คนดวงซวย

     คุณนิ่มเรียนอยู่มหาลัยปีหนึ่ง เมื่อประมาณห้าปีที่ผ่านมา  เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในจังหวัดพังง คุณนิ่มเรียนอยู่มหาลัยปีหนึ่ง เป็นช่วงที่กำลังปิดเทอม คุณนิ่มกับเพื่อนอีกหกคนจึงได้ไปเที่ยวที่พังงากัน โดยญาติของคุณนิ่มจะอยู่ที่พังงากันเยอะ

    คุณนิ่มและเพื่อนก็นั่งรถทัวร์ไป ถึงประมาณเก้าโมงครึ่ง ก็ได้แวะทานข้าวกันที่บ้านของคุณป้า จากนั้นก็เดินทางไปที่บังกะโลต่อ คุณนิ่มได้ให้คุณป้าจองที่พักไว้ให้ก่อนแล้วสองหลัง

    ลักษณะเป็นบังกะโลชั้นเดียว ยกสูงจากพื้นประมาณหนึ่งเมตร ผนังทำจากต้นยางผ่าครึ่ง แล้วเอามาทาสี ภายในห้องมีสองเตียง และมีห้องน้ำในตัว จึงแยกกันนอนสองห้อง

    หลังจากเก็บของเข้าที่พักเสร็จแล้ว คุณนิ่มและเพื่อนๆก็ได้ไปเดินเล่นแถวชายหาด ช่วงเวลาประมาณสองทุ่ม ก็ไปนั่งดื่มกันต่อที่ระเบียงของบังกะโล ก็ได้สังเกตกันว่า ที่นี่เงียบมาก ไม่มีนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นเลย นอกจากกลุ่มของคุณนิ่ม ทั้งๆที่บังกะโลแห่งนี้ มีทั้งหมดสิบหลัง

    จนสักพักใหญ่ๆ ช่วงเวลาประมาณตีสอง เพื่อนของคุณนิ่ม ชื่อต้น เป็นคนที่มีเซ้นส์ อยู่ๆก็หันไปที่ชายหาด แล้วกวักมือเรียก พร้อมกับพูดว่า "มาๆ มานั่งกินเหล้ากัน" ทุกคนก็มองหน้ากัน เพราะที่ชายหาดไม่มีใครอยู่เลย

    คุณนิ่มจึงหันไปถาม "พี่เรียกใครอ่ะ" คุณต้นก็ตอบว่า "นั่นไง ฝรั่งกับผู้หญิงไทย เดินจูงมือกันอยู่ที่หาดนั่นอ่ะ พวกเอ็งไม่เห็นหรอ" ทุกคนก็ส่ายหน้า คุณนิ่มก็เริ่มตะหงิดๆขึ้นมา เพราะว่าไปกับคุณต้นทีไร เป็นเรื่องทุกที

    เพราะว่าเคยเจอเหตการณ์ในลักษณะนี้มาหลายครั้งแล้ว และทุกคนก็รู้ดีว่าคุณต้นเป็นคนที่สามารถเห็นสิ่งเหล่านี้ได้ คุณนิ่มก็หันไปมองหน้าเพื่อน แล้วพยักหน้า เหมือนเป็นการส่งสัญญาณว่าให้เข้าห้องกันเถอะ

    จากที่ต้องแยกกันนอนสองหลัง ไปๆมาๆ ก็มานอนรวมกันอยู่ที่หลังเดียวทั้งเจ็ดคน แต่คุณต้นก็พูดขึ้นมาอีกว่า "จะเลิกกินกันทำไมเนี่ย เค้ากำลังเดินเข้ามาหาแล้ว" เท่านั้นแหละ วงแตก ทุกคนรีบวิ่งกันเข้าไปในบ้าน

    แต่คุณต้นก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม เพื่อนของคุณนิ่มอีกคน ชื่อแอม ก็เลยไปลากแขนคุณต้นเข้ามาในบ้าน พอเข้ามากันไม่ถึงห้านาที ได้ยินเสียงฟ้าผ่าดังมาก ทั้งๆที่ไม่มีฝนและไม่มีลมเลย

    สักพักก็ได้ยินเสียง "กึก คลืดดดด กึก คลืดดดด" ลักษณะเหมือนมีคนเอาไม้มารูดอยู่รอบๆบ้าน ตอนแรกเหมือนค่อยๆเดิน แต่เสียงก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ เหมือนวิ่งเอาไม้รูดไปรอบๆบ้าน "กึกๆๆๆๆๆๆๆๆ"

    ทุกคนนั่งกอดกันตัวสั่นอยู่กลางบ้าน บางคนก็สวดมนต์ออกมาแบบผิดๆถูกๆ แต่คุณต้นเมาหลับไปแล้ว จนสักพัก เสียงข้างนอกก็เงียบ จึงโล่งอก แต่ทุกคนก็ยังนั่งพนมมืออยู่กับที่ ยังไม่มีใครกล้าลุกไปไหน

    แล้วเพื่อนในกลุ่ม ชื่อริน พูดออกมาว่า "ปวดฉี่อ่ะ" คุณนิ่มก็บอกว่า "ถ้างั้นก็ไปฉี่เหอะ คงไม่มีไรแล้วแหละ" ห้องน้ำจะอยู่ข้างๆเตียง คุณรินเดินเข้าห้องน้ำไปไม่ถึงห้าวินาที ก็กรี้ดออกมาดังลั่น

    แล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ ทั้งๆที่ยังไม่ได้สวมกางเกง คุณนิ่มก็ถามว่า "เป็นอะไรๆ" คุณรินก็พูดทั้งน้ำตาว่า "มีลูกกะตา ของใครไม่รู้ มองมาจากช่องลมข้างบน"

    แล้วอยู่ๆ คุณต้นก็ลุกขึ้นมานั่งตัวสั่น ตาเหลือก ทุกคนเห็นก็ตกใจ ต่างกระโดดหนีออกห่างจากคุณต้นกันหมด แล้วคุณต้นก็ตะเบ็งเสียงแหบๆออกมาว่า "พวกเอ็งต้องขอขมาข้า พวกเอ็งเสียงดับรบกวนข้า พวกเอ็งลบหลู่ข้า" แล้วก็นั่งขัตมาตตัวสั่นอยู่แบบนั้น

    จนเพื่อนของคุณนิ่ม ที่ชื่อก้อง ก็ดึงพระจากคอของคุณนิ่ม ไปใส่ให้คุณต้น ทั้งๆที่คุณก้องเองก็ห้วยพระอยู่ แล้วคุณต้นก็สลบนอนอยู่กับที่ สักพัก ได้ยินเสียงคนเอาไม้รูดอยู่รอบๆบ้านอีกแล้ว

    คุณรินก็เลยวิ่งไปที่หิ้งพระที่อยู่ข้างฝาบ้าน บนหิ้งไม่มีพระเลย มีแต่ธูป คุณรินจึงหยิบธูปลงมา แล้ววิ่งกลับมาแจกให้ทุกคน เพื่อจุดธูปขอขมา หลังจากนั้นเสียงก็เงียบไป ทุกคนนั่งกอดกันอยู่กลางบ้าน

    จนถึงประมาณตีห้า ฟ้าเริ่มสว่าง ก็เลยไปเช็คเอาท์ คุณนิ่มกับเพื่อนๆ ก็เลยไปคะยั้นคะยอกับพนักงานที่ดูแลบังกะโล พนักงานก็ตอบแบบยืนยันหนักแน่นว่า ไม่มีอะไร

    จนคุณนิ่มยื่นแบงค์ม่วงให้ พนักงานก็พูดออกมาหมดเปลือกว่า สองคนนั้น ที่คุณต้นเห็นแถวๆชายหาดเป็นสามีภรรยากัน เค้าถูกฟ้าผ่าตาย ตรงต้นมะพร้าวที่ดำๆเกรียมๆ อยู่ถัดออกไปจากบ้านหลังที่คุณนิ่มพักกันไม่กี่เมตร

    คุณต้นก็พูดขึ้นมาทันทีว่า "อ๋อ รู้ละ ต้นมะพร้าวที่ผมไปยืนฉี่มาเมื่อคืนนี้เอง" และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด