สวัสดีคุณผีรุ่นพี่

     เรื่องราวประสบการณ์จริงของสมาชิกพันทิป Rabbitizz กับการเจอรุ่น(ผี)พี่ตอนชั้นประถมน่ากลัวมากๆ ขอขอบคุณประสบการณ์สยอง ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

สวัสดีค่ะ เรื่องเล่าที่ตะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยายนะคะ เพื่อความอรรธรสในการอ่าน เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการเวียนว่ายตายเกิดจากไหนนะคะ แต่เกิดจากสมัยชั้นประถมที่เราไม่เคยรู้ว่าโลกนี้มีผี.... เท่านั้นล่ะค่ะ

จำได้ ตอนนั้นเราเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 1 ถ้าใครหลายต่อหลายคนจะรู้จักกันดี โรงเรียนคาทอลิก แถวๆคลองเตย ฝั่งตึกประถม... เรื่องมันเริ่มมาจากวันที่เราพักเบรคช่วงกลางวัน กับเพื่อนๆหลังจากกินอาหารเสร็จ โดยปกติแล้วทางรร. จะไม่ให้ขึ้นไปบนตึกจนกว่าจะเข้าเรียน (มั้งนะคะ ถ้าจำไม่ผิด) วันนั้นเราเล่นซ่อนแอบกับเพื่อนๆอยู่ประมาณ 5-6คนได้ แล้วเราก็วิ่งไปซ่อนตรงทางไปห้องพยาบาล ซึ่ง ถ้ามองภาพดีๆ ก่อนจะถึงห้องพยาบาล จะเป็นทางเดินของห้องน้ำ ห้องพยาบาลจะอยู่หลังห้องน้ำ และ หลังห้องพยาบาลจะมีบันไดขึ้นลงไปสู่แต่ละชั้น ซึ่งบันไดด้านหลัง ไม่อนุญาติให้นร. เดินขึ้นหรือลงเป็นอันเด็ดขาด เพราะอะไรอันนี้ก็ไม่แน่ใจนะคะ

ในช่วงที่เราวิ่งไปเล่นซ่อนแอบกับเพื่อน ด้วยความที่เป็นเด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเค้าหรอกค่ะ

เราวิ่งไปทางบันได โดยไม่ได้ทันคิดว่าเป็นทางห้ามเดินไป.... เราไปหลบอยู่หลังบันได สักพัก เราเห็นพี่ป.2 ผู้ชาย (จำได้แม่นมาก) อยู่ๆมาจากไหนก็ไม่ทราบ มายืนหลังเรา เราหันหลังกลับไป มองตาปริบๆ แล้วพี่เค้าก็ไม่พูดอะไรเลย เราก็คิดว่าอยากเล่นซ่อนแอบกับเราด้วยซินะ เราก้ชวนๆพี่เค้าค่ะ

พี่ๆอยากเล่นซ่อนแอบไม๊???
ไม่มีเสียงตอบรับ....
แล้วพี่อยากเล่นอะไรอะ????
นางไม่ตอบ แต่ยิ้มปากค่อยๆกว้างขึ้น มีเขี้ยวแหลมๆ
เรา....นิ่ง ตอนนั้นไม่กลัวนะคะ เพราะไม่รู้ว่าคือไร???
โห....พี่เก่งจังทำได้ไงอะ ยิ้มปากกว้างมาก (ยิ้มจนปากฉีกไปถึงใบหู....

หลังจากที่พี่เค้าแสยะยิ้มให้เรา แทนที่เราจะกลัวๆกลับมองว่าตลกดีเรายังถามพี่ว่ายิ้มแบบนี้ไม่เจ็บปากหรอไง???

แต่ก็แบบเดิมไม่มีเสียงตอบกลับจากพี่เค้า เราเองก็ยังพัว้าพะวงว่าเพื่อนๆจะจับเรากับพี่ได้ไม๊ (เออ...แต่พี่เค้าก็ยังไม่ตอบตกลงจะเล่นป่าวเราเออ ออ ห่อหมกไปคนเดียว)

สักพักได้ยินเสียงเพื่อนอรกคนโดนจับได้ เราก็บอกพี่เค้าว่า ....

พี่ๆ ช่วยดูได้ไม๊ เพื่อนมาป่าวอ่ะ???
พี่เค้าก็แลดูจะฟังรู้เรื่องนะ เดินแบบเร็วมาก จนเรางงว่าเอ้อ เร็วจังเดินหรือเหาะกันนะ??

สักพัก พี่เค้าหันแต่หัว มาที่เรา ลองนึกภาพตามนะคะ คอนี่หันหลังมาทั้งคอ ตัวยังอยู่ที่เดิม!!!

เรา....ทำได้ไงอ่ะพี่ เล่นมายากลเก่งมากกกก!!! เอาไว้สอนหนูบ้างนะคะ....

แล้วพีเค้าก็พยักหน้าให้เรา อย่างกับว่าเดี๋ยวจะสอนให้นะ
เรานี่ดีใจมากๆอะ คือไม่รู้เรื่องราวว่าเค้าไม่ใช่คน!!!!

หลังจากพี่ผีเค้าเหมือนจะสอนให้เรา เราก็งงว่าทำไมพี่เค้าไม่พูด พี่เค้าเถิบตัวมาใกล้เรามาก จนเรางงๆ แต่ก้ไม่คิดไร เพื่อนเราเริ่มตะโกนเรียกเรา

เรากำลังจะบอกว่าอยู่นี่แต่ก้ไม่พูด เพราะคิดว่าเล่นซ่อนหาอยู่ เพื่อนเราก็ตะโกนๆบอกว่า เลิกเล่นแล้ว ออกมาเหอะ แต่พอเราจะออกไป พี่เค้าจับไหล่เราแน่นมาก แบบว่า เออ....เจ็บ เราโวยวาย ทำไมจับแรงแบบนี้เนี่ย พยามที่จะสะบัดตัวเองให้หลุดออก ก็ไม่หลุด เริ่มกลัว สักพักเพื่อนเราวิ่งมา บอกว่าอยู่นี่เอง หาตั้งนาน เดืนมาตรงนี้หลายรอบก็ไม่เจอ จนคนอื่นเค้าตามหากัน!!! ถึงเวลาเลิกเรียนคืดว่าเปนไรไป!!!

เราถามว่าจะเลิกเรียนได้ไงยังไม่มีเสียงกริ่งเข้าเรียน!?! แล้วเราบอกว่าเราเจอรุ่นพี่ขอเล่นกับพวกเราด้วย

เพื่อนเราบอกว่าไปหาครูก่อนเหอะ ครูเปนห่วงมาก
เราเลยไปห้องเรียน ครูถามมาว่าไปไหนมา ไม่เข้าเรียน เราก้บอกว่า เราเล่นกับเพื่อนกับพี่ป.2 คนนึง
ไปซ่อนแอบด้านหลัง ครูทำหน้าอึ้ง แล้วสังเกตุว่ามีเลือดซึมๆมาที่ไหล่ของเรา ถามว่าตกบันไดมาหรอ เราก็เปล่าค่ะ


แล้วเราไปทำไรมาล่ะ เราคิดๆอยู่นานก็บอกแค่ว่าซ่อนแอบไง ครูก็บอกว่าซ่อนแอบแล้สทำไมเลือดซึม เจ็บไม๊ ไปห้องพยาบาลยัง เราก็บอกไม่เจ็บ แล้วเราก้อ๋ออออ.....
บอกครูว่า รุ่นพี่ป.2 บีบไหล่เรา เค้าถามคนไหน ห้องไหน รู้จักไม๊ เราบอกไม่รู้จัก แต่จำหน้าได้ เราเล่าให้ครูฟังว่าพี่เค้าเล่นมายากลได้ด้วยนะ หมุนคอตัวเอง แถมยิ้มกว้างมากๆ ครูเราแบบว่า แทบเป็นลมไปตรงนั้นเลย...

เรื่องจากพันทิป เรื่องเล่าโลกหลังความตาย
เรื่องโดย สมาชิกพันทิป Rabbitizz