ฉลอลคืนสยองก่อนวันพระ

   เรื่องจากคุณโน่ เมื่อประมาณสิบปีที่ผ่านมา คุณโน่กำลังศึกษาอยู่ในจังหวัดอำนาจเจริญ วันจันทร์ถึงศุกร์จะพักอยู่หอ และจะกลับบ้านวันศุกร์ตอนเย็นทุกอาทิตย์

    วันหนึ่ง ที่คุณโน่อยู่บ้าน ก็ได้มีเพื่อนมาชวน "ตอนเย็นเนี่ย เราไปหาจับกบกันมั้ย ฝนมันตกด้วย" ช่วงนั้นเป็นช่วงหน้าฝน น้ำจะหลากเข้าทุ่งนา คุณโน่จึงตกลงไปด้วย

    เวลาประมาณหนึ่งทุ่ม คุณโน่และเพื่อนก็ได้เตรียมข้าวของกัน ไปกันทั้งหมดสามคน ทุ่งนาจะอยู่ห่างจากหมู่บ้านประมาณสามกิโลเมตร ก็ได้เอาของไปเก็บไว้ในกระต๊อบที่เถียงนา

    จากนั้นก็เริ่มแยกย้ายกันเดินออกหาจับกบกัน โดยมีไฟฉายที่หัว กับไม้แทงกบ จนเวลาประมาณสองทุ่ม ก็กลับมาที่กระต๊อบ เอากบและปลาที่หามาได้ ทำอาหารกันในกระต๊อบและนั่งทานกัน จนประมาณสี่ทุ่ม

    ก็คิดว่าจะออกไปหากันอีกรอบ แต่ฝนตกแรงมาก จึงได้นั่งคุยกันไปก่อน จนเกือบเที่ยงคืน ฝนก็เริ่มซา เพื่อนก็บอกว่า "ออกไปตอนนี้เลย กบน่าจะเยอะมาก ไม่ต้องรอให้ฝนมันหยุด"

    จึกแยกย้ายกันออกหา จนประมาณสามสิบนาทีได้ คุณโน่สังเกตเห็นแสงไฟ อยู่ในป่าข้างๆทุ่งนา เป็นป่าทึบ ห่างจากคุณโน่ประมาณสามสิบเมตร ลักษณะเป็นแสงไฟเท่าลูกกำปั่น

    ลอยพุดขึ้นพุดลง อยู่ตรงชายป่า สุดเขตทุ่งนา คุณโน่ก็เห็นเพื่อนคนนึง ที่อยู่แถวๆนั้นด้วย ชื่อต้อม คุณต้อมก็เดินส่องไฟฉายเข้าไปหาแสงไฟลูกนั้น จนห่างกันแค่ประมาณห้าเมตร

    แล้วคุณต้อมก็หยุดชะงัก ผงะกลับหลังแล้ววิ่งกลับมาออกทันที คุณโน่ที่ยืนมองอยู่ก็งงๆ ว่าคุณต้อมวิ่งทำไม แล้วเพื่อนอีกคน ชื่อจ๋อม ยืนดูอยู่ข้างหลังเหมือนกัน คุณโน่จึงเดินไปหาคุณจ๋อม

    แล้วถามว่า "จ๋อม ต้อมมันเป็นไร" คุณจ๋อมตอบกลับมาว่า "ไม่ต้องพูดไรมาก เอ็งเดินตามมา" คุณจ๋อมก็เดินแบบเร็วๆ เข้าไปหาแสงที่อยู่ตรงชายป่า คุณโน่ก็งง นึกไม่ออกว่าคุณจ๋อมจะทำอะไร

    จนห่างจากแสงประหลาดนั่นประมาณสี่เมตร ทำให้คุณโน่มองเห็นได้ถนัดตา เป็นลุงแก่ๆคนนึง ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน มีแสงไฟออกทางปาก กำลังนั่งคุเข่า เอาหน้ามุดดูตามพื้นดิน เหมือนกำลังหาอะไรกิน

    คุณโน่ขนลุก ยืนตัวสั่น กำลังจะหันหลังวิ่ง แต่คุณจ๋อมก็ดึงเสื้อเอาไว้ก่อน แล้วคุณจ๋อมก็พูดกับคุณลุงคนนั้นว่า "ผมรู้นะ ลุงจะมาทำให้พวกผมกลัวใช่มั้ย ต่างคนต่างมาหาของกิน พวกผมก็เป็นลูกหลานของลุงในหมู่บ้าน ต่างคนต่างอยู่นะ"

    คุณลุงได้ยินเช่นนั้น ก็ลุกขึ้นมานั่งยองๆ แล้วพูดอะไรสักอย่าง แต่เสียงเบาจนไม่ได้ยิน คุณจ๋อมก็เลยเดินลากคุณโน่กลับออกมา แล้วหันมาพูดทิ้งท้ายว่า "อย่าตามมานะ พวกผมไม่กลัว พวกผมไม่ใช่คนถิ่นอื่น"

    คุณโน่จึงหันหลังไปมอง ก็เห็นคุณลุงนั่งยองๆ จ้องหน้าเขม่นด้วยดวงตาแดงก่ำ คุณจ๋อมก็เลยพูดขึ้นมาว่า "ไอ้โน่ เอ็งเอามีดกับปืนมาด้วยใช่มั้ย เอามานี่ดิ" คุณจ๋อมเดินถือมีดเข้าไปง้างฟันลงไปเต็มที่

    แต่คุณลุงกระโดดถอยหลังหนีทัน แล้วทำปากขมุบขมิบอยู่ตลอดเวลา คุณจ๋อมก็กระชากพระที่คอออกมา แล้วตะโกนมาทางคุณโน่ว่า "ไอ้โน่ เอ็งตามข้ามา" แล้วก็วิ่งเข้าไปหาคุณลุง จนคุณลุงกระโดดหนีหายเข้าไปในป่า

    คุณโน่ก็เลยพูดด้วยปากสั่นๆว่า "กันบ้านกันก่อนดีมั้ย" คุณจ๋อมบอกว่า "จะกลับทำไม ไม่ต้องกลัว เราไม่ได้ทำอะไรผิด" จึงเดินกลับกันไปที่เถียงนา ก็เจอคุณต้อม นั่งสั่นอยู่ในกระต๊อบ

    คุณลุงคนที่เจอในชายป่า คือคนที่เล่นของ อยู่ในหมู่บ้าน อายุเก้าสิบกว่าปี และจะเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ ต้องนอนอยู่แต่บนแคร่ แต่ตอนกลางคืน ก็มักจะมีชาวบ้านที่มาจับกบ พบเห็นดวงไฟตามชายป่า

    พอเข้าไปดู ก็เห็นคุณลุงกำลังจับกบกินสดๆอยู่ ก็วิ่งหนีกันจนนาแตกกระเจิง จนชาวบ้านเรียกว่าผีเป้า และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด