บ้านหลังนี้เลี้ยงผี

    เป็นเรื่องราวที่คุณพ่อของคุณสมชายเล่าให้ฟัง  เมื่อประมาณสี่สิบปีที่ผ่านมา ในจังหวัดพิจิตร เหตุการณ์เกิดขึ้นที่บ้านหลังหนึ่ง  เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่คุณสมชายยังไม่เกิด คุณพ่ออาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งกับคุณปู่และคุณย่า

    ช่วงเย็นของวันหนึ่ง บ้านที่อยู่ในละแวกเดียวกันนั้น ได้จัดงานบุญขึ้นที่บ้าน ซึ่งชาวบ้านเล่ากันว่า บ้านหลังนี้เลี้ยงผีอยู่ในบ้านด้วย แต่มันเป็นแค่เรื่องเล่าปากต่อปากของชาวบ้าน ยังไม่เคยมีใครได้พบเห็น จึงไม่ค่อยเป็นที่หวาดกลัวกันเท่าไหร่นัก

    จนเข้าช่วงหัวค่ำ มีชาวบ้านไปร่วมงานมากมาย แต่มักจะเกิดเรื่องแปลกๆขึ้นอยู่ตลอดเวลา เช่น อยู่ๆไฟในงานก็ดับ แล้วก็ติดขึ้นมาเอง เสียงเพลงติดๆดับๆ อยู่เป็นระยะๆ และมีอยู่ช่วงหนึ่ง แม่ครัวเห็นเข้ากับดวงตาสีแดงๆ สว่างวาบอยู่ในป่าหลังบ้าน และได้ยินเสียงผู้หญิงแก่ๆ พูดออกมาจากในป่าว่า "อยาก...อยาก...อยาก"

    คุณปู่ซึ่งนั่งอยู่ในงานด้วย พูดกับคุณพ่อว่า "สงสัยเจ้าของบ้านยังไม่ได้เลี้ยงมันก่อน" สักพัก เจ้าของบ้านเดินหิ้วไก่เป็นๆ ที่ถูกมัดขามาสองตัว วางไว้ตรงลานข้างบ้าน แล้วจุดธูปปักลงบนดิน ปรากฏว่าไก่ดิ้นไปมาสักพัก แล้วก็นอนแน่นิ่งขาดใจตาย หลังจากนั้น งานก็เป็นปกติดีทุกอย่าง สร้างความแปลกใจให้แก่ผู้ร่วมงานอย่างมาก

    บ้านหลังนี้จะมีลูกสาวอยู่สามคน สวยสะโอดสะองทุกคน มักจะมีเด็กต่างหมู่บ้านคอยแวะเวียนมากจีบอยู่ทุกวัน รวมถึงพ่อของคุณสมชายด้วย คุณปู่ก็พูดกับพวกเด็กๆที่มาจีบลูกสาวของบ้านหลังนั้นว่า "พวกเอ็งไปจีบลูกสาวบ้านนั้น ไม่กลัวไส้หายบ้างเหรอวะ"

    ทุกคนก็ไปนั่งจีบอยู่หลายคืน แต่ก็ไม่เห็นอะไรที่มันผิดปกติ คุณปู่จึงบอกว่า "ถ้าพวกเอ็งไม่เชื่อนะ ไปเอาใบตองของบ้านหลังนั้นมา เอาเป็นยอดอ่อนๆนะ" ตกอีกวันหนึ่ง เด็กกลุ่มนั้นก็แอบไปตัดใบอ่อนของต้นกล้วย ที่ปลูกอยู่หลังบ้านมาให้คุณปู่

    คุณปู่ก็เขียนอักขระอะไรสักอย่างลงในใบตอง แล้วบอกว่า "คืนนี้ตอนที่นั่งคุย ให้นั่งบนไม้กระดานแผ่นเดียวกัน แล้วเอาใบตองนั่งรองทับ" ทุกคนจึงลองทำตามวิธีของคุณปู่ดู

    ปรากฏว่าเด็กพวกนั้นกระโดดลงจากบ้านกันแทบไม่ทัน เพราะในตอนที่นั่งคุยกับลูกสาวของบ้านหลังนั้นอยู่ มีผู้หญิงแก่ๆ อายุประมาณร้อยกว่าปี หน้าเหี่ยวย่นจนปากย้วยลงมาถึงคาง หนังตาห้อยลงมาปิดลูกกะตาจนมิด ผมบนหัวแทบจะไม่เหลือซักเส้น นั่งเลียใบหน้าของผู้หญิงทั้งสามคน สลับกันไปมา คุณปู่บอกว่า ผีตนนั้นมันจะมาเลียหน้าอยู่ทุกวัน เพื่อให้หน้าตาสระสวยอยู่ตลอดเวลา

    ถ้าหนุ่มคนไหนหลงเข้าไปแต่งเป็นเขยของบ้านหลังนั้น ไม่เกินคืนวันแต่ง เครื่องในคงไม่เหลือ มันจะล้วงกินทางปาก แล้วมันจะเอาอย่างอื่นยัดเข้าไปในร่างแทน ให้เหมือนกับว่ายังมีชีวิตอยู่ แต่ก็คงอยู่ได้อีกไม่นาน

    มีอยู่วันหนึ่ง เวลาประมาณสามทุ่มกว่าๆ คุณพ่อของคุณสมชาย เดินถือคบเพลิงหากบอยู่ตามทุ่มนา จนเผลอเข้าไปใกล้บ้านหลังนั้น แถวๆข้างบ้านจะมีต้นตาลอยู่สามต้น ปรากฏว่าคุณพ่อเห็นยอดของต้นตาล ค่อยๆโน้มตัวลงมาหาเรื่อยๆ

    แต่สมัยนั่น คุณพ่อยังเป็นคนห้าวๆ จึงพูดออกมาว่า "เอ็งอยากหลอกก็หลอกไป ก็ได้แค่นั้นล่ะวะ จะมาทำอะไรข้าไม่ได้หรอก" แล้วคุณพ่อก็เดินอ้อมไปหากบอีกทางหนึ่ง อยู่ๆก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง "ตุบๆๆๆๆ" อยู่ข้างหลัง เสียงมันดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

    คุณพ่อจึงหันไปมอง เห็นเป็นกระพ้อมใบ้ใหญ่ๆ กลิ้งตามมาข้างหลัง คุณพ่อก็ยืนมองนิ่งๆ กระพ้อมใบนั้นกลิ้งมาจนเกือบจะโดนเท้า แล้วมันก็กลิ้งกลับไปทางเดิม หายเข้าไปในความมืด คุณพ่อจึงเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้คุณปู่ฟัง คุณปู่บอกว่า ผีที่บ้านหลังนั้นเลี้ยงไว้มันจะหวงบ้านมาก ใครเข้าใกล้เป็นไม่ได้ และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด