ที่ห้ามจอด

 

    คุณวุฒิไปเที่ยวงานวัดกับเพื่อน ชวนกับงานวัด อีกหมู่บ้านหนึ่งในเขตของจังหวัดมหาสารคามที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งก่อนไปก็ได้ตกลงกันว่า ขาไปคุณวุฒิจะขี่มอเตอร์ไซค์เอง ส่วนขากลับให้เปลี่ยนกันขี่ เพราะอากาศหนาว

    พอใกล้จะถึงหมู่บ้าน ก็ได้จอดรถห่างจากหมู่บ้านประมาณสองร้อยเมตร เพราะคุณวุฒิและเพื่อนกลัวจะมีเรื่องกับวัยรุ่นในหมู่บ้านนี้ คุณวุฒิได้เอารถเข้าไปจอดในป่าต้นยูคาลิปตัสที่มีพุ่มไม้รกๆ

    หลังจากเข้าไปเที่ยวงานได้สักพัก เพื่อนก็เหมือนจะไปมีเรื่องกันในงาน จึงตกลงกันว่ากลับกันดีกว่า แล้วเวลาก็ใกล้จะตีหนึ่งแล้ว คุณวุฒิเดินเข้าไปเอารถในป่าไม้ยูคาก่อน ส่วนเพื่อนรออยู่ที่ถนน

    ในขณะที่กำลังค่อมมอเตอร์ไซค์อยู่ คุณวุฒิเห็นอะไรบางอย่าง อยู่ลึกเข้าไปในป่าไม้ยูคาลิปตัส ในป่ามืดมาก จึงต้องเพ่งมองสักพัก ก็เห็นเป็นลักษณะหัวคนสีเขียวๆ ผมยาวคลุมทั้งหัว ลอยไปลอยมาอยู่ตามโคนต้นยูคาลิปตัส

    คุณวุฒิรู้สึกตัวชาไปทั้งตัว รีบเอากุญแจไขสตาร์ทรถ หางตาก็พยายามมองไปที่หัวสีเขียวๆ ก็รู้สึกว่าเหมือนมันจะใกล้เข้ามากว่าเดิม คุณวุฒิตกใจ รนจนเสียบกุญแจเข้าช่องสตาร์ทไม่ได้ จึงพูดในใจว่า ผีก็อยู่ส่วนผี คนก็อยู่ส่วนคน

    แล้วคุณวุฒิก็รีบจูงรถขึ้นมาบนถนน แล้วหันกลับไปมองข้างหลัง ก็เห็นหัวสีเขียวๆใกล้เข้ามากว่าเดิม คุณวุฒิตั้งสติ เสียบกุญแจ สตาร์ทรถ แล้วรีบขี่ไปหาเพื่อน แล้วบอกให้เพื่อนรีบขึ้น แล้วก็บิดออกไปเลย

    ระหว่างที่ขี่รถไป คุณวุฒิก็เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง คุณวุฒิจึงอยากจะลองไปสืบดูว่าที่ตรงนั้นมันมีอะไร แต่ก็กลัวเจออริ จึงไม่กล้ากลับไปอีก และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด