เรื่องไซต์งานกลางป่า

       เป็นเรื่องราวสุดหลอนที่คุณตูน ประสบมากับตัวเอง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ คุณตูนได้นัดเพื่อนสองคนมานั่งดูฟุตบอลกัน เพื่อนสองคนของคุณตูน ชื่อคุณนอ และคุณเอก ได้นั่งรอดูฟุตบอลกันจนถึงเวลาประมาณตีหนึ่ง แล้วคุณเอกก็เอ่ยขึ้นมาว่าหิว เดี๋ยวหาอะไรกินกันก่อน และคุณเอกก็อาสาไปซื้อของเอง โดยยืมรถของคุณนอไปซื้อ จนผ่านไปประมาณสี่สิบนาที คุณเอกก็ยังไม่มา จนฟุตบอลหมดครึ่งแรก ก็ยังไม่มา

      คุณนอจึงโทรหาคุณเอก คุณเอกก็บอกว่าทำธุระอยู่ ก็นั่งรอกันจนฟุตบอลจบ ประมาณตีสี่เกือบตีห้า ก็ยังไม่กลับมา คุณตูนและคุณนอเป็นห่วงมาก ก็เลยเดินลงไปข้างล่าง ไปเจอยามประจำหอพัก ยามบอกว่าเเห็นคุณเอก เอาเสื้อของวินมอเตอไซค์ที่เค้าเอาเก็บไว้หน้ารถไปใส่ แล้วขี่รถออกไป คุณตูนและคุณนอก็คิดว่าคุณเอกเล่นพิเรนอะไร

      จึงนั่งรออยู่หน้าหอพักอีกประมาณยี่สิบนาที คุณนอเลยโทรหาคุณเอกอีกที โทรติดแต่ไม่มีคนรับ แล้วรถ PCX ของคุณนอจะมี GPS บอกตำแหน่งอยู่ด้วย คุณนอจึงลองเปิด GPS แล้วลองค้นหาตำแหน่งของคุณเอก ปรากฏว่าไปอยู่ตรงถนนเส้นนึง ซึ่งอยู่ห่างออกไปไกล คุณตูนและคุณนอตกใจมากกลัวว่าคุณเอกจะโดนปล้น คุณตูนก็เลยขับรถตาม GPS ไป

        พอขับออกไปได้สักพัก ก็ไปเจอตำรวจสายตรวจสองคนขี่รถจักรยานยนต์อยู่ จึงได้เข้าไปขอความช่วยเหลือ แล้วเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง แล้วคุณตูนก็ขอให้ตำรวจร่วมเดินทางไปด้วย พอถึงตำแหน่งตามที่ GPS ระบุ ซึ่งสองข้างทางจะเป็นป่า ถนนจะถมสูงขึ้นมาจากสองข้างทางเล็กน้อย ทุกคนจึงลงไปหาคุณเอกในป่า มืดมาก ไม่มีบ้านคนไม่มีไฟเลย ต้องใช้ไฟจากมือถือส่องทางเอา

       ไปพบคุณเอกนอนสลบอยู่ในป่ารก รถก็จอดอยู่ด้านข้าง ทุกคนเห็นแบบนั้นก็ตกใจรีบเข้าไปหาแล้วตรวจดูร่างกาย จากนั้นก็พาขึ้นรถไปโรงพยาบาล พอถึงโรงบาลบาล คุณเอกก็รู้สึกตัว จึงได้เล่าให้ฟังว่า ตอนที่คุณเอกไปซื้อของเสร็จแล้ว ขากลับก็คิดจะกลับทางลัด ซึ่งเป็นถนนเส้นที่เล่าลือว่ามีคุณยายสปีด

       พอขี่ไปเรื่อยๆก็ไปเจอกับผู้หญิงคนนึง เค้าโบกมือเรียก คุณเอกก็เลยจอดแล้วถามว่าเป็นอะไร น้องผู้หญิงก็บอกว่าวิ่งมอเตอร์ไซค์ไม่ใช่หรอ เห็นใส่เสื้อวิน คุณเอกพึ่งนึกได้ว่าตัวเองใส่เสื้อวินอยู่ก็เลยบอกกลับไปว่าใช่ๆ แล้วน้องผู้หญิงก็บอกว่าช่วยไปส่งที่ถนนสายนี้หน่อย พ่อเค้าทำงานแล้วก็พักอยู่ไซต์งานก่อสร้างตรงนั้น คุณเอกบอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่สวยมาก ใส่กางเกงขายาวสีดำ ใส่เสื้อเปิดไหล่สีชมพู ผิวขาว คุณเอกก็ไปส่ง

       จนไปถึงที่ตนเองนอนสลบอยู่ นอนผู้หญิงบอกว่าไซต์งานก่อสร้างของพ่อเค้าอยู่ข้างในนี้ และบอกว่าให้คุณเอกจอดรอตรงนี้ก่อน เดี๋ยวเค้าจะเข้าไปทำธุระกับพ่อเสร็จแล้วเดี๋ยวช่วยไปส่งเค้าที่สถานีรถไฟเลย คุณเอกบอกว่า ตอนที่น้องผู้หญิงเดินเข้าไปในป่าก็ได้ใช้แสงจากไฟหน้ารถส่องทางให้ พอน้องผู้หญิงเดินหายเข้าไปในป่าประมาณห้านาที

       แล้วก็เดินกลับออกมาแล้วกวักมือเรียกให้คุณเอกเข้าไปหา ลักษณะเหมือนกวักมือเรียกขอความช่วยเหลือ คุณเอกจึงขี่รถเข้าไปหา ทางซ้ายมือเป็นไซต์งานก่อสร้างที่ทำไว้ให้คนงานพัก แต่ไม่มีไฟฟ้าเลย มีแต่ตะเกียง แล้วน้องผู้หญิงคนนั้นก็ร้องไห้แล้วบอกว่าช่วยด้วย พ่อของเค้าได้เสียชีวิตแล้ว คุณเอกจึงเดินเข้าไปหาก็พบว่ามีผู้ชายนอนอยู่บนแคร่ไม้หน้าไซต์งาน แล้วก็เสียชีวิตแล้วจริงๆ

       น้องผู้หญิงก็ได้ถามคุณเอกว่าทำยังไงดี คุณเอกทำอะไรไม่ถูก อารมณ์ตอนแรกแค่จะมาซื้อขนม ไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ น้องผู้หญิงเลยบอกให้คุณเอกช่วยนั่งเฝ้าศพพ่อเค้าซักครู่ แล้วเดี๋ยวเค้าจะเดินไปบ้านญาติที่อยู่ข้างใน น้องผู้หญิงก็เลยเดินถือตะเกียงเข้าไปข้างใน เวลาผ่านไปประมาณสิบนาที ก็ยังไม่กลับมา คุณเอกก็ใจไม่ดี อยู่เฝ้าศพคนเดียวก็กลัว จึงใช้ไฟมือถือส่องทางแล้วเดินตามน้องผู้หญิงเข้าไปข้างใน

       เดินไปได้สักพักก็เห็นยายแก่ๆคนนึงยืนหันหลังให้ในความมืด คุณเอกก็ใช้ไฟส่อง แล้วยายก็หันกลับมามอง คุณเอกเห็นยายกำลังเคี้ยวกบสดๆอยู่ คุณเอกร้องด้วยความตกใจ แล้ววิ่งกลับออกมาทางเดิม แล้วเห็นศพที่นอนอยู่บนแคร่ลุกขึ้นมาแล้วพูดขึ้นว่า "ไอ่หนุ่ม ตกใจอะไรว๊ะ" จากนั้นคุณเอกก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย ตอนเช้าก็ได้มีตำรวจสายตรวจเข้าไปตรวจสอบที่ไซต์งานที่คุณเอกได้เข้าไป ตำรวจบอกว่าไม่มีไซต์งานตั้งอยู่เลย เป็นป่าทึบๆ สอบถามคนที่อาศัยอยู่แถวนั้นก็ได้ความว่า ในนั้นเป็นป่าไม่มีไซต์งานตั้งอยู่เลย และนี่ก็คือเรื่องราว