หอพักหลังห้าง

     กลับมาอีกครั้งสำหรับเรื่องยอดฮิตที่พบเจอกันประจำคือ ผีหอ หอพักเก่าๆอย่างแน่นอนต้องมีคนตาย วิญญาณที่สิงสถิตอยู่ หลายยุคหลายสมัย เรื่องต่อไปนี้เราจะมานำเสนอเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เมื่อคนต่างจังหวัดจะต้องย้ายเข้ามาพักอาศัยในกทม. เค้าจะเจอเรื่องราวอะไรบ้างลองมาติดตามกันเลยครับ

     สวัสดีครับ ผมชื่อ ม ผมเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรก ซึ่งเรื่องนี้เกิดกับตัวผมจริงๆ เมื่อเดือน เม.ย. 59 (2 ปีที่เเล้ว ) ทีเเรกผมไม่ได้ตั้งใจจะเล่า หรือถ่ายทอดประสบการณ์นี้ให้ใครฟัง  เเต่ผมก็กลัวว่าถ้าตอนนี้ที่หอนั้น มีคนที่เคยเห็นอะไรสักอย่างก็อยากจะบอกว่า เขาไม่ได้คิดไปเอง ผมก็เคยเจอเหมือนกัน
   
     ผมขอเข้าเรื่องเลยน่ะครับ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด เรียนจบโรงเรียนชนบทในจังหวัดนครสวรรค์ เเต่ผมมาสอบติดที่ PIM เเถวเซ็นทรัลแจ้งวัฒนะอ่ะครับ ผมมากับเพื่อนผู้หญิงชื่อ ว กับ จ ตั้งใจว่าจะหาหอพักเเถวที่เรียนต่อก็เลยเจอหออยู่หอหนึ่งครับ ซึ่งหอนี้อยู่ซอย 26 ครับเเถวๆ 7-11 ไม่ขอบอกชื่อหอน่ะครับ หอนี้จะอยู่ใกล้ๆคลองซึ่งดูจากภายนอกเเล้วมันไม่ได้เป็นหอเก่าครับ น่าอยู่ดี ผมเจอหอนี้เพราะเพื่อน ว บอกว่ามันถูกเเค่เดือนล่ะ 4800 บาท ซึ่งมันถูกมากสำหรับหอเเถวนั้น ผมอยู่กัน 3 คนครับคือ ผม เพื่อนผู้หญิงอีก 2 คน ผมเรียนการบิน ส่วนเพื่อน 2 คน เรียนธุรกิจสมัยใหม่ ซึ่ง PIM เปิดวันที่ 5 เม.ย. 59 ถ้าผมจำไม่ผิด
      ซึ่งผมต้องเดินทางไปหาหอประมาณช่วง ต้นเดือน มี.ค. 59 ซึ่งวันที่ผมไปดูผมไปกับเพื่อน ว เเต่เพื่อน จ ไม่ได้ไปด้วย เเต่อยู่ด้วยกันหมด 3 คนน่ะครับ ผมก็ลองไปดูหลายหอมาก มันก็ไม่โอเครเท่าไรเพราะหอเเถวนั้น ส่วนใหญ่ 5000 ขึ้นทั้งนั้น พอมาเจอหอนี้ผมกับเพื่อน ว ก็ว่าลองไปถามป้าเเม่บ้านดู ว่าหอนี้เท่าไรเเม่บ้านเลยบอกผมว่าห้องรู้สึกว่าจะว่างน่ะ เดียวพาขึ้นไปดูผมก็เลยว่าโอเครงั้นก็ขึ้นไปดูดีกว่า ( ตอนนั้นมันร้อนมากเเล้วผมต้องเดินทั้งวันเลยอยากให้เรื่องมันจบจบ) ป้าเเม่บ้านเลยไปถามเจ้าของหอว่ามีคนจะมาขอดูห้อง เเล้วเจ้าของหอก็คุยไรกับเเม่บ้านไม่รู้ เเล้วก็หยิบกุญเเจเก่าๆเลยอ่ะ เเบบมันสีเหมือนสนิมมาก เเล้วป้าเเม่บ้านเเกก็บอกว่า ชั้น 2 มีอยู่ห้องหนึ่ง เดียวเดินขึ้นบันไดก็ถึงเลย ( ในใจตอนนั้นดีใจมากเพราะผมอยากออกกำลังกายบ้างเเถวอยู่เเค่ชั้น 2 ) เเล้วป้าเเม่บ้านก็เดินพาผมกับ ว ไปชั้น 2 ( หอนั้นมีลิฟต์น่ะครับ มีทุกชั้น )เเล้วต้องเดินผ่านลิฟต์ 2 ตัวก่อนเเล้วมันจะเป็นทางเเยกทางซ้าย กับทางขวา เเต่ห้องผมอ่ะมันอยู่ตรงทางเเยกเลย เเบบเดินขึ้นตรงมาเเล้วเลี้ยวขวาอีกหน่วยก็เจอประตูเลย ห้องนั้นเป็นห้อง 110 ครับผมจำได้ขึ้นใจ เเล้วป้าเเม่บ้านก็บอกว่าให้ผมรอหน้าห้องนี้ก่อน เดียวป้าเข้าไปเปิดไฟให้ ผมก็รอกับเพื่อนอ่ะครับ เเล้วป้าเเม่บ้านก็บอกว่าห้องนี้มีพี่การบินเขาพึ่งเรียนจบพึ่งออกไปเอง ( ในใจผมคิดว่า เห้ยรุ่นพี่เรานี้หว่า ) เเต่ผมขอบรรยายสภาพห้องตอนนั้นก็น่ะครับ มันเป็ห้องที่เเบบมีเเต่ฝุ่น ถ้าเดินเข้าไป กระจกจะอยู่ซ้ายมือ ถัดไปอีกหน่อยเป็นตู้เสื้อผ้าใหญ่มากเเล้วดูเเบบเป็นตู้เสื้อผ้าที่มีอายุเลยอ่ะ เเล้วเตียงนอนอยู่กลางห้อง ด้านขวาเตียงนอนเป็นระเบียง ด้านซ้ายเป็นประตูทางเข้า  เเล้วประตูห้องน้ำตรงข้ามกับกระจก  เเล้วห้องนั้นเก่ามาก ( ความรู้สึกตอนนั้นผมเเบบไม่อยากอยู่อ่ะ ) เเต่ป้าเเม่บ้านเเกบอกว่า ห้องนี้พี่เขาพึ่งย้ายออกจริงๆน่ะ เเล้วตอนนี้ติดโปรโมชั้นด้วยเหลือเเค่ ห้องเดียว ( ในใจผมก็โอเคร อย่างน้อยก็เหลือจาก 5400 เป็น 4800 ) ผมก็เลยลองเดินสำรวจตัวห้อง ห้องน้ำ เเละระเบียง ส่วนเพื่อนวิวก็ถามว่า ถ้าจะเข้าอยู่เเล้วต้องทำอย่างไง ผมก็พอๆฟังผ่านมาว่า ป้าเเกบอกว่า จ่ายมัดจำ 4000 หรือ 6000  นี่เเหละเเล้วเข้าอยู่ได้เลย เเล้วห้องเขาจะมาทำสีให้ใหม่ ไม่ต้องกลัว ผมก็ฟังๆมาประมาณนี้ เเล้ว ว กับ ผมก็เลยบอก จ ว่าเอาไม เเจนก็บอกว่าอย่างไงก็ได้ เลยตกลงกันว่าจะเอา ก็เลยจ่ายค่าหมัดจำวันนั้นเลย เเค่ครึ่งเดียว เเล้ววันที่ 1 เม.ย 59 จะมาจ่ายใหม่ เจ้าของหอก็โอเครไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะก็จ่ายเขาไปเเล้วครึ่งหนึ่ง ( ในใจผมก็ว่าไมเหมือนอยากให้เช่า )ผมเลยบอกว่า ม ผมเปิดวันที่ 5 เม.ย. น่ะครับ เเต่ผมจะมาอยู่นี้วันที่ 1 เม.ย. เจ้าของหอเลยบอกว่าโอเคร เดี๋ยวจะรีบทำห้องให้ เเล้วผมก็กลับมาอยู่บ้านคลอง 3 ครับพอถึงวันที่ 1 เม.ย. 59 เพื่อน ว ก็ไปถึงห้องก่อนใครเลยเเล้วก็ขนของเข้าห้อง ส่วนผมไปตอนบ่ายๆ เเล้ววันนั้นมีผม กับ ว ส่วนเพื่อน จ จะมาวันที่ 4 ผมก็ขนทุกอย่างเข้าห้องเสร็จทีเเรกก็จะไปไหว้ศาลพระพรหมหน้าหอก่อน เเต่ ว บอกว่าให้รอเเจนมาก่อนดีกว่า เลยตกลงกันว่าจะไหว้วันที่ 4 เเล้วตอนเย็นผมกับ  ว ก็จะไปซื้อของกินกันครับ เลยคิดว่าจะเดินลงบันไดไป เเล้วอยู่ๆก็เกิดเหตุการณ์ที่เพื่อน ว หน้าเสียไปพัก เพราะลิฟต์ 2 ตัวก็เลื่อนมาเปิดที่ชั้น 1 ทั้งคู่ตอนนั้นผมยืนอยู่หน้าลิฟต์กับ ว ก็มองเข้าไปในลิฟต์มันก็ไม่มีใครอยู่เลย เเล้วก็ไม่มีใครกดลิฟต์ด้านนอกด้วย ( ตอนนั้นด้วยความที่ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่เคยขึ้นลิฟต์มาก่อน ผมนึกว่าลิฟต์มันมีระบบเซ็นเซอร์เเบบ ถ้าว่างเเล้วมันเห็นคนเดินผ่านมันจะลงเลื่อนมาเปิดเอง ) ผมจำหน้า ว ตอนนั้นได้เลย เเบบหน้ามันกลัวมากอ่ะ เเต่เราไม่รู้ไงเราก็เลยเฉยๆ เเล้วเรา 2 คนก็เดินลงไปบันไดไปหาอะไรกินกัน  เเล้วก็กลับเข้าห้อง เเล้วอยู่ๆ ว  ก็บอกว่ามอสเราว่าตอนเช้าไปซื้อพวงมาลัยมาไหว้ศาลพระพรหมกันเถอะ ผมก็เลยเเบบโอเครๆ ตอนเช้าเราก็ไปไหว้ศาลพระพรหมกัน เเล้วตั้งใจจะไหว้วันที่ 4 พร้อม จ อีกครั้ง เเล้วพอถึงวันที่ 4 เเจนก็มาเข้าหอวันเเรก เราก็ไปซื้อพวงมาลัยมาอีก เเต่คราวนี้เลยซื้อมา 4 พวง  3 พวง ไหว้ศาลพระพรหมข้างล่าง ส่วนอีก 1 พวง ว ห้อยไว้หน้ากระจกบนห้อง เเล้วคืนก่อน ม เปิดผมปวดท้องมาก เลยว่าจะไปชื้อยาที่ 7-11 เเถวๆหอ เลยไม่อยากปลุกเพื่อนเพราะเกรงใจมันเลยตัดสินใจ ไปคนเดียวเเล้วผมก็เอากุญเเจที่เป็นสนิมไปด้วย เพราะกลัวว่าคนอื่นจะเข้าห้องเเล้วเพื่อนในห้องมันก็หลับสนิทมาก เลยล็อกห้อง เเล้วตอนนั้นวันเป็นเวลาประมาณตี 4 กว่าๆ ตอนที่ผมล๊อกประตู ผมก็ได้ยินเสียงเด็กขำ ผมเลยหาต้นตอของเสีย ว่าเป็นเด็กห้องไหน ตอนนั้นผมปวดท้องด้วยเลยเเบบไม่ได้สนใจอะไรมา ขำเเบบเสียงเด็กอ่ะ ผมก็เดินลงบันไดเพราะสะดวกกว่า เเล้วอยู่ๆผมก็เห็นเด็กคนนั้นครับเป็นเด็กผู้หญิงตัดผมเท้าติ้งหู หน้ากลมๆ เอาหัวยืนออกมาจากทางช่องเดินเเทบขวาครับ ตอนนั้นผมเองตกใจมากเเบบใจเต้นเเบบเเรงมาก ด้วยความที่เขามองเเบบไม่หลับตาด้วยเเล้วก็ยิ้มให้ด้วย เเล้วสักพักเขาก็วิ่งไปทางด้านซ้ายมือ ณ ตอนนั้นผมก็ไม่ทำไรก็เลยวิ่งตามไป เเล้วอยู่ๆผมก็หาน้องเขาไม่เจอ ตอนนั้นผมไม่ไปซื้อยาเลยครับ เข้าห้องหายปวดท้องเลย เเล้วพอตอนเช้าผมไม่ได้บอกเพื่อนไม่เคยเล่าให้ใครฟังเพราะกลัวเพื่อนไม่กล้าอยู่ห้อง ส่วนตั้งเเต่นั้นผมก็ไปนอนร้านเกม กลับอีกทีก็สายๆ เเทบทุกวันกลับมาก็อาบน้ำเเต่งชุดไปเรียน เพราะไม่กล้าเดินตรงช่องทางเดินตอนกลางคืน เเล้วผมขอบอกว่ากุญเเจผมเคยเอาไปปั๊มครับ 4 ครั้งเเล้วไม่เคยใช้ได้สักดอกเดียว  คือ 3 คนใช้ได้เเค่ดอกเดียวอ่ะครับคืออันเเรกที่เป็นสนิมที่เขาให้อ่ะ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เพื่อนบอกว่าร้านนี้ดี ผมไปปั๊มก็ยังไม่ได้ จนตัดสินใจว่าใครออกจากห้องไม่ต้องล็อกเเล้วน่ะ ปล่อยเเมร่งอย่างนั้นเเหละไม่มีใครเข้าหรอก เเล้วพอประมาณกลางเดือน พ.ค . เพื่อนวิวก็ก็ได้ชื้อพวงมาลัยมาเปลี่ยนที่ห้องเป็นพวงที่ 2 ของห้อง เเล้วก็เกิดเหตุการณ์ขึ้นอีกครั้ง เวลาประมาณ 3 ทุ่มผมเล่นเกมอยู่ร้านเน็ต เพื่อน จ ก็โทรมาบอกว่า ว ติดอยู่ในห้องน้ำให้ตามยามมาด้วย ผมก็เลยรีบกลับห้อง เเล้วยามก็จัดการเเต่ที่ผมสงสัยคือ ตอนก่อนผมไปเล่นเกมผมยังอาบน้ำอยู่เลย ลูกบิตก็ใช้งานได้ดี เเต่ทำไม ว เข้าเเล้วมันพัง เเต่ผมก็พยามไม่คิดมากคืนนั้นผมก็เลยนอนอยู่หอ ด้วยกัน เเล้วเหตุการณ์แปลกๆมันก็เกิดขึ้นครับ เเบบของว่างผิดที่อ่ะ ว ก็เคยได้ยินเสีย คนกีดตู้เสื้อผ้าตอนอยู่คนเดียว  เเล้วมีอีกเหตุการณ์หนึ่งวันนั้น จ อยู่หอคนเดียวเเล้วอยู่ๆพวงมาลัยก็ตกเอง โดยไม่มีลมพัดอะไรน่ะ เเล้วพอตอนเช้าผมไปหาของกินเเล้วเห็นยายคนหนึ่งมาขายพวงมาลัย ผมเลยซื้อขึ้นไปเปลี่ยน เเล้วเเจนก็บอกว่ากำลังจะเปลี่ยนพอดีเพราะเมื่อคืนมันตกพื้น ผมเลยเปลี่ยนพวงมาลัยเป็นพวงที่ 3 ของห้องเเล้วเหตุการณ์เเปลกๆก็เกิดขึ้นบ่อยมาก เเบบกวาดห้องที ผมผู้หญิงเต็มห้องเลยเเบบเยอะมาก ซึ่ง ว ผมสั้น เเล้ว จ ผมยาวเเต่ผมมันไม่น่าร่วงขนาดนี้  ผมเลยเริ่มสงสัยจนบางทีเอาเส้นผมมาเทียบกับผมเเจน คือสีผมไม่เหมือนกันเลย ผม จ จะออกยาวเส้นบางสีเเดงๆ ส่วนผมที่ผมเทียบอ่ะเป็นเส้นสีดำ หนา เเละเเข็ง ต่อไปคือเหตุการณ์นี้เรา 3 คนได้เจอพร้อมกัน เจอด้วยกันประมาณปลายเดือน ส.ค.วันนั้นฝนตกเเรงมาก ผม วิว เเละเเจนเลยอยู่ในห้อง เเล้วไฟมันชอบตกอ่ะ เเบบติด 5 นาที ดับ 10 นาที ผมกับเเจนหิวขนมมากเลยว่าจะกางร่มไปซื้อที่ 7-11 เเล้ววิวไม่กินเลยจะขออยู่ห้อง เเต่ผมก็เป็นห่วงมันเลยบอกให้ไป 3 คนนี้เเหละ เเล้ว ว ก็โอเครไปกันหมดนี้เเหละ วิวเป็นคนเดินออกจากห้องไปก่อน เเล้วเเจนเป็นคนปิดไฟ ส่วนผมเป็นคนปิดประตู เเจนก็ปิดไฟทั้งหมดน่ะครับ คือผมรับประกันว่าปิดหมด เเล้วผมก็ปิดประตูห้องเเล้วก็ล็อกห้อง เเล้วก็ลงไปซื้อของกันเเล้วพอกลับขึ้นห้องผมก็เป็นคนเปิดห้องเเล้วเเบบทุกคนก็มองหน้ากันคือ สิ่งที่เห็นคือไฟเปิด โดยที่เเจนปิดเเล้ว ผมเองก็เป็นคนปิดประตู ซึ่งเเน่ใจ 100%  ว่ามันปิดหมด คืนนั้นก็เลยตกลงกันว่าอยู่ไม่ได้เเหละต้องไปนอนร้านเน็ตกัน 3 คน. เเล้วผมก็นอนไปนอนร้านเน็ตกันเเล้วพอสักพัก จ มันก็นึกขึ้นได้เลยให้เพื่อนที่สนิทกันไปดูในห้องให้หน่อยว่ามีใครอยู่ในห้องเเล้วเปิดไฟหรือเปล่า พอเพื่อนผู้ชายมาผมก็เลยไปดูกันว่ามีใครอยู่ในห้องหรือเปล่า ทุกอย่างก็ปกติหมดเลยครับ เเล้ววันต่อมา ว เลยทัก จ ว่าให้ซื้อพวงมาลัยมาเปลี่ยนบ้าง เเจนเลยชื้อมาเปลี่ยน เเล้วเหตุการณ์ก็เเบบหายไปพักจนก่อนวันที่ 5 ก.ย 59 เพื่อน ว กับ จ ต้องไปฝึกงานอีก 3 เดือนถึงจะกลับมาอยู่หอ ผมต้องอยู่หอคนเดียวตลอด 3 เดือน อีกใจผมก็อยากเปลี่ยนหอมากเเต่ก็อยากได้เงินมัดจำคืนเพราะมันจะได้คืนเเล้ว จ เลยบอกว่าต่อไปเดียวให้เพื่อนผู้ชายมานอนด้วย จะได้ไม่กลัว ผมก็โอเคร วันต่อมาผมอยู่ห้องคนเดียวเปิดประตูทุกอย่าง เเล้วผมก็ก้มกวาดใต้เตียงนอนเเล้วอยู่ๆผมก็รู้สึกว่ามีอะวิ่งผ่านจากระเบียงไปหน้าประตู ตอนนั้นผมชาไปทั้งตัว รู้สึกตัวอีกที่ก็ได้ยินเสียงเเอร์เปิดเอง ( รีโมทเเอร์อยู่ตรงประตูครับ ) ผมวิ่งออกจากห้องเเล้วลงมาบันได ร้องเท้าก็ไม่ได้ใส ประตูห้องก็ไม่ได้ปิด มานั้งทำใจพักหนึ่งเเล้วผมก็ขึ้นไปหยิบโทรศัพท์เเล้วโทรบอกเพื่อนที่เรียนการบิน ให้มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย เเต่ผมก็ยังอยู่ในห้องนั้นเลยน่ะ เเล้วเหตุการณ์ต่อมาก็รีดชุดการบินเเล้วห้อยไว้ที่ตู้เสื้อผ้าตอนนั้นปิดม่ามปิดกระจกเเล้วเปิดเเอร์ เเล้วอยู่ผมก็ได้ยินเสียงไม้เเขวนเสื้อโดนกับตู้เสื้อผ้า ผมจึงหันไปมอง ตอนนนั้นผมทำอะไรถูกเพราะยิ่งมองก็ยิ่งเกว่งหนักเรื่อยๆ ตอนนั้นผมเลยอัดคริปไว้ เเล้วส่งให้เพื่อนดู มันไม่มีลมไม่มีอะไรเลยอ่ะ จะให้ผมคิดอย่างไง วันนั้นเลยให้เพื่อน จ มานอนด้วยอีกวัน เเล้วพอตอนเช้าวันนั้นผมจำขึ้นใจว่าเป็นว่าที่ 5 ก.ย.59 เป็นเหตุการณ์ที่ผมกลัวมาก เพราะเช้าวันที่ 5 เพื่อนขอ จ เรียนช่วงเช้า แต่ผมเรียนช่วงบ่าย ตอนนั้นประมาณ 6 โมงเช้าผมได้ยินเสียงเหมือนคนอาบน้ำ แต่ก็พอพอรู้ล่ะว่าน่าจะเป็ยเพื่อนของ จ พอผมลืมตาขึ้นก็ตกใจมาก เพราะผมเห็นผู้ชายร่างใหญ่มาก ไม่ใส่เสื้อผ้าอะไรเลย เห็นทุกอย่างหมด ( ในใจก็คิดว่าเพื่อนของ จ มันไม่รู้ออว่าเราเป็นเกย์ ) ผมก็เลยเขิลแล้วผลิกตัวเองไปทางกระจก แล้วพบว่าเพื่อนของ จ อยู่หน้ากระจกไม่ใช่อยู่หน้าห้องน้ำ ตอนนี้ผมนี้ไม่กลับหันกลับไปดูเพราะทำไรไม่ถูก กลัวมาก ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้นอกจากรีบลุกไปเปิดม่านให้สว่าง แล้วก็รีบไปอยู่ห้องเพื่อนการบิน แล้วผมเลยตัดสินใจว่าไม่ไหวแล้ว เลยโทรไปบอกเพื่อนแล้วเล่าทุกอย่างให้ฟัง เพื่อนผมเลยตกลงกันว่าไม่ต้องเอาแล้วเงินหมัดจำ ออกมาเลย

     เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากตัวผมจริงๆ ถ้าใครอยารู้ว่าหอชื่อไรให้ทักมาถามผมได้เลย ผมยินดีตอบ เพราะไม่อยากให้ใครเจอแบบผมอีก