ป่าอาถรรพ์

        เรื่องราวสุดหลอนในป่าลึกของคุณน้อย เรื่องราวประสบการณ์ที่เขาได้เข้าป่าแห่งหนึ่งเมื่อปี2542 ครั้งยังทำงานงานป่าไม้ หน้าที่ของคุณน้อยคือ สำรวจเกี่ยวกับแหล่งอาหารสัตว์ เขาได้เจอกับเหตุการณ์ประหลาดยากจะอธิบาย ลองไปฟังเรื่องราวของเขาได้เลยครับ

       เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ป่าแห่งหนึ่ง ประมาณปีสี่สิบสอง คุณน้อยได้ปลดจากทหารเกณฑ์มา และได้เข้าไปทำงานเป็นพนักงานป่าไม้ในป่าแห่งนี้ ช่วงแรกก็ทำงานปกติจนผ่านไปประมาณสามเดือน คุณน้อยได้เข้าป่าไปสำรวจเกี่ยวกับแหล่งอาหารสัตว์กับพรานอีกคนนึง เป็นคนในพื้นที่ ซึ้งมีบ้านอยู่ในป่าแห่งนี้ ลักษณะของป่ารอบนอกจะเป็นป่าเบญจพรรณ แต่พอเข้าไปลึกๆแล้วจะเป็นป่าดิบที่มีต้นไม้ใหญ่ชนิดที่ว่าสิบคนโอบก็ไม่ถึง

        คุณน้อยก็เดินทางไปกับพรานกันสองคน พกอาวุธประจำตัวกันทั้งคู่ และต้องเดินทางไปตามจุดต่างๆ ที่เป็นแหล่งอาหารสัตว์ ซึ่งข้อมูลแหล่งอาหารสัตว์จะอยู่ในสมุดพกของคุณน้อย ช่วงเวลาประมาณบ่ายโมง คุณน้อยถ่ายภาพตามจุดต่างๆ สักพักคุณน้อยกดชัตเตอร์ไม่ติด จะกรอฟิล์มกลับก็ทำไม่ได้  คุณน้อยสังเกตบริเวณที่คุณน้อยอยู่ จะมีพุ่มไม้ขึ้นเป็นร่มๆ แล้วมีตาน้ำผุดขึ้นมาเป็นจุดๆ คุณน้อยจึงถามพรานว่าที่ต้องนี้คืออะไร พรานตอบว่า ที่ต้องนี้เป็นที่เก่าแก่ เคยมีชาวบ้านจะมาถางที่ทำไร่แถวนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ ทุกคนจะมีอันเป็นไปทุกราย

       คุณน้อยสังเกตดูตรงพื้นที่ที่ยืนอยู่ดีๆแล้ว ทำให้นึกถึงโป่งดินที่มักจะมีสัตว์ลงมากินกัน ประกอบกับสภาพอากาศมืดๆ มองไปทางไหนรู้สึกอึดอัด และทุกสถานที่ที่ไปสำรวจ คุณน้อยจะต้องยกมือไหว้บอกเจ้าที่เจ้าทางตลอด งานจึงลุล่วงไปด้วยดีทุกครั้ง แต่ดูเหมือนสถานที่นี้จะไม่ค่อยเป็นผล คุณน้อยเลยชวนพรานกลับออกไปกันดีกว่า

       หลังจากนั้นอีกประมาณสามเดือน มีนักศึกษาจากต่างชาติเข้ามาศึกษาป่าเพื่อที่จะเอาไปทำรายงาน ซึ่งต้องไปติดตั้งกล้องอินฟาเรดตามแหล่งอาหารสัตว์ต่างๆ จุดนึงก็ติดกล้องประมาณสี่ถึงห้าตัว จากนั้นอีกสองอาทิตย์ คุณน้อยก็ได้เดินสำรวจตามจุดที่ติดตั้งกล้องต่างๆ เพราะกลัวว่าจะมีคนมาขโมย พอถึงวันที่ต้องเข้าไปเก็บกล้องกัน คุณน้อยเห็นลอยเท้าสัตว์อยู่เต็มพื้นที่ที่ติดตั้งกล้องแต่ละจุดๆ แต่พอเอากล้องกลับมาตรวจสอบ กลับถ่ายไม่ติดสัตว์เลยแม้แต่ตัวเดียว

      ซึ่งตอนที่ไปติดตั้งกล้องก็ได้ลองเช็คกันดูแล้วว่ากล้องปกติดีทุกอย่าง ก็เลยได้ย้ายไปตั้งกล้องอีกจุดนึง ซึ่งอยู่ข้างๆล่องน้ำขนาดเล็กๆ มักจะมีสัตว์ลงมากินน้ำอยู่บริเวณนี้เสมอ พอติดตั้งกล้องเสร็จ เทสกล้องว่าใช้ได้ทุกตัว ก็กลับกันออกมา แต่จุดนี้จะไม่มีการเดินไปสำรวจ เพราะว่าอยู่ไกลมาก ต้องใช้เวลาเดินประมาณครึ่งวัน พอถึงวันครบกำหนด คุณน้อยจึงเดินทางไปยังจุดที่ติดตั้งกล้อง พบลอยเท้าสัตว์อยู่ทั่วบริเวณ จึงได้นำกล้องกลับมาตรวจ ปรากฏว่าก็ยังถ่ายไม่ติดเหมือนเดิม

      คุณน้อยงงกับเหตุการณ์ที่เกินขึ้นมาก หลังจากนั้นประมาณสองอาทิตย์ก็ได้ไปตั้งกล้องที่ปากถ้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นถ้ำที่เก่าและน่ากลัวมาก ถ้ำจะลึกลงไปประมาณแปดเมตร อยู่ข้างลำห้วย เคยมีเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในหน่วยศึกษาพืชพันธุ์ป้าไม้มาหายตัวใน ณ ที่ตรงนี้ พอลองนำกล้องที่ติดตั้งไว้มาตรวจสอบดู ก็ยังถ่ายไม่ติดสัตว์อีกเหมือนเดิม จึงได้เข้าไปพักที่สำนักงานเก่าที่อยู่ในป่า อยู่ข้างลำห้วย เพราะเป็นเวลาเย็นมากแล้ว

      คุณน้อยและพวกก็ได้กลางมุ้ง เตรียมหุงหาอาหารกัน คุณน้อยมีความรู้สึกว่า ป่าวันนี้เงียบมาก ไม่ได้ยินเสียงนกเสียงกบเลยทั้งๆที่อยู่ข้างลำห้วย เป็นป่าที่เงียบมาก ตกดึกจึงได้เข้านอน มาสะดุ้งตื่นตอนกลางดึก คุณน้อยมองลงไปที่ปลายเท้า เห็นเป็นคนแก่กำลังนั่งทับอยู่ที่ปลายเท้า ใส่ชุดม่อฮ่อมเก่าๆ พันผ้าโพกหัว คุณน้อยตกใจมาก รีบเอาผ้าห่มคลุมโปงจนหลับ ตอนเช้าคุณน้อยก็ยังไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง และกลับสำนักงานกัน ซึ่งก็ได้แต่คิดในใจว่าท่านเจ้าป่าอาจจะมาลองใคร และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด