เล่าเรื่องผี

     ประสบการณ์เจอผี จากสมาชิกพันทิปหมายเลข 5342723 ซึ่งก่อนหน้านี้หากใครพลาด ประสบการณ์เจอผี ได้ฝากเรื่องสยองไว้ กลับมาครั้งนี้อีก 5 เรื่องประสบการณ์เจอผี ขอขอบคุณประสบการณ์สยองไว้ ณ ที่นี้ด้วย

     ก่อนเล่าผมของแบ่งเป็นแต่ละสถานที่แต่ละที่ที่เจอนะครับ เช่น ถ้าเจอที่โรงเรียนก็จะเล่าที่เจอที่โรงเรียนให้หมดก่อน
ที่ที่ผมเจอมีอยู่3ที่ครับ 1.บ้าน 2.โรงเรียน 3.ค่าย(ลูกเสือ)จะเจอเยอะเป็นพิเศษ
เอาละครับมาเริ่มเรื่องแรกกันเลย
เริ่มจากบ้านก่อนนะครับ
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วในเดือนมิถุนายน วันที่4 ปี2561 ซึ่งในวันนั้นเป็นวันเกิดผม ที่บ้านก็ได้จัดงานวันเกิดซึ่งก็ใหญ่พอสมควรเพราะบ้านผมที่จัดเป็นบ้านคุณยาย ซึ่งก็ได้มี คุณยาย คุณตา แล้วก็อาที่เป็นลูกของคุณตาและยายอีก3คน และก็มีแม่ น้องสาวผม และยังมีลูกของอาทั้งสามคนซึ่งรวมผม น้องสาวผมก็ประมาณ7คน  ชาย5หญิง2 ปกติคุณยายผมอยากได้หลายสาวเพราะแกอยากได้มาช่วยทำอาหารทำงานบ้าน เพราะแกบอกว่าหลานผู้ชายห่วงเล่นทำไม่สะอาด แต่จนแล้วจนรอดแกก็ได้แค่2คน แต่ก็นับว่าโชคดีพวกผมและน้องๆต่างก็ทำงานบ้านเป็นกันแทบทุกคนยกเว้นน้องชายคนรองสุดหล่อของบ้านนี่สิครับ ทำไรไม่เป็นเลย เฮ้อ!ลูกคุณหนูก็ไม่ใช่สักหน่อย
เอาละมาเข้าเรื่องกันครับ งานวันเกิดผมถูกจัดขึ้นท่ามกลางบรรดาญาติมิตรทั้งหลายที่มาจากไหนกันก็ไม่รู้ทังที่ตอนจัดมีแค่คนในบ้านแต่ตอนกินมีคนอื่นมาจาก1เป็น2 3 4 5จนนับไม่ถ้วน แต่ก็ถือว่าสนุกสนานกันเด็กก็จับกลุ่มเล่นกัน ผู้ใหญ่ก็คุยกันเรื่องจิปาถะไป คนเฒ่าคนแก่ก็มานั่งย้อนวันวาน เล่นไพ่ไป พอตกดึกประมาณ4ทุ่มผมก็ได้นึกสนุกจะแกล้งน้องทั้ง5คน เพราะอีกคนนึงยังเล็กเดินยังไม่ได้ละเว้นไป ผมเลยชวนน้องทั้ง5คนรวมผมเป็น6เล่นซ่อนแอบ

พวกเราก็เลือกสถานที่เล่นก็คือสวนกล้วยของคุณยายครับซึ่งเป็นสถานที่แอบชั้นเยื่ยมผมจะแกล้งโดยการแอบให้น้องๆหาไม่เจอจะได้ร้องไห้กัน555(แอบชั่วร้าย)จากนั้นก็เริ่มเล่นครับโชคไม่ค่อยดีเพราะตาแรกผมเป็นคนหาใช้เวลาประมาณ2นาทีก็เจอหมดครับเพราะน้องๆส่วนมากมักจะแอบด้วยกัน พอเริ่มตาที่2 ผมก็เริ่มทำตามแผนครับ คือ แอบให้เนียนที่สุด พอน้องคนที่เป็นเริ่มหาก็เจอคนอื่นจนสุดท้ายเหลือแค่ผมผ่านไป1นาทีน้องผมรู้สึกไม่ปกติจึงชวนคนที่ถูกหาเจอมาช่วยหาซึ่งน่าแปลกทั้งที่น้องผมหรือคนอื่นเดินผ่านตรงที่ผมแอบอยู่แต่กลับไม่มีใครเห็นผมซักคน ตอนแรกก็คิดว่าแกล้งอำครับ แต่พอทุกคนเริ่มจะร้องไห้ผมก็เลยออกมาจากที่ซ่อนและก็นั่งมองพวกน้องแต่กลับไม่มีใครเห็นผมซักคนจากนั้นพวกน้องก็ชวนกันไปพาผู้ใหญ่มาช่วยตามหาแต่ก็ยังไม่มีใครเห็นผม ผมรู้สึกกลัวจึงร้องไห้ออกมาเสียงดัง แม่ผมได้ยินเสียงผมจึงรีบมองหาก็เห็นผมตรงพุ่มไม้แถวที่ผมซ่อนนั่นแหละ พอเจอพวกผู้ใหญ่ก็พากันถามผมว่าไปไหนมา ทำไมเล่นอะไรแบบนึ้ตอนดึก ผมโดนว่าสารพัดเพราะเป็นคนต้นคิด แม่บอกว่ารู้ไหมทุกคนเป็นห่วงเนี่ยหาไม่เจอ เมิงไปไหนมา ผมก็บอกว่าไม่ได้ไหนครับแม่ก็ยืนนั่นตั้งนานแต่ไม่มีใครเห็นแม่ผมก็บอกว่าดีนะที่เขาปล่อยเมิงมา ไม่งั้นเมิงก็คงไม่ได้กลับบ้านหรอก จากวันนั้นพวกผมก็ไม่กล้าเล่นอะไรกันในตอนกลางคืนอีกเลย

ต่อกันกับเรื่องที่2นะครับ
เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นที่บ้านแต่เป็นบ้านของคุณแม่ครับเป็นบ้าน2ชั้นครับสีขาวสะอาดตา และในวันที่ย้ายเข้ามาอยู่ผมก็เริ่มเอะใจแปลกๆครับเพราะผมสังเกตุเห็นว่าบ้านอื่นมีศาลพระภูมิแทบทุกบ้านหรือไม่ก็ศาลตายายบ้าง แต่ผมไม่มีเลยว่างเปล่ามากและก็ปากพาซวยปมพูดไปตอนนั้นว่าขอให้สิ่งที่วนเวียนอยู่ที่นี่มาอยู่กับเราด้วยเถอะ คือในความหมายเราอ่ะอยากให้เขามาปกปักรักษาไง แต่ปาดมันพูดไปอีกอย่างความหมายเลยเปลี่ยนไป ตั้งแต่วันนั้นผมก็มักจะได้ยินเสียงมีคนกำลังคุยกันบ้าง เสียงของตกบ้างและที่หนักสุดก็คือเห็นเป็นตัวเลยแต่ไม่ได้กลัวอะไรมากเพราะเราก็สัมผัสได้ตั้งแต่เด็กแล้วเจอมาก็ค่อนข้างเยอะเลยไม่อะไรแต่ที่ไม่ปกติคือ เขามายืนจ้องนานมากไม่รู้มองอะไรนะกหนาจะขยับตัวก็ทำไม่ได้พูดก็ไม่มีเสียงเลยบอกเขาในใจว่ามีอะไรก็สื่อมาจะได้รู้เรื่อง เราก็ได้ยินเขาตอบกลับมาว่ายิ้มรู้ไหมยิ้มเรียกใครเข้ามาในบ้านยิ้ม ยิ้มรีบเอามันออกไปจากบ้านไม่งั้นบ้านยิ้มได้ยิ้มวายวอดแน่ จากนั้นผมก็ขยับตัวได้และคิดว่าสิ่งที่เราเจอเค้าคงมาเตือน พอรุ่งเช้าก็ไปนิมนต์มารดน้ำมนต์ เจิมบ้านทำทั้งหลังจนพอเสร็จพิธี พระท่านก็ทักว่า มีใครบางคอยมาคอยช่วยเราอยู่ อย่าลืมตั้งศาลให้เขาล่ะ แต่ก็ไม่ได้ตั้งครับเนื่องจากว่าเราได้นิมนต์พระมาทำบุญบ้านแล้วเลยสบายใจ แต่ผ่านมา1วัน เหตุการณ์น่าขนลุกก็ได้เกิดขึ้นครับ เช้าวันหนึ่งผมได้นั่งดูทีวีอยู่น้องผมที่อยู่ในห้องก็กรี๊ดเสียงดังและก็เงียบไป ผมก็ไม่สนใจครับนั่งดูทีวีต่อไป(ปกติผมก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับน้องอยู่แล้วแหละ)ผมคิดว่าน้องน่าจะเจอ หนู แมลงสาบมั้ง ซักพักมันก็ออกจากห้องมาและก็มานั่งข้างผม ผมก็ถามว่ากรี๊ดทำไม มีอะไร มีนก็ตอบว่า บ่ต้องมายุ่งกะกู ผมก็แปลกใจเพราะน้องผมพูดเหนือไม่ได้ ผมก็เลยแกล้งถามภาษาเหนือไปว่า ตะกี้ยะอะหยังอยู่ก่า ถึงได้ฮ้องดังจะอั้น(เมื่อกี้ทำอะไรอยู่ละ ถึงได้ร้องดังอย่างงั้น) น้องผมก็หันมามองผมตาขวางเลยครับ
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ ชาตร์แบตแปปนึงครับแบตจะหมดแล้ว

จากนั้นน้องผมก็ลุกขึ้นและชี้หน้าด่าผม กึ้ดว่าจะไล่กูได้ก่า กูจะอู้ให้ฮู้ไว้ตวยว่ากูบ่ไปจากตี้นี่(คิดว่าจะไล่กูได้หรอ กูจะบอกให้รู้ไว้ด้วยว่ากูจะไม่ไปจากที่นี่ และน้องผมก็สลบไปเลยผมก็เลยไปเรียกคุณแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่หลังบ้าน(เพื่อนแม่)และผมก็มานั่งคิดถึงคำที่พระท่านพูดว่า"มีคนคอยช่วยอยู่ให้ตั้งศาลให้เขาด้วย"ผมก็เลยจัดการไปซื้อศาลทั้งศาลพระภูมิศาลตายาย ครบเซ็ต และเมื่อผมซื้อมาตั้งอะไรเสร็จเรียบร้อยผมก็ฝันครับในฝันเป็นคนเดียวกับที่มาเตื่อนผมในคราวนั้นเขาบอกว่า มันยังไม่ออกไปจากบ้านยิ้มเชิญเขาเข้ามาเองกูก็คงทำไรมันไม่ได้หรอก
ผมก็ถามว่าต้องทำยังไง เขาก็บอกว่าต้องไล่ออกจากบ้าน
วันต่อมาผมก็จัดเลยครับนิมนต์พระมา9รูป พร้อมหมอผี1คน ตาผมอีกคนที่มีวิชา ให้พระเจิมบ้านรดน้ำมนต์ จะออกหรือไม่ให้มันรู้กันไป  พอเสร็จสิ้นพิธี กลางดึกผมก็รีบเข้านอน และก็เหมืนเดิมครับฝันอีกแล้วในฝันเขาคนนั้นมายิ้มและบอกว่าสบายใจเถอะไอ้หนูมันไปแล้ว และจากนั้นผมก็ไม่เคยเจออะไรที่บ้านอีกเลย

เรื่องที่3เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ รร.ครับเป็นช่วงสอบกลางภาคพอดิบพอดี ผมเลยชวนพรรคพวกรวม7ชีวิตมาช่วยกันติวเพือเตรียมสอบในวันจันทร์ ที่พวกผมขยันกันไม่ใช่เพราะเป็นเด็กเรียนนะครับ คือเผอิญว่ากลุ่มผมที่มานั่งติวกันเป็นเด็กกิจกรรมทั้งหมดเลยและในวันเสาร์ อาทิตย์พวกเราทั้งหมดต้องมาช่วยงานโรงเรียนทั้งวันพวกเราเลยนัดจะติววันศุกร์ ส่วนวันเสาร์-อาทิตย์เราจะติวตอนแขกพักเที่ยงหรือตอนว่างจากที่แขกมาประชุมกันเพราะพวกเราต้องมาช่วยสภาดูแลแขกที่มาเยื่ยมโรงเรียนด้วยน่ะครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ พวกเราเริ่มติวกันจนดึกครับและเมื่อกลางดึกพวกเราก็ได้แยกย้ายกันไปอาบน้ำในห้องน้ำของโรงเรียน(พวกผมต้องนอนพักที่โรงเรียนเพราะตอนเช้าต้องรีบจัดสถานที่)ในกลุ่มรวมผมด้วยมีออยู่8คนเพราะผมบอกว่าแล้วรวมเพื่อนได้7คน พออาบน้ำเสร็จผมกับแฟนอาสาจะไปซื้อขนม นม เนย และข้าวให้ เพราะนอกโรงเรียนมีเซเว่นใกล้ๆ ตอนแรกว่าจะไปแค่2คนแต่พอเห็นว่าทางมืดมากผมกับแฟนเลยเปิดไฟฉายโทรศัพท์ก็ยังมืดอยู่ผมเลยลากพวกมันที่เหลืออีก6คนในห้องมาด้วยจนถนนโรงเรียนส่องสว่างด้วยโทรศัพท์ทั้ง8เครื่อง(รวมไฟฉายเล็กของเพื่อนผมอีก1อัน)พอซื้อเสร็จเราก็มานั่งรวมกันที่ห้องนอนผู้หญิงครับ (กลุ่มผมมีชาย4หญิง4)
และเราก็นั่งกินขนมกันไป จนดึกพอสมควรครับเราเลยแยกย้ายกลับห้องกัน ในขณะที่เดินกลับ ไอทอส(นามสมมุติ)มันก็ได้พูดเรื่องผีขึ้นมากลางทางครับ "พวกเมิงว่ารร. เรามีผีป่าววะ" พอมันพูดขึ้นมา พวกเราก็มองหน้ากันพร้อมตอบอย่างไม่ต้องคิดเลยครับ "มี" ไอ้เจ(นามสมมุติ) ฉายา(เจ เจตริน)มันอยู่มาตั้งแต่ม.1ครับมันเลยรู้เรื่องจากรุ่นพี่เยอะครับ พอมันเริ่มจะเล่าผมกับเพื่อนอีก2คนเลยรีบเดินกลับห้องทันทีครับ พวกมันเห็นผมกับเพื่อนเดินหนีมันเลยรีบเดินตามมาครับ จากที่พวกเราแกล้งกันก็มีเสียงดัง ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บเหมือนของตกครับ
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ พักเบรกแปปนึง

หลังจากที่เราได้ยินเสียงก็รีบหันไปทางต้นเสียงครับ เมื่อเพื่อนผมหันไปมันก็บอกไม่มีไรเลยว่ะ
ผมหันไปบ้างถึงกับตัวชา ตาค้าง ยืนตัวแข็งอยู่
ตรงนั้นเพราะสิ่งที่ผมเห็นและเห็นอยู่คนเดียวมันคือศพครับ ศพนับร้อยถูหแขวนคอและร่วงลงมาดังตุ้บและค่อยลุกขึ้นมา พอได้สติผมจึงรีบวิ่งโดยไม่บอกเพื่อนว่าเห็นอะไร เพือนเห็นผมวิ่งก็ตกใจแตกกระเจิงกันไปคนละทาง ผมวิ่งมาในห้องซักพักก็มีเสียงคนเคาะประตูห้องเรียนที่พวกผมใช้นอนกัน ใครอยู่ข้างในเปิดหน่อยผมเลยเดินไปแง้มประตูดูก็เห็นไอทอสเหงื่อแตกเดาว่าน่าจะวิ่งออกไปจากตึกที่เรานอนแล้ววิ่งมาใหม่(เหมือนพึ่งนึกได้ว่ากูนอนตึกนี้นี่หว่า)พอไอทอสเข้ามามันจะปิดประตูมันก็เห็นไอเดฟ(นามสมมุติ)เพื่อนอีกคนเดินช้าๆก้มหน้ามาทางนี้ มันเลยรีบวิ่งไปลากไอเดฟเข้ามาในห้อง ผมมองไอเดฟแล้วรู้สึกแปลกๆ ถึงไอนี่มันจะไม่ค่อยพูดแต่มันก็ไม่ได้อืดอาดยืดยาดอย่างงี้นี่

หลังจากพี่ผมกับไอทอสและไอเดฟอยู่ในห้องก็ยังไร้วี่แววของไอเจ ผมชักเป็นห่วง จะออกไปตามแต่ก็ห่วงไอทอสเพราะไอเดฟมันดูไม่ใช่คนเดิมอย่างที่ผมเคยรู้จัก แต่ไม่นานนักก็มีสายโทรเข้ามาพอดูหน้าจอผมก็หน้าซีดเผือก เพราะสายที่โทรเข้ามาเป็นสายของคนที่นั่งอยู่ในห้องกับผมและไอทอส ผมตัดสายทิ้งเพราะถ้าเกิดผมรับต้องมีการวิ่งแน่ ผมจึงเลือกที่จะโทรไปหาไอเจ พอมันรับสายมันก็ด่าผมใหญ่เลยครับ มันบอกว่าเมิงอยู่ไหนรีบมาข้างล่างเดี๋ยวนี้กูกับไอเดฟและก็ไอ
ทอสมารอข้างล่างแล้วเนี่ย หลังจากสิ้นเสียงไอเจ ผมถึงกับตัวแข็งเมื้อกี้มันบอกว่ารออยู่กับไอทอสและไอเดฟ  แล้วผมล่ะอยู่กับใคร เมื่อหันหน้ากับไป ไอเดฟและไอทอสจ้องหน้าผมอย่างน่ากลัวผมรีบวิ่งออกจากห้องเรียนพร้อมลงจากตึกให้เร็วที่สุดจนเจอไอสามตัวนั่นนั่งรอผมอยู่ ผมตัดสินใจว่าพวกเราควรจะไปค้างบ้านใครซักคนเพราะแค่23:00ยังเจอขนาดนี้ แต่ก็ที่จะกลับไอทอสมันนึกได้ว่ามีผู้หญิงอยู่พวกผมเลยต้องขึ้นไปอีกรอบโดยที่ไอเดฟและไอเจจะคอยรับอยู่ข้างล่างและพอไปถึงห้องพวกผมโล่งใจเพราะพวกเธอยังหลับกันสบายผมจึงรีบปลุกและพาพวกเธออกแต่ก็เกิดเหตุที่ทำให้พวกผมตกใจมากเมื่อปลุกพวกผู้หญิงกลับร้องไห้โฮแล้วโผเข้ากอดผมและไอทอส ผมพยายามปลอบและให้เล่าว่าเป็นอะไร แฟนผมเล่าว่า ขณะที่พวกผมกลับไปซักพักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นแต่พอเปิดก็ไม่เจอใครและอยู่ตรงกระจกก็มีชายแก่มายืนอยู่ทั้งที่ข้างนอกไม่มีระเบียงและตึกเรียนที่เรานอนก็ไม่มีทีาให้ปีน จากนั้นพวกเธอก็สลบไป พอพวกเราลงมาพวกเราก็รีบเรียกรถแท็กซี่และไปยังบ้านไอทอสเพื่อไปนอนพัก
และหลังจากนั้นพวกผมก็ไม่กล้าอยู่ที่โรงเรียนจนดึกอีกเลย

เรื่องที่4ก็เจอที่โรงเรียนเหมือนกันแต่ว่าน่ากลัวน้อยกว่าเพราะเจอตอนกลางวัน
ในวันเปิดเรียนผมได้ไปโรงเรียนตามปกติ ทุกอย่างสงบสุขจนกระทั่งมีเพื่อนกลุ่มนึงเล่าเรื่องผีกัน ผมได้พบเจอมาแล้วเลยไปนั่งฟังแล้วจะได้รู้ว่าใครเล่าเรื่องจริงใครเล่าเรื่องหลอกผมมักจะเรียกชื่อวิญญาณที่เพื่อนเจอแต่ไม่ยักกะจะมีอะไรโต้กลับมา จนมีเพื่อนคนหนึ่งครับมันเล่าถึงหญิงสาวชุดขาวในสวนป่า คนในโรงเรียนเรียกเธอว่าแคโรไลน์ ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมเพราะพึ่งมาอยู่แต่ผมสัมผัสได้ว่าเธอมีอยู่จริง แต่แคโรไลน์ไม่ใช่ประเด็นหลักอะดิ ประเด็นหลักคือรูปปั้นท่านที่ก่อตั้งโรงเรียนผมมันเปลี่ยนไป จุดเริ่มต้นคือมีเพื่อนมันบอกว่า เองรู้ป่าวว่ารร.เราอ่ะเคยมีคนเห็นรูปปั้นท่านที่ก่อตั้งรร.เราเปลี่ยนท่าด้วยนะ ผมก็ทำท่าไม่เชื่อ บ้าหรือป่าวรูปปั้นเปลี่ยนท่า แต่ไม่นานนักก็มีข่าวแชร์เกี่ยวกับท่านทีผมกล่าวถึงเต็มหน้าเฟสบุ๊คไปหมด มีรด.คนหนึ่งเขาได้ถ่ายรูปชายนิรนามผู้หนึ่งในขณะที่เขาและรด.คนอื่นๆกำลังออกกำลังกายในตอนเช้ามืดที่โรงเรียนหลังจากที่เขาได้โพสออกไปก็มีคนมาวิจารณ์กันมากมายแต่ที่ผมเจอคือรูปปั้นของท่านจะนั่งไข้วห้างโดยที่ซ้ายทับขวาแต่อีกวันผมก็เอ๋อรับประทาน แล้วสตั้นไป3วิเพราะที่ผมเห็นคือรูปปั้นเปลี่ยนจากซ้ายทับขวาเป็นขวาทับซ้ายครับ(สงสัยจะเมื่อย)

เรื่องที่5ก็โรงเรียนเจ้ากรรมอีกตามเคย อย่างที่ผมบอกไปในเรื่องที่เกี่ยวกับเธอคนนี้แคโรไลน์ ทุกคนคงอยากรู้ว่าผมเจอเธอหรือเปล่า ไม่เจออ่ะ แต่มีคนเล่าประวัติมา
เรื่องมีอยู่ว่าโรงเรียนผมเมื่อก่อนที่จะเป็นโรงเรียนเคยเป็นพระราชวัง และสาวใช้คนหนึ่งมีนามว่าแคโรไลน์เป็นคนต่างชาติเธอมีรูปร่างงดงามจนพระราชาหลงใหลในความงาม แน่นอนครับเมื่อมีพระเอกหัวงู สาวใช้แสนสวย ก็ต้องมีนางร้ายสุดโหด มเหสีไม่พอใจที่พระราชาจะเอาสาวใช้แคโรไลน์มาเป็นสนมเพราะไม่นานนางอาจจะถูกปลดจากการเป็นมเหสีได้ นางจึงได้จ้างให้พวกโจรมาข่มขืนและฆ่านางซะแต่แคโรไลน์มักจะรอดทุกครั้งเพราะพระราชาห่วงนางมากจนได้ตั้งทหารรักษาที่พักที่แคโรไลน์ได้อยู่และมิให้ผู้ใดเข้าออกเป็นอันขาดนอกจากจะมีคำสั่งจากพระองค์และผู้ถือสาส์นด้วยลายมือของพระองค์เองเท่านั้น พอพระมเหสีรู้ก็แค้นขึ้นไปอีกที่เห็นพระสวามีหลงไหลแคโรไลน์มากถึงขนาดนั้น นางจึงขอให้พระราชายกแคโรไลน์เป็นข้ารับใช้ส่วนพระองค์ของนาง แต่เนื่องด้วยแคโรไลน์นางได้เป็นสนมของพระราชาแล้วจึงให้ไปเป็นข้ารับใช้ไม่ได้ มเหสีโกรธมากนางจึงจ้างให้คนปลอมลายมือพระราชาว่า"ให้พระมเหสีเข้าไปมอบเครื่อง*แต่งองค์*(เรียกไม่ถูกเหมือนกันจำไม่ค่อยได้)ให้นางแคโรไลน์ จนนางเข้าไปได้ ก่อนหน้านั้นนางได้ให้พวกโจรคอบซุ่มอยู่ด้านนอกพอนางเข้าไปก็จัดการพวกทหารได้ พอจัดการได้ตามแผน นางมเหสีได้ให้พวกโจรข่มขืนนางและฆ่านาง พอนางตายวิญญานจึงแค้น และรอคอยวันแก้แค้นที่ไม่รู้ว่าจะได้แก้แค้นเมื่อไหร่ เรื่องเล่าได้ถูกเล่าสืบต่อกันมาจนเรื่องซาลงและพระราชวังก็ได้ถูกทุบทิ้งนานมากจนมาสร้างเป็นโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ในปัจจุบัน

คือมีคนหลังไมค์มาเยอะมากประมาณว่า ให้ถามคนอ่านว่าอยากฟังเรื่องผีที่เราเจอที่ไหนหรืออยากรู้เกี่ยวกับที่ไหนอะไรอย่างงี้ ผมก็เลยจะมาถามว่าถ้าอยากให้ผมเล่าอะไรก็บอกได้นะครับ แต่ถ้าอย่างเช่นเล้าประสบการณ์เจอผีที่ต่างจังหวัดหน่อย ถ้าผมไม่เจอจริงๆผมจะเอาเรื่องอื่นมาเล่าแทนนะแต่เกี่ยวกีบต่างจังหวัดแน่นอน

------------
หากใครพลาด ประสบการณ์เจอผี

เรื่องจากพันทิป เล่าเรื่องผี
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 5342723