บอกลา

      "บอกลา"จากประสบการณ์จริงจากสมาชิกพันทิปหมายเลข 5579580 ซึ่งเขาอ้างว่าเขาเป็นคนที่ที่มีเซ้นต์ เห็นผี ขอขอบคุณประสบการณ์หลอนๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

ขอพูดดักไว้ก่อนเลยนะครับ ว่า ผมเป็นผู้หญิงที่มีเซ้นต์ เห็นผี นะครับ ขออนุณาติเเทนตัวเองว่า ผม นะครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนผม คนหนึ่ง ขออนุญาตเรียกเพื่อนคนนี้ว่า เอ นะครับ ตอนนั้นผมอยู่ ป.1 ตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่า ตัวเองมีเซ้นต์ ห้องผมมีกันเเค่ 14 คน (น้อยมาก) ผู้ชายมีเเค่ 4 คน ผู้หญิง 10 คน เอ เป็นเพื่อนผู้หญิง เเละเป็นเด็กพิเศษ เพราะเขาอ่านไม่ค่อยออก เขียนไม่ค่อยได้ เเละเค้าก็ผิดปกติทางร่างกาย คือ มือข้างนึงมี 6 นิ้ว รวมๆ คือเค้ามีทั้งหมด 11 นิ้ว เเต่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับพวกผม เพื่อนๆ ในห้องให้ความสำคัญกับ เอ ช่วยติวเเละเเม้ว่าเค้าจะทำอะไร พวกผมก็จะให้กำลังใจ จนพวกผมกำลังจะขึ้น ป.3 มีข่าวจากคุณครูว่า เอ เสียชีวิตเเล้ว ผม เเละเพื่อนอีก 12 คนตกใจมาก พวกผมเลยถามคุณครูว่า เอ เป็นอะไรถึงเสียชีวิต คุณครูบอกว่า เอ ประสบอุบัติเหตุ รถล้ม กิ่งไม้เเทงคอทะลุหลอดลม ตอนเเรก มีโอกาสรอดอยู่ เเต่สุดท้ายก็ไม่รอด เพราะหลอดลมขาด เพื่อนผมบางคนถึงกับร้องไห้ ผมก็ปลอบเค้า จนถึงวันเผาเอ ผ.อ. ของ ร.ร. ผมบอกว่าวันนี้จะไปวัดเพื่อไปเผา เอ ผมเเละเพื่อนๆ รู้สึกดีใจนิดๆ ที่จะได้ไปบอกลา เอ หลังจากเข้าเเถวเสร็จ คุณครูบอกให้ทุกคน ตั้งเเต่ ป.1 - ป.6 เตรียมตัวให้พร้อม พอถึงเวลาก็เข้าเเถวไปที่วัด วัดมันไม่ได้ไกลจาก ร.ร. ผมมาก เพราะเค้าสร้างให้ใกล้ๆ กัน เมื่อถึงสถานที่ ที่จะเผา ทุกๆ คนจะได้ดอกไม้จันทน์ จากนั้นก็ให้เอาไปว่างใกล้ๆ โลงศพ ผมเเละเพื่อนตัดสินใจกันว่าจะวางพร้อมๆ กันเเละคิดพร้อมกันว่า "หลับให้สบายนะ" เเละก็เป็นไปตามที่วางเเผนไว้ จากนั้นก็เริ่มเอาโลงเข้าที่เผา ผมยืนมองโลงศพของเอ เเละคิดในใจว่า "หลับให้สบายนะ ชาติหน้าขอให้เกิดมามีฐานะดีๆ นะ" ผมคิดอย่างนั้น ทุกคนต่างมองไปที่โลงศพ เเละคาดว่าไฟจะต้องไหม้โลง เเต่ ไม่ใช่เลย ไฟมันดันดับ คนจุด จุดไฟไปตั้ง 3-4 ครั้ง มันก็ไม่ติด เเม่ของเอบอกว่า "อย่าเพิ่งเผาก็ได้ เขาอาจจะยังไม่พร้อม หรือยังมีอะไรค้างคาใจ" คนจุดก็ตกลง เเละคุณครูก็พานักเรียนทุกคนกลับ ร.ร. จนถึงเวลากลับบ้าน ก่อนที่จะกลับ พวกผมจะไปที่ศาลาที่เคยคุยกันประจำ เเต่เเค่วันนี้ไม่มี เอ เท่านั้น ปกติพวกผมจะคุยเรื่อง นักร้องวงเกาหลี หรือ ชุดอะไรเเบบนี้ เเต่ผมไม่ได้คุยหรอก ผมไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้ อย่างมากก็คือฟัง ยกเว้นถ้าเพื่อนถามก็จะตอบ เเต่วันนี้พวกผมคุยเรื่อง งานศพของเอ เเล้วหัวหน้าห้องผมก็ถามว่า "พวกคิดยังไงวะ ที่ไฟไม่ติดตอนจุด" ทุกๆ คนเงียบ เเละก้มหน้า จนผมพูดว่า "น่าจะเป็นอย่างที่เเม่เอพูดรึเปล่า เออาจจะค้างคาใจอยู่" เพื่อนๆ พยักหน้า เเละตัดสินใจกลับบ้านของเเต่ละคนไป ผมกลับมาบ้าน ทำการบ้าน ทำงานบ้าน เเละอาบน้ำ เตรียมตัวนอน ก่อนนอนผมนึกถึงเอ เเละสวดมนต์เเผ่เมตตาจากนั้นผมก็ล้มตัวนอน เเละผมก็ฝันเห็นเอ มายืนตรงหน้าผมเเบบใกล้ๆ เเละบอกกับผมว่า "ขอบคุณ เเละ ขอโทษที่เป็นเพื่อนกันได้เเค่นี้" พร้อมกับยิ้มเเบบน่ารักๆ ให้ผม เป็นรอยยิ้มที่จะเห็นได้ทุกๆ ครั้งที่เจอเอ ผมสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อเเม่ผมมาปลุก ผมอาบน้ำเเต่งตัว เเละ กินข้าว ไป ร.ร. เเละผมก็เห็นเพื่อนๆ จับกลุ่มคุยกัน ผมก็เลยเข้าไปถามว่า "คุยเรื่องอะไรกันน" " เมื่อคืนฝันว่าอะไร?? " เพื่อนผู้ชายถามผม "ทำไม?? " ผมถามกลับ "คนทั้งห้องฝันเห็น เอ มาพูดขอบคุณเเละขอโทษว่ะ" ผมอึ้งมากเเละตอบกลับไปว่า "กูก็เหมือนกัน" ทั้งห้องพากันหน้าซีด เเละรองหัวหน้าห้องผมก็บอกว่า "งั้นมาจับมือกันเเละบอกเอว่า เราก็ขอบคุณเหมือนกันที่อยู่กับเรามา" พวกผมตกลง เเละก็ล้อมวงเเล้วจับมือกัน "งั้นนึกถึงเอก่อน" ผมพูด เเละผมก็ให้สัญญาณมือเเละทุกๆ คนก็พูดพร้อมกันว่า "เราก็ขอบคุณเหมือนกันที่อยู่กับเรามา" เเล้วก็มีเพื่อนผู้ชายของผมคนนึงพูดต่อว่า "ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นสิ่งที่เอ

อยากเป็นนะ.." พวกผมพยักหน้าพร้อมกัน เเละจากนั้นผมก็ได้ข่าวว่า เอถูกเผาเเล้ว พวกผมก็ต่างคิดกันว่า "หรือที่ตอนนั้นไฟมันไม่ติด เพราะเอ อยากมาบอกลาพวกเราก่อน" พวกผมก็โล่งใจไปบ้างที่อย่างน้อย เอก็ถูกเผาเเล้ว เค้าจะได้ไปสบาย... ในบางครั้งผมนั่งอยู่ไหนห้องอยู่คนเดียว ผมจะรู้สึกเหมือนมีใครมามองผม หรือไม่ก็มานั่งเบียดทั้งๆ ที่มันไม่มีอะไรเลย ผมเลยถามเพื่อนๆ ว่า เป็นเเบบนี้กันรึเปล่า เพื่อนๆ ตอบว่าไม่ เเละปลอบใจผมว่าคิดไปเองป่าว เเละยังชวนผมด้วยว่า "หมกอยู่เเต่ในห้อง วันนี้ไปเล่นกับกูห้ามมาห้องนะ! " ผมก็ขำเเละก็ตกลง

จนถึง ป.6 ผมเเละเพื่อนๆ ก็ไม่เคยลืมเอ เเละทุกๆ ปีในวันเกิดเอ พวกผมจะล้อมวงจับมือเเละพูดพร้อมกันว่า "สุขสันต์วันเกิด" เเละพอผมขึ้น ป.6 ผมเชื่อว่าหลายๆ คนจะต้องรู้จัก โครงการที่ชื่อว่า โครงการเเดร์ คนที่สอนก็คือตำรวจ เเละสิ่งที่ดีคือ ตำรวจที่สอนพวกผมเป็นคนมีเซ้นต์ เเละหลายๆ ครั้งเค้าจะไม่สอนเเต่เค้าจะเล่าเรื่องผีให้ฟัง วันนึง เค้าเห็นผมนั่งฟังเค้าเล่า อยู่ๆ เค้าก็ทักผมว่า "เกิดวันอะไร" ผมตอบว่า "วันพฤหัส" เค้าก็เงียบเเละบอกต่อว่า "เคยเห็นผีรึเปล่า?? "

ผมก็ตอบกลับว่า "เห็นเเต่เงาในบางครั้ง เเต่ยังไม่เคยเห็นเป็นๆ เเต่ไม่เเน่ใจว่าใช่ผีรึเปล่า" เค้าก็ฟังเเละบอกว่า "หนูมีเซ้นต์" ผมอึ้งเเละเงียบ เเต่เพื่อนๆ ผมกลับอุทานอย่างดีใจ "เรามีเพื่อนเห็นผี ดีๆๆ " เพื่อนผมบอกพร้อมกับเข้ามากอดคอ ตำรวจเค้ายังบอกต่ออีกว่า "ห้องหนูมีเพื่อนตายมาเเล้วใช่มั้ย?? " พวกผมตอบว่าใช่ เเละตำรวจก็เดาลักษณะเเละหน้าตาของเอ ซึ่งถูกทุกอย่าง ตำรวจยังหันมาทางผมเเละบอกว่า "หนูเป็นคนมีมีเซ้นต์เเละจิตเเข็งที่สุดในห้อง เพื่อนที่ตายไปจะมานั่งข้างหนู เเละจะมองหนูอยู่ตลอดเพราะหนูเป็นคนเดียวที่รับรู้ถึงเขาได้" ผมเเทบช็อค ผมนั่งนิ่งมากๆ เพื่อนผมที่กอดคอเขย่าตัวผม บางคนตบหัวผมให้ได้สติ (อันนี้เจ็บเเต่ไม่โกรธ) เค้ายังถามต่ออีกว่า "เกิดวันที่เท่าไหร่? " ผมก็ตอบว่า "13" ใช่ครับผมเกิดวันที่ 13 เป็นเลขที่หลายๆ คนเชื่อว่า เป็นเลขอาถรรย์ เเต่ผมก็ชอบมันนะ ไม่ได้รู้สึกเกลียดอะไร "นั่นไง เลขอาถรรย์" ตำรวจบอกผม "เป็นเลขประจำตัวผี เพราะงี้ถึงได้เห็นผี" "เเต่ผมไม่อยากเห็นอะครู ต้องทำยังไง" ผมเป็นคนที่กลัวผีมากๆๆๆๆ เเค่เงาดำๆ ผมก็กลัวจะเป็นจะตายอยู่เเล้ว ผมจึงไม่อยากเห็น "ถ้าโตขึ้นเเล้วเห็นบ่อยๆ ให้ทำบุญเยอะๆ เเละเเผ่เมตตา" ตำรวจบอกผม เเต่เพื่อนหลายๆ คนก็มักจะถามผมบ่อยๆ ว่าเห็นผีบ้างรึเปล่า?? เเต่ผมก็ปฏิเสธไป เพราะผมยังไม่ค่อยได้เห็น เเต่ก็รู้สึกในบางครั้งว่า มีคนมาจ้องมองผม ปัจจุบัน ผมก็เริ่มเห็นเยอะขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ที่บ้านผมก็มีผี จะเรียกว่าผีก็ไม่ได้ เรียกว่าผีบ้านผีเรือนก็ไม่เชิง เอาเป็นว่าเรียก หญิงสาว ชายหนุ่ม เเละเด็กน้อยดีกว่า เพราะที่บ้านผม มีสิ่งที่ลี้ลับประมาณ 3 ตน ไว้จะมาเล่าใหม่ในครั้งหน้า

สำหรับวันนี้ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกันนะครับ ขอบคุณครับบ

เรื่องจากพันทิป บอกลา (ประสบการณ์เห็นผี) #เล่าเรื่องผี
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 5579580