บ้านเหนือ บ้านใต้ - คุณบุ้ง
สรุปเรื่องเล่าจากรายการ The Shock ที่เคยได้ฟังมา โดยสมาชิกพันทิปนาม มดตะนอยตัวน้อยนิด และหากอ่านแล้วอยากจะฟังโปรดติดตาม The Shock ขอขอบคุณประสบการณ์สยอง ไว้ ณ ที่นี้ด้วย
เรื่องนี้ จขกท ฟังมานานมากแล้วค่ะ ไม่ได้ฟังซ้ำอีก แต่พอจะจำได้คร่าวๆ เพื่อนๆคนไหนมีเรื่องแนะนำก็แนะนำมาด้วยนะคะ เพราะบางทีฟังซ้ำ พิมพ์ซ้ำอีกครั้งก็มี ถ้าเรื่องไหนซ้ำก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ^_^
สมัยก่อน สิ่งที่วัยรุ่นนิยมคือการดูหนังกลางแปลง ซึ่งมีครั้งหนึ่งบุ้งกับเพื่อนอีกคนได้ไปดูหนังอีกหมู่บ้านหนึ่ง ซึ่งวัยรุ่นทั้งสองหมู่บ้านนั้นไม่ถูกกัน จึงต้องระวังการมีเรื่องเป็นพิเศษ แล้วก็เกิดเรื่องจนได้ ขากลับบุ้งกับเพื่อนถูกวัยรุ่นวิ่งตามมาหาเรื่องระหว่างทางที่วิ่งกลับบ้าน ทั้งสองได้ไปหลบอยุ่หลังพุ่มไม้ แล้วเห็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง จึงบอกว่าอย่าบอกใครว่าตนหลบอยู่ตรงนี้ แต่ชายคนนั้นตะโดนบอกวัยรุ่นที่ตามมาทันทีว่าบุ้งกับเพื่อนหลบอยู่ตรงนี้ ทั้งสองจึงวิ่งต่อ แล้วไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง บอกว่าให้ตามมาจะพาไปหลบ ด้วยความที่จนมุมก็เลยต้องตามชายคนนั้นไป เขาพาทั้งสองคนเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง และบอกว่าหลบอยู่ในนี้ก่อน ทั้งสองหลบอยู่สักพัก ได้ยินเสียงผู้หญิงแก่ไออยู่ข้างๆหน้าต่าง ก็ไม่คิดอะไรคิดว่าเป็นคนในบ้านนั้น ผ่านไปสักพัก ชายคนนั้นก็บอกสองคนนั้นว่าพวกนั้นน่าจะกลับไปแล้ว เดี๋ยวจะเดินไปส่ง แล้วชายคนนั้นก็เดินนำไปส่งทั้งสองคน พอถึงคลองที่จะต้องข้ามเพื่อกลับหมู่บ้าน ชายคนนั้นได้บอกสองคนนั้นว่า ระหว่างที่ข้ามคลองไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าหันกลับมาเด็ดขาด ทั้งสองรับปาก ระหว่างที่ข้ามคลองที่น้ำน่าจะระดับเอว ถ้า จขกท จำไม่ผิดนะคะ ทั้งสองได้ยินเสียงเหมือนคนว่ายน้ำอยู่ข้างหลัง แต่ก็ไม่ได้หันกลับไปดูเพราะเริ่มกลัวและจำที่ชายคนน้ันบอกได้ พอไปอีกสักพัก เห็นผู้หญิงนั่งอาบน่ำหรือซักผ้าอยู่ในคลอง ทั้งสองกลัวมาก เลยรีบเดินข้ามคลองไปเร็วๆ พอขึ้นฝั่งได้ ทั้งสองได้หันกลับไปดูอีกฝั่งนึงที่ชายคนนั้นมาส่ง สิ่งที่เห็นทำเอาขวัญกระเจิง เพราะร่างของชายคนนั้น เหมือนยืนอยู่บนปลายไม้ ซึ่งไม่มีทางที่คนธรรมดาจะทำแบบนั้นได้ ทั้งสองรีบวิ่งกลับบ้านทันที พอวันต่อมาก้สงสัยว่าชายคนนั้นเป็นใคร ก็เล่าเหตุการณ์ให้น้าฟัง แล้วพาน้าไปดูบ้านหลังนั้น ซึ่งที่น่าตกใจคือ เป็นบ้านร้างมาหลายปีแล้ว
สรุปเรื่องเล่าจากรายการ The Shock โดยสมาชิกพันทิปนาม มดตะนอยตัวน้อยนิด
เรื่อง บ้านเหนือ บ้านใต้ - คุณบุ้ง
Post a Comment