เจอดีคืนเข้าค่าย

      วัยเด็กการไปเข้าค่ายถือว่าเป็นเรื่องสนุกของวัยรุ่น เมื่อทุกคนต้องมานอนรวมกัน ด้วยความเป็นวัยรุ่นเมื่อต้องอยู่ด้วยกันดึกๆมักจะยังไม่นอนกัน และเพื่อนในกลุ่มนั้นมักจะมีคนที่มีเซ้นส์เรามักจะได้รับอิทธิพลของคนที่มีเซ้นส์ เรื่องราวของเธอผู้ไม่ประสงค์ออกนาม กับเรื่องราวหลอนๆที่เธอพบในคืนเข้าค่ายลูกเสือลองไปฟังเรื่องนี้กันเลยครับ

    เรื่องนี้ย้อนไปเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ตอนนั้นน้องอยู่ประมาณ ม.6 ทางโรงเรียนได้มีการจัดค่ายธรรมะขึ้นมา โดยมีการค้างคืนกัน3 วัน 2 คืน สถานที่เข้าค่ายก็คือค่ายลูกเสือแห่งหนึ่งที่อยู่ในจังหวัดสระบุรี ในคืนแรกก็ปกติดีไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นในคืนที่ 2 พอดีคืนนั้น เพื่อนของหนูคนหนึ่งที่มีชื่อว่าปูน เพื่อนหนูคนนี้เป็นลูกสาวของอาจารย์ที่มาด้วยกัน พอดีอาจารย์คนที่เป็นแม่ของปูน
เข้ามาบอกกับปูนว่าบ้านที่แม่ของปูนพักนั้นมันว่างอยู่ห้องหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ที่มาด้วยกันนั้นเขาขอตัวกลับบ้านไปก่อนห้องนั้นก็เลยว่าง ก็เลยถามพวกเพื่อนๆว่ามีใครสนใจจะไปนอนที่นั่นกันไหม ซึ่งพวกเราหมดทุกคนก็อยากไปกันอยู่แล้ว เพราะมันเป็นที่นอนสบาย มีแอร์ มีเตียงนอนนุ่มๆเพื่อนทุกคนจึงตกลงรับคำชวนของปูนไปด้วย

               นัดกันว่าปูนจะลงมารับเพื่อนๆตอนเวลาประมาณ 5 ทุ่ม ตกตึกคืนนั้นตามเวลาที่นัดกันไว้ เพื่อนๆทุกคนก็เตรียมตัว ขนหมอน ขนผ้าห่มเดินขึ้นไปยังห้องพักของอาจารย์ ระหว่างที่เดินขึ้นไปที่พักของห้องอาจารย์นั้นก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ทุกคนก็ต่างคนต่างเดิน แล้วก็มองดูบริเวณรอบๆ เพราะบรรยากาศมันเงียบแล้วก็มืดมาก แล้วแถวๆนั้นก็เป็นป่าเสียงยิ่งเงียบสงัดมากขึ้นกว่าเดิม เพื่อนๆทุกคนก็ต่างวิ่งต่างเดิน ต่างคนก็กลัวกันทุกคน โดยเฉพาะตัวของหนูรู้สึกไม่ดีเลย เมื่อไปยืนอยู่บริเวณหน้าบ้านพักของอาจารย์ตอนนั้นเองหนูมีความรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวอย่างบอกไม่ถูก มันมีความรู้สึกไม่ดีมากๆกับบ้านหลังนั้น ตอนนั้นหนูอยากจะกลับไปนอนที่เก่าซะมากกว่า แต่ก็ต้องอยู่ต่อเพราะว่าเดินมาถึงที่แล้วแล้วถ้าจะเดินกลับไประยะทางมันก็ไกลกันมาก ถ้าเดินกลับไปคนเดียวมีอันต้องเจอดีแน่ๆ

               พอไปถึงเพื่อนๆก็รีบวิ่งเข้าห้องพักกันทันที เพราะต่างคนก็ต่างกลัว พอเข้าไปในห้องพักนั้นแล้วตามประสาเด็กๆเวลาที่เรามานอนค้างกับเพื่อนๆทุกคนก็จะไม่ยอมนอนกัน นั่งเล่นไพ่กันบ้าง นั่งคุยกันบ้าง นั่งกินขนมกันบ้าง แต่มันมีประเด็นเกิดขึ้นมาตรงที่ว่าน้ำที่เราใช้เล่นกันอยู่นั้นมันดันเกิดหมดขึ้นมา ที่นี้ทุกคนก็ต้องหาคนออกไปกรอกน้ำข้างล่าง แต่ตรงที่ที่พวกเราจะไปกรอกน้ำนั้นมันอยู่ค่อนข้างไกล อยู่ตรงจุดที่เราทำกิจกรรมกัน ซึ่งห่างจากบ้านพักครูประมาณ 200-300 เมตร ทุกคนก็เกี่ยงกัน ไม่มีใครยอมไปกันเลย เพราะด้วยบรรยากาศข้างนอกที่มันมืดมิดรวมไปถึงสิ่งที่อาจจะรออยู่ ก็เลยไม่มีใครกล้าออกไป เลยมีเพื่อนคนหนึ่งเสนอความคิดขึ้นมาว่าให้ทุกคนจับไพ่กันสิ ใครจับได้แต้มน้อยที่สุด
3 คน ต้องลงไปกรอกน้ำ เพื่อนทุกคนก็เลยจับไพ่กัน คนที่จับไพ่ได้ก็คือ ปลา เบียร์ แล้วก็โก้

                ปลานั้นเป็นเพื่อนสนิทของหนูเอง ปลาเป็นคนที่มีสัมผัสพิเศษ ปลารู้สึกหน้าเสียที่ต้องลงไปกรอกน้ำ ก็เลยจะโยนให้หนูไปแทนแต่หนูบอกว่ายังไงก็ไม่ไปแน่ๆ จนปลาต้องจำใจไป จากนั้นทั้งสามคนก็หายไปประมาณครึ่งชั่วโมงกว่า เดินกลับมาที่ห้องโดยที่ทุกคนขึ้นมาด้วยอาการเงียบ ไม่พูดไม่จาอะไรเลย แล้วโก้ก็พูดว่าให้เพื่อนทุกคนรีบกินรีบเข้านอนกัน ซึ่งทุกคนก็ต่าง งง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร ส่วนปลานั้นหนูสังเกตเห็นว่าหน้าของเพื่อนนั้นไม่ค่อยดี และเมื่อตอนที่กลับมาถึงก็ไม่พูดกับใครเลยแล้วก็เดินไปนอนคลุมโปงไม่พูดไม่จา หนูก็เลยหันไปถาม เพื่อนอีก 2 คนก็ก็เลยบอกว่าเจอดีมา พอพูดออกมาทุกคนก็หันมามองหน้ากันแล้วกระโดดขึ้นเตียงปิดไฟนอนทันที

                จนเช้าเพื่อนทุกคนก็เลยถามปลาว่าเมื่อคืนเกิดเหตุการณ์อะไรมา ปลาก็เลยเล่าให้ฟังว่าตอนที่เดินลงไปกรอกน้ำนั้น ขณะที่ทุกคนกำลังกดน้ำใส่ขวดอยู่ปลาก็เงยหน้าขึ้นไปมองบนต้นไม้ ก็เห็นมีกิ่งไม้กิ่งหนึ่งโน้มลงมาใกล้กับพวกเขา แต่มันโน้มลงมาแค่กิ่งเดียว โดยที่ไม่มีแม้แต่ลมพัดเลย ซึ่งเพื่อนอีก 2 คนก็เห็น แต่ไม่พูด ได้แต่บอกว่าให้รีบกดน้ำให้เต็มขวดเร็วๆ แต่ปลานั้นเห็น ว่าทำไมกิ่งไม้นั้นถึงได้โน้มลงมาปลาเห็นว่ามีลักษณะเป็นเงาสีดำกำลังนั่งมองตรงมาที่ทั้งสามคน ปลาบอกว่าลักษณะเงานั้นเป็นผู้ชาย เหมือนมีผ้าโพกอยู่บนหัวด้วย หลังจากที่ทุกคนต่างกดน้ำเสร็จแล้ว จึงรีบเดินกลับขึ้นไปที่พัก ขณะที่กำลังเดินปลาก็มองไปที่ที่เขานั่งอยู่ ก็เห็นว่าเงานั้นกระโดดลงมาแล้ววิ่งเข้ามาหาเค้าทั้ง 3 คน ปลาจึงกึ่งวิ่งกึ่งเดินเพื่อจะไม่ให้เพื่อนอีก 2 คนตกใจ เลยหันไปบอกเพื่อนอีก 2 คนว่าให้รีบเดินกันเร็วๆหน่อย แล้วปลาก็ต้องตกใจเพราะชายคนนั้นเดินตามเพื่อนที่ชื่อโก้มา แบบเดินแนบขนาบข้างมาติดๆ ปลาก็เลยไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เดินให้เร็วขึ้นโดยที่ไม่รอ 2 คนนั้นเลย

                นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ปลาเดินเข้ามาแล้วนอนคลุมโปง โดยที่ไม่พูดไม่จากับใครเลย แล้วปลาเล่าอีกว่าบ้านพักแห่งนี้น่ากลัวจริงวิญญาณเยอะมากเพราะปลาเห็นดวงวิญญาณยืนรอเราอยู่บนบ้านนั้นตนหนึ่ง ตอนที่เราเข้ามาถึงบ้านพักปลาเห็นเป็นผู้หญิงใส่ชุดสีขาวผมปิดหน้า และยืนก้มหน้าอยู่ แต่เพื่อนๆก็ไม่มีใครเห็น มีเพียงปลาที่เห็นเพียงคนเดียว แล้วยังบอกว่ามีเพื่อนสองคนได้เดินทะลุผ่านวิญญาณตนนั้นไปด้วย แต่วิญญาณตนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย ได้แต่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น แล้วปลาก็ยังบอกว่าตลอดทั้งคืน ปลาได้ยินเสียงมีคนเดินรอบบ้านทั้งคืนเลย นี่แหละเป็นเรื่องที่พวกหนูไปเจอมา ไม่รู้จะน่ากลัวหรือเปล่า แต่หนูพูดถึงเรื่องนี้ทีไรจะทำให้ทุกคนขนลุกได้ทุกทีเลย..