9 ตำนานสยองมหาลัยเมืองบูรพา
9 ตำนานสยองที่ถูกเล่าขานกันมานานของมหาลัยเมืองบูรพา ที่รู้จักกันดีลองไปติดตามรับชมกันเลยครับ
เรื่องที่ 1 : ตึกภาพพิมพ์ (ปัจจุบันโดนทุบทิ้งไปแล้ว)
ตึกภาพพิมพ์ ซึ่งเมื่อก่อนมีคนโดนฆ่าแล้วถูกนําศพมาทิ้งไว้ที่บ่อข้างๆ ตึก ในตอนนั้นหลายคนนึกว่าเป็นหุ่นของทางคณะศิลปกรรม นํามาใช้โปรโมทละครเวที จนเวลาผ่านไป 2-3 วัน ศพเริ่มเน่า และอึดอยู่ในบ่อน้ํา จึงได้รู้ความจริงกันว่าไม่ใช่หุ่นธรรมดา แต่มัน กลับเป็นศพคนตาย
เรื่องที่ 2 : ตึกวิศวกรรมศาสตร์ ชั้น 8
ตอนนั้นตั้งใจจะขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 8 เพื่อสํารวจความน่ากลัวตามที่ร่ําลือกันมาว่า มีอาจารย์เสียชีวิตอยู่ในห้องดรอว์กิ้ง ขณะที่กําลัง สํารวจนั้น อยู่ดีๆ ลิฟท์ก็เปิดออกและปิดในทันทีพร้อมกับขึ้นไปที่ชั้น 8 โดยที่ยังไม่มีใครกดลิฟท์ในชั้นใดๆ ทั้งสิ้น ตอนนั้นเพื่อนทุก คนก็ถอยกรู ขนลุก ปรากฏว่าไม่มีใครอยาก ขึ้นไปอีกเลย
เรื่องที่ 3 : ห้องเซรามิก คณะศิลปกรรมศาสตร์
เล่ากันมาจากรุ่นพี่ที่มีสัมผัสที่ 6 คนหนึ่งว่า เห็นผู้หญิงแต่งชุดไทยใส่ชฎาราอยู่ข้างในห้อง ตอนแรกก็คิดว่าเด็กเรียนไทยมาฝึก ซ้อมที่นี่กันหรือเปล่า พอตอนเช้เขาไปถามได้คําตอบว่าไม่มี และเป็นประจําที่หน้าห้องนี้ดึกๆ หมาจะหอนกันเกรียวเลย
เรื่องที่ 4 : ตึก 9 คณะนิเทศศาสตร์
ที่ชั้น 6 เคยมีนักศึกษาเจอ.... ในห้องน้ําชั้นนี้ ถ้าจะเข้าห้องน้ําชั้นนี้ตอนเย็นๆ ขอบอกว่าอย่าเลย ถ้าไม่อยากเจอ.... แต่ถ้าอยากเข้า จริงๆ เข้าตอนกลางวันดีกว่า (ชวนเพื่อนไปด้วนะ) ขณะแม่บ้านที่คุมอยู่ชั้น 6 กับอาจารย์ยังพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า " มีจริงๆ " เพราะ ไม่มีใครกล้าอยู่ที่ชั้นนี้ถึง 2 ทุ่มเลย
เรื่องที่ 5 : ตึก 7 ชั้น 11 ห้องเรียนของ ป.โท
(ขอไม่บอกห้องนะ)
ที่ห้องนี้เคยเกิดเรื่องขึ้น คือว่า มีแม่บ้านคนหนึ่งลื่นล้มหัวฟาดพื้นตายในห้องนี้ จากประสบการณ์เราเคยทํากิจกรรมที่มอแล้ว ไปเข้า ห้องน้ําที่ตึก 7 ชั้น 3 หลังจากที่เข้าเสร็จ ก็กําขังลงลิฟท์มาชั้น1 ทั้งๆ ที่เห็นอยู่ว่าลิฟท์มันจะลง แต่จู่ๆ ลิฟท์ก็เลื่อนขึ้นไปชั้น 11 เหมือนมีคนกดไว้ไปเปิดอยู่ที่ชั้น 11 ซึ่งแม่บ้านกลับกันหมดแล้วขณะนั้น เวลา 11.13 น. เราดูนาฬิกาอยู่ตลอด ชั้นนั้นปิดไฟมืดหมด ไม่มีใครอยู่สักคนและมืดมากๆ แต่ทว่าไม่มีใครกดลิฟท์ ไม่มีใครรอลิฟท์ แล้วลิฟท์เปิดเองได้อย่างไร? เรากดปิดอยู่สองสามรอบประ ตูลิฟท์จึงจะปิดให้ ตอนนั้นหลอนมากๆ ลงมาชั้น 1 ได้รีบวิ่งออกจากตึกโดยทันที จําฝังใจเลยงะ
เรื่องที่ 6 : หอพัก 50 ปี นักเรียนแลกเปลี่ยนกระโดดตึก
ที่หอ 50 ปี เทา-ทอง มีนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศจีนกระโดดตึกลงมาเสียชีวิต เล่ากันว่าเธอกลุ้มใจหลายๆ เรื่อง ก่อนจะโดด ก็กินตะปูเข้าไปด้วย หลังจากนั้นมีคนทรงมาเชิญวิญญาณเธอไป แต่เธอไม่ยอมไป ต่อมารุ่นน้องเด็กปี 1 ที่ต้องอยู่หอนี้ ตอนกลาง คืนมักจะมีเรื่องหลอนๆ เช่น เห็นประตูเปิด-ปิดเอง หรือบางคืนก็มีเด็กผู้หญิงที่ตายยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าห้อง หรือในบางวันเด็กผู้ หญิงคนนี้ก็โดดขึ้นๆ ลงๆ ตึกอยู่อย่างนั้น ทั้งคืน
แต่ก็ยังมีอีกกระแสถึงข่าว หรือเรื่องเล่าของนักศึกษาสาวชาวจีนคนนี้ จากเพื่อนที่เคยใกล้ชิดว่า เรื่องหอ 50 ไม่มีอะไรน่ากลัวคะ ถ้า ฟังเรื่องจริงออกจะน่าเศร้าซะมากกว่า ที่คนประเทศเดียวกันกลับทํากันได้ลงคอ สาเหตุมาจากเพื่อนคนจีนด้วยกันก็ไม่คบ แถมยัง ล้อเรื่องพ่อแม่ที่ป่วยของเขาอีก เครียดมากเลยตัดสินใจกระโดดตึก ก่อนหน้านี้ก็มีโกนหัว กรีดข้อมือเท่านั้น หลังจากที่ตายก็มีเรื่อง ความเสี้ยนของเธอจากเพื่อนรูมเมทชาวจีนด้วยกันว่า ได้ยินเสียงคนร้องไห้... แล้วก็ไม่มีใครอยากอยู่ห้องนั้นอีกเลย หลังจากที่เค้า โดดหอมาก็มีพระจีนมาเชิญวิญญาณออกแต่ไม่ออก จนครั้งที่สองมาเชิญจึงออก แต่ตามที่เค้าว่ากันไว้ฆ่าตัวตายเป็นบาปอันใหญ่ หลวงวิญญาณของเธออาจวนเวียนอยู่ในที่นี้ต่อไปก็ได้
เรื่องที่ 7: หอพักหญิงตรงลานเกือกม้า
หอพักหญิงชวนขนหัวลุกนี้ มีเพื่อนสนิทที่เจอผีเข้าจังๆ ที่ห้อง 516 เตียง 7 เป็นเตียงชั้นบน (เตียง 2 ชั้น) เวลาเกิดเหตุอยู่ในช่วง ตะวันใกล้โพล้เพล้แล้ว เพื่อนนอนหลับ แต่ระหว่างที่สะลึมสะลือจะตื่น ก็เห็นผู้หญิงไต่เตียงขึ้นไปหา ผู้หญิงที่เห็นใส่ชุดดํา ไว้ผม ยาว กระโดดมาทับตัวเพื่อน ดิ้นไม่ได้เลย ทั้งยังบีบคอ จนต้องท่องนะโมหลายจบ แล้วเขาก็หายไปในที่สุด พอสะดุ้งตื่นมาจริงๆ ไม่ เจอใครในห้อง แล้วเตียงนั้นก็ไม่มีใครยอมมานอนอีกเลย
เรื่องที่ 8: ผีในหอชาย
มีเรื่องเล่ามาเสมอว่า ครั้งแต่รุ่น 1 ถึงรุ่น 45 เล่าว่าหอชายของมหาวิทยาลัยบูรพา เมื่อสิบปีก่อนมีนิสิตชายผูกคอตายเหตุจากความ ล้มเหลวในการเรียน และความรัก หลังจากนั้นก็จะมีผู้พบเห็นเขาในห้องที่เขาผูกคอตายทุกคืน และอีกหอนิสิตชายประสบอุบัติเหตุ เวลา 4 ทุ่ม แต่ประมาณ 4 ทุ่มครึ่งมีคนพบเขา กําลังนั่งอ่านหนังสือสอบอยู่ และบางคนได้ยินเหมือนมีเสียงคนอาบน้ําอยู่
เรื่องที่ 9 : โรงพยาบาล ม.บูรพา
แค่ขึ้นชื่อว่า โรงพยาบาลก็น่าจะเดาได้ว่ามีเรื่องชวนหัวลุกเพียบ แต่ช่วงที่อยู่ปี 2 มีข่าวว่า มีคนไข้กระโดดตึกตาย ระหว่างที่ต้องไป สํารวจพื้นที่ทําหนังสั้นกับเพื่อนได้คุยกับน้ายาม สักพักก็มีเสียงข่วนแกร็กๆ ในลิฟต์ข้างหน้าเราจนน่าสงสัย และน้ายามต้องรีบไปกด ปุ่มเพื่อให้ลิฟต์เปิด ทั้งที่ไม่มีคนออกมา ด้วยความสงสัยเพื่อนก็เอ่ยถามน้ายามว่า “ลิฟต์มันเป็นอะไร” น้ายามหันกลับมาตอบว่า "เป็นอย่างนี้บ่อย ไม่มีอะไรหรอก แค่เขาออกมาไม่ได้ มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากที่ออกเวรแล้ว น้าเก็บไปฝันว่ามีเด็กผู้หญิงมาขอบคุณที่ เปิดประตูลิฟต์ให้ แล้วเด็กคนนั้นยังบอกว่า อีป้าคนนั้นมันไม่ยอมให้หนูออกด้วย”
Post a Comment