างๆยุบลง เหมือนมีคนนั่ง คุณก้องจึงจะลืมตาขึ้นมาดู แต่กลับลืมตาขึ้นมาไม่ได้ และขยับตัวไม่ได้ด้วย คุณก้องงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น

    แล้วสักพัก คุณก้องรู้สึกว่าเค้าขึ้นมานั่งทับ ตอนนั้นคุณก้องรู้แล้วว่า นั่นต้องไม่ใช่พี่สาวแน่ๆ คุณก้องตกใจมาก ขนลุกทั้งตัว พยายามดิ้นสุดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถขยับตัวได้ จนผ่านมาประมาณสิบนาที

    คุณก้องก็ดีดตัวลุกขึ้นมาได้ แล้วพยายามมองไปรอบห้อง แต่ก็ไม่เจออะไร จึงได้ไปเล่าให้พี่สาวฟัง พี่สาวก็พูดทำนองว่า นอนทับเส้นหรือเปล่า จนเวลาผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆ

    คืนนั้น คุณก้องกลับมาถึงห้องเวลาประมาณตีสาม พี่สาวและเพื่อนหลับอยู่บนเตียง คุณก้องจึงอาบน้ำ แล้วขึ้นไปนอนบนเตียง ภายในห้องยังพอมีแสงสว่างจากข้างนอกสาดเข้ามาทางหน้าต่าง

    คุณก้องเหลือบไปเห็นผู้ชาย นั่งกอดเข่าอยู่ที่มุมห้อง คุณก้องไม่แน่ใจ เพราะไฟในห้องมันสลัวๆ จึงคิดจะลุกขึ้นไปดู แต่คุณก้องรู้สึกขยับตัวไม่ได้ และก็เห็นผู้ชายคนนั้น คลานเข้ามาที่เตียงเรื่อยๆ คุณก้องตกใจสุดขีด พยายามดิ้น แต่ก็ขยับตัวไม่ได้

    ผู้ชายคนนั้นคลานเอาปากมาใกล้ๆหูของคุณก้อง แล้วร้องครวญครางออกมา ฟังไม่เป็นภาษา เหมือนเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด คุณก้องรู้สึกกลัวมากที่สุด เท่าที่ชีวิตนี้เคยกลัวมา

    จึงพยายามใช้เท้าสะกิดพี่สาว แต่พี่สาวก็ไม่ยอมตื่น คุณก้องนอนทรมานอยู่แบบนั้นไปอีกประมาณห้านาที แล้วก็ขยับตัวลุกขึ้นมาได้ ผู้ชายคนนั้นก็หายไป เช้าวันต่อมา เพื่อนพี่สาวมาเล่าให้ฟังว่า

    เมื่อคืนตอนประมาณตีสามครึ่ง เกือบๆตีสี่ เพื่อนของพี่สาวรู้สึกตัวขึ้นมา ได้ยินเสียงคนอยู่ในห้องน้ำ เหมือนกำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ แล้วเสียงก็เงียบไป สักพักก็รู้สึกเหมือนมีมือเปียกๆเย็นๆ มาจับที่ข้อเท้าทั้งสองข้าง แล้วพยายามลากลงมา

    เพื่อนพี่สาวร้องกรี้ดออกมาลั่นห้อง แต่ก็เห็นคนอื่นๆยังนอนอยู่ปกติ จึงพยายามสบัดขาจนมือเปียกๆนั้นหลุด แล้วก็ขึ้นมานอนคลุมโปงจนถึงเช้า

    คุณก้องพยายามไปคุยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไรเลย จึงลองซื้อข้าวกับขนมมาไหว้ที่ห้องทุกวัน แต่ก็ยิ่งเจอหนักขึ้นกว่าเดิม จึงคุยกันว่า จะอยู่ต่อให้ครบหกเดือน รอเอาเงินประกัน แล้วจะย้ายออกทันที และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด

ไม่มีความคิดเห็น