การทักทายของเจ้าของห้อง301

     ในช่วงวัยรุ่นนักศึกษาถือว่าเป็นช่วงที่ความสดใสวัยรุ่นมันช่างหอมหวานมาก สำหรับดวงวิญญาณผีสาง ที่พยามที่จะสัมผัสสื่อสาร หรือชอบที่จะหลอกหลอนวัยนี้มาก เรียกได้ว่าเป็นอะไรที่ต้องการมากๆ เรื่องของนักศึกษาที่เธอนั้นได้หอพักที่ห้องที่ว่าง แต่ว่ามีเจ้าของแล้ว ลองไปฟังดูกันเลยครับ

     เราเรียนอยู่ปี2ละ ก็ออกจากหอในมาอยู่หอนอก ห้องเราเราอยู่คนเดียว ส่วนเพื่อนคนอื่นๆก็อยู่หอเดียวกันแต่คนละห้อง ตอนที่ไปจองห้องอ่ะ ป้าเจ้าของหอบอกว่า มีคนจะย้ายออกหลายห้อง ให้ลงชื่อจองไว้ก่อน เดี๋ยวเปิดเทอมค่อยมาดูว่าตัวเองได้ห้องไหนละกัน เรากับเพื่อนๆก็โอเคตามนั้น พอเปิดเทอมเรามาที่หอ ป้าก็จัดให้เรากับเพื่อนๆอยู่ห้องใกล้ๆกัน เราได้ห้อง301 แว๊บแรกเราไม่ชอบนะ เพราะไม่ชอบเลข13งัย ถึงมันจะไม่ใช่ห้อง13ก็เหอะ แต่มันก็มีเลข1กับเลข3อ่ะ แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เข้าไปอยู่ห้องนั้นตามปกติ เรารู้สึกว่าเหมือนกับเราไม่ได้อยู่คนเดียว ตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าไปอยู่ แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร บางทีแอร์ปิดเอง ทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งเวลาปิดไว้ แล้วเราจะรู้สึกตัวทุกครั้งที่แอร์โดนปิด เพราะเราเป็นคนขี้ร้อนไง พอแอร์ดับไปซักพักจะเริ่มร้อน เราสังเกตแอร์จะปิดเองตอนตี2-ตี3 แรกๆเราคิดว่าเราไปกดตั้งเวลาปิดไว้ป่าวว๊ะ ก็เอารีโมทไปให้เพื่อนดู เพื่อนก็บอกว่ารีโมทปกตินะ เรียกช่างมาดูทั้งตัวแอร์ ทั้งรีโมทก็ไม่มีอะไรผิดปกติ เราก็ งงตึ๊บ!!!! มีอยู่คืนนึงเลยตัดสินใจเอารีโมทไว้ข้างหมอน ตั้งนาฬิาปลุกตี2 พอนาฬิกาปลุก เราตื่น แอร์ถูกปิดไปแล้ว แต่อากาศในห้องยังเย็นๆอยู่ เหมือนว่ามันเพิ่งถูกปิดไปไม่นาน เราไม่นอนต่อละหอบหมอน ผ้าห่มไปเคาะห้องเพื่อน ขอนอนกับมัน อารมณ์กลัวบังเกิดขึ้นตอนนั้นเลย เพื่อนก็ งงๆ แต่เราไม่ได้เล่าว่าเจออะไรมา เพื่อนรู้แค่เรื่องแอร์ปิดเอง แล้วก็รู้ว่าช่างมาซ่อมให้แล้วเท่านั้น หลังจากนั้นเราก็เจออะไรแปลกที่ห้องอยู่เรื่อย เช่น ไม้แขวนเสื้อเราชอบทิ้งกระจัดกระจาย กลับมาถูกแขวนเป็นระเบียบ บางทีเข้าห้องไปก็มีกลิ่นหอมๆของสเปรย์ปนับอากาศที่เราซื้อมาไว้ แต่ถ้าไม่ฉีดมันก็ไม่มีกลิ่นใช่ป่ะ แต่นี่เข้าห้องไปก็ได้กลิ่นเหมือนมันถูกฉีดรอไว้แล้ว แล้วที่หนักสุดเรื่องเตารีด เรารีดผ้าอยู่ เพื่อนโทรมาให้ลงไปเปิดประตูหอให้เพราะมันลืมคีย์การ์ด เราทิ้งเตารีด ลงไปเปิดประตู แล้วเจอเพื่อนคนอื่นๆเลยคุยกันยาวจนลืมว่าทิ้งเตารีดไว้ พอนึกขึ้นได้ตกใจมาก รีบวิ่งขึ้นห้อง (ห้องเราอยู่ชั้น3) เหงื่อแตกพลั่กๆคิดว่า ไหม้แน่ๆเลยกรู แต่ปรากฏว่า ปลั๊กเตารีดถูกดึงออก!!!!!! งงตึ๊บ!!!!! 

     แล้วเราก็มาถึงบางอ้อ ตอนครบ1เดือนที่เรามาอยู่หอนั้น ป้าเจ้าของหอโทรมาหาเรา ให้เรากลับมาที่ห้อง เราก็รีบกลับมาห้อง เพราะไม่มีเรียนพอดี แต่จะไปเดินห้างกับเพื่อน ก็เลยอดไปกับเพื่อน เพื่อนๆก็มาที่หอกับเรา ก็เจอกลุ่มคนแล้วก็พระรูปนึง ในกลุ่มคนนั้นมีคนนึงถือรูปผู้หญิงอยู่ เราดูก็รู้ว่าเป็นรูปที่ตั้งงานศพ เพราะมีชาตะ มรณะ ป้าบอกว่า ผู้หญิงในรูปคือคนที่เพิ่งย้ายออกจากหอไป เพราะเรียนจบแล้ว รอรับปริญญา แต่มาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตซ๊ะก่อน เราขนลุกเลย แสดงว่าเค้ากลับมาที่ห้องของเค้าหรอ แม่ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า พระบอกว่าวิญญานลูกของเค้ายังอยู่ที่นี่ เลยจะมาทำพิธีเชิญดวงวิญญานกลับไป เราก็อึ้งดิ...ก็พาเค้าขึ้นไปทำพิธีบนห้อง พอพิธีเสร็จ เราก็ทำพิธีกับป้าบ้าง ว่าเราจะขอย้ายห้องนะ เรากลัว แต่ก่อนกลุ่มคนนั้นกลับไป พระรูปนั้นบอกเราว่า ถ้าจะอยู่ห้องนี้ต่อก็ให้ขยับเตียง ขยับตู้เสื้อผ้า อย่าให้อยู่รอยเดิมหรือทับที่เดิม แต่เราไม่อยากอยู่แล้ว ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ได้ตายที่ห้องนั้น แต่ก็กลัวอยู่ดี ทำไมเราต้องแจ๊กพอตได้ห้องนั้นด้วยนะ T_T ป้าก็บอกเราว่า ป้าก็ไม่รู้ว่าเค้าย้ายออกไปแล้วไปเสียชีวิต ป้าเพิ่งรู้ก่อนเรานี่แหล่ะ เราก็เข้าใจป้านะ ก็เลยขอแค่ย้ายไปอยู่ตึกอื่นแทนเพราะหอป้ามีหลายตึก รวมทั้งเพื่อนๆเราย้ายด้วย ป้าก็ยอม หาห้องที่ตึกใหม่ให้เรา