นั่งอยู่บนเตา

         เรื่องราวสุกหลอกหลอนสั่นประสาทที่เกิดขึ้นกับคุณไอซ์ เขาเป็นนักศึกษาเกี่ยวกับศิลปะด้านหนึ่งที่สถานศึกษาแห่งหนึ่งห้าเดือนที่ผ่านมา เขาได้พบเจอกับคืนหลอนนี้ เมื่ออาจารย์ได้ขออาสาคนที่อยู่บ้านใกล้ๆ มาช่วยเฝ้าเตา เป็นเตาหลอมพวกเหล็กและอลูมิเนียม ต้องดูทุกสิบนาที เพราะเตาจะร้อนมาก

         คุณไอซ์ก็อาสาอยู่เฝ้า เพราะว่าอยู่บ้านใกล้ และมีรุ่นพี่อาสาอีกสี่คน คุณไอซ์ไปถึงมหาลัยประมาณสี่ทุ่ม ลักษณะช็อปจะเหมือนโดม ด้านล่างจะเป็นพื้นโล่งๆ มีเตาหลอมเหล็กตั้งอยู่สามอัน

        พออยู่เฝ้ากันได้สักพักก็รู้สึกหิว จึงชวนกันไปเซเว่น คุณไอซ์ไปกับรุ่นพี่อีกสามคน เหลือรุ่นพี่เฝ้าเตาอยู่หนึ่งคน ชื่อคุณมอส ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง พวกคุณไอซ์ก็กลับเข้ามาในช็อป ปรากฏว่าเห็นคุณมอสที่เฝ้าเตาอยู่คนเดียว นั่งกอดเข่าร้องไห้

    ทุกคนจึงรีบเข้าไปถาม คุณมอสก็พูดแบบโวยวายเหมือนคนสติแตกว่า "เอ็งรู้มั้ย ข้าเจออะไรพวกเอ็งรู้มั้ย" ทุกคนช่วยกันปลอบให้คุณมอสใจเย็นๆ คุณมอสเล่าว่า ตอนที่คุณไอซ์และคนอื่นๆไปเซเว่น คุณมอสก็นอนฟังเพลงเล่นๆ แต่รู้สึกเหมือนมีคนเดินไปมาอยู่รอบๆตัว

    คุณมอสคิดว่าคนอื่นๆคงจะกลับมาแล้ว ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่อยู่ๆรู้สึกมีคนมาสะกิดที่ขา จึงลืมตาขึ้นมาดู แต่สิ่งที่เห็นทำให้คุณมอสช็อคจนหยุดหายใจไปชั่วขณะ มีเด็กผู้หญิงคนนึง นั่งอยู่บนเตาเผา

    ทุกส่วนของร่างกายไหม้เกรียม จนปริแยกเห็นเนื้อสีแดงฉาน ไม่มีหนังตา ดั้งจมูกเห็นเป็นแค่สันเล็กๆ กลอกกลิ้งลูกกะตาไปมา แสยะยิ้มให้คุณมอส คุณมอสรีบดีดตัวลุกขึ้น กระโดดไปที่ประตูทางออกอย่างไว พอก้าวขาพ้นออกไปข้างนอกก็รีบดึงประตูปิดทันที

    คุณมอสยืนหายใจหอบอยู่หน้าประตู พยายามตั้งสติ คิดว่าทบทวนว่าสิ่งที่เห็นเมื่อกี้เป็นเพราะตาฝาดหรือละเมอฝัน หลังจากยืนสงบสติอารมณ์ได้สักพัก ก็เปิดประตูแล้วเดินกลับที่ไปเตา

    กวาดสายตามองไปรอบๆ ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ มีเพียงความมืดรอบกายและเสียงหึ่งๆของอุปกณณ์ต่างๆที่กำลังทำงานอยู่ แต่มันมีเสียงแปลกประหลาดอย่างหนึ่ง แทรกอยู่ในเสียงอุปกณณ์ที่กำลังทำงาน

    คุณมอสพยายามเอียงหูฟัง คล้ายกับว่าเป็นเสียงหัวเราะเบาๆของเด็กผู้หญิง "ฮิๆๆๆๆ" ก้องไปมาอยู่ภายในโดมแห่งนี้ จนไม่สามารถจับต้นตอของเสียงได้ คุณมอสพยายามคิดว่ามันเป็นเสียงเพลง หรือเสียงอะไรสักอย่างจากด้านนอก

    หรือคิดปลอบใจตัวเองสุดๆคือเป็นแค่อาการหูแว่ว จึงทำเป็นไม่สนใจ ถึงแม้ว่าจะรู้สึกขนลุก จนนั่งไม่ติดพื้น สักพักก็ได้เวลาที่จะต้องไปเปิดเตาดู คุณมอสพยายามทำใจแข็ง กดความกลัวที่เริ่มผุดขึ้นมาในใจเรื่อยๆ คิดแค่ว่าเดี๋ยวพวกคนอื่นๆก็จะกลับมา แล้วเดินตรงไปเปิดเตาหลอม

    แต่สิ่งที่อยู่ในเตาหลอมได้กระชากสติของคุณมอสจนหลุดกระเจิง เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่บนเตาหลอม ตอนนี้ได้นั่งกอดเข่าแสยะยิ้ม จ้องหน้าคุณมอสอยู่ในเตา เป็นสายตาของคนตาย ที่ทำให้คุณมอสรู้สึกวูบล้มพับลงอยู่กับที่

    คืนนั้นทุกคนไม่กล้านอน จนถึงหกโมงเช้า ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เวลาประมาณเที่ยง คุณไอซ์ก็ไปเข้ากิจกรรมรับน้องจนถึงเย็น พอเลิกกิจกรรมก็ได้ไปถามคุณมอสว่า "พี่ วันนี้พี่จะอยู่เฝ้ามั้ย"

    คุณมอสตอบว่า "ไม่ละ คืนเดียวพอละ" จึงเหลือคุณไอซ์และรุ่นพี่อีกสามคนที่ต้องอยู่เฝ้าเตา จนถึงเวลาประมาณสองทุ่ม พวกรุ่นพี่ก็ออกไปซื้อกับข้าว เหลือคุณไอซ์อยู่เฝ้าแค่คนเดียว

    ในขณะที่คุณไอซ์นั่งอยู่ในโดมใหญ่ๆมืดๆคนเดียว รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนจ้องมองอยู่ด้านบน เป็นความรู้สึกแปลกๆ จนคุณไอซ์ทนไม่ไหว นึกในใจว่า "ถ้าใช่ ออกมาให้เห็นเลย" แล้วมองขึ้นไปด้านบน

    ภาพที่เห็นคือ เด็กผู้หญิงร่างไหม้เกรียม นั่งห้อยขาหันหลังให้ อยู่บนโครงเหล็กด้านบนใต้หลังคาโดม แล้วค่อยๆแหงนมองขึ้นไปเรื่อยๆ จนศีรษะหักพับลงมาห้อยข้างหลัง จ้องตาเหลือกลงมาหาคุณไอซ์ พร้อมกับหัวเราะชอบใจเบาๆ "ฮิๆๆๆ"

    ถึงแม้ว่าคุณไอซ์เตรียมใจที่จะต้องเจออะไรแบบนี้ไว้อยู่แล้ว แต่สิ่งที่เห็นมันทำให้การเตรียมใจเริ่มพังลงทีละนิด ความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นมาแทนที่ คุณไอซ์ทำใจแข็งพูดออกไปว่า "ถ้ามาหลอกผม ผมไม่กลัวนะ เดี๋ยวจะทำบุญไปให้ละกัน"

    แต่อยู่ๆฝาปิดเตาเผาที่หนักอึ้งก็ดีดเปิดขึ้นมาอย่างแรง "ปึ้ง!!" คุณไอซ์สะดุ้งจนตัวสั่น รู้สึกได้เลยว่าความกลัวมันได้วิ่งไปจนทั่วร่างกายแล้ว จึงได้นึกถึงปู่เวทที่คุณไอซ์นับถือ ฝาเตาเผาก็ปิดลงเองทันที ร่างไหม้เกรียมที่นั่งอยู่ด้านบนก็หายไปด้วย คุณไอซ์เริ่มใจชื้นขึ้นมาบาง คิดในใจว่าเดี๋ยวจะทำบุญไปให้

    รุ่งเช้าคุณไอศ์ก็ไปเล่าให้เพื่อนฟัง แต่โดนเพื่อนหัวเราะเยอะใส่ เพื่อนคนนึงเดินมาบอกว่า "อ่ะ คืนนี้ข้าจะอยู่เฝ้ากับเอ็ง ถ้ามันมีจริงข้าต้องเห็น" จนถึงเวลา คุณไอซ์กับเพื่อนก็เดินเข้าไปในช็อป

    พอเข้าไปถึงด้านใน เพื่อนก็ตะโกนเสียงดังว่า "มา ผีอ่ะ เอ็งออกมาเลย" หลังจากพูดจบ เพื่อนก็แยกไปเข้าห้องน้ำ ไม่ถึงห้านาที ปรากฏว่าเพื่อนวิ่งร้องไห้หน้าตาตื่นออกมาหาคุณไอซ์

    คุณไอซ์เห็นก็ตกใจรีบถามว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนนั่งสะอื้นมองซ้ายขวาเลิ่กลั่กอยู่สักพัก ก็เล่าว่า ตอนที่ทำธุระเสร็จแล้ว ก็หันกลับมาจะออกจากห้องน้ำ แต่เห็นเด็กผู้หญิงไม่มีหัว ร่างไหม้เกรียม ยืนขวางทางอยู่ ห่างกันแค่ไม่ถึงสามเมตร กลิ่นเนื้อไหม้ไฟลอยอบอวลไปทั่วบริเวณจนฉุนจมูก

    เพื่อนตกใจสุดขีดจนรู้สึกจุกที่บริเวณท้องน้อย เด็กผู้หญิงคนนั้นค่อยๆนั่งยองๆ แล้วหัวซึ่งไม่รู้ว่ามาจากทางไหน กลิ้งเข้ามาโดนขาของเพื่อน ลูกกะตาถลนออกมานอกเบ้า แสยะยิ้มเหมือนคนสะใจ

    วันต่อมา เพื่อนก็ไม่มาเรียนอีกเลย และผู้ปกครองก็มาทำเรื่องลาออก หลังจากนั้นก็ยังมีรุ่นพี่เห็นกันอีกหลายคน จนต้องรวมตัวกันไปถาม ผอ ท่าน ผอ บอกว่า ก่อนที่จะสร้างเป็นช็อป ที่ตรงนั้นเคยเป็นป่ารก มีเด็กผู้หญิงอายุประมาณหกขวบ ถูกข่มขืน แล้วอําพรางศพโดยการเผาร่างทิ้งไว้แถวๆนี้

    ท่าน ผอ บอกอีกว่า ถ้าใครพูดจาไม่ดีหรือเอาสุราเข้ามาในช็อป น้องผู้หญิงก็จะออกมาให้เห็น ท่าน ผอ ตั้งชื่อให้น้องผู้หญิงว่าหนูแดง หนูแดงเคยมาเข้าฝัน ผอ ว่าพื้นที่ที่หนูแดงอาศัยอยู่ได้ จะมีแค่ในโดมหลังนี้

    เพราะด้านนอกมีองค์พระพิฆเนศตั้งอยู่ หนูแดงเคยพยายามออกไปข้างนอกหลายครั้ง แต่มีผู้ใหญ่ไม่ยอมให้ออก ท่าน ผอ ได้เอาชื่อของหนูแดงไปแต่งเป็นเพลงประจำมหาลัยแห่งนี้ และใช้ร้องกันมาจนถึงปัจจุบัน และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด