รวมเรื่องจริงหอพักมหาลัย หอ7 ,หอ8

     รวมเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงที่หอพักในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ที่มาจากการเล่าผ่านกระทู้พันทิป "กระทู้ผีกำลังมาแรง...ขอเล่าบ้างไรบ้าง" มีหลายๆเรื่องและผู้เล่านั้นเป็นนิสิตที่นั้นเองด้วย เป็นมหาลัยมีชื่อเสียงลองไปติดตามเรื่องหลอนๆนี้กันเลย

      เราเลยอยากจะขอแชร์ประสบการณ์ที่เจอมาบ้างนะคะ เป็นเรื่องที่คนรู้จักเจอมาบ้าง และเรื่องที่ตัวเราเองเจอมาค่ะ

*เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ เรื่องที่ได้ฟังมาไม่ทราบว่าจริงหรือแต่ง แต่เรื่องที่เจอมากับตัวเป็นเรื่องจริง 100% ค่ะ !!*

ขอเล่าเรื่องที่ตัวเราเป็นคนเจอเองก่อนนะคะ
เกริ่นก่อนว่าเราเป็นคนที่รู้สึกถึงสิ่งที่มองไม่เห็นได้ค่ะ คือสัมผัสได้ว่ามี แต่ก็ไม่เคยเห็นจังๆ เลยสักครั้ง (แต่ไม่ต้องมาให้เห็นก็ดีแล้วค่าา T_T)

เรื่องที่จะเล่าเป็นตอนที่เราเรียนอยู่ปี 1 ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งค่ะ ซึ่งมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มีกฏว่าเฟรชชี่ปี 1 ของบางคณะต้องไปอยู่หอจังหวัดนครนายกเป็นเวลา 1 ปีค่ะ เราที่เป็นเด็กปี 1 ใสๆ เพิ่งจบจากมัธยมมา ไม่เคยห่างบ้าน ไม่เคยอยู่หอ ตอนแรกก็กลัวเหงานะคะ แต่พอได้เจอเพื่อน เจอเมท ชีวิตหอที่แสนสนุก (?) ก็เริ่มตรงนี้แหละ 555555

และเรื่องที่เจอก็เจอตอนที่อยู่หอนี่ละคะ หอที่เฟรชชี่อย่างเราๆ ต้องไปอยู่คือหอในมหาวิทยาลัย มีด้วยกัน 11 หอ แบ่งเป็นหอหญิงเเละหอชาย ซึ่งหอชายจะมีอยู่ 4 หอ และหอหญิงอีก 7 หอ ซึ่งแน่นอนว่าตำนานสิ่งลี้ลับอะไรนี่มีเยอะมากกกก ลาก กอไก่ไปอีกแสนตัว!

ตอนที่อยู่หอ เราได้อยู่หอ 7 ชั้นบนสุด ในห้องจะอยู่กันได้ 5 คน มีเตียงเรียงกัน 3 เตียง และเตียงสองชั้นอีก 1 เตียง เตียงสองชั้นที่ว่าจะตั้งอยู่ติดกับหน้าต่างบานเกล็ดของห้องและประตูอยู่ทางปลายเท้า ตอนที่เข้าไปดูห้องครั้งแรก เราคิดไว้ว่าขอนอนตรงไหนก็ได้ที่ไม่ใช่เตียงสองชั้นข้างบน แต่พอไปดูแผนผังที่นอนที่ทางหอจัดไว้ให้  แจ็กพอตแตกเลยค่ะ ได้ที่เตียงสองชั้นแถมข้างบนอีกตั้งหาก 555555 #ร้องไห้หนักมาก TwT
ข้างๆ ของเตียงบนจะมีหน้าต่างที่เป็นกระจกใสๆ สามารถมองเห็นนอกห้องได้ แต่เราเอากระดาษสีดำมาปิดไว้ค่ะ

เรื่องเกิดขึ้นในคืนหนึ่งที่ฝนตกหนัก อยู่ๆ ก็มีฟ้าผ่า บึ้ม! ขึ้นมาดังมากกกกก เราเลยสะดุ้งตื่น งัวเงียไปกดโทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆ เพื่อดูเวลา จำได้ว่าตี 4 กว่าๆ ช่วงเช้ามืด เราที่ยังตื่นไม่เต็มตากำลังเคลิ้มๆ กึ่งหลับกึ่งตื่น ก็ได้ยินเสียง..

..ก๊อกๆ

..ก๊อกๆ

..ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตู ดังไล่มาตั้งแต่ห้องสุดทางเดินอีกฝั่ง ไล่เคาะมาเรื่อยๆ ทุกห้อง
ตอนนั้นเราก็ง่วงๆ ในใจก็คิดว่าพี่ยามมาเคาะประตูเช็คดูรึเปล่า มาเคาะอะไรตอนนี้คนจะนอน
กระจกข้างๆ เตียงที่เราเอากระดาษสีดำไปปิดไว้ จะมีช่องเล็กๆ ให้พอมองเห็นได้บ้าง พอเสียงเคาะดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เราก็ลืมตามองผ่านช่องเล็กๆ นั้นออกไปนอกห้อง เผื่อคิดว่าถ้าเป็นพี่ยามจะได้ไปเปิดประตูให้ เสียงเคาะก็ดังใกล้เข้ามาจนถึงห้องข้างๆ

และห้องเรา... จนผ่านห้องเราไป

แต่เราไม่เห็นใครอยู่ข้างนอกเลย !!

เสียงเคาะดังก๊อกๆ ก็ยังเคาะไปเรื่อยๆ ผ่านห้องเราไป วนไปเคาะห้องตรงข้ามไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ....

ตอนนั้นเราก็ตัวเกร็งเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก แต่บวกกับที่ง่วงนอนมากด้วย ก็เลยเคลิ้มหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้วค่ะ 555555
ตอนเช้าเราก็มาถามเมทว่าได้ยินเสียงฟ้าผ่ามั้ย ได้ยินเสียงเคาะประตูมั้ย เมทบอกได้ยินแต่เสียงฟ้าผ่า

แล้วเสียงเคาะประตูที่เราได้ยินคืออะไร??

มั่นใจมาก ว่าไม่ได้ฝันไปเพราะเราตื่นขึ้นมาจริงๆ ตอนนี้ยังคิดอยู่เลยว่าตอนนั้นจะมองออกไปทำไม ดีที่มองออกไปแล้วไม่เจออะไรๆ นี่ยังกลัวอยู่เลยค่ะ นั่งพิมพ์ไปก็ขนลุกไป แงงงง T_T

จากสมาชิกพันทิป พลังแห่งจันทรา จงแปลงกายา

-----------------------------------------------------------------

     เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราเจอมาอีกเช่นเคยค่า ไม่รู้ว่าเรียกว่าเรื่องหลอนได้มั้ย แต่เป็นเรื่องแปลกๆ ที่เจอมาค่ะ

ตอนที่เราอยู่หอ พ่อเราบอกว่าให้ซื้อพวงมาลัยไปไหว้ในห้องด้วย ไหว้เจ้าที่เจ้าทาง เป็นการบอกว่าจะขอมาอาศัยอยู่นะ อะไรแบบนี้
เราก็เชื่อพ่อค่ะ เพื่อความสบายใจก็เลยซื้อพวงมาลัยมาไหว้ที่ห้องทุกวัน คือจะยกมือไหว้แล้วก็วางพวงมาลัยไว้ตรงขอบๆ ประตูด้านบนอ่ะค่ะ (รูมเมทบ่นตลอดว่าเข้ามาแล้วตกใจทุกที 5555 เก๊าขอโต้ดดดด) พอไหว้เสร็จก็ไปทำธุระส่วนตัว จัดของในห้อง ปูเตียง จัดโต๊ะ บลาๆๆๆ
ทีนี้พอตกกลางคืนได้เวลานอน เรารู้สึกว่านอนไม่หลับค่ะ พยายามยังไงก็ไม่หลับ รู้สึกตัวหนักๆ หลับไม่ได้จนถึงเช้า พอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเหนื่อยและเพลียมากกก แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ คิดว่าคงเพราะย้ายของเหนื่อยมั้ง เดี๋ยวคงหาย

หลังจากวันนั้นก็ยังเอาพวงมาลัยไปไหว้ที่ห้องทุกวัน ก็ยังคงนอนไม่หลับค่ะ คิดว่าเป็นเพราะนอนผิดที่รึเปล่า อาจจะไม่ชิน อยู่ไปนานๆ เดี๋ยวก็คงชินเอง (คิดในแง่ดีมาก ปลอบใจตัวเอง) พอถึงช่วงกลางๆ เทอมก็เรียนหนักขึ้นค่ะ ไม่ค่อยได้ออกไปนอกมหาวิทยาลัย ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ก็เลยไม่ได้ซื้อพวงมาลัยมาไหว้แล้ว ช่วงนั้นนอนหลับเป็นปกติสุขมากกกก บางทีวันเสาร์อาทิตย์นอนถึงสิบโมงสิบเอ็ดโมงเลยก็มี 5555 ก็คิดว่า เออคงชินกับห้องแล้วแหละ แล้วก็ลืมๆ เรื่องพวงมาลัยไปค่ะ

จนมาถึงช่วงเปิดเรียนเทอม 2 เราย้ายห้องลงมาชั้นล่างสุดค่ะ ไม่ได้มีปัญหากับรูมเมทหรืออะไรนะคะ เป็นเพราะขี้เกียจเดินขึ้นบันไดไปชั้นสูงๆ 55555 พอถึงวันย้ายห้องมาวันแรก เราก็นึกขึ้นได้ (ทำไมไม่รู้) ซื้อพวงมาลัยมาไหว้บอกเจ้าที่อีกค่ะ ก็วางไว้ที่ขอบประตูเหมือนเดิม
พอถึงเวลานอน เอาอีกแล้ว... นอนไม่หลับอีกแล้วค่ะ แต่คราวนี้คือรู้สึกว่ามีคนจ้องมาตลอด อึดอัด นอนไม่ได้เลย ไอ้เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรอีก คงเพราะย้ายห้องแหละ แปลกที่อีกมั้ง ก็ทนๆ นอนแบบอึดอัดๆ ไป
พอถึงวันที่มีเรียน ก็ไปเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ (แรกๆ ยังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนเลยไม่กล้าเล่า) เพื่อนได้ฟังก็บอกว่า เป็นเพราะเอาพวงมาลัยไปไหว้รึเปล่า ทีหลังไม่ต้องไหว้นะ เค้านับถืออิสลาม เพราะเอาพวงมาลัยไปไหว้เค้ารึเปล่า ถึงทำให้นอนไม่หลับ
เราได้ยินก็อึ้งสิคะ เค้าที่เพื่อนบอกคงหมายถึงเจ้าที่อ่ะค่ะ จริงไม่จริงไม่รู้แต่พอเพื่อนบอกเราก็เลิกเอาพวงมาลัยไปไหว้เลยค่ะ แล้วก็พนมมือไหว้ บอกขอโทษ หนูไม่รู้เอง และหลังจากนั้นเราก็นอนหลับด้วยความปกติสุขจนวันสุดท้ายที่อยู่หอเลยค่ะ

ที่เพื่อนเรามาบอก เราก็ไม่รู้นะคะว่าเพื่อนรู้มาจากไหน แล้วที่เรานอนไม่หลับอาจจะเป็นเพราะเหนื่อยจริงๆ ก็ได้ อาจจะบังเอิญเกี่ยวข้องกับที่เอาพวงมาลัยไปไหว้พอดี ใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลค่า


มาถึงเรื่องที่มีคนเล่าให้ฟังว่าเจอมาบ้างงงง
เรื่องนี้รูมเมทเล่าให้ฟังค่ะ เมทเล่าว่า มีคืนนึงเพื่อนเมทข้างห้องเมา แล้วก็กลับมานอนที่หอแบบมึนๆ เพื่อนๆ ก็ช่วยกันแบกเข้ามาในห้องค่ะ
พอเพื่อนที่เมาเข้าไปนั่งในห้องแล้วก็มองไปที่ประตูห้องที่เปิดไว้ ยกมือชี้ไปชี้มา เพื่อนที่มาด้วยกันก็ถามว่าชี้อะไร นึกว่าเมาแล้วคึกอะไรแบบนี้ แต่เพื่อนที่เมาบอกว่า "นั่นใครอยู่ตรงประตู? ทำไมไม่ชวนเข้ามาในห้อง?"

พอถึงตรงนี้เพื่อนคนอื่นก็เงิบสิคะ เพราะตรงประตูที่เปิดอยู่ ไม่มีใครยืนอยู่เลย เพื่อนที่เมาก็จะลุกเดินไปที่ประตู เหมือนจะไปเชิญเค้าเข้ามาอ่ะค่ะ เพื่อนคนนึงได้สติก็รีบวิ่งไปปิดประตู แล้วก็จับเพื่อนที่เมาให้นอนลงกับเตียง เพื่อนที่เมาก็ดิ้นๆ แล้วก็บอกทำไมไม่ให้เข้ามาๆๆๆๆ จนเพื่อนคนอื่นต้องช่วยกันปิดปากเพื่อนที่เมาไว้ค่ะ เพราะกลัวจะไปเชิญอะไรๆ เข้ามาอยู่ในห้อง T_T


อีกเรื่องนึงก็รูมเมทเล่าค่ะ (เยอะหน่อย เพราะเราชอบฟังเรื่องแบบนี้ 5555)
อันนี้เมทมาเล่าให้ฟังหลังจบปี 1 ออกจากหอ แล้วเข้ามาเรียนแถวๆ สุขุมวิทแล้วนะคะ เมทบอกว่ามีคืนนึง เมทตื่นขึ้นมากลางดึก เห็นเงาดำๆ เหมือนคนยืนอยู่ข้างๆ เตียงเรา! เมทบอกเงานั้นอยู่ตรงเตียงเราแถวๆ ที่มีเหล็กกั้นพอดี คือเรานอนชั้นบนของเตียงสองชั้น ข้างๆ ตัวจะมีเหล็กกั้นกันร่วงลงมาอ่ะค่ะ เงานั้นก็ยืนอยู่ข้างๆ เตียงเรากับเมทเตียงล่าง (ซึ่งเรากับเมทเตียงล่างหลับไม่รู้เรื่องเลยค่ะ 5555) เมทบอกว่าเงาดำๆ นั้นยืนอยู่สักพัก ก็ค่อยๆ หายไป...

เมทบอกที่เพิ่งมาเล่าเพราะตอนนั้นไม่กล้าบอก กลัวเรากับเมทเตียงล่างจะกลัว

ใช่จ้ะ กลัวมากกกก! ดีแล้ว ขอบคุณมากที่มาบอกทีหลัง ไม่งั้นเราคงไม่กล้านอนในห้องอีกเลย แง้

ส่วนเมทคนอื่นก็ไม่เจออะไรนะคะ (หรืออาจจะเจอแต่ไม่เล่า?)

ส่วนเราจากเหตุการณ์ที่เล่าไปก็ไม่เจออะไรอีกแล้วค่ะ นอกจากแมลงก้นกระดกที่เจอบ่อยมว้ากกกกก! ครั้งนึงจะขึ้นไปนอน เจอมันกำลังระเริงรักฟีทเจอร์ริ่งกันอยู่บนเตียง จ้าาา เอาเลยจ้าาา ยกเตียงให้เลยจ้าา ไปนอนเตียงอื่นก็ได้ TwT เจอบ่อยจนเพื่อนแซวให้ไปแต่งงานกับแมลงก้นกระดกแล้วค่ะ 5555555

ใครอ่านมาถึงตรงนี้อาจจะรู้แล้วนะคะว่า จขกท.เป็นใคร 555555 เก็บเงียบไว้น๊าา เขิลลล อิอิ

เรื่องหลอนๆ ที่เจอเองหรือที่ได้ฟังมาเกี่ยวกับหอ  ก็มีแค่นี้ค่าาา
ขอบคุณที่มาร่วมสัมผัสความหลอนไปด้วยกันและติดตามกันมาถึงตรงนี้นะคะ รักเลยยยย

จากสมาชิกพันทิป พลังแห่งจันทรา จงแปลงกายา

----------------------------------------------

เรื่อง "สไปเดอร์แมน"
เป็นเรื่องที่เล่าต่อกันมาค่ะ เกิดขึ้นที่หอหญิงในมหาวิทยาลัย
กลางดึกคืนหนึ่งมีรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงออกมานั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนที่ระเบียงตรงห้องรวม (หอทุกชั้นจะมีห้องรวมอยู่ตรงกลางและมีระเบียงยื่นออกมา สามารถมองเห็นไปหอตรงข้ามที่หันหน้าเข้าหากันได้) คุยๆ ไป ตาก็เหลือบไปมองที่หอฝั่งตรงข้าม ก็เห็นเงาดำๆ รูปร่างเหมือนผู้หญิง นั่งห้อยขาลงมาอยู่ที่ดาดฟ้าของหอ พอรุ่นพี่เห็นก็แปลกใจ คิดว่าใคร ทำไมไปนั่งเล่นอยู่ตรงนั้น เลยจะลงไปบอกยามที่อยู่ข้างล่าง แต่อยู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็กระโดดลงมาจากดาดฟ้าต่อหน้าต่อตา!! รุ่นพี่ก็ตกใจร้องเสียงดังใส่โทรศัพท์ แฟนที่อยู่ในสายก็ถามว่าอะไรๆๆๆ รุ่นพี่ก็บอกว่าเห็นคนกระโดดตึก และขณะที่กำลังจะวิ่งลงไปบอกยาม ตาของรุ่นพี่ก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงที่กระโดดตึกนั้น กำลัง.. ปีนตึกขึ้นมา!! เท่านั้นแหละ รุ่นพี่วิ่งกลับห้องแทบไม่ทัน และเพิ่งคิดได้ว่าตัวเอง "เจอดี" เข้าซะแล้ว พอรุ่นพี่วิ่งเข้าห้องไป รูมเมทก็ตกใจรีบเข้ามาถามว่ามีอะไร แต่รุ่นพี่ไม่ได้ตอบ รีบคลุมโปงนอน จนตอนเช้าค่อยมาเล่าให้รูมเมทฟัง รูมเมทคนนึงบอกว่า ที่รุ่นพี่เจอเมื่อคืน มีคนเจอมาเยอะมาก บางคนก็บอกว่าเป็นวิญญาณของผู้หญิงที่ฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังในความรัก บางคนก็บอกว่าเพราะเครียดจากการเรียน เค้าตายโดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองตาย เลยทำสิ่งที่ทำก่อนตายซ้ำๆ วันดีคืนดีเค้าก็จะมากระโดดตึกลงมา แล้วก็ไต่ขึ้นไปใหม่ แล้วกระโดดลงมา แบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ

มีเพื่อนจากหอชายเคยให้ฟังว่า มีอยู่คืนหนึ่ง เขาออกไปตากผ้าที่นอกระเบียง (หอชายอยู่อีกฝั่งหนึ่งของถนน มองออกมาจากระเบียงจะเห็นหอหญิงอยู่ตรงข้าม) แล้วก็เห็น สไปเดอร์แมน กำลังกระโดดลงมา แล้วกำลังไต่ขึ้นไปใหม่ แต่ไม่ใช่แค่นั้น เขาบอกว่าเห็น สไปเดอร์แมน หันหน้ามายิ้มให้เขาด้วย TT อันนี้ก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เพื่อนเล่าจริงรึเปล่านะคะ แต่พอฟังแล้วหลอนมาก แงงงง

เรื่อง "อาจารย์ใหญ่"
เป็นเรื่องที่เล่าต่อมาเหมือนกันค่ะ ในมหาวิทยาลัยจะมีคณะที่เกี่ยวกับการแพทย์สาขาหนึ่งอยู่ค่ะ คณะนี้ต้องเรียนกับอาจารย์ใหญ่ จึงไม่แปลกที่จะมีอาจารย์ใหญ่อยู่ รุ่นพี่ในเอกเล่าให้ฟังว่า เคยมีเด็กในคณะที่ทำงานอยู่ดึกๆในตึก เห็นอาจารย์ใหญ่ลุกขึ้นมาเดิน คนที่ผ่านแถวตึกตอนดึกๆ มองไปที่หน้าต่างก็เห็นอาจารย์ใหญ่ลุกขึ้นมามอง บางคนผ่านก็ได้ยินเสียงกรี๊ด รุ่นพี่เลยบอกว่า เวลาขี่จักรยานผ่าน หรือเดินผ่าน ต้องยกมือไว้ตึกคณะนี้ ไม่รู้จริงไม่จริง แต่เวลาเราผ่านก็ไหว้ตลอดเลยค่ะ 555555

เรื่อง "เด็กที่หายไป"
เป็นเรื่องที่ได้เล่ากันมาอีกแล้วว คือในมหาวิทยาลัยมีช่วงหนึ่งที่เฟรชชี่ต้องไปทำกิจกรรมร่วมกันทุกคณะ กิจกรรมนี้ก็มีทั้งตอนกลางวันและกลางคืน มีอยู่คืนนึง ขณะที่เด็กปี 1 คนอื่นกำลังจะไปทำกิจกรรมร่วมกันตามปกติ แต่มีเด็กกลุ่มนึง (คณะอะไรไม่ทราบนะคะ TT) ไปบอกรุ่นพี่ที่เป็นพี่เลี้ยง ว่าเพื่อนคนนึงในกลุ่มหายไป รุ่นพี่ที่เป็นพี่เลี้ยงก็บอกให้เด็กกลุ่มนั้นไปเข้ากิจกรรม แล้วก็ให้รุ่นพี่ด้วยกันช่วยกันตามหา คือช่วงที่เข้ากิจกรรมห้ามพกมือถือไปนะคะ เลยไม่สามารถโทร.ตามได้เลย พวกรุ่นพี่ก็ช่วยกันหาไป ใช้เวลาหลายชั่วโมงมาก จนไปเจอเด็กคนนึงนั่งอยู่ในความมืดที่หน้าตึกอาคารเรียนรวม ซึ่งก่อนหน้านี้มีรุ่นพี่หลายคนมาตามหาแถวนี้แล้วแต่ไม่เจอ รุ่นพี่คนที่เจอจึงเข้าไปถามเด็กคนนั้นว่าเป็นเด็กคณะนี้ใช่มั้ย ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ แล้วก็พาเดินกลับไปที่ที่เด็กปี 1 รวมกันทำกิจกรรมอยู่ ระหว่างทางเด็กคนนั้นก็บอกว่าตามเพื่อนไป เพื่อนเป็นคนพาไปแล้วบอกให้รออยู่ตรงนั้น รุ่นพี่ที่ฟังก็โกรธ คิดว่าเด็กคนนั้นโดนเพื่อนแกล้ง เลยเรียกเพื่อนในกลุ่มของเด็กคนนั้นมาว่า แต่เพื่อนของเด็กคนนั้นยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนพาไป และเพื่อนคนอื่นก็ยืนยันอีกว่าเพื่อนในกลุ่มทุกคนอยู่รวมกันตั้งแต่ก่อนเข้ากิจกรรม นอกจากเด็กคนนั้นคนเดียว เด็กคนอื่นในเอกก็เป็นพยานว่าเห็นเด็กกลุ่มนี้อยู่ด้วยกันทุกคนนอกจากเด็กที่หายไป เลยเป็นข้อสงสัยกันว่า แล้วคนที่พาเด็กคนนั้นไปแล้วบอกให้รออยู่ที่หน้าตึกอาคารเรียนรวมคือใคร ???

จากสมาชิกพันทิป พลังแห่งจันทรา จงแปลงกายา

----------------------------------------------------------

เรื่อง "ไหว้ครูศิลปกรรม"
เรื่องเล่าในตำนานเลยนะคะ เชื่อว่าเด็กปี 1 ทุกคนต้องเคยฟังแน่นอน
ในช่วงเปิดเทอมแรกๆ จะมีประเพณีอย่างหนึ่งของคณะศิลปกรรม คือการไหว้ครู หรือที่เรียกกันว่า ไหว้ครูศิลปกรรม นั่นเอง ประวัติความเป็นมาเราไม่ค่อยทราบนะคะ แต่ได้ยินมาว่า ช่วงไหว้ครูเป็นช่วงที่คนเจอดีเยอะมากกกกที่สุด !! เฮี้ยนนี่สุด !! ถ้าไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็น ไม่อยากให้เค้าเข้าไปหาในห้อง ไม่อยากให้เค้าไปรำให้ดู ให้เขียนใส่กระดาษว่า 'ห้องนี้ไม่มีคนอยู่คณะศิลปกรรม' ติดไว้ที่หน้าประตูห้อง (คล้ายๆ กับเคล็ดที่ว่า รถคันนี้สีแดง หรือ บ้านนี้ไม่มีผู้ชาย อะไรประมาณนี้) ก็นั่นละค่ะ เด็กปี 1 ใสๆแบบเรา พอได้ฟังก็กลัวสิคะ! ยิ่งห้องเรามีรูมเมทคณะศิลปกรรมรวมกันอยู่ 2 ใน 5 ด้วยแล้ว TwT พอถึงวันไหว้ครู เราก็จัดเลยค่ะ เขียนใส่กระดาษตัวโตๆ แล้วไปแปะไว้ที่หน้าประตู 55555 วันนั้นมีเพื่อนเอกเดียวกันที่อยู่ห้องตรงข้ามมาร่วมกันกลัวด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเจอไม่เจอแต่ขอกลัวไว้ก่อน คือวันนั้นตกลงกันเลยว่าเราจะคุยกันจนเช้านะ!! จะไม่นอนนะ!! แต่จะเปิดไฟไว้ก็เกรงใจเมทคนอื่น เรากับเพื่อนอีกคนเลยนอนคลุมโปงเบียดกันนอน จำได้ว่าหลับไปแบบอึดอัดมากกกกก! แต่คืนนั้นก็ไม่ได้เจออะไรค่ะ ผ่านไปด้วยดี

แต่มีเพื่อนมาเล่าให้ฟัง ว่าวันนั้นรูมเมทของเพื่อนเจอค่ะ เค้ามารำให้ดูกลางดึกเลย แล้วถ้าเห็นก็ห้ามหลับตา ห้ามไม่ดูด้วยนะคะ ว่ากันว่าถ้าหลับตาหรือไม่ยอมดูให้จบ เค้าจะโกรธแล้วก็จะตาม รูมเมทของเพื่อนเลยทำใจดูเค้ารำจนจบ พอเค้ารำเสร็จก็หายไปค่ะ รูมเมทเพื่อนบอกตอนนั้นกลัวก็กลัว แต่ทำอะไรไม่ได้ เลยดูๆ ไปทั้งๆ ที่นอนเกร็งอยู่แบบนั้นแหละ ใจแข็งมากจริงๆ เป็นเราคงช็อคไปแล้ว 55555


เรื่อง "ศาล"
ในมหาวิทยาลัยมีศาลเยอะมากกกค่ะ มีหอพระด้วย แต่ที่จะเล่าคือศาลที่อยู่ระหว่างคณะวิศวกรรมศาสตร์ กับ คณะพลศึกษา
ศาลนี้ถ้าจำไม่ผิด จะตั้งอยู่ตรงทางสามแพร่งพอดีค่ะ และที่ศาลจะมีชุดไทยสำหรับถวายแขวนไว้เยอะมาก พวงมาลัยที่มาถวายก็เยอะมากเช่นกัน เคยได้ยินว่าวันดีคืนดี คนที่ผ่านทางนั้นตอนกลางดึกจะเห็นผู้หญิงใส่สไบสีแดง ยืนอยู่ข้างๆ ศาล คือศาลนี้ดูขลังมากจริงๆ เราเคยขี่จักรยานผ่านหน้าศาลตอนประมาณ 5-6 โมง ยังรู้สึกขนลุกเลยค่ะ TT
มีศาลอีกแห่งที่อยู่ใกล้ๆ กับพลาซ่า เป็นศาลเล็กๆ ได้ยินว่าเป็นศาลของกุมารค่ะ ถ้าเดินผ่านแล้วไม่ไหว้น้องจะโกรธแล้วก็แกล้ง เคยมีบางคนเดินผ่านตอนดึกๆ ก็เห็นเด็กนุ่งโจงกะเบนวิ่งเล่นอยู่แถวนั้นแล้วหายเข้าไปในศาลด้วย ทุกวันนี้เวลาเรากลับไปที่นู่น ถ้าเดินผ่านก็ยกมือไหว้ทุกครั้งเลยค่ะ

จากสมาชิกพันทิป พลังแห่งจันทรา จงแปลงกายา

------------------------------------------------------------------

อันนี้น่ากลัวรึเปล่าไม่รู้ 555 ตอนรุ่นเราสมัยอยู่ปี 1 เฟรชชี่ ก็จะมีการไหว้ครูสำหรับเด็กปี 1

วันนั้นก่อนเริ่มพิธีก็เกิดฝนตก ได้ยินคนเค้าพูดกันว่าห้ามทำพิธีหลังจากฝนตก เพราะจะไม่ดี แต่พิธีเตรียมไปหมดแล้ว เลยต้องเลยตามเลย ระหว่างที่กำลังทำพิธีไปเรื่อยๆ เราก็หลับ อากาศเย็นมากกก เราไม่รู้ว่าช่วงที่เราหลับเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆ สักพักนึงก็ได้ยินเสียงเพื่อนข้างๆ ร้องไห้ ก็เลยตกใจว่ามันร้องไห้ทำไมวะ ก็เลยลืมตามาดู แล้วถามว่าเป็นอะไร...

สักพักก็เริ่มได้ยินหลายคนร้องไห้ และกลัว..   เราก็ยังงงๆ เพราะเราพึ่งตื่น 555

แล้วก็เห็นรุ่นพี่วิ่งกรูกันเข้ามา เราก็เลยมองตามไป เห็นรุ่นพี่วิ่งไปตรงอัศจรรย์ที่คณะศิลปกรรมนั่ง แล้วก็เห็นหลายๆ คน ลุกขึ้นมารำ ย้ำว่าหลายคนมากๆ แล้วรุ่นพี่ก็มาหามออกไปทั้งๆที่รำอยู่ -o- ตอนนั้นก็ใจเต้นนิดนึง คิดว่าเค้าทำอะไรกัน เพื่อนข้างๆ ก็บอก ของขึ้นกันใหญ่แล้วว กลัวมาก แล้วก็ร้องไห้

คนข้างหลังเราก็นั่งสั่นๆ เราก็หันไปมอง เห้ยย จะของขึ้นด้วยปะวะเนี่ยย หันไปบอกมันว่า ถ้าขึ้นกุถีบนะ! มันบอกว่า กุไม่ได้จะขึ้น กุหนาววว 555 ตอนนี้ก็ขำนะคะ แต่ข้างในนี่ไม่ขำเลยยย ช็อค 555

ตอนแรกก็คิดว่าเค้าเป็นแบบอุปทานหมู่รึเปล่า เพราะเยอะมากๆ คนที่ลุกขึ้นมารำเต็มไปหมด แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กคณะศิลปกรรม จนอยู่ดีๆ ก็มาถึงเอกเรา...


เพื่อนในเอกเราคนนึง อยู่ดีๆ ก็ขึ้นมารำ รุ่นพี่ก็วิ่งกันเข้ามาจับ มันตัวนิดเดียว ถีบรุ่นพี่กระเด็นเลย ได้ยินตอนหลังเค้าบอกว่าหนุมานขึ้น! เค้าก็หามมันออกไปอย่างยากลำบาก แล้วใช้เวลาอยู่พักใหญ่ เพราะมีครูคอยดูอยู่ข้างนอก เห็นเค้าเรียกพ่อปู่อะไรสักอย่าง คอยทำพิธีให้ทางด้านนอก สำหรับคนที่ของขึ้นแล้วถูกหามออกไป ได้ข่าวว่ารุ่นพี่โดนถีบกันไปหลายยก

จนเราเจอมันก็เลยถามมันว่า เกิดอะไรขึ้น มันก็บอกว่ากุไม่รุ้ว่ะ อยู่ดีๆ ก็เห็นแม่ใส่ชุดไทยมายืนรำอยู่ข้างหน้า แล้วก็ชี้หน้า สักพักก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย

... เป็นการไหว้ครูที่หลอนมาก ... คือถ้าอยู่ในสถานการณ์นั้น ทุกอย่างมันเงียบ มีแต่เสียงดนตรีไทย แล้วทุกคนก็ขึ้นมารำ.. นอนไม่หลับกันเลยทีเดียว

จาก สมาชิกหมายเลข 1671433

-------------------------------------------------------------------

เราอยู่หอ6 ไม่เคยเจออะไรเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเพราะไม่ค่อยได้สังเกต/สนใจรึเปล่า
นอนคนเดียวก็บ่อยเพราะเมทไปเที่ยวไม่ก็กลับบ้านกันหมด กลัวด้วย แต่ก็ไม่เคยเจออะไรประหลาดเลยนะ

ยกเว้นอยู่ครั้งนึงตอนที่มีข่าวลือผีนางรำช่วงไหว้ครูแหล่ะค่ะ
โอ้โห คนแตกตื่นกันทั้งมอ เพจมหาลัยก็อัพเดทข่าวว่าวันนี้เป็นวันงู้นงี้นะ
แบบเดินไปทางไหนก็พูดเรื่องเดียวกันหมดเลย เข้ามาในหอก็มีแต่คนเอากระดาษมาแปะหน้าห้องว่า 'ห้องนี้ไม่มีคนอยู่'

แล้ววันนั้นเป็นวันเสาร์ด้วย คนก็กลับบ้านกันเยอะ เราดันไม่กลับอีก อยู่กับเมทสองคน
เลยตัดสินใจว่าจะแยกกันไปนอนห้องเพื่อนตัวเองในคณะ
ละเตียงที่ว่างอยู่ก็เอาของในห้องขึ้นไปวางให้เต็มให้หมด ทั้งเก้าอี้ ร่ม ชีท
กล่องอะไรเราขนไปโยนบนเตียงหมดเลยกันมีคนมานอนTT

สุดท้ายก็ไปรวมกันอยู่ในห้องเพื่อน มีกันอยู่สี่คนแล้วก็ไม่ได้นอนกันเกือบเช้าเลยค่ะ
เพราะเพื่อนกลัว เสียงตู้เหล็กลั่นนิดหน่อยก็สะดุ้งกันแล้ว

คือมองจากมุมเรา เรากลัวนะ แต่พอเริ่มกลัวมากๆก็แอบคิดว่าอุปทานหมู่รึเปล่า
เพราะคิดดูจริงๆละเราไม่เห็นสัมผัสถึงอะไรได้เลย มีแต่กลัวเรื่องที่เค้าเล่าๆมาละก็คิดกันไป
แต่เพื่อนที่อยู่ด้วยกันคืนนั้นมีสองคนที่บอกว่าได้ยินเสียงแปลกๆ เสียงบิดลูกบิดประตู เสียงคนเดิน กลิ่นหอมๆ พอมีคนเห็นด้วยหนึ่งคนงี้ มันก็จะยิ่งแบบเออใช่ๆ ตอนนั้นใช่มั๊ย กรูก็ได้ยิน ได้กลิ่น บลาๆ

คือเพื่อนหลอนกันมากจนวันต่อๆมาไม่เป็นอันทำอะไรเอาแต่นั่งซึม
ต้องไปวัดทำบุญกันเลยถึงจะหายคิดมาก

แต่ก็นั่นแหล่ะ เราก็ไม่ได้พูด เพราะต่างคนก็ต่างความเชื่ออ่ะเนอะ
ส่วนตัวเราก็ไม่ได้ไม่เชื่อเรื่องแบบนี้นะ ก็ฟังไว้บ้าง ชอบอ่านด้วย ตื่นเต้นดี
บางทีเค้าอาจจะมีสัมผัสพิเศษทีเราไม่รู้ก็เป็นได้ เราก็อาจจะไม่ค่อยสนใจอะไรแปลกๆก็เลยไม่รู้5555555

เอาเป็นว่ามันเป็นประสบการณ์สนุกๆตอนอยู่หอแล้วกันค่ะ นึกแล้วก็ขำดี

จากสมาชิกพันทิป iwanasshi

---------------------------------------------------------------

เราอยู่ชั้น4
ส่วนตัวเรากับเพื่อนก็เคยเจอนะ ทั้งที่หอในและบริเวณอื่นๆในมอ

เริ่มแรก ขอเล่าเรื่องหอในก่อน เพราะเป็นสถานที่ที่เราต้องอยู่ทั้งวัน และทั้งคืน....
เรื่องที่ 1 : อันนี้เพื่อนเราที่อยู่หอเดียวกันเจอนะ (หอ 7) ช่วงเทอม1 ตอนนั้นเรากับเพื่อนชอบไปนั่งห้องกลางชั้น4กัน (ลักษณะของห้องกลางมันจะตั้งอยู่ช่วงกลางของตึก คือเดินขึ้น-ลงบันไดก็จะเจอกับห้องกลางก่อน มันเป็นทางผ่าน หรือเรียกอีกอย่างว่า ทางสามแพร่งก็ได้) ช่วงก่อนนอนประมาณสี่-ห้าทุ่มก็จะชอบไปนั่งเล่นกัน จนบางครั้งก็เพลิน เลยนอนมันที่ห้องกลางนั่นล่ะ หอบผ้าห่มมานอนกันเรียบร้อย แต่เราจะกลับมานอนห้องตัวเองตลอด เพื่อนเรามันเป็นคนที่มีเซ้นส์กับเรื่องพวกนี้ คืนนั้นมันก็ไปนอนห้องกลางพอดี ทุกคนก็หลับไปหมดแล้ว ตกดึกๆมามันสะดุ้งตื่น แล้วก็เห็นร่างผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดเดรสยาวสีขาว ลอยเข้ามา หน้าตาสวยอยู่นะ เพื่อนเราก็มองปกติ แต่มันรู้สึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่คอยคุ้มครองหอ ไม่ได้มาทำอันตรายอะไร แล้วสักพักใหญ่เงานั้นก็หายไป พอรุ่งเช้ามาก็มาเล่าให้เพื่อนฟัง

เรื่อที่ 2 : ยังอยู่ในช่วงเทอม1 เกิดขึ้นที่ห้องเราเอง พูดเลยว่าห้อง401 เมทเราเป็นคนเจอ คืนนั้นเรากลับบ้านไปก่อนพอดี มีเมทเหลืออยู่2คน พอ ช่วงกลางดึกคืนนั้นเมทได้ยินเสียงก๊อกก๊อกที่ใต้เตียงเรา เมทเรานอนไปหมดแล้ว แต่พอได้ยินเสียงก็สงสัยเลยตื่นขึ้นมาดูใต้เตียงเรา คิดว่าเป็นเสียงหนูหรือตัวอะไร แต่ปรากฎว่าไม่มี พอเมทกลับมานอนที่เตียง ก็ได้ยินเสียงก๊อกๆแบบนั้นที่ใต้เตียงเราอีก แล้วเสียงมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆจนเมทเราแน่ใจว่ามันต้องมีอะไรอยู่ใต้เตียงแน่ๆ... สุดท้ายเมทเราก็นอนคุมโปงอย่างนั้นทั้งคืนยันเช้าเลยจ้า พอวันที่เรากลับมาหอเมทก็มาเล่าให้ฟัง เราก็ขนลุกเลย เพราะตอนนอนที่เตียงก็ไม่เคยได้ยินเสียงแบบนี้เลยสักครั้ง
[ แล้วก็อีกเรื่องนึงที่มีคนเล่าต่อๆกันมา ถือเป็นธรรมเนียมประเพณีของคนที่เข้ามาอยู่หอในจะต้องทำตามกัน คือการวางเหรียญสิบบาทไว้ตามสิ่งของที่มันมีอยู่ในห้องอยู่แล้ว ซึ่งก็คือพวกเตียง ตู้เสื้อผ้า โต๊ะหนังสือ หรือแม้แต่ในห้องน้ำ การทำแบบนี้เหมือนเป็นการซื้อของต่อจากเจ้าของเดิม เจ้าของเดิมที่ว่านี้ไม่รู้ว่าคนหรือ... แต่ก็ถือว่าเป็นธรรมเนียมของเด็กมศวที่เข้ามาอยู่หอในนั้นมักจะทำกัน โดยส่วนตัวเราไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน แต่วันแรกที่เข้ามาอยู่หอใน เราก้มไปที่ใต้เตียงก็เจอเหรียญสิบบาทวางอยู่จริงๆ เป็นเหรียญที่วางไว้อยู่แล้ว ไม่มีเมทหรือใครเอามาวางให้ทั้งนั้น บอกไว้เผื่อมีเด็กแอด58หรือน้องรุ่นอื่นๆเข้ามาอ่าน จะได้รู้กัน แล้วอย่าเผลอหยิบเหรียญสิบนั้นไปใช้หรือเอาไปทิ้งล่ะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เนอะของแบบนี้ ]

เรื่องที่ 3 : อยู่ในช่วงเทอม1เหมือนเดิม คืนนั้นเราไปนอนห้องเพื่อนคนที่มันมีเซ้นท์ (ที่เล่าให้ฟังตอนครั้งแรก) เรานอนเตียงเดียวกันกับมันเลย ช่วงนั้นก็ประมาณตีหนึ่งแล้ว กลับจากการนั่งเม้าส์มอยกันที่ห้องกลางชั้น4 แยกย้ายกันกลับห้องใครห้องมัน เราเลยมานอนห้องเดียวกันกับเพื่อน ที่ชั้น5ในหอเดียวกันนั่นล่ะ ตอนนั้นเราก็กำลังจะหลับกันพอดี สักพักเรากับเพื่อนก็ได้ยินเสียงดนตรีไทยบรรเลงมาเลย ด้วยเสียงดนตรีที่ได้ยิน คิดว่าคงไม่มีใครมาเล่นดนตรีไทยตอนนี้หรือมาแกล้งกันตอนนี้แน่ๆ บวกกับเสียงดนตรีที่ยิ่งเล่นก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ เท่านั้นล่ะ เพื่อนเราก็บอกว่านอนกันเถอะ จากนั้นก็ข่มตาหลับยันเช้าเลยจ้าา

เรื่องที่ 4 : อันนี้ช่วงเทอมสองล้ะ เกิดขึ้นคืนวันที่3 เมษาปี58นี้เลย จำได้ขึ้นใจ ช่วงนั้นประมาณตีสองกว่าๆแล้ว หลังจากที่กลับจากการซ้อมเชียร์ เพื่อเตรียมไปแข่งงานใหญ่ของเอก ตอนนั้นเรายืนล้างหน้าอยู่ระเบียงหลังห้อง (คือหอ7ที่เราอยู่มันจะหันหน้าเข้าหากันกับหอ8 แล้วพอดีห้องเรามันอยู่ฝั่งที่หันหน้าเข้ากับหอ8พอดี ความซวยจึงบังเกิด5555) ด้วยความที่เดินออกมาก็จะเจอกับฝั่งตรงข้ามก็คือหอ8 เราก็มองนู่นมองนี่ที่ฝั่งหอ8ไปเรื่อยๆ สุดท้ายสายตาก็หยุด แล้วมาโฟกัสที่หน้าระเบียงของห้องกลางชั้น5 ที่หอ8พอดี ตอนแรกมองเผินๆไปก็ไม่คิดอะไรคิดว่าอาจจะเป็นคน แต่พอเราหันมองลักษณะท่าทางตรงนั้นบ่อยๆเข้าก็เลยเอะใจว่าต้องไม่ใช่คนแน่ๆ เพราะที่เห็นมันเป็นร่างดำๆของผู้หญิงที่มีลักษณะโครงร่างใหญ่ มีผมยาว ที่กำลังก้มหน้าแล้วส่ายตัวไปมา ส่ายไปส่ายมาอยู่อย่างนั้น แล้วยิ่งเราหันไปมองบ่อยมากเท่าไหร่ เงามันก็ยิ่งจะขยับออกมาจากระเบียงมากขึ้น เท่านั้นล่ะ เราก็รีบล้างหน้าแล้วเข้าห้องล็อคประตูโดยเร็ว พุ่งไปที่เตียงอย่างไว พอเช้ามา เราเลยไปเล่าเรื่องนี้ให้น้ายามผู้หญิงที่ประจำอยู่หน้าหอ8ฟัง น้าเขาก็เล่าให้เราฟังว่าตอนน้าเข้าเวรช่วงดึกๆ ก็เจอร่างผู้หญิงลักษณะแบบเดียวกันกับที่เราเล่าให้ฟัง เดินไปมาอยู่ตามทางเดินตามชั้นต่างๆที่หอ8 เดินเต็มทางเดิน ชัดเจนเลยจ้า

เช้าวันรุ่งขี้นของคืนนั้น เราตื่นมาแล้วถ่ายภาพจุดที่เจอไว้พอดี อยู่ในวงกลมสีแดง ที่เราชี้นิ้วไปนั่นล่ะ คือหน้าระเบียงห้องกลางชั้น5 ของหอ8

4 เรื่องนี้ถือว่าเป็นเพียงแค่น้ำจิ้มเท่านั้น กับการเจอเรื่องขนหัวลุกที่หอใน ที่เรากับเพื่อนเจอมา เพราะยังมีอีกหลายตำนานที่น่ากลัวกว่านี้เยอะ
และยังมีบริเวณอื่นๆในมอ ของที่องครักษ์ ที่เรากับเพื่อนเจออีก
ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ เจอกับตัวจังๆจะเข้าใจเอง. . . .

จากสมาชิกพันทิปหมายเลข 2270102

-----------------------------------------------------

คอนเฟิร์มว่าเรื่องจริงค่ะ สำหรับน้องปี1 รหัส 53
ตอนนั้นพี่อยู่ปี 4 รหัส 49 ทำงานในองค์กรหนึ่งของมหา'ลัย ซึ่งจะมีตัวแทนหลายๆคณะมารวมกัน..
เรื่องของเรื่องเริ่มจากว่า..
รุ่นนั้น..มีเพื่อนคณะหนึ่งเป็นหัวหลักในการจัดพิธีไหว้ครู จะเรียกว่าไงดี เอางี้..เค้ามีตำแหน่งในการตัดสินใจเกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆละกันค่ะ
ตอนที่เค้ากำหนดวัน เค้าเลือกวันอังคาร (ใครๆก็รู้มะว่าวันอังคารเป็นวันแข็ง ไม่มีใครเค้าทำพิธีแบบนี้กันหรอก) พวกพี่ก็ไม่รู้อะนะ รู้อีกทีคือใกล้ๆแล้ว แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ละ เพราะเค้าบอกว่านัดอาจารย์ท่านหนึ่งไว้แล้ว ซึ่งเลื่อนไม่ได้ .. กระนั้น อะ เอาก้เอา คงไม่เลวร้ายมั้ง แต่ก็ยังบ่นๆกันอยู่ในกลุ่มพวกพี่เนอะ ต้องบอกก่อนว่า หน้าที่ของพวกพี่อะคือดูแลทุกกิจกรรมโดยรวม ..
พอถึงวันพิธี.. ตอนแรกสุดพวกพี่นั่งอยู่ในโซนใกล้อาจารย์ แต่ซักพักต้องออกไปดูความเรียบร้อยข้างนอกโรงยิมฯ (ก็ไปนั่งเม้ามอย หาไรกินตามประสา เพราะทำงานตรงนั้นไม่ได้กินเป็นเวลาอะ จะได้กินก้ตอนน้องเข้ายิมฯ) ปีนั้นต้องยอมรับว่าจัดใหญ่มากกกจริงๆ แรกก็ไม่มีปัญหาอะไร พวกพี่ก็ทำหน้าที่ตัวเองกันไป.. ซักพักพออ.ท่านนั้นเริ่มสวด เชื่อมะ เสียงก้องออกมาข้างนอก คือแบบ ฮึบแรกกก สวดอัญเชิญเทวดา ขนลุกจ้าาา ลุกแบบเย็นวาบเลยย..
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนะ ซักพัก (ไม่ถึง 10นาทีเลยมั้ง) มีอาจารย์/รุ่นน้อง วิ่งออกมาบอกว่าแย่แล้ว ของขึ้นกันใหญ่แล้ว เท่านั้นแหละ ขนงขนม ข้าวเขิ้วนี่ทิ้งเลยจ้าา..
วิ่งเข้าไปในยิมฯ คือเริ่มหามกันออกมาละ ตกใจสิจ๊ะ ไม่เคยเจอ ไม่เคยเชื่อ แต่ไม่ลบหลู่นะ คนที่ถูกหามออกมาก็ปฐมพยาบาลบีบนวดกันไป .. มองเข้าไปในโรงยิมฯ โอ้โห..รำกันใหญ่เลยจ้า คือแบบ เหยยยยย ไม่เคยเจอออออ ตอนนั้นยอมรับทำอะไรไม่ถูก และแอบกลัว แต่ด้วยหน้าที่ และความเป็นพี่ ยังไงก็ต้องดูแลน้องทุกคน .. เริ่มวิ่งละ แทบจะวิ่งชนกันเลยพวกพี่ๆ เพราะต้องรีบไปพาน้องออกมา วิ่งขึ้นวิ่งลง แล้วขอให้นึกภาพบันไดโรงยิมฯ แค่นึกยังปวดเข่าเลยยย 55
(มีน้องผญ.คนนึง รำไป ร้องไห้ไป พอมาถามทีหลัง น้องบอกว่า พี่.หนูรู้ตัวทุกอย่างนะ แต่หนูควบคุมตัวเองไม่ได้ ท่านมาเยอะมาก พอท่านมาพวกนางฟ้าก็ต้องรำถวาย)
ตอนนั้นโถงใต้โรงยิมฯที่แบบเวลาเดินผ่านแล้วมีแอร์อะ ถูกใช้เป็นที่ปฐมพยาบาล น้องๆนอนเรียงกันเป็นตับเลย.. เรื่องมันก็นานแล้วเนอะ จำเหตุการณ์ทั้งหมดได้แม่น แต่ไม่สามารถจำเหตุการณ์รายบุคคลได้แม่น พอเล่าเฉพาะที่จำได้แล้วกันเนอะ (แก่แล้วปะเนี่ยย) เพื่อความไม่แบ่งแยก เลือดเราสีเดียวกัน..
คนแรก - น้องคนนี้ เป็นผู้ชาย..สักหนุมาน อธิบายลักษณะก่อน น้องเป็นคนตัวไม่ใหญ่มาก ออกจะผอมด้วยซ้ำ ไม่สูง แต่ ...... น้องสามารถกระโดดปีนต้นไม้ได้.. โอเอ็มจี!!! พวกรุ่นพี่ผช.6 คนไม่สามารถจับน้องไหว คือน้องแรงเยอะมาก (อันนี้เพื่อนที่เป็นผช.ที่ไปช่วยจับบอกมา) พวกรุ่นพี่ก็พยายามดึงขาน้องไว้ไม่ให้ปีนขึ้นไปสูงกว่านี้ กลัวน้องจะตกลงมา พอซักพักใหญ่ๆ ใหญ่มากๆ เริ่มดึงกันลงมาได้ อาจารย์ก็เริ่มถอนหายใจ แบบเบาใจ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น!!! อยู่ๆก็มีลมพัดมา พัดแบบต้นไม้ไม่ทันกระดิกอะ (ครืออออ ลมมาได้ยังไงงงง ณ ขณะนั้นไม่มีแม้แต่วี่แววของฝน อากาศออกจากร้อนด้วยซ้ำ) น้องก้เหมือนชาร์จแบต มีแรงขึ้นมาอีก โอยยยยย อาจารย์ลมแทบจับ ก็โวยวายดึงๆกัน สุดท้ายมีอาจารย์ผช.ท่านนึง ท่านท่องๆอะไรก็ไม่รู้ น้องก็สงบลง (อาจารย์เหมือนแสงสว่างจริงๆ) ..
คนที่สอง - เป็นน้องผู้หญิง น้องคนนี้ อยู่ก็ร้องขอเหล้าขาวกะยาเส้น หรือบุหรี่ พอได้เหล้าขาวมา 1ขวด และบุหรี่ 1ซอง น้องสูบบุหรี่น่าจะครึ่งซองรวดเดียว คือถือเป็นกำแล้วสูบ พร้อมกับกระดกเหล้าขาวหมดขวด (ถ้าคนปกติกินเหล้าขาวขนาดนั้นต้องมีหงายอะ แต่ น้องไม่มีอาการอะไรเลยยย) แล้วสักพักน้องก็ล้มตึงไป พอปลุกน้องขึ้นมา น้องไม่มีอาการเมาใดๆเลยค่ะ แค่มีกลิ่นเหล้า-บุหรี่ ..
จำได้แม่นๆก็สองคนนี้ค่ะ ส่วนศาลที่ตั้งขึ้นมาข้างโรงยิมฯ เกิดจากเหตุการณ์นี้แหละค่ะ สอบถามอาจารย์ได้ความว่า .. มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งท่านสามารถสัมผัสได้ ท่านบอกว่าที่นี่ไม่มีเจ้าที่ พวกเขาเลยเข้ามาอยู่รวมกัน สุดท้าย เลยได้ตั้งศาลตรงโรงยิมฯนั่นแหละค่ะ
..จบแล้วนะคะ..
อ่านงงๆไปบ้าง แต่ขอรับรองว่าเรื่องจริงทุกประการ ตอนแรกก็ไม่เชื่อเรื่องแบบนี้อะนะ แต่พอเจอกับตัว ถ่องแท้ เลยค่าาาา 555

จากสมาชิกพันทิปหมายเลข 2322773

-------------------------------------------------------------------

หอ 7 มันหลอนจริงๆ เค้าอยู่ชั้น 4 ห้อง401 คือถ้าจำไม่ผิดนะ 5555 แต่รู้ว่า ห้องมันติดระเบียงฝั่งตรงข้ามกับหอชาย(ส่องสะดวกมาก 5555)

เราเรียนวิศวะ เตียงเป้นเตียงสองชั้น แต่เราอยู่ชั้นล่างนะ

เคยเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นอ่ะ เหมือนโดนผีอำอะไรงี้แหละ เห็นคนมายืนจ้องตรงปลายเตียง

แล้วเราก้ขยับไม่ได้ มันขนลุกไปหมด

สักพักเหมือนเราพยายามจะตื่น ดิ้นแรงมาก แล้วมันก็เหมือนจะตื่นขึ้นมา

แต่มันไม่ใช่จ๊า เหมือนฝันซ้อนฝัน โคคตรกลัว

คือเราตื่นมาอีกรอบ มีคนมานั่งข้างหลังเรา ขนลุกทั้งหลังเลยจ๊าาาา

พีคที่สุดคือ เค้าลูบหัวเรา ถามว่ารูปได้ไง คือมันขนลุกตั้งแต่หัวแล้วไล่ลงมากลางหลังอ่ะ

คือตอนนั่นอยากจะร้องไห้มากกกกกกกกกกกกกกก พยายามดิ้นๆ สุดท้ายคือตื่นขึ้นมาจริงๆ

เหงื่อเต็มตัวเลยอ่ะ รีบลุกเก็บผ้าห่ม ลากมานอนเตียงเมทที่เป็นเตียงกลาง 2 เตียงติดกัน(เมทสังคมนอนเตียงกลางไม่อยู่พอดี)

ตื่นเช้ามารีบไปเล่าให้เพื่อนฟัง(คือเพื่อนเลี้ยงกุมาร แล้วเค้ามีของอยู่หน่อยๆ) เค้าถามว่า ไปทำอะไรมาหรือเปล่า

คนที่มายืนปลายเตียงอ่ะ เหมือนแค้นอะไรเราสักอย่าง แล้วคนที่มาลูบหลังอ่ะ เป็นแม่เราเมื่อชาติก่อน เค้าตามเราดูแลเราตลอด

-00- ขนลุกเลยจ๊าาาา ทุกวันนี้ก็ยังไหว้แม่คนนี้อยู่ เราเชื่อว่าเค้าดูแลเราอยู่จริงๆ นะ คือเราฝันว่ามีคนมาลูบหัวบ่อยมาก

จากสมาชิกพันทิปหมายเลข 1212331

----------------------------------------------------------