เด็กดอง

    เรื่องจากคุณบอยเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาลัยแห่งแห่งหนึ่ง แถวย่านฝั่งธน เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อสี่ปีก่อน  วันนั้นคุณบอยมีเรียนตอนเวลาห้าโมงเย็น เป็นตึกวิทยาศาสตร์ มีอยู่แปดชั้น ชั้นที่สามมีไว้สำหรับเก็บเด็กดอง

    เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แถวย่านฝั่งธน เมื่อประมาณสี่ปีที่ผ่านมา คุณบอยเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาลัยแห่งนี้ วันนั้นคุณบอยมีเรียนตอนเวลาห้าโมงเย็น เป็นตึกวิทยาศาสตร์ มีอยู่แปดชั้น ชั้นที่สามมีไว้สำหรับเก็บเด็กดอง

    ลักษณะห้องเรียนที่ชั้นสาม ถ้าเดินออกมาจากลิฟท์ ด้านซ้ายและขวามือ จะเป็นพวกโหลเด็กดอง กับพวกอวัยวดอง ตรงเข้ามาจะมีโต๊ะไม้ยาว ไว้ให้สำหรับนักศึกษานั่ง

    คุณบอยมาถึงตึกกับแฟน ก็ได้โทรหาเพื่อนว่าอยู่ที่ไหนกันแล้ว เพื่อนก็บอกว่าอยู่ชั้นสามกันแล้ว คุณบอยก็เลยเดินขึ้นลิฟท์กับแฟนสองคน พอถึงชั้นสาม คุณบอยไม่เห็นโต๊ะไม้ ที่ปกติจะตั้งอยู่กับที่ คุณบอยก็เอะใจ เพราะมันเป็นโต๊ะที่หนักมาก ถ้าไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือ ก็ไม่น่าจะสามารถเคลื่อยย้ายมันได้

    คุณบอยก็เดินออกมาจากลิฟท์ แต่มีความรู้สึกว่า วันนี้อากาศเย็นมาก เย็นกว่าปกติ และเงียบมาก ให้ความรู้สึกอึดอัดมาก พอเดินเข้าไปก็ไม่เห็นใครเลย แฟนก็บอกว่า สงสัยจะอยู่ชั้นสี่กัน จึงเดินกลับเข้าลิฟท์ แต่ปรากฏว่ากดลิฟท์ไม่ติด ก็เลยต้องเดินขึ้นทางบันไดแทน

    พอไปถึงชั้นสี่ ก็ยังไม่เจอใครเหมือนเดิม และรู้สึกอึดอัดมากขึ้น จึงคุยกับแฟนว่าลองลงไปอยู่แถวๆชั้นหนึ่งดีกว่า ก็เลยเดินลงบันไดมา พอถึงชั้นหนึ่ง ความรู้สึกอึดอัดก็หายไป คุณบอยจึงโทรหาเพื่อนว่าอยู่ที่ไหนกัน

    เพื่อนบอกว่าอยู่ชั้นสาม คุณบอยก็บอกว่าเมื่อกี้พึ่งขึ้นไปชั้นสาม แต่ไม่เห็นเจอใครเลย เพื่อนก็บอกว่า อยู่ชั้นสามเนี่ยแหละ ขึ้นมาเร็วๆ จะเริ่มเรียนกันแล้ว คุณบอยกับแฟนลองเดินเข้าไปกดลิฟท์อีกที ลิฟท์ก็ใช้งานได้ปกติ แต่คราวนี้มีนักศึกษาขึ้นมาด้วยหลายคน

    พอลิฟท์เปิดที่ชั้นสาม โต๊ะไม้ยาวกลับตั้งอยู่ที่เดิม และเห็นเพื่อนนั่งอยู่ที่โต๊ะกันปกติ ความรู้สึกเย็นๆ อึดอัดเหมือนรอบแรกที่ขึ้นมา ก็ไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว คุณบอยกับแฟนงงว่าตอนแรกมันเกิดอะไรขึ้น

    คุณบอยไม่อยากคิดอะไรมาก จึงได้เข้าเรียน จนเวลาประมาณสองทุ่ม คุณบอยออกมาสูบบุหรี่ในห้องน้ำ สักพักก็เดินออกจากห้องน้ำ ปรากฏว่าเห็นผู้หญิง ยืนนิ่งอยู่ตรงสุดปลายทางเดิน ห่างจากคุณบอยไปประมาณ 10 เมตร

    คุณบอยพยายามสังเกตว่าเป็นใคร แต่ไม่ใช่เพื่อนของตนเองแน่ๆ ปกติเวลานี้ จะมีแค่ห้องของคุณบอยที่เรียนอยู่ พอแฟนออกมาจากห้องน้ำ คุณบอยก็ถามแฟนว่าเห็นผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า แฟนของคุณบอยก็มอง แล้วส่ายหน้า คุณบอยรู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที และรีบพาแฟนเข้าไปเรียนต่อ

    วันนั้นหลังเลิกเรียน คุณบอยต้องไปเล่นดนตรีต่อ ก็ได้ขับรถไปกับแฟน แล้วมีเพื่อนที่เล่นดนตรีด้วยกัน นั่งมาในรถด้วยสองคน ระหว่างที่ขับไป คุณบอยมองที่กระจกมองข้างด้านซ้าย ปรากฏว่าเห็นเหมือนอะไรบางอย่าง กลิ่งตามหลังรถมาด้วย

    คุณบอยลองสังเกตดู แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ก็คิดว่าน่าจะเป็นเศษขยะ คุณบอยขับรถไปจนถึงสะพานไม้ แล้วจังหวะที่ขับรถขึ้นไป ปรากฏว่าเห็นเด็กตัวเท่าขวดโหลดอง นั่งกอดเข่าแล้วก้มหน้า อยู่ตรงข้างๆราวสะพานไม้

    คุณบอยก็มองจนขับรถผ่านไป และเห็นว่าแฟนก็มองตามด้วย จึงถามแฟนว่าเห็นมั้ย แฟนก็บอกว่าเห็น เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังสองคนก็บอกว่าเห็นเหมือนกัน คุณบอยแน่ใจแล้วว่าไม่ได้ตาฝาด รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว จนไม่กล้ามองกระจกหลัง

    สักพักมีรถกระบะขับแซงมาทางขวา แล้วปาดเข้าซ้ายที่ข้างหน้ารถของคุณบอย คุณบอยเห็นผู้หญิง นั่งอยู่ขอบกระบะหลังรถ แล้วเอาขาหย่อนลงมาข้างหลัง มองหน้าคุณบอย แต่กลับไม่มีเท้า

    ทุกคนในรถเงียบหมด ผู้หญิงที่นั่งอยู่ท้ายกระบะก็ยิ้มให้คุณบอย แต่ลักษณะการยิ้มคือ ยิ้มกว้างจนปากฉีกเกือบจะถึงหู คุณบอยรีบชลอรถลงเพราะความกลัว ปล่อยให้รถกระบะข้างหน้าทิ้งห่างออกไปก่อน

    ทุกคนในรถไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา คุณบอยขับไปเรื่อยๆ ก็เจอรถกระบะคันเดิมอยู่ข้างหน้า แล้วก็เห็นผู้หญิงนั่งอยู่ท่าเดิม คุณบอยรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนขึ้นมาทันที แฟนจึงบอกให้รีบขับแซงไปเลย

    คุณบอยจึงเหยียบคันเร่งแซงรถกระบะไป แล้วแฟนก็บอกให้ชลอ แล้วให้รถกระบะแซงไปอีกรอบ พอรถกระบะแซงขึ้นมา ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่อยู่แล้ว ทุกคนเหมือนจะโล่งใจ แต่มีความรู้สึกตะหงิดๆอยู่บ้างว่า แล้วเค้าหายไปอยู่ไหน

    คุณบอยหันไปหาแฟน ตาก็เหลือบไปมองกระจกมองข้าง ปรากฏว่าเห็นผู้หญิงคนนั้น วิ่งตามหลังรถมาติดๆ ทั้งๆที่คุณบอยขับอยู่ที่ประมาณร้อยนิดๆ คุณบอยเสียววาบไปทั้งตัว จึงรีบขับรถไปจนเกือบจะถึงร้านเล่นดนตรี

    ผู้หญิงคนนั้นก็หายไป พอมาถึงร้าน คุณบอยก็มานั่งประติดประต่อเรื่องราว หรือว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่บนกระบะกับที่วิ่งตามหลังรถมา จะเป็นคนเดียวกันกับตอนที่คุณบอยเห็นที่หน้าห้องน้ำในตึกเรียน แล้วเด็กตัวเล็กที่อยู่บนราวสะพานจะเป็นลูกของเค้า

    ตอนที่คุณบอยเรียนในชั่วโมงเรียน คุณบอยอาจจะเผลอทำอะไรไม่ดีลงไปกับเด็กที่อยู่ในโหลดอง แม่ของเค้าจึงไม่พอใจ เลยออกมาเตือน และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด