ป่าและคาถาอาคม

         เรื่องราวการเข้าป่าเมื่อ30ปีก่อนสมัยที่คุณสนยังเป็นวัยรุ่น เรื่องราวการผจญภัยในครั้งที่ยิ่งใหญ่ในป่าลึก เขาและพวกที่มีลุงสวนผู้มีคาถาอาคมแกร่งกล้า เรื่องราวการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่กำลังมาถึง เราไปติดตามเรื่องนี้กันเลยครับ

         เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่จังหวัดกาฬสินธุ์ เมื่อประมาณสามสิบปีที่ผ่านมา ในสมัยที่คุณสนยังเป็นวัยรุ่น คุณสนชอบไปส่องสัตว์นั่งห้างเวลากลางคืนกับลุงสวน เพราะช่วงนั้นทางการยังให้สัมปทานสัตว์ป่าอยู่ จึงไม่ผิดกฎหมาย เดือนนึงก็จะเข้าป่ากันประมาณสองถึงสามครั้ง ครั้งนึงประมาณสามถึงสี่วัน แล้วช่วงนึง ตอนเช้า ลุงสวนก็มาชวนคุณสนตั้งแต่เช้า และบอกว่า พอดีลูกกล้วยป่ามันสุก จะชวนไปดักยิงอีเห็นกัน

        และไปทำห้างนั่งยิงกันด้วย แล้วเพื่อนของคุณสนที่อยู่ด้วยสองคนได้ยินเข้า จึงขอเข้าไปด้วย ปกติลุงสวนจะไม่ให้ใครไปด้วย เพราะกลัวว่าจะไปทำผิดผีกัน คุณสนเลยขอร้องว่าขอให้เพื่อนไปด้วย ลุงสวนก็เลยอนุญาต แล้วเรียกเพื่อนของคุณสนไปอบรมว่า ห้ามเอ่ยชื่อกัน ห้ามทำอะไรก่อนที่ลุงสวนจะบอก เพื่อนของคุณสนก็รับปาก พอเตรียมข้าวของเสร็จแล้ว

        ก็เดินเข้าป่ากันไปประมาณเจ็ดกิโลเมตร ถึงตีนเขา ลุงสวนจึงทำวิธีเปิดป่า เพราะลุงสวนเป็นคนมีวิชาอาคมอยู่พอสมควร จุดธูปบอกเจ้าป่าเจ้าเขา ขอให้ต้อนพวกสัตว์ที่หมดอายุไขแล้วมาให้พวกเราหน่อย พอเสร็จพิธีก็เดินขึ้นเขากัน ขึ้นไปได้ไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร ลุงสวนเจอค่างตัวนึง ก็เลยยิงค่างได้ ตัวใหญ่พอสมควร จากนั้นก็ตัดกิ่งไม้หามกันขึ้นไป กะว่าจะไปทำกินกันตอนเย็น

        ก็เดินกันต่อไปอีกประมาณสี่กิโลเมตร เวลาประมาณบ่ายสามโมง ก็เลยนั่งแล่ค่างเอาเนื้อออก เอากระดูกกับหนังกองไว้ ลุงสวนใช้ให้เพื่อนของคุณสนสองคนไปตักน้ำ แล้วทางเดินที่จะไปตัดน้ำ มันจะต้องผ่านโป่งดินใหญ่ ตรงจุดนั้นช้างจะลงมากินดินโป่งทุกคืน ลุงสวนก็กำชับว่าให้เดินผ่านไปเฉยๆ อย่าไปทำอะไร แล้วก็ฝากเอากระดูกกับหนังค่างไปทิ้งด้วย เพื่อนสองคนก็รับปาก

          ประมาณสักครึ่งชั่วโมง เพื่อนของคุณสนสองคนก็เดินกลับมา แล้วก็มาทำอาหารกินกันปกติ ประมาณห้าโมงเย็นใกล้จะมืด ก็เตรียมฟืนกับไฟฉายให้พร้อม นั่งรอเวลาให้ท้องฟ้ามืด จะได้ไปนั่งดักยิงสัตว์ สักพักได้ยินเสียงช้างวิ่งแตกฝูงกันและร้องลั่นป่า ลุงสวนลุกขึ้นทันทีแล้วพูดว่า "ช่างมันตื่นอะไรว๊ะ" คุณสนก็ลุกขึ้นตามแล้วบอกว่า "ไม่รู้เหมือนกันลุง" แล้วคุณสนก็สังเกตเห็นเพื่อนของตนเองนั่งหัวเราะกันอยู่สองคน

        ลุงสวนก็เลยถามว่า "เฮ้ย เมื่อกี้ตอนที่เอ็งไปตักน้ำ เอ็งทำอะไรหรือป่าวว๊ะ" เพื่อนก็ตอบว่า "ไม่ได้ทำ" จนลุงสวนเค้นหนักขึ้นและพูดว่า "เอ็งบอกมาเร็วๆ ถ้าเอ็งไม่บอกข้านะ เอ็งออกไม่ได้นะ เอ็งตายคาป่านะ รีบบอกมา" สักพักเพื่อนของคุณสนเลยยอมบอก เค้าบอกว่าหนังค่างที่ลุงสวนให้เอาไปทิ้ง เค้าได้เอาเถาวัลย์ไปมัดแขนสองข้าง และขาสองข้าง ขึงมันไว้ตรงโป่งที่ช้างลงไปกิน ทำให้ช้างมันตกใจ

        ลุงสวนคิดว่าแย่แน่ เลยสั่งให้ยิงปืนออกให้หมดทั้งสี่กระบอกจดหมด แล้วลุงสวนก็ล้วงมือเข้าไปหยิบของในย่ามออกมา เป็นกระสุนตะกั่วสีดำๆ แล้วแจกให้คนละสี่ลูก แล้วรีบบรรจุลงไปในปืนทันที พอบรรจุกระสุนกันเสร็จ ก็สั่งให้รีบวิ่งไปหาที่โล่ง ทุกคนถือของแล้วรีบวิ่งออกไปทันที จนไปเจอที่ชาวบ้านเค้าถางป่าไว้เตรียมจะทำไร่ ลุงสวนก็พาคุณสนและเพื่อนๆไปนั่งตรงกลาง แล้วก็จุดธูปทำพิธี แล้วใช้พานท้ายปืนขีดล้อมเป็นวงกลมใหญ่ๆ แล้วเข้าไปนั่งข้างในกันสี่คน

       แกสั่งขึ้นมาอีกว่าถือปืนไว้นะ ถ้าไม่ได้สั่งอะไรห้ามทำ ห้ามวิ่งออกจากเส้นวงกลม จะกำชับอยู่แบบนี้ตลอด เวลาประมาณสองทุ่ม คุณสนและลุงสวนก็นั่งกันอยู่แบบนั้นไปเรื่อยๆ ป่าใหญ่ทั้งป่าไม่มีเสียงอะไรเลย ไม่มีเสียงนกร้อง หรือแม้แต่เสียงแมลง เงียบจนบางครั้งเหมือนกับอาการหูอื้อ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดปกติของป่ามาก คุณสนนั่งเหงื่อไหลคิดในใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

       แล้วลุงสวนก็สั่งขึ้นมาว่า "จำไว้นะ ถ้าเห็นอะไรให้ฉายไฟส่องทันที เอาให้มันสว่างเลย" สักพักนึงเวลาประมาณสี่ทุ่ม คุณสนสังเกตเห็นเหมือนเงาคนยืนอยู่ข้างต้นไม้ แถวๆตีนป่า คุณสนก็เลยฉายไฟไปทางนั้น แสงไฟกระทบกับดวงตาของเงาที่อยู่ยืนเห็นเป็นสีแดงๆ สองข้าง คุณสนเลยยกปืนขึ้นประทับบ่า แล้วเสียงของลุงสวนบอกว่ายิงเลยๆ คุณสนเลยเหนี่ยวไกปืนทันที ได้ยินเสียงลมตึงแล้วดิ้นอยู่กับพื้น แล้วก็เงียบไป

       สักพักนึงมีเงาตาแดงๆโผล่ออกมาอีก ทุกคนเลยช่วยกันยิง แต่สิ่งนั้นมันก็ยังมากันเรื่อยๆ กระโดดขึ้นกระโดดลงจากต้นไม้อยู่ตรงตีนป่า จนเวลาเกือบจะตีสอง เงานั้นก็เริ่มซาลงไปเรื่อยๆ จนถึงสว่าง พอได้ยินเสียงไก่ขัน ทุกคนก็โล่งใจ ลุงสวนบอกให้เก็บของกลับ แต่คุณสนอยากรู้ว่ามันคืออะไร เพราะเวลายิ่งไปแล้วได้ยินเสียงมันล้มลง แล้วดิ้นอยู่กับพื้น ก็เลยเดินเข้าไปดู

       ปรากฏว่ามีแต่ศพลิงนอนตายเกลื่อนกลาด เป็นเรื่องที่น่าแปลกมาก เพราะว่าลิงเป็นสัตว์ที่จะไม่ออกหากินตอนกลางคืน ลุงสวนบอกว่าให้รีบเก็บของกันเร็วๆจะได้รีบกลับ จากนั้นทุกคนก็ลงจากเขาไปเข้าหมู่บ้านกัน และก่อนที่คุณสนและเพื่อนๆจะเข้าบ้าน ลุงสวนตะโกนมาว่า "เฮ้ยๆๆ อย่าพึ่งเข้าบ้าน ไปวัดก่อนเลย" คุณสนก็งงว่าไปทำไมที่วัด จึงพากันไปที่วัด ไปยืนกันอยู่หน้ากุฎิ ลุงสวนก็เรียกหลวงพ่อที่อยู่ในกุฎิ

        พอหลวงพ่อเดินออกมาเห็น ท่านทักขึ้นมาทันทีว่า "โอโห โยม มากันเต็มลานเลยนะ" คุณสนก็งงว่าคืออะไร ลุงสวนก็เลยเข้าไปคุยกับหลวงพ่อ และเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านฟัง หลวงพ่อท่านบอกว่างั้นรอซักครู่นะ แล้วท่านก็เดินไปเอากระป๋องมาให้สี่ใบ แจกให้คนละใบ ข้างในประป๋องจะมีน้ำมนต์ แล้วท่านก็จุดเทียนไข แล้วหยอดลงไปในกระป๋องที่ละใบ แล้วให้เอาไปอาบตัว

        จากนั้นท่านก็บอกให้กลับบ้านกันได้แล้ว ส่วนสิ่งที่ตามมาเดี๋ยวหลวงพ่อจะหาที่อยู่ให้พวกเค้าเอง คุณสนก็งงว่าหาที่อยู่ให้ใคร เพราะมองไปก็ไม่เห็นอะไร พอเดินพ้นออกมาจากวัด คุณสนเลยถามลุงสวนว่า ตอนแรกลุงสวนคุยอะไรกับหลวงพ่อ ลุงสวนก็ตอบกลับมาว่า "เอ็งรู้มั้ย เมื่อคืนที่เรายิงกันทั้งหมด ตอนนี้พวกมันตามเรามาหมดทุกตัวเลย" คุณสนขนลุกขึ้นมาทันที แล้วถามว่าอะไรตามมา

       ลุงสวนตอบว่าวิญญาณลิง เป็นวิญญาณสัมภเวสีที่สิงสู่อยู่ตามป่าเขา ลุงสวนก็เลยยังไม่ให้เข้าบ้าน เพราะกลัวว่ามันจะเข้าไปอยู่ในบ้านด้วย ก็เลยต้องพาไปรดน้ำมนต์ก่อน แล้วค่อยเข้าบ้าน และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด