ประสบการณ์หลังความตาย

     ประสบการณ์ชีวิตหลังความตาย เรื่องจริงที่ที่เกิดขึ้นจาก สมาชิกพันทิปหมายเลข 4208346 ขอสมมุติชื่อว่าเป็นคุณ A ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ คุณ A ได้ป่วยกะทันหันและได้พบกับชีวิตหลังความตายที่ไม่เคยคาดฝันมาก่อน ลองไปติดตามกันเลยครับ

     เป็นเรื่องราวเมื่อครั้งที่คุณ A .ป่วยอาหารเป็นพิษ ตอนนั้นเวลา 4ทุ่มกว่า คุณ A .มีอาการอาเจียนอยู่หลายรอบ จุกแน่นหน้าอก อาเจียนจนเป็นน้ําสีเขียวๆออกมาด้วย แสบคอแสบจมูกทรมานมาก ทานอะไรไม่ได้อาเจียนอย่างเดียวจนอ่อนเพลียและหลับไป

     ในขณะที่หลับไป. คุณ A .ฝันว่าตัวเองมานั่งอยู่ในเรือสําเภาขนาดใหญ่มาก ในฝันเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้มีคนนั่งอยู่ในเรือจํานวนมาก มีทั้งเด็กแรกเกิดยันคนแก่ หลากหลายอาชีพ รวมทั้งพระสงฆ์ แม่ชี และชายหญิงใส่ชุดขาวที่ใส่ปฏิบัติธรรมด้วย

   คุณ A .นั่งชิดขอบเรือมองไปทางฝั่งเห็นคนอีกจํานวนหนึ่งก่าลังต่อแถวรอขึ้นเรือโดยมีสะพานพาดให้เดินข้ามมาที่เรือ

     สักครู่คุณ A .ก็เห็นชาย 2คนแต่งตัวเหมือนนายสถานีรถไฟคนนึงถือสมุดปากกา อีกคนนึงถือไม้กระบองความยาวประมาณท่อน แขนกําลังเดินเช็คผู้โดยสารที่นั่งในเรือ

      จนมาถึงแถวที่คุณ A นั่งอยู่ ซึ่งแถวนึงจะนั่งได้ 3คน(คุณ A นั่งชิดขอบเรือด้านในถัดไปเป็น ด.ช.อายุประมาณ 5ขวบนั่งกลาง นั่งถัด จากด.ช.5ขวบเป็นผู้ชายอายุประมาณ 30กว่า ซึ่งคุณ A สังเกตว่าทั้ง 2คน ดวงตาของพวกเขาจะเห็นแต่ตาขาวไม่มีตาดํา

     คุณ A เห็นจนท.สองคนคุยกับชายอายุ30 แต่ไม่ได้ยินเสียง แล้วถัดมาก็มาคุยกับด.ช. 5ขวบที่นั่งอยู่ข้างๆแต่ไม่ได้ยินเสียงสนทนา ใดๆเลยเช่นกัน

      คุณ A พยายามฟังแต่ก็ไม่ได้ยิน จนจนท.ทั้งสองมาหยุดยืนต่อหน้าคุณ A  แล้วคนที่ถือกระบองก็ถามคุณ A .ว่ามองเห็นเขา ไหม(ตอนนี้ได้ยินเสียงชัดเจนมากใสกังวาน)

    คุณ A ก็ตอบไปว่า “เห็น” เขาก็ถามอีกครั้งว่า เห็นเขาไหม

     คุณ A ก็ตอบ “เห็นค่ะ"คุณ A เห็นเขาหันไปมองหน้ากัน สักครู่คนที่ถามก็เอามือมาปิดตาคุณ A แล้วเอาออก แล้วก็ถามซ้ํา คําถามเดิม เห็นเขาไหม

     คุณ A ก็ตอบ “เห็นค่ะ" เขาก็ถามต่อไปว่า เราชื่อ-สกุลอะไร เราก็บอกชื่อ-สกุลเราไป เขาก็เปิดหาในสมุดเปิดกลับไปกลับมา

     สักพักจนท.ที่ถือกระบองก็พูดขึ้นว่า"มาได้ไงเนี้ยะ" แล้วเขาก็มองหน้าคุณ A ๆก็นิ่ง(คิดในใจเราตายแล้วเหรอคืออยู่ๆมันก็คิด ขึ้นมา)แต่ความคิดของเรามันดังออกมาให้ได้ยินโดยที่เราไม่ได้พูด

    จนท.ก็บอกให้เราลุกขึ้น แล้วชี้บอกให้เราเดินข้ามสะพานที่พาดจากเรืออีกอันไปขึ้นฝั่งซึ่งอยู่คนละด้านที่มีคนเดินลงเรือ

     คุณ A เลยถามจนท.ไปว่า “นี่ตายแล้วใช่ไหมใช่ไหมค่ะ”

     จนท.บอกว่า “ยัง แค่หลงมายังไม่ถึงเวลารีบขึ้นไปตอนนี้เร็ว" (ในใจตอนนั้นรู้สึกลังเลคิดว่าหรือเราจะตายเลยได้ไหม ตายแบบนี้มัน ไม่เจ็บ ถ้ากลับไปไม่รู้จะตายแบบไหนจะเจ็บทรมานหรือเปล่าก็ไม่รู้ ขอตายเลยละกัน)

     จนท.ที่ถือกระบอกตอบสวนขึ้นมาเลยว่า” ไม่ได้” (คุณ A ก็!!งงว่า เราคิดทําไมความคิดมันดังออกมาให้เขาได้ยินได้นะ) จนท.บอก ให้คุณ A .หลับตาแล้วตั้งสติให้นึกถึงบ้าน นึกถึงร่างตัวเอง คุณ A ทําตาม แล้วเขาก็บอกว่าบาป-บุญมีจริงเชื่อเถอะ มีโอกาสกลับ ไปแล้วไปเตรียมเสบียงให้ดี. แค่นั้นแหล่ะเหมือนเราตกจากที่สูงอย่างแรง ใจมันหวิว สั่น เหมือนอาการหวาดเสียว หายใจไม่ทั่วท้อง หลับตาปี

     แล้วก็มารู้สึกตัวตื่นตอนนั้นเหงื่อไหลเต็มตัวความรู้สึกเหมือนคนฟื้นไข้รู้สึกปากแห้งและปวดฉีมาก ลุกไปเข้าห้องน้ําออกมาดูเวลา ตี5 พอดี

     เช้ามาเราใส่บาตรทําบุญไปปล่อยปลาและถวายสังฆทาน.

     จากความฝันนั้นทําให้คุณ A พยายามสร้างบุญกุศลเพื่อไว้เป็นเสบียงให้กับตนเอง เพราะคุณ A เชื่อว่าชีวิตหลังความตายน่าจะมีจริง เมื่อมีโอกาสกลับมาและจนท.เตือนให้เตรียมเสบียงให้พร้อมส่วนตัวคุณ A คิดว่า คงเป็นเสบียงบุญ(อันนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะค่ะ)

     ท่านใดเคยฝันคล้ายๆ กันอย่างนี้มาแบ่งปันบ้างนะค่ะขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ