เอ็งกลัวผีเหรอ

   เรื่องราวสุดหลอกหลอนแบบว่าทำกันได้ เป็นเรื่องของคุณทิว คุณทิวอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ในจังหวัดน่าน เป็นหมู่บ้านที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยภูเขา บรรยากาศร่มรื่นมาก อาชีพหลักของคนในหมู่บ้านคือปลูกข้าวโพด ทำไร่ หาของป่า

    คุณทิวมักจะออกไปตรวจดูไร่กับคุณพ่อเป็นประจำ เพื่อดูว่ามีสัตว์ป่าหรืออะไรเข้ามาในไร่หรือเปล่า วันนึง ก่อนที่จะออกไปไร่ ก็ได้ยินคนในหมู่บ้านพูดกันว่า ลุงจันหายตัวไป อยากให้ช่วยกันออกตามหา

    ทุกคนจึงแยกย้ายกันตามหา คุณทิวก็ได้ออกไปตามหากับคุณพ่อ โดยเอาสุนัขที่เลี้ยงไว้สำหรับเฝ้าไร่ติดมาด้วย ออกตามหากันตั้งแต่แปดโมง จนเวลาล่วงมาถึงห้าโมงเย็น แต่ก็ยังหาไม่เจอ

    คุณพ่อจึงบอกกับคุณทิวว่า วันนี้ไปนอนที่ไร่กันก่อน เผื่อเจออะไรจะได้ตามไปสมทบกับคนอื่นๆ เพราะจุดที่ค้นหากันก็อยู่ไม่ไกลจากไร่มากนัก ทั้งสองคนพ่อลูกจึงได้นอนกันที่ไร่ ซึ่งจะมีกระท่อมอยู่หลังหนึ่ง คืนนั้นฝนตกหนักทั้งคืน พึ่งมาหยุดเอาตอนเช้ามืด

    จนรุ่งเช้า ก็ได้ตามไปสมทบกับชาวบ้านออกตามหาลุงจันต่อ จนช่วงบ่ายๆ คุณทิวรู้สึกไม่สบาย คุณพ่อจึงให้คุณทิวกลับไปนอนพักที่ไร่ก่อน จนเวลาประมาณหกโมงเย็น คุณพ่อก็กลับมาที่ไร่ แต่เหมือนว่าคุณทิวยังไม่หายดี แต่ก็ไม่ได้มีอาการร้านแรงนัก คุณพ่อจึงบอกว่า

คุณพ่อ : งั้นคืนนี้เอ็งนอนพักที่ไร่เนี่ยแหละ จะได้เฝ้าไร่ไว้ด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าจะให้แม่เอ็งเอายามาให้ งั้นข้ากลับก่อนนะ
คุณทิว : อ่าวแล้วพ่อไม่ห่วงผมบ้างเลยเหรอ
คุณพ่อ : เอ็งกลัวผีเหรอ
คุณทิว : กลัวซะที่ไหนล่ะ นอนที่นี่มาตั้งกี่ปีแล้ว
คุณพ่อ : เอ็งไม่กลัวผีลุงจันเหรอ
คุณทิว : จะบ้าเหรอพ่อ ลุงจันยังไม่ตาย เรายังหาไม่เจอเลย พ่อคิดว่าลุงจันตายแล้วเหรอ
คุณพ่อ : ก็ไม่รู้เหมือนกัน สองวันแล้วที่อยู่ในป่า จะรอดเหรอวะ
คุณทิว : ถ้าเป็นผีลุงจันจริงนะ นี่ ปืนแก๊ปอยู่ข้างตัว ถ้ามานะจะยิงให้หมดเลย
คุณพ่อ : งั้นเอ็งก็อยู่ไปละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าข้าจะมาหา

    คุณพ่อจึงเดินกลับบ้านไป ทิ้งให้คุณทิวนอนอยู่ในกระท่อมคนเดียว คุณทิวจึงเอาผ้าห่มมาคลุมหัวนอนฟังวิทยุ จนเวลาล่วงไปประมาณสองสามทุ่ม ก็รู้สึกเคลิ้มๆ ฝนก็เทลงมาอีกครั้ง

    มาสะดุ้งตื่น ตอนที่ฟ้าผ่าลงมาเสียงดังลั่น จนทำให้พื้นสั่นสะเทือนเบาๆ วิทยุที่เคยมีเสียงเพลง กลับกลายเป็นแค่เสียงซ่าๆ คุณทิวจึงปิดวิทยุแล้วคลุมโปงนอนต่อ ในระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงสุนัขที่นอนเฝ้ากระท่องเห่าไม่หยุด

    คุณทิวจึงลุกขึ้นมาดู ก็เห็นสุนัขหันหน้ามาทางใต้ถุนกระท่อมแล้วเห่าจนหางชี้ตั้ง คุณทิวคิดว่าอาจจะมีอะไรสักอย่างอยู่ใต้กระท่อง จึงถือปืนกับไฟฉายเดินลงไปส่องดูใต้กระท่อง แต่ก็ไม่พบกับอะไร สุนัขก็ยังคงเห่าเหมือนกับว่ามันเห็นอะไรบางอย่าง

    คุณทิวจึงเอ็ดสุนัขแล้วขึ้นไปนอนต่อ จนเคลิ้มหลับ สุนัขก็เห่าขึ้นอีก แต่คราวนี้สุนัขวิ่งเห่าไปรอบๆกระท่อม เหมือนกับว่ามันกำลังวิ่งตามอะไรสักอย่าง แล้วมาหยุดที่หน้ากระท่อม แล้วก็เริ่มหอน ซึ่งทำให้คุณทิวแปลกใจมาก เพราะปกติไม่เคยได้ยินสุนัขที่ตนเองเลี้ยงมาหอนสักที คิดว่ามันเห็นอะไรกันแน่

    แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร จึงได้นอนต่อเพราะว่ารู้สึกง่วงมาก สักพักได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดกระท่อมดัง "แอ๊ดๆๆๆ" คุณทิวแปลกใจคิดว่าใครมาหาในเวลาแบบนี้ จึงชะเง้อหน้าขึ้นมามอง

    แต่ก็ไม่เห็นใคร เห็นเพียงความมืดจนยากที่จะมองออกว่ามีใครอยู่แถวๆนั้นหรือเปล่า จังหวะนั้นเองก็เกิดฟ้าแลบ จนสว่างจ้าไปทั่วบริเวณ ทำให้เห็นเงาของใครบางคน ยืนอยู่ที่หัวบันไดของกระท่อม

    คุณทิวตะโกนถามออกไปทันที "ใครอะ นั่นใคร" มีเพียงเสียงหนึ่งที่ตอบกลับมา "จุ๊ๆๆๆๆ" คุณทิวเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพยายามแข็งใจ คิดว่าคงจะเป็นชาวบ้านที่ตามหาลุงจัน แล้วเข้ามาขอหลบฝน

    สักพักเงานั่นก็เริ่มเคลื่อนเข้ามาใกล้คุณทิวเรื่อยๆ ใกล้พอจนมองออกว่าเป็นผู้ชาย ลักษณะผมสั้น ไม่ใส่เสื้อ ใส่แต่กางเกงขาสั้นตัวเดียว คุณทิวจึงถามออกไปว่า "ไม่หนาวเหรอพี่ ดึกๆดื่นๆป่านนี้ไปเดินตากฝนมาทำไม"

    เงานั้นก็ไม่พูดอะไร แต่ล้มตัวลงนอนข้างๆ แล้วก็พูดเสียงเบาๆจนเหมือนกับเสียงกระซิบว่า "นอนด้วนนะ" คุณทิวจึงบอกว่า "นอนเลยพี่ ไม่มีผ้านะ ผมมีผืนเดียว พี่ทนหนาวได้ก็ทนไปแล้วกัน"

    คุณทิวนอนได้สักพัก ก็รู้สึกว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆหายใจแรงมาก "ฟรืดดดด..ฟรืดดดด" ซึ่งแรงจนผิดปกติ ทำให้คุณทิวขนลุกตั้งไปทั้งตัว รับรู้ได้ถึงไอเย็นจากลมหายใจที่เป่ามาจากทางด้านข้าง

    จนทนไม่ไหว คุณทิวจึงพูดออกไปว่า "พี่ เป็นไรปะเนี่ย ไม่สบายหรือเปล่า" แต่ก็ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา สักพักผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ ก็ค่อยๆหันหน้ามาหาคุณทิว จนคุณทิวสามารถมองได้อย่างถนัดตาว่า ผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆตอนนี้คือลุงจัน

    คุณทิวสะดุ้ง ลุกพรวดขึ้นมานั่ง แล้วถามว่า "เฮ้ย ลุงจัน ลุงจันมานี้ได้ไงอ่ะ เค้าตามหากันทั้งบ้านเลย" อยู่ๆลุงจันก็ลุกพรวดขึ้นมานั่ง แล้วพูดด้วยเสียงเย็นๆเนิบๆว่า "ตามหาข้าเหรอ ข้าอยู่นี่ไง เห็นเอ็งพูดกับพ่อว่าเอ็งอยากเจอข้าไม่ใช่เหรอ ไม่กลัวข้าไม่ใช่เหรอ"

    คุณทิวถามด้วยความงงๆว่า "อะไรลุง ตลกกับผมปะเนี่ย ทำไมลุงตายเป็นผีแล้วหรอ" สักพัก ลุงจันก็ตอบว่า "ใช่ ข้าตายเป็นผีแล้ว ทำไมพวกเอ็งยังหาข้าไม่เจออีก" สิ้นเสียงทีลุงจันพูด

    คุณทิวช็อคจนตัวแข็ง นั่งจ้องหน้าลุงจันที่เริ่มมีลักษณะใบหน้าดำมืดลงทุกที แต่กลับเห็นดวงตากลมโตอันไร้แวว จ้องตอบกลับมา ฟ้าผ่าลงมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหว จนทำให้คุณทิวรู้สึกตัวตื่นจากอาการช็อค

    รีบคว้าปืนแก็ปกระโดดลงจากกระท่อม แล้ววิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง จนกลิ้งถลาลงไปในคูน้ำ คุณทิวพยายามกระยิ้มกระสนคลานขึ้นมา แล้วไปคว้าโดนร่างๆหนึ่ง ที่นอนคว่ำหน้าจมน้ำอยู่ในคูน้ำ

    คุณทิวชะงักตัว หยุดพิจารณาดูว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร สุดท้ายจึงได้จับร่างนั้นแล้วพลิกให้หงายหน้าขึ้นมา ปรากฏว่าเป็นศพของลุงจัน นอนตาเหลือกอ้าปากค้าง คุณทิวช็อควิ่งกระเจิงจนไม่รู้ทิศทาง

    ไปหยุดอยู่ที่ห้างร้างกลางป่า แล้วรออยู่ที่นั่นจนถึงเช้า จนมีคนไปพบเข้า หลังจากนั้นมีการสันนิษฐานว่าลุงจันคงจะไปเดินหาของป่า แต่ด้วยความที่มีอายุเยอะ จึงเกิดเป็นลม แล้วล้มหน้าคว่ำลงไปในคูน้ำ และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด