"ห้อง 407" สยองในโรงแรม

     เรื่องราวเกิดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่งในพัทยาโดยเจ้าของเรื่องสมาชิกพันทิปนาม Gleaming28 ได้เข้าพักใน "ห้อง 407" ดังกล่าวและนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์สยองขวัญ ขอขอบคุณประสบการณ์สยองของสมาชิกพันทิปนาม Gleaming28 ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

เริ่มเรื่องเลยนะคะ...ช่วงเดือนตุลาคม เราต้องเข้าฟังการการประชุมวิชาการเครือข่ายวิศวกรรมเครื่องกลแห่งประเทศไทยวันที่ 16-18 ตุลาคม 2556 แต่ไม่ได้นำเสนอบทความนะคะไปเอาข้อมูลการทำงานวิจัยค่ะ และงานนี้จัดขึ้นที่โรงแรมดุสิตธานี พัทยา(อันนี้ขอเอ่ยชื่อนะคะ เพราะไม่ใช่โรงแรมที่เกิดเหตุ) ตอนแรกดีใจมาก...ว่าภาควิชาต้องพาไปพักโรงแรมนี้ แต่แล้วก็ต้องสิ้นหวังเมื่อเราต้องไปพักโรงแรมอื่นที่อยู่ใกล้ๆ พวกเราทั้ง 24 คนพร้อมเดินทางไปพัทยา ด้วยรถตู้ แต่แยก 2 คันค่ะ 13 คนแรกไปคันที่หนึ่ง ส่วนเรานั่งคันที่สองกับสมาชิกอีก 10 ท่าน

เดินทางถึงโรงแรมประมาณ 4 ทุ่มค่ะ ตอนเข้ามาในเราก็ยกมือไหว้ศาลพระภูมิหน้าโรงแรมเพื่อขอให้ท่านดูแลปกปักรักษา และในช่วงนั้นประเทศไทยเรามีพายุเข้า ฝนตก ฟ้าผ่า ไฟดับ ...บิวท์มากอ่ะบรรยากาศ โรงแรมเข้าไปจากซอยถนนใหญ่ประมาณ 1 กิโลกว่าๆค่ะ ลักษณะโรงแรมเป็นตึกคล้ายๆอพาร์ทเม้นท์ มีสระว่ายน้ำข้างหลัง ลิฟท์ที่ขึ้นไป ก็แคบๆ เข้าได้ไม่เกิน 4 คนค่ะ...เมื่อถึงชั้น 4 สิ่งที่พบเห็นระหว่างทางคือน้ำฝนที่สาดเข้ามา เจิ่งนองไปหมด...ไฟกระพริบๆ ตกๆ ดับๆ โอ้โห้...บิวท์เข้าไปอีก

เราได้พักกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งค่ะเป็นหนึ่งในอีกทีมที่ต้องนำเสนอผลงาน ซึ่งห้องต้นเรื่องคือ ห้อง "407"  เราเป็นคนไขกุญแจเข้าไปในห้อง แวบแรกที่เข้าไป ในใจก็คิดว่า "คืนนี้ตรูเจอแน่ๆ" 5555555 แต่เราไม่ได้บอกพี่เขานะคะ วางของไรเสร็จ จัดห้องเสร็จ เดินเช็คโน่นนี่นั่นเสร็จ ก็อาบน้ำต่อเลยค่ะ ง่วงนอนมาก เพลียสุดๆ เพราะเดินทางมาทั้งวัน ลืมบอกไปค่ะ ห้องนี้เป็นเตียงเดี่ยว เพราะฉะนั้นเรากับพี่ต้องนอนเตียงเดียวกัน แต่พระเจ้าช่วย...ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พี่ผญ.คนนั้นบอกว่า "เดี่ยวพี่ขอไปซ้อมนำเสนอผลงานพรุ่งนี้กับเพื่อนอีกห้องก่อนนะ" แล้วนางก็จากเราไป ปล่อยให้เราอยู่ห้องเจ้าปัญหานั้นคนเดียวเปลี่ยวสุดๆ ไอ้เราก็คิดว่า "หึหึ เอาอีกและ ทิ้งตรูซะแล้ว" คือบอกตรงๆค่ะ...คืนนั้นกลัวมาก ไม่รู้เพราะอะไร ก็เลยลดความกลัวลงด้วยการเปิดทีวีดังๆนอน แข่งกับเสียงแอร์ในห้องที่ดังราวกับโรงน้ำแข็ง และเปิดไฟทุกหลอดในห้อง ก่อนที่จะสวดมนต์ไหว้พระแผ่ส่วนกุศล ซักพักด้วยความง่วงเราผลอยหลับไป...

ในระหว่างที่เรานอนสภาพอากาศข้างนอกโรงแรม ฝนตกแรงมากๆ ฟ้าผ่าดังสุดๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เราตื่นแต่ก็ได้ยินอยู่แว่วๆสำหรับเสียงฟ้าค่ะ เวลานอนของเราก็ผ่านไป จนกระทั่งเรามาสะดุ้งตื่นเพราะเสียงฟ้าผ่าแรงมาก ตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณตีสามกว่าๆ ...เมื่อเรากำลังดูเวลาจากมือถือ อยู่ๆเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อ... เสียงชักโครกในห้องน้ำดังขึ้น ...เสียงฟักบัวในห้องน้ำถูกเปิด... น้ำไหล... แล้วก็ถูกปิด...
ณ จุดๆนี้เราคิดว่าพี่ผญ.คนนั้นคงกลับมาจากห้องเพื่อนแล้ว คงจะเข้าห้องตอนเรานอนอยู่ ก็เลยคิดว่าจะไม่นอนต่อ รอพี่คนนั้นออกจากห้องน้ำ แล้วค่อยนอนพร้อมกัน ... ไอ้เราก็นอนรอ 5 นาทีก็แล้ว 10 นาทีก็แล้ว... ทำไมพี่เขายังไม่ออกมาอีกฟร่ะ หรือว่า...ปลดทุกข์... เราก็รออีก 10 นาที ก็ไม่มีใครออกมาจากห้องน้ำเลย... ตอนนั้นสติแตกแล้ว กลัวมาก คือ บรรยากาศตอนนั้นมันให้มากค่ะ เย็นๆเยือกๆ หนาวๆ ฝกตกฟ้าร้อง.......... ในระหว่างที่เราตกใจอยู่นั้น อยู่ๆไฟในห้องดับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โอ้โหว...มาดับอะไรตอนนี้ก็ไม่รู้.... บอกเลยว่าแทบช็อค... เรานอนช็อคบนเตียง ทำไรไม่ถูกเลยค่ะ ซักพักประมาณเกือบ 1 นาที (1 นาทีเหมือน 1 ปี นานแทบขาดใจ) ไฟมาค่ะ เราคลุมโปงด้วยความกลัวแล้วก็หลับไปแบบครึ่งหลับครึ่งตื่น อยู่ๆ เราก็เห็นผญ.คนหนึ่งผมยาว ใส่ชุดสีขาวเดินออกมาจากห้องน้ำ เดินมาทางเตียงเรา และเดินมาฝั่งที่เรานอน แล้วก็ยื่นหน้าลงมาใกล้เรา มองเราแล้วยิ้ม แล้วก็หายตัวไป... แล้วเราก็หลับต่อ... อันนี้หลับแบบหลับเลยค่ะ...

พอตื่นเช้ามา พบว่าไม่มีใครนอนที่เตียง ซึ่งแสดงว่าพี่ผญ.คนนั้นไม่ได้กลับมานอน ซักพักนางเปิดประตูเข้ามา ด้วยกุญแจห้องอีกดอกค่ะ เราเลยถามว่า "เมื่อคืนพี่ได้เข้ามาในห้องป่ะ? ช่วงเวลานี้ๆๆๆๆ" เราก็อธิบายและถามไป พี่เขาตอบมาว่า "ไม่หนิ เมื่อคืนพี่นอนกับเพื่อนไม่ได้เข้ามาเลย" หึหึ...คำตอบของพี่แก เป็นเครื่องยืนยันว่า สิ่งที่เห็นเมื่อคืนเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่สิ่งที่เราคิดไปเอง... เราไม่ได้เล่าให้พี่เขาฟังค่ะ พอพี่เขาตอบเราเสร็จพี่ก็เลยเข้าไปอาบน้ำ เราเลยใช้เวลานี้สวดมนต์และแผ่ส่วนกุศลให้ผญ.ท่านนั้นไปค่ะ ดูทรงแล้วท่านคงอยากได้ส่วนกุศลค่ะ เลยอยากให้เราสวดมนต์ให้ ส่วนประวัติของโรงแรมอันนี้เราไม่ได้ถามค่ะ ไม่กล้าถาม กลัวถูกหาว่าบ้า T T

เช้าวันนั้นเราตัดสินใจว่า จะไม่อาบน้ำจะไม่ไปในงานด้วย เพราะขี้เกียจ อีกใจก็อยากให้เขาเปลี่ยนโรงแรม เพราะนอนที่นี่ไม่ไหวแล้ว...กลัวมากอ่ะ สุขภาพจิตเสียสุดๆ ...สุดท้ายแล้ว ทางภาควิชาให้เปลี่ยนโรงแรมได้ค่ะ ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆ รอดแล้ว บอกเลยค่ะถ้านอนอีกวัน ตายแน่ๆ ช็อคชัวร์ๆ .... T T ส่วนโรงแรมที่สองไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ นอนหลับสบายใจ ^^

ขวัญเอ๋ยขวัญมาค่ะ

ปล. แก้ไขครั้งนี้ ลืมบอกไปค่ะ หากใครอยากรู้ชื่อโรงแรม หลังไมค์มาได้นะคะ จะได้ไปพักไปเจอเหมือนกัน 55555

เรื่องจากพันทิป  "ห้อง 407" สยองในโรงแรม
เรื่องโดย  สมาชิกพันทิปนาม Gleaming28