กระท่อมอาถรรพ์


     จุดเด่นเรื่องสั้นลี้ลับจากสมาชิกสมาชิกพันทิปหมายเลข 1001408 มักจะมาจากเรื่องเล่าของผู้สูงวัยมากด้วยประสบการณ์ และเป็นเรื่องเล่าจากอดีต พร้อมทั้งเรื่องราวของเขามาจากเมืองเหนือหลายเรื่องมีกลิ่นอายของวัฒนธรรมภาษาและความเชื่อ  ขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย

เป็นเรื่องของคุณตาสมัยยังหนุ่มๆ ท่านเล่าฟังเมื่อนานมาแล้ว
ย้อนหลังไปเมื่อหกสิบปีก่อน หลังจากแต่งงานใหม่ๆ
หน้าที่หลักๆของหัวหน้าครอบครัวคือทำนากับเลี้ยงควาย หมดหน้านาก็ไปค้าขาย
ท่านได้รับมอบหมายจากพ่อตาให้นำควายฝูงใหญ่ไปดูแล ฝูงนี้มีหลายสิบตัว
เวลาต้อนควายออกไปเลี้ยงแต่ละที มักรวมกันไปกับควายฝูงของเพื่อนบ้าน เพื่อเป็นการง่ายในการดูแล
ควายฝูงใหญ่ กินอาหารมาก หญ้าในนานอกหมู่บ้านจึงไม่พอ ต้องออกไปไกลออกไปแถวชายป่า จึงจะพอมีหญ้าไว้เลี้ยงอยู่บ้าง
ทางไปก็เป็นทางเท้าแคบๆ ต้องเดินเรียงหนึ่ง เป็นรกเป็นพงไปตลอดทาง
แกว่าออกต้อนฝูงควายตั้งแต่ก่อนไก่โห่ ไปถึงเอาเกือบเที่ยงพอดี
พอถึงที่หมายก็ปล่อยควายหากินตามสบาย ส่วนเพื่อนฝูงที่มาด้วยก็เอาข้าวของขึ้นไว้บนกระท่อมที่ปลูกทิ้งไว้ชายป่า
ตัวกระท่อมยกพื้นสูง มีสี่เสา กั้นฝาด้วยไม่ไผ่สับหยาบๆ มุงหลังคาด้วยใบไม้ตองตึงเหมือนเรือนในสมัยนั้น
หลังจากปล่อยควายทั้งฝูงหากินทั้งวัน ตะวันเย็นย่ำก็ต้อนเข้าคอกที่มีไม้กั้นเป็นแนวอย่างลวกๆ สุมไฟทิ้งไว้กันริ้นยุง
เสร็จสรรพก็กลับมาหุงหาอาหารเย็น กินกันอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็ได้เวลาพักผ่อนของใครของมัน
บ้างสูบบุหรี่ บ้างเคี้ยวใบเมี่ยงกินจับๆ คุยกันพอหอมปากหอมคอ พอฟ้ามืดก็ได้เวลาเข้านอน
สี่คนนอนเรียงกันในกระท่อม ไม่นานก็หลับสนิท ตกดึกน้ำค้างลง ตาสะดุ้งตื่นเพราะอากาศเย็น
ทันใดนั้น ก็ได้ยืนเสียงเหมือนอะไรบางอย่าง ตกลงใส่หลังคา

ตุ้บ!  ซ่า...........

ตุ้บ  ซ่า........

เหมือนอะไรตกกระแทกกับเสียงหว่านทรายใส่หลังคา ตาตบขา ชักผ้าห่มคนอื่นให้ตื่นและกระซิบอย่างแผ่วเบา

"เฮ้ย ตื่นเว้ยตื่น มีอะไรก็ไม่รู้เว้ย"

"อะไร มีอะไร"

คนหนึ่งงัวเงียถามอย่างงงๆ

"ไม่รู้ ลองฟังดูสิ บนหลังคานั่นน่ะ"

สักพักเสียงดังตุ้บ ก็ดังมาอีก ทุกคนกระชับปืน เตรียมยิงเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์หรืออะไรก็ตาม
เหมือนกับรู้ตัว สิ่งนั้นวิ่งบนหลังคากระท่อมแล้วกระโดดลงไปทันที

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ ผึง! ตุ้บ

เสียงกระโดดตกลงดิน
ทุกคนมั่นใจว่าคงเป็นลิงหรือตัวอะไรสักอย่างแน่นอน ตอนนี้ตกลงกลางลานแล้ว ปืนพาดหน้าต่างไปทิศนั้นพร้อมกัน

ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย

"เฮ้ย มันหายไปไหนแล้ววะ เร็วจริงๆ"

คนหนึ่งพูดขึ้นอย่างตกใจ แต่แป๊บเดียว มีเสียงหัวเราะดังขึ้นบนหลังคา

หึ หึ หึ....

ตาว่าเสียงมันทุ้มต่ำเยือกเย็น ทุกคนรวมตัวกันหันกระบอกปืนขึ้นหลังคา

เปรี้ยง!

ปืนสี่กระบอกยิงพร้อมกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว สิ้นเสียงปืน เสียงหัวเราะปริศนานั้นหายไป
แต่ทว่ากระท่อมทั้งหลังเหมือนมีใครมาจับโยกอย่างรุนแรง
ไม้ขัดกันออดแอดเหมือนจะพัง เสียงหัวเราะหึๆ ดังไปรอบๆกระท่อม
มีคนหนึ่งได้ยินเสียงหัวเราะข้างหู ถึงกับกระโดดข้ามเพื่อนไปอีกด้านเพราะความตกใจ
สี่คนกลัวจนตัวสั่น คุณตานึกขึ้นได้ถึงคาถาแก้าถรรพ์ป่า จึงจับปืนยาวขึ้นพนมมือ ปากว่าคาถาขมุบขมิบ
จบคาถา ก็เป่าใส่ปืนแล้วยิงขึ้นฟ้าทันที

เปรี้ยง

เหมือนได้ผล ทุกอย่างสงบลงเป็นปกติ ไม่มีใครพูดหรือถามอะไร
ทุกคนพยายามข่มตาหลับจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้า
พอกลับเข้าหมู่บ้าน ก็เล่าเรื่องนี้ให้พ่อเฒ่าผู้ชำนาญทางป่าฟัง

"ไปเจอของดีเข้าแล้ว สงสัยเป็นผีป่าผีดง ผีตายเก่าเน่านานตงค้างในป่า
เป็นผีเร่ร่อนคอยเอาชีวิตคน ดีนะ ที่พวกเอ็งยังพอมีสติ ถ้าตกใจกลัวจนวิ่งเตลิดเข้าป่าแล้วล่ะก็
พวกเอ็งอาจกลายเป็นอย่างมันไปแล้ว"

พ่อเฒ่าพูดสบายๆ แต่คุณตากับเพื่อนขนลุกไปตามๆกัน

เรื่องจากพันทิป กระท่อมอาถรรพ์
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 1001408

ไม่มีความคิดเห็น