รวมเรื่องผี ประสบการณ์จริงล้วนๆ

     สี่เรื่องประสบการณ์หลอนจากสมาชิกพันทิปนาม ผักกาดดองเน่า ได้รวบรวมเรื่องราวเจอผีทั้งสี่เรื่องไว้ ขอขอบคุณประสบการณ์สยอง ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

เอาหละ วันนี้จะรวบรมเรื่องผีที่ตลอดชีวิตได้เจอมาตลอดชีวิต
นั่งนึกๆดูบางเรื่องก็น่ากลัวชะมัด มาเริ่มกันดีกว่าอย่าได้รีรอ
เรื่องที่ 1
ที่เล่าเรื่องนี้เพราะ มันอ้างอิงทางหลักการและเหตุผลได้บ้านเรามีห้องนอนอยู่ 3ห้อง ห้องใหญ่ กลางและเล็ก
ช่วงนั้นห้องเล็กว่างเพราะพี่สาวไม่อยู่ เราเลยชอบไปนอนกลางวัน ห้องเล็ก เหตุผลไม่ยากนัก คือ  งก ห้องเล็ก แอร์มันตัวเล็กสุดนี่นา
    แต่ทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน จะเจอผู้ชาย 2 คน หนุ่มคนแก่คน มายืนคุยข้างเตียง คือ ในลักษณะ สองคนยืนคุยกัน ฟังก็ไม่รู้เรื่อง เลยพยายามตื่น พอตื่นก็หายไป หลับก็มาอีก คือนอนห้องนี้แต่ละครั้ง ก็เจอแบบนี้ทุกครั้ง แต่ด้วยความงก เราก็ยังนอนไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่า บ้าไปเอง จำได้ว่าตอนนั้นเราหาข้อมูลใหญ่เลยนะ ว่า ผีอำ คืออะไรทางวิทยาศาสตร์ เพราะไม่อยากคิดเพ้อเจ้อไปเอง
    และวันนั้นก็มาถึง เราขึ้นไปนอนห้องเรา (ห้องกลาง)เพราะวันนั้นเราเพ่งกลับบ้าน จากไปทำงาน ง่วงเลยอยากนอนอิ่มๆ เพราะไปนอนห้องเล็ก เจอผีอีกรำคาญ  แต่พ่อคุณทูลหัว ป๊าเราเอง บอกว่าจะล้างแอร์ไปนอนห้องโน้น ประหยัดกว่าด้วย พอนอนปุ๊บ คราวนี้แหละ มาเป็นปกติ2 คนเหมือนเดิม แต่คราวนี้ คุยรู้เรื่อง.....ก็เลยฟัง
บุคคลท่านนั้น : อยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือข้างล่าง1 ชิ้น
เรา: เรียกป๊าด้วย ป๊า...มันพ่อฉัน(คิดในใจนะเพราะพูดไม่ได้)
แล้วเราก็เห็นภาพ ขนม แต่ตอบไม่ได้ว่ามันคืออะไร สีเหลืองๆ เหมือนภาพไม่ชัด
บุคคลท่านนั้น: เอาน้ำด้วยนะ
แล้วภาพที่เราเห็นคือขวดโออิชิรส ต้นตำหรับ
เรา: แหม...โออิชิ บ้านช้านกินแต่รสข้าวญี่....ปุ่น ไม่มี
จากนั้น สองคนก็คุยกันเอง ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจ เฮ่อ...กลับไปนอนที่ห้องเราดีกว่า
พอเรานอนไปได้สักพัก
ป๊า: เอ้ย บอกให้ไปนอนห้องโน้นจะล้างแอร์
เรา:ไม่ต้องล้าง ไม่นอนห้องโน้นเจอผี เบื่อ
ป๊า: เธอนะบ้าบอ ผีอะไร ให้เลขมั้ย ไหนเจอว่าอะไร
เรา: เจอสองคน บอกอยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือ1  ชิ้น
ป๊า: เลอะเทอะ เพ้อเจ้อ บ้าบอ
พร้อมเดินออกไปแต่...นับ 1ไม่ถึง3ป๊าตัวดีก็เปิดประตูเข้ามา
ป๊า: ไปลงไปข้างล่าง
เรา : งง(อะไรวะ) ลงทำไมจะนอน
ป๊า: ลงไปไหว้ หน่อยไป ป๊ากินเค้กฝอยทองเหลือไว้1  ชิ้น
คุณพระช่วย พ่อลูกวิ่ง กรุๆๆๆลงมาข้างล่าง มาดูขนม ไอ๊ยะ.....เค้กฝอยทอง
ต้องบอกก่อนเลยนะค่ะว่า เราไม่ได้กลับบ้านเราไม่รู้เรื่องมาก่อนว่าบ้านมีเค้กฝอยทอง และมันไม่ใช่ของที่บ้านเราชอบกิน มีคนซื้อมาฝาก เท่านั้นยังไม่พอ
เรา:ป๊า ผีบอกว่าเอาน้ำ ด้วยแต่เห็นเหมือนโออิชิ ต้นตำหรับ
ป๊า: บ้านเราไม่มี มีแต่รถ ไอ้ข้าวๆอะไรที่เธอชอบกิน
ป๊าเราเดินหายไปหลังบ้าน ....คือบ้านเราชอบสีน้ำสีๆมากินเป็นประจำ เช่น เย็น เย็น ชาเขียว แปบซี่ โค๊ก
ป๊า: เห้ย............มีด้วยใครซื้อมาผิดแน่ๆเลย มีอยู่ขวดเดียว
จากนั้นเราก็จัดการ....วางไว้ให้กินแบบ จุดธูปๆ
ทุกวันนี้เราซี้กัน ชอบออกมาให้เห็นแว๊ปๆ พอดีเราเริ่มกินมัง วันพระ เพื่อให้บุญไปถึงทั้ง2คน
----------------------------------------------จบ------------------------------------------

เรื่องที่2 (ก่อนอื่นขอโทษนะค่ะเมือคืนหลับเช้ามาก็ไปดูสถานที่แต่เช้า นี่ก็ดันเจอเหตุรถเครนที่ทำเสาตกใส่รถตู้อีก กลับดึกเลยค่ะ)
มาเริ่มกันดีกว่า
เรามีแฟน กริ้ววววววว เพราะเราสวย กริ้ววววววว
เราก็เลยไปเที่ยวกับแฟนเรา ที่ชะอำ (เรื่องนี้น่าจะ4 ปีแล้วค่ะ) โรงแรมไฮโซเพิ่งเปิดได้3 เดือน มีสระว่ายน้ำในห้องด้วย  ก็ตามปกติค่ะ ไปถึง
โดดน้ำโครมๆ เย็นก็ไปกินอาหารทะเล ทั้ง ปู กุ้งและ สตอผัดกุ้ง จุดพลิกอยู่ที่สตอนี่แหละค่ะ
จากนั้น เราก็เข้าห้องพักประมาณ2ทุ่ม กินขนมดูหนัง จำได้เลยว่า ดูหนังที่เรื่องลาบาดอร์  ที่ตอนหลังมันตาย ร้องไห้เลยTT ไม่เกี่ยวกับผี
แค่อยากจะบอก
จากนั้น ก็เริ่มนอนตอนเที่ยงคืน อีแฟนนอนไปแล้ว เป็นประเภท นอนได้ภายใน5 วินาที เป็นความสามารถพิเศษของคุณแฟน
และแล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น เรานอนหลับไปแล้วสะดุ้งตื่นเพราะ เราปวดท้องอึ  กะเวลาแล้วน่าจะตี2 เพราะนอนไปได้พักนึงแล้ว เราเลยเฮ่อ เบื่อจัง ต้องลุกไปเข้าห้องน้ำ อีสตอเพราะมันแน่ๆ
เราเป็นพวกต้องให้ข้าศึกมาประชิดเมืองก่อนค่อยเปิดประตูค่ะ เลยนอนกลิ้งไปกลิ้งมาก่อนเพื่อรอเวลา
จากนั้นเราก็เล็งไปที่ ห้องน้ำ ในใจนึกแบบ "เอาหละเดี๋ยวจะไปปลดปล่อย"
Lay out  เป็นแบบนี้นะค่ะ ประตูเข้าห้อง  ห้องน้ำ  เตียง ส่วนสระว่ายน้ำ
เท่านั้นแหละค่ะ เห็นผู้ชาย หัวฟูๆ ตัวใหญ่ๆ หน้านี่ดำปี๋... เราก็อ๊ายยยยยยยยยย หรือว่า เราตาฟาดไข้สตอขึ้นสมอง แต่ปวดอึ ก็เลยหลับตา ลองมองอีกทีเพราะต้องอึ มันปวดท้อง มองไปอีกที!เห้ย ใกล้กว่าเดิม คราวนี้ชัดขึ้น หน้าตาโกรธมาเชียว ไม่ใส่เสื้อด้วย ตัวดำปี๋.........
เอาหละโว้ยไม่อึแล้วอดทน ตอนนั้นเหงื่อแตกเต็มตัว ไม่แน่ใจว่าเพราะกลัวหรือปวดท้อง น่าจะกลัวมากกว่า
เราเอาผ้าคลุมแล้วหันไป ซุกแฟน ยังไม่พอค่ะ
เรานอนตะแคงใช่มั้ยค่ะ
หูขวาแนบแขนแฟน หูซ้าย ก็หันออก คือนอนตะแคงค่ะ เราได้ยินเสีย คนมาหายใจข้างๆหูซ้าย ดังมากๆ
ก็เลยคิดว่า “ อีแฟนป่าววะ “ คือตอนนั้นสับสนไปหมด เพียงวินาทีเดียว ก็ได้ยินเสียงลมหายใจมาจากด้านขวา
มันดันดังในเวลาใกล้กัน รู้ทันทีเลยค่ะว่า เสียงหายใจหู ซ้ายนั้นต้องเป็นพี่ดำปี๋ล่ำบึกแน่ๆ
เอาวะ สวดมนต์ อ่อ ลืมบอกตอนนั้นเราไม่ได้สวดมนต์ก่อนนอนนแหละ เพราะเราคิดว่าโรงแรมใหม่สุดๆ
เสียงหายใจก็ยังอยู่ ปวดท้องก็ปวด เหงื่อก็แตก ข่มตาๆๆ หลับไปเฉย...
เช้า 7โมงสะดุ้งตื่น พอลืมตาปุ๊บ เปิดไฟๆๆๆ วิ่งไปห้องน้ำทันที เฮ้อ...สบาย ออกมาเลยเล่าให้แฟนฟัง
แฟนบอกว่า เมือคืนเหมือนมีคนมานั่งทับแขน เราก็คือ อ๋อ เราเองแหละสงสัยกอดแน่นไป
แต่แฟนเราบอก อยู่ข้างโน้น ข้างที่ติดกับห้องน้ำ
สองคนเลยใช้เวลาช่วงเช้าไปกับอาหารเช้านานมาก เพราะไม่กล้าเข้าห้องค่ะ
เรื่องนี้เคยเล่าไว้ในห้อง บลูแพลนเน็ตนะค่ะ หากใครอ่านแล้วจำได้

เรื่องที่ 3
ย้อนไปเมื่อ3 ปีก่อนเห็นจะได้ เราทำงานบ.หนึ่งในซ.ลาดพร้าว
งานของเราไม่เป็นเวลาค่ะ บางวันเลิกตี4 บางวันเลิก5 โมง แล้วแต่ช่วงเวลาเร่งค่ะ นอนออฟฟิศเป็นเรื่องปกติ
ทุกครั้งที่เราอยู่ดึกๆเราจะเห็น ผู้ชาย แก่ๆมีหนวด ใส่ชุดขาว เดินแว๊ปไปมา คือเห็นยังไงก็ไม่เคยชัด
จนกระทั่งวันหนึ่ง เราเลิกงานตามปกติ คือ 5 โมง วันนั้น งานของเราเสร็จแล้วค่ะ แต่พี่AE อีกคนต้องปิดงานให้เสร็จคืนนั้น
เราก็ลันลา แบบ ตัวเอ๊ง....เก๊ากลับแล้วนะ กลับไปนอน...ฟี้ๆ แล้วก็บรรจงตอกบัตร จึกๆ
เดินออกไปนอกออฟฟิศเพื่อขึ้นรถ ออฟฟิศเราเป็นกระจกบานเลือนใสๆค่ะ รถเราก็จอแบบเอาข้างเข้าค่ะ คือจอดแนบฟุตบาท
พอขึ้นรถก็ หันเข้ามามองพี่ข้างใน แต่สิ่งที่เห็นอย่างชัดเจนและผิดปกติก็คือ
มีผู้ชาย หนาวขาวเสื้อขาว ซึ่งแน่นอน คนๆนี้ไม่ได้อยู่ในออฟฟิศเราอย่างแนนนอน เพราะไม่มีตำแหน่งไหนจะเหมาะสมกับชายอายุประมาณ 80++
ผู้ชายคนนั้น นั่งอยู่ข้างๆพี่ AE นั่นแหละ นั่งติดกันเลย ยิ้มให้เราด้วย แฉ่ง......ยิ้มแฉ่งเชียว
เลยรีบๆๆ ขับรถออกไป ขณะกลับก็รู้สึกกลัว มันชัดมากๆค่ะ เลย เอาวะโทรไปบอกพี่AE คือแบ่งปันความกลัว
--------------------------เช้าวันต่อมา----------------------
เจ้านายเรียกไปคุย
เจ้านาย: วันหลังเห็นอะไรไม่ต้องไปบอกพี่เค้า เนี่ย มันหนีกลับบ้านกันทั้งออฟฟิศ งานไม่เสร็จ ต้องเลื่อนลูกค้าเนี่ย
เราได้แต่คิดในใจเบาๆว่า เออออออออออฉันผิด ชริ
ทำงานที่นั่นอยู่ 4ปีค่ะ แว๊ปๆหางตาตลอดมีครั้งนี้ค่ะ ที่เห็นชัดเจน

เรื่องที่ 4 ค่ะ
เรื่องนี้สมัยยังเอ๊าะ ยังเป็นนึกศีกษาสาว เรียนอยู่ปี2 ม.เอกชนย่านพหลโยธิน
ตอนนั้นยังอาศัยรถตู้นั่งไปกลับอยู่เลยค่ะ เรียกได้ว่าอ่อนต่อโลกมาก วันนั้นทำงานดึกที่ม. เลยโทรไปพี่ให้มารอรับที่ ซุปเปอร์มาเก็ต แห่งหนึ่งที่เปิด24 ชม. บนถนนรามอินทรา
เรานั่งรถตู้มาลง ตรงป้ายรถเมล์ ตอนนั้นประมาณ  5 ทุ่มค่ะ  พอลงปุ๊บก็ต้องเดินสวยๆไปยังซุปเปอร์ที่นัดพี่ไว้ เดินจากป้ายรถเมล์ไม่นานค่ะไฟก็ยังพอสว่างๆอยู่ นึกตามนะค่ะ ด้านขวา ถนน ซ้าย เป็นพวก ตึกอาคารต่างๆ จากนั้น เราเดินผ่านโชว์รูมรถ ยี่ห้อหนึ่ง
มองรถในกระจก มองเพลินๆ อยู่ดีๆก็เห็นผู้ชายเดินอยู่ในรั้ว ใส่ชุดธรรมดานี่แหละค่ะ สีโทนเทาๆไม่ขาวนะ
ก็เดินอยู่ในรั้วเราเดนนอกรั้ว เราก็คิดว่า รปภ. ตรวจตราอย่างขยันขันแข็ง จากนั้น ผู้ชายคนนั้น ก็เดินๆไปพร้อมๆกับเรา แล้วก็เดินตรงไปยัง ศาลของโชว์รูมนั้น
แล้วก็........เดินหายเข้าไปในศาลค่ะ
อุ้ย!! ตาถลน สาบานจำไม่ได้ว่าอุทานไปว่าอะไรจำได้ว่าพูดอะไรสักอย่าง รู้แต่ว่า วิ่งค่ะ วิ่งแบบเร็วมากๆ คือถ้ามีรถเลี้ยวเข้าซ.คงโดนชนตายไปแล้วค่ะ
วิ่งไปกรี๊ดไป จำได้ กรี๊ดๆๆๆๆ วิ่งๆๆๆๆๆๆจนถึงซุปเปอร์ พี่มารออยู่แล้ว
พี่เห็นก็ทัก วิ่งทำไม เหนื่อยดิหน้าซีด
เราตอบสั้นๆว่า "อืม"
กลับบ้านแบบจ๋อยๆปกติเป็นคนพูดมาก ขึ้นรถกลับวันนั้น เงียบ นิ่งสนิท
พอแล้วค่ะ4เรื่อง มีอีก2 เรื่องหมดแล้วแต่ไม่เล่าแล้ววันนี้ ง่วงนอน
ไปนอนก่อนนะ ฝันดีหละ ฮึฮึฮึฮึ

สมาชิกพันทิปนาม ผักกาดดองเน่า

เรื่องจากพันทิป รวมเรื่องผี ประสบการณ์จริงล้วนๆ
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปนาม ผักกาดดองเน่า