เจอดีที่พะเยา

     การเดินทางของสมาชิกพันทิปหมายเลข 1001408 ได้เล่าถึงเมื่อครั้งที่ไปพะเยาและเจอดีเข้าให้ขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน

ตอนนั้นผมได้เดินทางโดยรถตู้ไปอำเภอหนึ่งในจังหวัดพะเยา พร้อมคนอื่นๆอีกหกเจ็ดคน
การเดินทางแม้จะเป็นถนนลาดยาง แต่ก็นั่งกันยาวนานมากจนเมื่อยก้นไปตามๆกัน หลับๆตื่นๆอยู่หลายรอบ แต่ก็ไม่ถึงจุดหมายปลายทางเสียที
หลังๆมานี่หลับเพราะมึนหัวเสียเป็นส่วนใหญ่ รอบสุดท้ายนี่ตื่นมาแล้วมองทางไปข้างหน้า ถนนที่ทอดยาวเริ่มคดเคี้ยวเลี้ยวลดไปตามสภาพภูมิประเทศซึ่งเป็นภูเขา ขึ้นบ้างลงบ้าง มองหลายโค้งเข้า ชักมึนหัวอีกแล้ว เปลือกตาเริ่มปิดแล้วสัปหงกอีกครั้ง รอบนี้หลับเพราะมึนหัวแบบยิงยาว...

"เอ้าตื่นๆ ถึงแล้ว"

เสียงใครคนหนึ่งตะโกนลั่นรถ ทำให้ตื่นมาจากภวังค์
รถเลี้ยวเข้าไปบ้านพักกึ่งรีสอร์ทแห่งหนึ่งที่ถูกจองไว้ล่วงหน้า จัดแจงเปิดท้ายรถเอากระเป๋าของใครของมัน แจกกุญแจห้อง มีทั้งนอนคู่นอนเดี่ยว
รับกุญแจมาอย่างมึนๆ เพราะยังเมารถไม่หาย อยากเข้าห้องไปล้างหน้ามากกว่า เลยหิ้วกระเป๋าไปเปิดห้องของตัวเองตามเลขห้องที่กุญแจ บ้านพักที่นี่จะเป็นลักษณะห้องแถวยาวๆชั้นเดียว แต่ด้านบนของแต่ละห้องทำเป็นหลังคาสามเหลี่ยมหน้าจั่วสลับขึ้นลง เหมือนเอากุฏิพระมาเรียงต่อๆกัน ดูแปลกตาดี
พอไขกุญแจเข้าห้องไป เหวี่ยงกระเป๋าลงบนเตียง เข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา ออกมาคุยสัพเพเหระได้แป๊บเดียวก็ถึงเวลาอาหารเย็น ที่พักเค้ามีให้ เลยสบายไป กว่ามื้อค่ำจะเลิกราราวสองทุ่มกว่าๆ พุ่งเข้าห้อง อาบน้ำ ดูทีวีได้แป๊บเดียวหนังตาก็จะปิดอีกแล้ว  ปิดทีวี ปิดไฟ ไหว้พระ แล้วก็นอน สงสัยเพราะเพลียเดินทาง คืนนี้เลยหลับเป็นตายยันเช้า

ผ่านไปหลายคืน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งคืนสุดท้ายก่อนจะกลับ
คืนนั้นก็เหมือนเช่นทุกๆคืน สวดมนต์ไหว้พระแล้วก็นอนตามปกติ
แต่หลังจากที่หลับไปได้ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเหมือนมีอะไรคล้ายๆมือมาจับตรงหัวไหล่สองข้าง ลักษณะมือที่สัมผัส เป็นมือแห้งๆสากๆ แสงไฟจากด้านนอกส่องทะลุบานเกล็ดเข้ามาด้านข้างเตียง จึงพยายามมองให้เห็นชัดๆว่าคืออะไรกันแน่ แต่ยิ่งเพ่งเปลือกตาก็ยิ่งลืมไม่ขึ้น เห็นแต่เพียงสลัวๆ ปรากฎเห็นเป็นร่างๆหนึ่งคล้ายคนตัวเล็ก แต่ผอมจนท้องยุบโบ๋เห็นซี่โครง ผิวดำเหมือนโดนไฟคลอก ทั้งหมดมีแค่ครึ่งตัวบน ลอยอยู่เหนือร่างกายผม แขนสองแขนแห้งๆดำๆที่จับอยู่กำลังเพิ่มแรงบีบและกดตรงหัวไหล่เหมือนจะให้จมลึกลงไปในหมอน แขนขาขยับไม่ได้
โดนดีเข้าแล้ว

อย่างเดียวที่คิดได้ตอนนั้นคือท่องบท อิติปิโสฯ แต่มันยังไม่ยอมปล่อย มือมันยังบีบหัวไหล่แน่น รู้สึกอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออก
ความคิดแวบหนึ่ง นึกถึงหัวใจพระรัตนตรัยที่ยังไม่ได้ท่อง
ปากไวเท่าความคิด หลุดปากออกไปว่า

" อิ สวา สุ "

ร่างดำๆแห้งๆที่มีครึ่งตัวเหมือนโดนอะไรบางอย่างกระแทกใส่อย่างแรง มันกระเด็นไปข้างกำแพงแล้วหันหลังเหมือนจะหนี
คิดได้อย่างเดียวว่า ต้องตาม
พอมันพุ่งออกไปทางกำแพง เหมือนจิตเราก็หลุดทะลุตามออกไปแบบติดๆ มองไม่เห็นร่างกายตัวเอง มันพุ่งหนีไปที่หนึ่งคล้ายชายทุ่งติดถนนลูกรังที่ไหนสักแห่ง ข้างถนนมีกล้วยกอใหญ่ มันพุ่งเข้าไปในกอกล้วย
หายเข้าไปในปลีที่แทงออกประหลาดๆ คือแทงขึ้นฟ้าแบบเอียงๆ นึกในใจว่า

"้อ้อ อยู่นี่เองรึ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตามเอามีดมาฟันเสียให้เข็ด"

มีเสียงตอบแต่ไม่เห็นตัวออกมาว่า

"ถึงฟัน กูก็จะไปที่อื่น ถึงตามกู ก็หากูไม่พบ"

พอมันพูดจบ ผมสะดุ้งตื่นอยู่กลางที่นอนเพราะร่างกายมันเหมือนกระตุกดังกึ๊กไปทั้งร่าง รู้สึกหนื่อยจนหอบ หัวใจเต้นตุ้บๆเหมือนจะหลุดออกจากอก เหงื่อเม็ดเป้งๆเต็มหน้าเต็มตัวไปหมด เปิดไฟในห้องแล้วมานั่งนึกย้อนเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คิดในใจว่าพรุ่งนี้จะต้องตามหากล้วยกอนี้ให้เจอ
มองดูนาฬิกา ตีสามกว่าๆ ข่มตายังไงก็ไม่หลับ ได้ยินแต่เสียงแอร์หึ่งๆทั้งคืน

กระทั่งเช้า ผมเดินไปถามแม่ครัวว่า

"ป้า แถวนี้มีกล้วยที่มันแทงปลีแปลกๆมั้ย"

"เอ๊ ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่ริมรั้วรีสอร์ทมีกอกล้วยอยู่นะ ลองไปดูสิ จะหาหวยเหรอ"

"ลองดูป้า เผื่อมีโชคกะเค้าบ้าง"

ผมเออออตามป้าเพราะไม่อยากอธิบายยาว

สักพักประมาณครึ่งชั่วโมง หลายคนตื่นแล้ว ผมเล่าเรื่องนี้ให้คนที่พอจะเล่าให้ฟังได้ประมาณสองสามคน ปฏิบัติการณ์ค้นหาปลีกล้วยแทงขึ้นฟ้าจึงเริ่มขึ้น คิดว่าไม่น่าจะหายากเพราะลักษณะมันเด่นขนาดนั้น พอเดินไปถึงกอกล้วยของรีสอร์ท ไม่มีสักอันที่เหมือนอย่างที่เห็นเมื่อคืน อีกอย่างที่จำได้มันติดถนนลูกรัง ถามชาวบ้านแถวๆนั้นปรากฏว่ามีอีกดง แต่ต้องข้ามทุ่งไปอีกไกล มาคิดดูเดี๋ยวก็ต้องรีบไปคืนกุญแจห้องเคลียร์ของอีก เวลาคงไม่มากพอ จึงต้องยุติการค้นหาเพียงแค่นี้
ถึงเวลาอาหารเช้า หนึ่งในทีมค้นหาพูดเรื่องนี้ขึ้น จากรู้กันไม่กี่คน กลายเป็นรู้กันทั่ว ลามไปกระทั่งเด็กเสิร์ฟและแม่บ้าน
พอเช็คเอาท์ออกเดินทาง ตลอดสามสี่ชั่วโมงมีแต่การพูดถึงเรื่องนี้ ไม่มีใครง่วงเลยสักคน มีคนถามผม แต่ก็ไม่มีคำตอบอะไรให้อยู่ดี

ยังสงสัยว่า ร่างๆดำๆนั้นคืออะไร ทำไมถึงพุ่งเป้าทำร้ายเรา
จิตเราหลุดแล้วพุ่งตามออกไปได้อย่างไร
กล้วยแทงปลีประหลาดกอนั้น ถ้าตามจนเจอแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
เคยนั่งภาวนาแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ แต่ไม่มีอะไรเพิ่มเติมอีก
จนถึงวันนี้ ผ่านมาสามปี ผมยังไม่มีคำตอบให้กับเหตุการณ์นั้นเลย


เรื่องจากพันทิป เจอดีที่พะเยา
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 1001408