คนรู้จัก...จัดให้

     "คนรู้จัก...จัดให้" เรื่องสยองขวัญจากรายการ The Shock  ถอดสำนวนโดยสมาชิกพันทิปนาม "เด็กหญิงจูดี้ขี้บ่น" โปรดติดตามเรื่องราวของเธอ และขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย

"หนึ่งนาฬิกากับสามสิบสี่นาที ก็ตอนนี้นะครับ กลับมาอยู่กับ เดอะ ช็อคของเรากันต่อดีกว่านะครับ
เรื่องสยองขวัญเรื่องต่อไป สายที่มารออยู่นะครับ เป็นสายของคุณฟิว คุณฟิลปัจจุบันอายุ 26 ปี
คุณฟิลบอกว่าเป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองครับ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นที่อำเภอ สัตหีบ ...
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 5 เดือนที่ผ่านมา...และคุณฟิลให้ชื่อเรื่องว่า....คนรู้จักจัดให้"

ช่วง 5 เดือนที่ผ่านมา ประมาณเดือนมีนาคม เป็นช่วงเดือนที่ผมและแฟนว่างงานอยู่
เราทั้งสองคนลาออกจากงานประจำที่ทำมาเป็นเวลา 3 ปี
ผมและแฟนตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนกันโดยเลือกไปเที่ยวที่สัตหีบ

ส่วนตัวผมเองมีคนรู้จักที่นับถือกันเหมือนพี่น้อง โดยที่เจอกันทางเฟชบุค
ทุกๆครั้งที่ผมไปเที่ยวสัตหีบ เขาก็จะอนุญาตให้พวกผมไปพักที่บ้านของเขาทุกครั้งไป
คราวนี้..ผมรู้สึกเกรงใจเขาเป็นอย่างมาก ไม่อยากรบกวน จึงขอให้เขาแนะนำบ้านเช่าให้สักหลัง
เขาก็จัดการหาบ้านเช่าให้กับผม ผมไม่มีข้อแม้อะไรมากเรื่องของตัวบ้าน ผมขอแค่ราคาไม่สูงมากก็พอ
เพราะว่าผมสองคนกะวันจันทร์ถึงศุกร์ก็อยากจะอยู่ในกรุงเทพ เพื่อหางาน หรือทำงาน
และเสาร์อาทิตย์ก็อยากจะมาอยู่ที่สัตหีบเพื่อพักผ่อน

เราได้บ้านเช่าหลังหนึ่ง ไม่เชิงลักษณะเหมือนห้องแถว เพราะตัวบ้านนั้นสร้างเป็นหลังๆเรียงกัน
ตอนที่เราไปดูบ้านกันนั้น เวลาก็ล่วงเลยไปประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆแล้ว
ด้วยความที่ผมก็กลัวผีอยู่ไม่น้อย จึงตัดสินใจถามเจ้าของบ้านไปตรงเลยว่าที่นี่มีประวัติอะไรมั๊ย?

"โอ๊ย....ไม่มีหรอกผีน่ะ คนที่เช่าคนก่อนหน้านี้เค้าก็อยู่เป็นปีเลยนะ เนี่ยก็เพิ่งย้ายออกเอง"

มาถึงตอนนี้บางคนอาจจะสงสัยว่าทำไมพวกเราถึงย้ายเข้าบ้านตอนสามทุ่ม
คือเมื่อตอนกลางวัน พวกผมก็เที่ยวเล่นกันอยู่ในพัทยาครับ
ด้วยความที่ได้บอกพี่เค้าให้หาบ้านเช่าให้แล้ว และคืนนั้นพวกเราก็ไม่อยากรบกวนพี่เค้า
เราจึงตัดสินใจย้ายเข้าบ้านที่เราเช่าในคืนนั้น.....

เมื่อเข้าไปในบ้านครั้งแรก พวกเราก็ไม่ได้มีความรู้สึกผิดปกติอะไร
รู้สึกดีเสียด้วยซ้ำ เพราะอากาศก็ดี ลมเย็นสบาย

ผมขออธิบายลักษณะของบ้านหน่อยนะครับ
บ้านแบ่งพื้นที่ออกเป็น 3 ส่วน ส่วนแรก เป็นพื้นที่โล่งกว้างไว้สำหรับวางของได้
ส่วนที่สองเป็นห้องนอน ส่วนที่สามเป็นห้องน้ำ
ซึ่งเราไม่ได้นับส่วนท้ายสุดที่เป็นระเบียงนอกบ้านนะครับ

ตอนสำรวจห้องแรกก็ไม่ได้มีอะไร แต่พอเข้าไปในห้องที่สองคือห้องนอน
ในขณะที่ผมกำลังเดินสำรวจห้องนอน ผมก็มองไปรอบๆและแหงนหน้าขึ้นไปข้างบน
ที่ฝ้าด้านบนมีลักษณะเหมือนรอยอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมดเลย
และที่แปลกไปกว่านั้นคือ...ห้องนี้ร้อนผิดปกติ ร้อนมากจนไม่น่าอยู่
ผมตัดสินใจบอกแฟนว่าเอาของเข้าไปไว้ในห้องนอนดีกว่า เราไม่นอนในนี้ดีกว่า

ตอนนั้นก็เป็นเวลา 3 ทุ่มครึ่งแล้ว เราสองคนก็รีบจ่ายเงินค่าเช่าและย้ายข้าวของเข้าไปในบ้าน
เราเลื่อนของที่มีไปไว้ในห้องนอนและเราเลือกที่จะนอนส่วนที่หนึ่งของบ้านแทน

หลังจากเก็บของเข้าที่เรียบร้อยแล้ว แฟนผมก็บอกกับผมว่าจะขับรถไปบ้านรุ่นพี่หน่อย
เพราะว่าของที่เรานำมานั้นมีไม่ครบ ของที่ว่าก็เป็นพวกผ้าห่ม หมอน
ซึ่งระหว่างนั้นผมก็ต้องรู้บ้านคนเดียว ช่วงเวลานั้นไม่มีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้น
แต่ผมกลับมีความรู้สึกว่าไม่อยากอยู่ในบ้าน อึดอัด ไม่เอา...ไม่อยากนั่งตรงนี้
ผมจึงตัดสินใจเดินออกไปคอยแฟนที่หน้าบ้าน จากบ้านรุ่นพี่ถึงบ้านเช่าหลังนี้ระยะทางไม่ไกลกันมาก
ยืนเล่นได้อยู่ประมาณ 10 นาที แฟนผมก็ขับรถกลับมา
ผมเปิดประตูรอรับเธอ และเตรียมรับพวกหมอนผ้าห่มที่เธอนำกลับมา....
ผมหันกลับไปมองที่ในบ้าน...และนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเจอ ที่หน้าต่างบานเกล็ดสองบานหน้าบ้าน
ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดดำ เธอกำลังมองจ้องพวกผมจากหลังหน้าต่างบานเกล็ดทางด้านซ้าย
เมื่อเธอรู้ตัวว่าผมเห็นเธอ เธอจึงหันหน้าไปทางขวา แล้วๆค่อยสไลด์ตัวลงหายไป (คล้ายๆกับคนลงบันไดเลื่อนค่ะ)
ตอนนั้นผมรู้ทันทีเลยว่า ที่นี่ต้องมีอะไรแน่นอน แต่บอกตรงๆครับว่าเสียดายเงินค่าเช่า
ผมเพิ่งจ่ายเงินและแฟนผมเพิ่งกลับมา ตอนนั้นก็ 4 ทุ่มครึ่งแล้ว
ผมบอกตัวเองว่าผมอาจจะเที่ยวเหนื่อยเกินไป และเสียดายเงินด้วย จึงคิดว่าจะอยู่ต่อไป

เมื่อเรากลับเข้าไปในบ้าน ต่างคนก็ต่างทำธุระส่วนตัวเก็บของให้เรียบร้อย
ผมก็หยิบไอแพดขึ้นมาเพื่อแปลหนังสือการ์ตูนลงเพจ
ส่วนแฟนผมก็หยิบพวกเครื่องประดับขึ้นมาทำ เพราะตอนนั้นเค้ารับตกแต่งชุดชั้นใน

ตอนนั้นก็ดึกมากแล้ว เราสองคนจึงตัดสินใจอาบน้ำ โดยที่แฟนของผมเข้าไปอาบน้ำก่อน เค้าก็ออกไปก่อน
ผมเข้าไปอาบน้ำต่อจากแฟน หลังจากนั้นได้ไม่นาน แฟนผมก็รีบวิ่งมาที่หน้าห้องน้ำทันทีแล้วตะโกนบอกผมว่า

"นี่ๆ เค้าไม่อยากอยู่คนเดียว...เค้าขอรอพี่ที่หน้าห้องน้ำนี่นะ"

ผมได้ยินอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ก็อาบน้ำต่อไปจนเสร็จ แล้วเราสองคนก็กลับไปนั่งทำงานต่อที่ห้องโถงกัน
จู่ๆ แฟนผมก็ถามผมขึ้นมาว่าผมรู้สึกแปลกๆกับบ้านหลังนี้มั๊ย?
ผมไม่อยากให้เธอรู้สึกแย่ ผมเลือกที่จะไม่เล่าสิ่งที่ผมเห็นให้เธอได้ฟัง
ผมจึงโกหกเธอออกไปว่าผมรู้สึกดี โอเคกับบ้านนี้มาเลย
ผมบอกเธอว่าเราอาจจะแค่ไม่คุ้นที่นะ เพราะเราเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่
อีกอย่างเราไม่มีทีวีด้วย เราก็เลยอาจจะรู้สึกว่ามันเงียบวังเวงไป

สักพัก...แฟนผมก็ถามคำถามเดิมอีกครั้ง

"แน่ใจนะ ที่พูดมาเนี่ย" แฟนผมถาม
"เอางี้มั๊ย เธออยากรู้อะไรมั๊ย?" พูดจบผมก็หยิบไอแพดขึ้นมาเพื่อพิมพ์เล่าสิ่งที่ผมเห็นให้เขาได้อ่าน
ผมเลือกที่จะไม่พูด เพราะผมกลัวเกินกว่าที่จะพูดถึงเธอคนนั้น...และผมกลัวว่าเธอจะได้ยิน

ไม่มีอะไรมาก...เขาคงแค่มาทักทาย
เราเห็นผู้หญิงชุดดำ ยืนอยู่ตรงหน้าบ้าน แล้วก็ทำท่าสไลด์ตัวลง พอเราหันไปทางเขา

แฟนผมเริ่มร้องไห้ โวยวายว่าไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วไม่เอาแล้ว
แล้วเธอก็เล่าให้ฟังว่าเธอเห็นผู้หญิงชุดดำคนนี้เหมือนกันเมื่อตอนที่เธอเดินเข้าไปที่ห้องโถงหลังจากอาบน้ำเสร็จ
เธอเห็นผู้หญิงคนนั้นยืนหันหลังให้ที่ห้องโถงนั้น เธอจึงรีบวิ่งมาหาผม
ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว จึงหยิบไอแพดขึ้นมาพิมพ์ต่อ

พยายามอย่าคิดอะไรมากนะ เราจ่ายเงินไปแล้ว อะไรแล้ว เราก็ลองสวดมนต์ดูละกัน บอกว่าเรามาดี

เราสองคนลองสวดมนต์ดูและพยายามฝืนใจอยู่ต่อ
เรานอนอยู่ได้สักพัก แฟนผมก็โวยวายขึ้นมาอีกบอกว่า "อยู่ไม่ได้ นอนไม่หลับ"
สิ้นเสียงเธอ จู่ๆก็มีเสียงคล้ายๆเสียงคนกระทืบเท้าจากที่ตรงห้องน้ำ
แทนที่ผมจะลุกขึ้นไปดู ผมกลับนอนมองแหงนขึ้นไปดู
ผมมองเข้าไปที่หน้าต่างบานเกล็ดของห้องนอน....และสิ่งที่ผมเห็น...

มีผู้ชายคนนึงกำลังทิ้งตัวลงเพื่อผูกคอตาย! ที่กลางห้องเลยครับ
เขามองผมตาขวางลอดบานเกล็ดออกมาเลยครับ..
ตอนนั้นผมไม่อยากจะอยู่แล้วครับ จังหวะนั้น..มันชัดมาก

ผมหันไปมองหน้าแฟน...แฟนผมเองก็มองไปที่บานเกล็ดนั้นอยู่เหมือนกัน
ผมเชื่อเลยครับว่าเธอก็คงจะกำลังเห็นสิ่งเดียวกับที่ผมเห็นอยู่เหมือนกัน
เท่านั้นแหล่ะครับ....ผมบอกเธอว่า

"อย่าไปมองเค้า ทำเป็นว่าไม่เห็น พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที"

ตอนนั้นเป็นเวลาห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืนแล้ว ดึกมากแล้วแล้วเราก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี
ผมก็ไม่อยากไปรบกวนรุ่นพี่ และผมก็กลัวว่าเค้าจะรู้สึกไม่สบายใจ
ผมก็เลยทำเป็นใจแข็ง หยิบไอแพดขึ้นมา แต่คราวนี้ไม่พิมพ์แล้วนะครับ
คราวนี้ผมหยิบขึ้นมาเปิดหนังดู......... แฟนผมเริ่มร้องไห้ และตอนนั้นผมเองก็รู้สึกว่าอยู่ไม่ได้แล้วครับ
เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะที่หลังบ้าน...ที่ห้องน้ำ...สิ่งที่พวกผมมองไม่เห็น กำลังเปิดปิดน้ำเล่นกันใหญ่เลย
ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะเป็นเสียงจากข้างบ้าน แต่ใจผมเองก็รู้ดีครับว่าเสียงนั้นมาจากห้องน้ำบ้านเราแน่นอน
แล้วสักพักก็มีเสียงเคาะกำแพง ทุบกำแพง ขูดกำแพง กระทืบเท้ารัวๆๆ

ตึงๆๆๆๆ !!!! ครืดดดดด!!!!! ตึงๆๆๆๆ!! ครืดดดดด!!!!! แล้วก็เสียงเปิดปิดน้ำ

ผมพยายามแข็งใจนอนดูหนังกับแฟน แต่สุดท้ายแฟนผมเค้าทนไม่ได้แล้ว จึงลุกขึ้นหยิบกุญแจรถวิ่งไปที่รถทันที
ผมรู้แล้วว่าตอนนั้นผมต้องตั้งสติให้มาก ผมเดินหยิบกระเป๋าสตางค์และของสำคัญ แล้วจึงเดินไปที่หน้าบ้านเพื่อโบกรถให้แฟน
ตอนนั้นเราทุกคนอยู่หน้าบ้านแล้ว แฟนผมเป็นคนขยับรถ ส่วนตัวผมกำลังโบกรถให้เธออยู่
จู่ๆด้านหน้าของรถฝั่งซ้ายก็ไปขูดเข้ากับอะไรก็ไม่รู้จนกันชนด้านหน้าเปิดอ้าออก
ผมตกใจว่าทำไมเธอถึงขับรถแบบนี้..เสียสติไปแล้วเหรอ
ผมเปิดประตูรถเพื่อที่จะไปต่อว่าเธอ แต่ก็พบว่าเธอกำลังนั่งร้องไห้อยู่และบอกให้ผมรีบขึ้นรถ
ผมรีบขึ้นมานั่งแล้วปิดประตูรถ เธอบึ่งรถออกไปทันที
ระหว่างทางที่เราผ่านไป ฟังดูแล้วก็ไม่น่าเชื่อนะครับ คือหมานี่หอนไล่หลังรถเราเป็นทางเลยครับ
หมาหอนรับส่งกันมาเป็นต่อๆ และสุดท้ายเสียงหอนก็มาจบลงเมื่อเรามาถึงปากซอยบ้านของรุ่นพี่ผม
เธอยังคงขับรถตรงดิ่งไปยังบ้านของรุ่นพี่ เราสองคนรู้สึกสบายใจขึ้นแล้วเพราะอย่างน้อยเราก็มาถึงบ้านของรุ่นพี่แล้ว
ผมจึงตัดสินใจถามเธอออกไปว่าสรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงขับรถแบบนี้ เสียสติไปแล้วเหรอ หรือยังไง
เธอเล่าให้ผมฟังว่า ขณะที่ผมกำลังโบกรถให้เธออยู่ที่หน้าบ้าน เธอเห็นเงาดำๆอยู่ข้างๆผม
ด้วยความตกใจ สติของเธอกระเจิดกระเจิง จึงถอยออกมาไม่ได้ดู
หลังจากนั้นเราก็จึงเคาะประตูบ้านรุ่นพี่ เพื่อขอที่เข้าไปในบ้าน

ตอนนั้นอาการของแฟนผมแย่มาก เธอเริ่มมีเลือดกำเดาไหล รุ่นพี่เห็นก็ตกใจมากจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น
เราสองคนเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้รุ่นพี่ฟัง และยังถามเขาอีกว่า

"พี่ไม่รู้เหรอ ทำไมถึงให้พวกผมเช่าบ้านแบบนั้น"

รุ่นพี่ยืนยันว่าเราไม่ทราบเรื่อง และเราก็เชื่อเขาแหล่ะครับว่าพี่เขาไม่รู้จริงๆ

ตอนเช้าเรากลับเข้าไปที่บ้านเพื่อเก็บของออกมา โดยที่ผมพารุ่นพี่ไปช่วยเก็บของด้วย
ตอนกลางวันวันนั้นไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นครับ ซึ่งผมเองก็ไม่ลืมที่จะเก็บภาพของบ้านหลังนั้นมาฝากด้วย

คุณฟิลส่งรูปให้ทาง The Shock แล้วทีมงานก็อัพขึ้นเฟชบุคดังกล่าวค่ะ มีสามรูป
โดยที่หนึ่งในรูปนั้น บริเวณสวิตซ์ไฟห้องน้ำ จะมีเส้นผมผู้หญิงติดอยู่....
นอกจากนั้นยังมีรูปบานเกล็ดห้องนอนที่คุณฟิลเห็นคนทิ้งตัวลงมา

หลังจากนั้นผมก็ได้ไปพบเจ้าของบ้านเพื่อขอเงินคืน ซึ่งเจ้าของบ้านก็ให้คืน
และผมก็ถามเขาว่าเกิดขึ้นอะไรขึ้นกับบ้านหลังนี้ เพราะเราอยู่ไม่ได้ ถึงจะมาปิดเราตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์
เรื่องนี้ก็ยังคงเป็นปริศนาต่อไปเพราะเจ้าของบ้านไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟังเลย
เค้ายืนยันว่าบ้านหลังนี้ไม่มีอะไร มีคนเคยอยู่มาตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมพวกเราถึงเจอ เขาก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

พอเรากลับมาที่บ้านของรุ่นพี่ พวกผม..คนที่ผ่านเหตุการณ์ผีหลอกมา จึงคะยั้นคะยอให้รุ่นพี่สืบหาประวัติ
รุ่นพี่ก็สามารถเค้นจนเจอข้อมูลของบ้านหลังนั้นได้ว่า

บ้านหลังนั้นมีความแปลกอยู่หนึ่งอย่างคือ หากคนเช่าอยู่ตัวคนเดียวก็จะอยู่ได้ไม่มีปัญหาอะไร
แต่หากมาอยุ่เป็นคู่ก็จะอยู่ไม่ได้ เหมือนมันมีอาถรรพ์หรืออะไรก็ไม่ทราบ...............




--------------------------------------------------------------------------------

ลองฟังคลิปเสียงดูนะคะ คุณฟิลเล่าให้ดีเลยทีเดียว


เรื่องจากพันทิป The Shock ตอน คนรู้จัก...จัดให้ (5 ส.ค. 2558)
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปนาม เด็กหญิงจูดี้ขี้บ่น