บุษบาราตรี

      "บุษบาราตรี" เป็นนิยายเรื่องสั้นที่แต่งโดย Lady Star 919 จากพันทิปเจ้าเดิม เรื่องราวแฟนซีสยองแนวแวมไพร์ สยองต้องติดตามรับชมกันเลย

     อภิญาเป็นสาวนั่งดริ้งค์ทำงานอยู่ในร้านบาร์แห่งหนึ่ง หญิงสาวเป็นคนหน้าตาดีและมีหุ่นเซ็กซี่ยั่วตายั่วใจชาย หน้าอกใหญ่บึ้ม เอวอ้อนแอ่น สะโพกผ่ายชวนมอง

ยามที่หญิงสาวมาทำงาน เธอจะแต่งตัวเปิดโชว์เนินอก ขาอ่อน ลูกค้าที่มานั่งดื่มซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย จึงมักเรียกใช้บริการอภิญาอยู่เป็นนิจ และเธอมักได้ค่าทิปเป็นจำนวนมากอยู่เสมอๆพนักงานหญิงที่ร้านต่างพากันอิจฉาอภิญา

"วันนี้ได้ค่าทิปเท่าไหร่ล่ะ" ฝ้ายเพื่อนที่บาร์เอ่ยถามอภิญาเมื่อทั้งคู่กำลังเตรียมตัวกลับบ้าน

"สามพันห้าร้อยบาทจ๊ะ" อภิญาตอบเพื่อนเสียงใส

"โอ้มายก๊อด..เยอะมาก ฉันละอิจฉาแกจริงๆ มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาติดตรึม แถมยังแจกเงินไม่อั้น"

"แกก็ใช่ย่อย เห็นว่ามีเสี่ยใหญ่ขอซื้อแกด้วยนิ" อภิญาแซวเพื่อนกลับ

ฝ้ายยกนิ้วชี้ขึ้นปิดปาก เพื่อส่งสัญญาณให้อภิญาพูดเบาๆ ก่อนจะกระชากแขนเพื่อนให้เดินออกจากร้าน

ทั้งสองได้มายืนอยู่หลังร้านสิ่งเป็นซอยเล็กๆ มืดมิดและเหม็นขยะ

"อย่าเสียงดังไปแก เดี๋ยวเจ๊แจ๋วได้ยิน แกก็รู้ว่าเจ๊ห้ามให้เราไปนอนกับแขก เจ๊แกกลัวตำรวจจะมาจับ แล้วยัดข้อหาว่าร้านเจ๊ค้าประเวณี เจ๊แกไม่อยากมีปัญหากับตำรวจ" ฝ้ายร่ายยาวเมื่อออกมาอยู่นอกร้าน

"เอ่อ..ฉันรู้น่า ฉันก็แค่พูดแซวแกเล่น แกก็ไม่ได้ไปนอนกับเสี่ยนั่นซะหน่อย จะกลัวเจ๊แกด่าทำไม"

ฝ้ายเหลียวมองซ้ายขวา ก่อนพูดว่า

"สามหมื่นนะแก"

"อะไรสามหมื่น" อภิญาเอ่ยถาม

"ถ้าฉันไปนอนกับมัน ไอ้เสี่ยนั่นจะให้ฉันสามหมื่น แกก็รู้ว่าฉันต้องการเงินไปเป็นค่ารักษาแม่ ฉันว่าฉันจะไปนอนกับมัน" ฝ้ายบอกสิ่งที่คิดกับเพื่อน

"แล้วแต่แก ฉันไม่มีความคิดเห็นในเรื่องนี้ แต่แกต้องไม่ทำในเวลางาน และอีกอย่างอย่าให้เจ๊แจ๋วรู้ ไม่งั้นแกโดนไล่ออกแน่"

"เอ่อรู้น่า...ไปกลับไปนอนกันเถอะ"

"แกไปก่อน ฉันขอสูบบุหรี่แป๊บ" อภิญาบอกเพื่อน แล้วหยิบบุหรี่มวนหนึ่งออกมาจากร่องหน้าอก "ไฟแช็คหน่อย" หญิงสาวคาบบุหรี่ไว้ที่ปากแล้ว เอ่ยขอไฟแช็คจากเพื่อน

ฝ้ายจึงล้วงเอาไฟแช็คจากกระเป๋าสะพายออกมาแล้วจุดบุหรี่ให้เพื่อน

"ป้องกันด้วยละ ไม่รู้ไอ้เสี่ยนั่นติดโรคอะไรมาหรือเปล่า" อภิญาเตือนฝ้ายก่อนที่อีกฝ่ายจะเปิดประตูเดินเข้าร้านไป

หญิงสาวยืนเท้าสะเอว ปล่อยควันบุหรี่ออกจากปาก สายตาเหลียวมองดูหนูซึ่งวิ่งไล่กัดกันไปมารอบเท้าเธอ แต่แล้วพลันมีอีกเสียงหนึ่งดังแว่วเข้าโสตประสาท

เสียงผู้หญิงกรีดร้อง อภิญาทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้ววิ่งไปตามเสียงที่ยิน

ในซอยเล็กๆซึ่งมืดมิดและเปลี่ยวจะมีผู้หญิงที่ไหนมาร้องแถวนี้ เธอรู้ได้ทันทีว่าต้องเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงกับผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ

และทุกอย่างพลันกระจ่างในสายตา เมื่อเธอเห็นชายสองคนกำลังรุมกระชากฉีกเสื้อผ้าหญิงสาวคนหนึ่ง เธอกรีดร้อง ร่ำไห้ ร้องขอความเมตตา และพยายามดิ้นหนีจากมือชายโฉด

"พี่ๆจ้า" อภิญาส่งเสียงดังเรียกชายโฉดทั้งสอง พวกมันหยุดมือจากตัวสาวผู้เคราะห์ร้ายแล้วหันมามองอภิญาซึ่งอยู่ในชุดเกาะอดรัดรูปสีแดง

พวกมันส่งสายตาหิวกระหายหื่นมาที่เธอ

"พวกพี่ๆอยากขึ้นสวรรค์ใช่มั้ยคะ น้องว่ามาขึ้นสวรรค์กับน้องดีกว่า ผู้หญิงผอมแห้งแบบนั้นปล่อยไปเถอะค่ะ" อภิญาส่งสายตายั่วยวนไปให้สองชายโฉด

พวกมันเคลิบเคลิ้ม ส่งสายตาแทะโลมอภิญา ทว่าพวกมันยังจับมือสาวผู้เคราะห์ร้ายไว้แน่น คงไม่ยอมปล่อยหญิงสาวง่ายๆ แม้สาวผู้เคราะห์ร้ายจะพยายามดิ้น สะบัดร่างกายถอยห่างจากชายหื่นชั่วช้าก็ตามที

อภิญาจึงค่อยๆรูดซิปด้านหลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกาย เผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่า พวกมันแทบคลั่ง ส่งเสียงร้องอูอา..เลียปากราวกับจะได้ลิ้มรสอาหารหวานจานพิเศษ

พวกมันผละออกจากตัวสาวผู้เคราะห์ร้าย ทำให้เธอหลุดพ้นจากพันธนาการ โอกาสนี้เธอจึงลุกขึ้นวิ่งหนีแบบไม่หันกลับมามองด้านหลังอีกเลย

ชายโฉดทั้งสองวิ่งกระโจนใส่อภิญา พวกมันเขากอดจูบลูบคลำร่างกายหญิงสาว และดูดดื่มหน้าอกคนละข้าง

"หวานมั้ยจ๊ะ" อภิญาเอ่ยถามน้ำเสียงเหี้ยม

"หวานที่สุดเลยจ๊ะน้องจ้า" หนึ่งในสองตอบเสียงกระเส่า ก่อนจะตวัดลิ้นเลียยอดปทุมถัน

"งั้นขอกูลิ้มลองพวกเมิงบ้าง" อภิญาพูดขึ้นน้ำเสียงดุดัน ฉับพลันจึงจับกระชากผมชายโฉดคนแรกให้มันเงยหน้าขึ้น แล้วพุ่งเขี้ยวแหลมคมกัดเจาะทะลุคอหอมัน

ร่างมันชักกระตุกดิ้นทุกรนทุกรายด้วยความเจ็บปวด อภิญาดูดกินเลือดจนร่างมันเริ่มขาวซีด

เพื่อนมันอีกคน ตกใจผวาหวาดกลัวกับภาพที่เห็นหมายจะวิ่งหนี แต่ถูกมืออีกข้างของอภิญาบีบคอไว้

ยิ่งพยายามจะดิ้นหนี สาวผีดิบยิ่งบีบคอมันแรงขึ้น มือเธอแข็งแกร่งราวคีมเหล็ก

อภิญาโยนร่างขาวซีดไปกองบนพื้นแล้วหันมาจัดการเหยื่อรายที่สอง

"คนชั่วๆอย่างแก ไม่สมควรตายดี" สาวผีดิบพูดจบ ก็ดึงกระชากแขนมันจนหลุดออกจากร่าง มันไม่อาจส่งเสียงร้องได้เพราะถูกบีบคอ ได้แต่ดิ้นทุรนทุรายสุดแสนเจ็บปวดทรมาน

อภิญากดแรงบีบคอมันแน่นขึ้น เลือดแดงฉานไหลทะลักออกจากตา ปาก จมูกและหู เพียงครู่แล้วร่างชายโฉดจึงถูกโยนไปกองอยู่กับศพรายแรก

อภิญายกมือเช็ดเลือดที่ริมฝีปาก ก่อนจะก้มลงหยิบเสื้อมาสวมใส่ แล้วเดินออกจากซอยไป

ในวันถัดมา อภิญามาทำงานเป็นปกติเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น และวันนี้เธอมาเข้างานสายหน่อย เพราะต้องรอให้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปเสียก่อน เธอถึงจะกล้าออกจากห้อง จึงโดนเจ๊แจ๋วเจ้าของร้านตักเตือน

อภิญานั่งอยู่ในห้องแต่งตัว เธอแต่งหน้าทำผมนิดหน่อยก่อนออกไปรับลูกค้า และได้เจอกับฝ้ายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง

"ไอ้บ้านั่นมันหลอกฉัน" ฝ้ายพูดขึ้นด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว จับกระเป๋าสะพายขว้างไปบนโต๊ะ

"ใครหลอกแก" อภิญาเอ่ยถามเพื่อน

"ก็ไอ้เสี่ยที่มันมาขอซื้อฉันไง แกรู้มั้ย มันไม่ใช่สงใช่เสี่ยที่ไหนหรอก มันก็แค่ไอ้พ่อค้าขายส้มตำที่โดนเมียทิ้ง แล้วไอ้ที่เราเห็นมันใส่ทองมาเต็มตัวนั่นนะ มันทองปลอมทั้งนั้น ไอ้บ้าเอ๊ย มันนอนกับฉัน แล้วแกรู้มั้ยมันให้เงินฉันเท่าไหร่ .." ฝ้ายหยุดพูด แล้วเดินกระหืบกระหอบรอบห้องด้วยอารมณ์โมโห

"500 มันให้ฉัน500 พอฉันโวยวาย มันตบหน้าฉัน แกเห็นมั้ย แกดูหน้าฉันสิ" ฝ้ายเดินเข้ามาใกล้ เพื่อให้อภิญาดูรอยฟกช้ำบนใบหน้า

"ฉันต้องการเงินไปเป็นค่าผ่าตัดให้แม่" ฝ้ายเดินมานั่งบนเก้าอี้ซบหน้าบนโต๊ะแล้วสะอื้นไห้

อภิญายกมือตบไหล่เพื่อน แล้วพูดขึ้นว่า

"แม่แกผ่าตัดวันไหน"

"มะรืนนี้"

"เดี๋ยวฉันจะหาเงินมาให้แกเอง คงพอหยิบยืมจากใครสักคนได้แหละ วันนี้แกพักเถอะ ไม่ต้องออกไปทำงาน เดี๋ยวจะบอกเจ๊ให้เองว่าแกไม่สบาย"

"ขอบใจวะเพื่อน" ฝ้ายเงยหน้าขึ้นมาพูด แล้วซบหน้าลงบนโต๊ะอีกครั้ง

อภิญาตบไหล่เพื่อนเบาๆแล้วเดินออกจากห้องมาทำงาน

ยังคงเป็นลูกค้าขาประจำที่แวะมานั่งดื่มที่ร้านนี้ มีลูกค้ารายใหม่มาบ้างประปราย

อภิญาถูกเรียกให้มาบริการชงเหล้า เบียร์ให้ลูกอย่างไม่ขาดสาย บางคนลวมลามแต๊ะอั๋ง บีบก้น ลูบก้น ดึงเธอเข้าไปสวมกอด หรือแม้แต่พยายามจูบเธอ การกระทำเหล่านั้นจะด้วยฤทธิ์เหล้าหรืออะไรก็ตามแต่

อภิญาจดจำพวกเขาไว้ทุกคน สามคนบีบก้นและกอดเธอ สองคนพยายามจูบเธอ ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล ถึงเวลาเอาคืนได้แน่...อภิญายิ้มกริ่ม เมื่อนึกว่าจะได้ดูดเลือดพวกผู้ชายหื่นกามให้หมดตัว

เลิกงาน อภิญาตามจัดการพวกเขาทั้งห้าคนอย่างเงียบเฉียบ อิ่มหนำสำราญ และที่สำคัญอภิญาไม่ลืมที่จะหยิบเงินในกระเป๋าของเหยื่อทั้งห้ารายกลับมาด้วย เมื่อนำมารวมกันมันมากพอที่จะเป็นค่ารักษาแม่ของฝ้ายได้

ราตรีกาลยาวนาน เวลาเอาคืนยิ่งสนุกสนาน ตีสามครึ่งอภิญายืนอยู่หน้าห้องพักเล็กๆ

ยกมือขึ้นเคาะประตูเพื่อปลุกคนในห้อง ผู้เป็นนักเที่ยวยามราตรีคงไม่หลับง่ายๆหรอก อภิญามั่นใจ
จึงยืนรอเจ้าของห้องมาเปิดประตู

"ใคร" น้ำเสียงห้วนๆตะโกนถามออกมา

"พี่จ้า..ขอฉันเข้าไปหลบฝนข้างในหน่อยได้มั้ยคะ คนแถวนี้บอกว่าพี่ใจดีใจดี๊"

น้ำเสียงหวานแว๋วของหญิงสาว ทำให้ชายผู้เป็นเจ้าของห้องเปิดประตูทันที

ชายเจ้าของห้องยิ้มร่าเมื่อเห็นสาวสวยยืนอยู่หน้าห้อง

"สวรรค์มาโปรดกูจริงๆ...เชิญจ๊ะ เข้ามาหลบฝนห้องพี่ได้เลย"

ชายเจ้าของห้องหน้ามืดตามัว เพราะหมายจะย่ำยีหญิงสาวจึงไม่ทันดูว่าข้างนอกฝนไม่ได้ตก

"น้องชื่ออะไรจ๊ะ" เชิญหญิงสาวนั่งบนเตียงนอนแล้วเอ่ยถาม

"อ้าว..พี่จำฉันไม่ได้หรือจ๊ะ ดูให้ดีๆสิ" อภิญาแสร้งทำเป็นยื่นหน้าเข้าใกล้

ชายเจ้าของห้องครุ่นคิดครู่หนึ่ง พลันอุทานออกมาเสียงดังลั่น

"สาวเสิร์ฟร้านเจ๊แจ๋วนิ"

"เอ่อ แล้วกูเป็นเพื่อนฝ้าย กูมาเพื่อล้างแค้นให้เพื่อนกู"

แววตาโหดเหี้ยมดุดันของอภิญา ทำให้ชายเจ้าของห้องตกใจผงะถอยออกห่างจากตัวหญิงสาว

อภิญาแยกเขี้ยวแหลมคมขู่ ก่อนจะกระชากร่างชายตรงหน้าล้มลงเตียง แล้วกระโจนขึ้นคร่อม โน้มตัวกัดคอหอย ชากเส้นเลือดรอบคอออกทีละเส้นทีละเส้น เสียงร้องโหยหวนของชายจอมหลอกลวงถูกกลบด้วยเสียงลมฝนพายุที่พัดเทกระหน่ำกระทบหลังคา

ราตรีนี้แสนยาวนาน.....มาดื่มให้อิ่มหนำสำราญกันเถอะ

ลา...ลั้น...ล้า.......



จบ