ลุงที่เข้ามาร่วมวง

          เป็นเรื่องของป๋าชิน ป๋าเป็นคนชอบเดินป่าชอบไปคนเดียว และเหตุการณ์เกิดขึ้นที่บึงกาฬสามเดือนที่แล้วเพิ่งเกิดน้ำป่า แกชอบไปเดินป่ากางเต้นท์นอน และครั้งนี้แกพบกับเรื่องราวหลอนๆ เมื่อแกกำลังพักผ่อนกินเหล้าหย่อนใจ มีชายชาวบ้านคนหนึ่งเข้ามาร่วมวงกินเหล้าด้วย นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่อง ลองมาฟังเรื่องราวของเขากันเลย

          ป๋าเป็นคนชอบเดินป่า อายุประมาณ 57-58 แล้วแต่แกก็ยังชอบมีดอยู่ถึงจะแก่แล้ว ป๋าชินเคยเจอเรื่องผีทั้งหมดสามเรื่อง เรื่องสุดท้ายที่แกเจอทำเอาแกเลิกเดินป่าไปเลย เรื่องแรกมีอยู่ว่า ย้อนไปสมัยป๋าชินหนุ่มๆ ทางบ้านป๋าค่อนข้างมีฐานะ บ้านแกเป็นตัวแทนจำหน่ายเครื่องจักรการเกษตร ทำให้ป๋าชินต้องตระเวนไปทั่วไปขายเครื่องจักร ทำให้แกชอบในการเดินทางไปโดยปริยาย แกก็นึกอยากเดินป่า แต่แกมีเอกลักษณ์คือชอบไปคนเดียว สบายใจ เหตุการณ์เกิดขึ้นที่บึงกาฬ แกไปพรีเซนต์เครื่องปั่นน้ำ เป็นสถานที่ที่แกบุกเบิก เป็นธรรมชาติ แกก็เอาเครื่องมาโชว์แล้วขอนอนค้างเพื่อนอนเฝ้าเครื่อง ผู้ใหญ่ก็อึกอัก บอกว่าพักได้แต่ค่อนข้างน่ากลัวนะ สองสามเดือนที่แล้วเพิ่งเกิดน้ำป่า ตลิ่งมันไม่ค่อยแข็งแรง แกก็เดินไปเอาของจากตีนหมู่บ้าน เดินประมาณสองชม. เพราะถนนยังไม่ค่อยดีแล้วก็เดินกลับมาจุดเดิมคนเดียว พอถึงจุดเขื่อนประมาณห้าโมงเย็นแกก็ง่วนกับการเคลียร์ที่ กางเต้นท์ จนไม่ได้มองบริเวณรอบๆ จนสะดุดตากับอย่างหนึ่ง คือด้านหน้าแกเป็นคลอง แกตั้งเต้นท์ห่างมานิดนึงให้เห็นคลองสวยๆ ถัดไปจากเต้นท์จะเป็นป่ากล้วยต่างๆนานา คือแกเห็นร่างร่างนึงยืนอยู่กลางแม่น้ำ เหมือนดำผุดดำว่าย แต่หันหลังให้แกตลอด ก็นึกว่าชาวบ้านมาหาปลา คงเป็นคนท้องที่เลยไม่ได้ใส่ใจ ก็เตรียมอาหาร เหล้าขาว จนโพล้เพล้แล้ว ลุงคนนั้นก็ยังอยู่ ป๋าก็ไม่ได้สนใจตามเดิม แกก็เล่นฝาเหล้าขาวที่มีที่ดึงเล่นดังป๊อก ดังจนร่างที่อยู่กลางแม่น้ำหันขวับมามอง แกก็ตกใจแต่ไม่ได้สนใจ ก็ลงมือกินอาหารที่เตรียมไว้ จนได้ยินเสียงคนเดินข้ามน้ำ ก็เห็นลุงคนนั้นเดินข้ามน้ำมาหาป๋าช้าๆ ตัวแข็งๆ เอียงปากเอียงคอบอกว่า ใจดำจังนะหนุ่ม ไม่ชวนเลย ป๋าก็เลยชวนกินตามมารยาท หาแก้วกระป๋องอะลูมิเนียมมาเทเหล้าขาวให้กิน ลุงคนนั้นก็ถามว่าเอ็งเป็นใครเนี่ย ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตาเลย ป๋าชินเลยบอกว่าผมมาขายเครื่องปั่นน้ำ ก็คุยกันตามปกติ คุยไปก็มองหน้าไป ดวงตาแกจะด้านๆ ไม่มันวาว ก็คิดว่าแกเป็นต้ออะไรหรือเปล่า สักพักลุงก็บอก กินทำไมปลากระป๋อง กินปลาสดๆของลุงดีกว่า แล้วลุงก็ควักปลามาจากข้างหลัง ป๋าชินก็คิดว่าล้วงมาจากฆ้องใส่ปลา ป๋าชินก็รีบขอบคุณแล้วเอามาปิ้งกินพร้อมกับคุยกันสนุกสนาน ก็รู้สึกแปลกๆว่าปลานี่กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม พอหมดตัวที่สาม ลุงก็ควักตัวที่สี่ขึ้นมาอีก ป๋าเลยบอกลุงว่า พอแล้วๆ ผมเลี่ยนแล้วลุง ลุงก็บอกว่า เลี่ยนแล้วเหรอ ลุงมีของหวาน พูดจบลุงก็ลุกแล้วเดินไปแถวๆป่ากล้วย ก็อุ้มแตงโมมาลูกนึง ลูกกลางๆ ป๋าชินก็งง แตงโมที่ไหนจะมาโตที่นี่ ป๋าชินก็คิดว่าดีเนาะ ได้กินแตงโมในป่า แกก็เอามีดโปรดประจำตัวมาผ่าหั่นแตงโมเป็นซีกๆ ป๋าชินก็ยื่นให้ลุงก่อนตามมารยาท ลุงก็บอกกินไปเถอะๆ ข้าไม่ชอบ ป๋าก็เลยกิน แต่แกบอกว่ามันแปลกๆ แกมองลุงระหว่างกินแตงโมก็เห็นลุงทำท่าแบบอี๋แหวะ เหมือนมองคนนั่งกินของสกปรก ป๋าก็คิดว่าลุงคงไม่ชอบของแกจริงๆ จนหมดครึ่งลูก ป๋าก็บอกว่าพอแล้วแหละ ลุงก็บอกอิ่มแล้วเหรอ งั้นมากินปลาต่อ แกก็สงสัย ทำไมมีปลาเยอะจัง แต่แกมองไม่เห็นฆ้อง ป๋าเลยถาม ลุง ลุงจับปลาได้กี่ตัว ลุงก็บอก เยอะ เยอะมากเลย ป๋าเลยขอดูหน่อย ลุงก็เงียบ ละก็พึมพำแล้วบอกว่า อย่าดูเลย เดี๋ยวเสียเรื่อง แล้วแกก็ลุกขึ้นบอกว่าลุงต้องไปแล้ว ก่อนกลับนะ อย่าลืมนะ แตงโมนะ ป๋าชินก็บอกโอเคครับลุง แกก็เดินหายไปในความมืด ป๋าชินก็เอาพวกซากปลาฝังไว้ใต้ดินกลบตามประสาคนเดินป่า พอเรียบร้อยแล้วก็นอน ตื่นมาอีกทีช่วงเที่ยงๆ ก็หันมาดูแตงโมเห็นมดมาตอมแล้ว ก็ไม่อยากกินแล้ว ก็ชะโงกมองป่ากล้วยที่ลุงเอาแตงโมมา เห็นแตงโมอีกสองสามลูกเด่นกลางป่าเลยเป็นลูกแดงๆ เลยแปลกใจว่ามีแตงโมในป่า ก็เก็บของกลับมาเสร็จปุ้บ เห็นชาวบ้านมายืนรอที่บ้านผู้ใหญ่บ้านเหมือนยืนรอรับแกเลย ก็เข้ามาถามทันทีบอกเป็นไงนอนดีมั้ย ก็เล่าให้ผู้ใหญ่บ้านฟังว่า ก็ดีครับ สนุกสนานมากเลย มีคนมานั่งคุยด้วย ชาวบ้านก็เริ่มลุกจากเก้าอี้ตรงมาหาป๋ามาฟังเรื่องด้วย ชาวบ้านก็พูดแทรกขึ้นมาเลย กูว่าแล้ว ป๋าก็เล่าต่อว่าลุงเค้าเอาแตงโมมาให้ผมกินด้วย แปลกมากแตงโมขึ้นกลางป่า พูดจบปุ้บผู้ใหญ่บ้านร้องดังเลยว่า พ่อ! ละก็วิ่งขึ้นไปเอารูปขาวดำของผู้ชายคนนึงมาให้ดูละถามว่าคนนี้เปล่า ป๋าก็บอกไม่ใช่ครับไม่ใช่ ชาวบ้านก็บอก กูว่าแล้วว่าต้องเป็นลุงอรๆ ป๋าชินก็สงสัย ใครเหรอครับลุงอร ผู้ใหญ่บ้านก็มองชาวบ้านด้วยสายตาแบบไม่ให้พูดต่อ แล้วแกก็ถามว่าแตงโมนี่อยู่ที่ไหน ป๋าชินก็บอกว่าอยู่ตรงป่ากล้วย ผู้ใหญ่บ้านก็จับมือป๋าเลย แล้วบอกว่า พาผมไปดูหน่อยครับ ป๋าก็อิดออดบอกผมเพิ่งเดินลงมาใช้เวลาสองชั่วโมง จะให้ผมเดินกลับไปอีกเหรอ ผู้ใหญ่บ้านก็บอกว่า ถ้างั้นขี่หลังผมไปก็ได้ ป๋าชินเลยปฏิเสธไม่ได้ ก็วางของแล้วเดินไปตัวเปล่า ผู้ใหญ่บ้านก็เดินเริ่มตาซึมๆมุ่งหน้าไปทางป่า แกก็พาขึ้นไปบนยอดฝาย ก็ชี้ นั่นไงๆ เห็นแตงโมมั้ย ผู้ใหญ่บ้านก็วิ่งไปเลย วิ่งไปหาแตงโม ทุกคนก็เดินตามกันไป ก็เห็นผู้ใหญ่บ้านค่อยๆเอามือลูบแตงโม เอามือปัดๆ แกก็จับรากแตงโมดึงขึ้นมา แล้วรากมันก็ติดกระดูกสันหลังขึ้นมา เป็นกระดูกสันหลังเป็นแผงเลย มีแค่ครึ่งบน

         เค้าบอกว่าน่าจะเป็นพ่อเค้า เพราะน้ำป่ามันไหลแล้วมีลุงอร คนหาปลา เดินมาชวนพ่อไปหาปลา แล้วสองคนก็ไปจับปลาที่ฝายแล้วอยู่ๆน้ำป่าก็ไหลมา พ่อกับลุงอรโดนน้ำพัดไป เค้าน่ะเจอลุงอรเจอศพลุงอรโดนน้ำพัดไปเกือบสองกิโล ศพแกก็โดนกิ่งไม้พัดไปมาจนหลังเป็นรูโบ๋ แล้วก็มีพวกปลาเข้าไปอยู่ในหลัง คือแบบข้างหลังแกกลวง แล้วก็มีปลาว่ายปั้บๆเข้าไปกินเนื้อข้างหลังแก เลยกลายเป็นแก้ข้อสงสัยที่ว่า ลุงแกหยิบปลาจากไหน.. แล้วแตงโมน่ะ คือผู้ใหญ่บ้านคิดว่าเป็นพ่อเค้าเพราะเค้าผ่าแตงโมให้พ่อเค้ากิน แล้วพ่อเค้าชอบกินแตงโมทั้งเม็ด ซึ่งแกน่าจะโดนน้ำพัดจนไส้แตกแล้วเม็ดแตงโมน่าจะงอกออกมาได้เพราะรากแตงโมติดออกมาแค่ท่อนบน และนั่นคือที่มาของแตงโมที่ป๋าชินได้กินลงไป