ผีโป่ง ผีเป้า

     **เมื่อวันที่ 10 พฤษาที่ผ่านมา ผมเดินทางไปงานแต่งงานของเพื่อน ที่ จ.บุรีรัมย์ (จริงๆจะเรียกว่าเพื่อนก็ไม่ถูกนัก เพราะเป็นญาติๆกัน
คือเป็นหลานยายคนเดียวกัน ยายมีลูก 7 คน หลานอีกรวม 10 ทุกคนก็เหมือนพี่น้องกัน แต่ในที่นี้จะเรียก "เพื่อน" ละกันนะครับ เพื่อให้ง่ายต่อการอ่าน)
คือเพื่อนคนนี้เป็นเจ้าสาว กลับไปแต่งงานที่บ้านยาย แล้วพี่น้องทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนของประเทศก็ต้องไป.....
ผมไปรถของพี่สาวที่มาทำงานในกรุงเทพ.... พวกเราไปกัน 4 คน คือผม พี่สาว แฟนพี่สาว แล้วก็เพื่อนอีกคน
เราออกจากรังสิตตอน 3 ทุ่มครึ่ง ตอนนั้นแฟนของพี่สาวเป็นคนขับรถ แกก็ขับไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรผิดปกติ ผมเผลอหลับไปตอนถึง ปากช่อง โคราช แล้วมาตื่นอีกที ตอนกำลังจะเลี้ยวเข้า บขส. นางรอง ตอนนั้น ตี 1 หน่อยๆ ซึ่งจากตรงนี้ไปจนถึงหมู่บ้าน (ประมาณ 13 กิโล) พี่สาวต้องเป็นคนขับเข้าไป เพราะแฟนแกไม่รู้ทาง
พี่สาวก็ขับเข้าไปปกติ ตอนนั้นทุกคนหลับหมด เพราะไม่ได้นอนมาก่อน ในรถเหลือแค่ผมกับพี่สาว ที่ยังตื่นอยู่  2 ข้างทางมืดมากๆ ไม่มีไฟตามถนนแม้แต่ดวงเดียว มืดขนาดที่ว่ารถต้องเปิดไฟสูงวิ่งไปตลอด
พี่สาวก็ขับไปเรื่อยๆ ผมก็นั่งเอาหัวพิงกระจก มองไปกลางทุ่ง (ถึงจะไม่เห็นอะไรก็เถอะ) ที่นี้ผมเห็นแสงไฟสีส้มๆ เรียงเป็นแถวๆ อยู่ไกลๆ ก็รู้ว่าใกล้ถึงหมู่บ้านแล้ว..... แล้วอยู่ดีๆ ประมาณ 30 เมตรจากถนน กลางทุ่งนาที่มืดมิด ผมเห็นแสงไฟกลมๆสีเขียว ลอยต่ำๆ ไม่สูงจากพื้น แต่มันลอยนิ่งอยู่กับที่ แวบแรกที่เห็นไม่ได้คิดอะไร ก็นึกว่าชาวบ้านมาส่องกบ ส่องหนู หรือเปล่า..
ที่นี้รถเลี้ยวซ้าย ตรงทางแยก (ตอนนั้นยังมองแสงไฟนั้นอยู่) คราวนี้ล่ะ...ที่เริ่มสงสัย คือ
1.ถ้ามันเป็นแสงจากไฟฉายจริงๆ มันควรจะมองเห็นแค่ด้านเดียว คือด้านตรง แต่นี่รถเลี้ยวมาแล้วยังเห็นอยู่เหมือนเดิม
2.มีใครใช้ไฟสีเขียวส่องสัตว์ด้วยหรอ
3.ปกติถ้าเป็นคนมาส่องกบ มันควรจะเป็นหน้าฝน ไม่ใช่หรอ
ตอนนั้นก็เริ่มคิดแล้วว่า ผีหลอกแล้วมั้ง แต่ก็อุ่นใจเพราะเราอยู่ในรถ คิดว่าผีคงเข้ามาไม่ได้ (คิดได้ว่ะกรู) คือผมคิดอยู่คนเดียว ไม่กล้าบอกพี่สาว เพราะกลัแกจะกลัว เลยเก็บไว้ในใจจนมาถึงบ้านยาย
ตี 2 พวกเราก็มาถึงบ้าน....จอดรถเสร็จ ขนของเข้าบ้าน ผมก็มานั้งสูบบุหรี่ข้างล่าง แล้วก็ได้ยินเสียงพี่สาวคุยกะแม่เป็นภาษาอีสาน ว่า...
"ก่อนจะเข้าหมู่บ้าน เจอกระสือด้วย"
เท่านั้นแหละครับ.... ผมหันไปพี่ ถามแกว่า "เห็นเหมือนกันหรอ"   แกก็ย้อนถามผมว่า "เห็นเหมือนกันใชไหม"   ผมก็พยักหน้า แล้วก็เล่าให้แกฟังว่าผมเห็นยังไง ซึ่งมันก็ตรงกันกับสิ่งที่พี่เห็น แต่ที่หนักกว่านั้นคือ หลังจากที่เลี้ยวซ้ายตรงนั้นมาแล้ว ซักพัก พี่แกมองกระจกหลังแล้วเห็นไอ้ดวงไฟนั้น ลอยตามรถมา ทางฝั่งคนขับ แกบอกว่ามันลอยตามมาประมาณ เกือบครึ่งกิโล ก็แวบลงข้างทาง  แกก็กลัวว่าผมจะกลัวเลยไม่เล่าให้ผมฟังตั้งแต่ตอนนั้น
คราวนี้ แม่เลยบอกว่า อาจจะเป็น "ผีโป่ง ผีเป้า" ก็ได้ ซึ่งผมก็ไม่รู้อะไรมากมาย (เพราะในบรรดาหลานยายทั้งหมด มีผมคนเดียวที่มาเกิดที่กรุงเทพ) รู้แต่ว่าเป็นผีพื้นบ้านของทางภาคอีสาน สถิตอยู่ตามทุ่งนาป่าเขา ซึ่งอย่างน้อยก็ดีว่า "กระสือ" ละน๊า....เจ้าคิกคักเจ้าคิกคักเจ้าคิกคัก

* เรื่องที่เกิดขึ้น ขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรื่องจากพันทิป ประสบการณ์สยอง : ตอนที่ 2 #ผีโป่ง ผีเป้า
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 1476317
ขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย