เรื่อง-เล่า-หลอน ตอน หอในเฮี้ยน

สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกคน  ในกระทู้นี้ผมจะมาขอแชร์ประสบการณ์จากปากเพื่อนของผมคนหนึ่งที่เรียนอยู่สาขาเดียวกัน เรื่องราวนี้มันเกิดขึ้นในหอพักในมหาวิทยาลัยที่ผมเรียน ส่วนตัวผมไม่ค่อยกลัวผีสักเท่าไหร่ แต่เพื่อนผมมันก็คะยั้นคะยอจะให้ผมกลัว 5555+ แต่เอาเข้าจริงๆ อผมได้ฟังเรื่องนี้ก็รู้สึกขนลุกพอสมควรครับ เอาเป็นว่าเราเริ่มกันเลยดีกว่าครับ

----------

หอพักในมหาวิทยาลัยถือเป็นหอที่สร้างขึ้นเพื่อให้นิสิตนักศึกษาที่จากบ้านเกิดเมืองนอนมาเรียนในเมืองกรุง แน่นอนว่ามหาวิทยาลัยหลายแห่ง(ที่ไม่ใช่เอกชนบางส่วน) มักจะถูกก่อตั้งมาไม่ต่ำกว่า 30-40 ปี บางมหาลัยก็อาจจะอยู่มานานกกว่านั้นได้ อย่างเช่นมหาลัยที่ผมกำลังศึกษาอยู่ที่มีตำนานเล่าขานกันมาหลายเรื่อง และเรื่องนี้มันก็เป็นส่วนหนึ่งในหลายสิบเรื่องที่เล่ากันมาปากต่อปาก จากรุ่นพี่สู่รุ่นน้องและจากรุ่นน้องสู่รุ่นน้องอีกที

เรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงมหาลัยปี 1 เพื่อนผมคนนี้ผมขอให้นามสมมุติว่า หญิง ก็แล้วกันครับ หญิงพักอาศัยอยู่ในหอในในช่วงปี 1 ก่อนที่เธอจะย้ายออกมาอยู่หอนอก เนื่องจากปัญหาน้ำที่ไม่ไหลและมีกลิ่นเหม็น

เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนใกล้วันเข้าหอ หญิงไปดูสภาพห้องก่อนที่จะทำการย้ายเข้าไป พอไปถึงก็ได้เจอกับอาจารย์ท่านหนึ่ง อาจารย์แกกำลังจะย้ายข้าวของออกจากหอ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร เธอสำรวจไปรอบๆ ห้อง ในห้องประกอบไปด้วยเตียงสองชั้นสำหรับคนที่หารกับรูมเมท ปรกติแล้วมหาลัยมักจะจับคู่ให้กับนิสิตที่เข้ามาอยู่ในหอในด้วยกัน

พอมาถึงวันย้ายเข้าหอ หญิงรู้สึกดีอกดีใจที่รุ่นพี่ในคณะได้เลือกห้องได้ตามใจที่เธอต้องการ เธอกับรูมเมทก็ย้ายของเข้าไปอยู่ หอพักหญิงมีด้วยกันทั้งหมด 5 ชั้น หญิงพักอาศัยอยู่ในชั้นที่ 4 รูมเมทของเธอมีทั้งหมด 2 คน แต่ละคนเป็นคนของคณะครุศาสตร์สาขาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ฟิสิกส์ ส่วนหญิงนั้นอยู่สาขาภาษาอังกฤษ หอในที่นี่ดีตรงที่ว่ามีห้องน้ำในตัว บางมหาลัยยังคงใช้เป็นห้องน้ำรวม หญิงและรูมเมทต่างพอใจกับห้องพักอย่างมาก แม้มันจะดูแคบไปเสียหน่อยสำหรับคนสามคน แต่ก็ยังดีกว่าการต้องไปอยู่หอนอกที่มีค่าใช้จ่ายและการเดินทางที่ยุ่งยาก

หญิงใช้ชีวิตไปตามปรกติในรั้วของมหาลัย จนกระทั่งวันหนึ่งหลังจากการทำกิจกรรมรับน้องเสร็จ หญิงรู้สึกเหนื่อยมากจากการโดนรับน้องและในวันนั้นรุ่นพี่ก็ปล่อยช้ากว่าปรกติ ปรกติแล้วรุ่นพี่จะปล่อยประมาณไม่เกิน 4 โมงครึ่ง แต่ทว่าวันนี้รุ่นพี่ปล่อยประมาณ 6 โมงเย็น เนื่องจากมีรุ่นน้องบางคนมาสายและโดดรับน้อง แน่นอนว่าช่วงหลังการรับน้องเริ่มแผ่วเบาลงจากการแสสังคม ฟ้าในช่วงนั้นก็โพล้เพล้กว่าจะเดินไปที่หอก็เกือบจะ 1 ทุ่มแล้ว หญิงรีบกินข้าว อาบน้ำ แต่เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอมีกิจกรรมหอในอีก เธอจึงพยายามลากสังขารไปรับน้องหอในต่อ

เวลาได้ล่วงเลยไปจนถึงประมาณ 4 ทุ่ม ชาวหอในจึงเลิกการรับน้องและแยกย้ายกันไปพักผ่อน หญิงด้วยความเหนื่อยล้ามาทั้งวันก็ลากสังขารกลับขึ้นหออีกครั้ง ตอนแรกหญิงกะจะไม่อาบน้ำและนอนเลย แต่ด้วยความเกรงใจรูมเมทเธอจึงอาบน้ำอีกรอบและก็เข้านอน เพื่อนรูมเมทของเธอก็เช่นกัน

คืนนั้นหญิงนอนไม่หลับ เธอรู้สึกกึ่งหลับกึ่งตื่น เธอมักจะเป็นแบบนี้ประจำตอนที่นอนต่างสถานที่ และแล้วเธอก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาประมาณตอนตี 2 เธอได้ยินเสียงเหมือนคนวิ่งอยู่ที่ชั้นบนของหอ เสียงมันดังวนไปวนมาอยู่เกือบ 2 นาที ตอนนั้นหญิงเองก็คิดว่าเพื่อนร่วมหอคงจะยังไม่หลับไม่นอนกัน อย่างว่าเพราะมันเป็นช่วงปรับตัว ไม่แปลกใจที่ทำไมเธอก็รู้สึกเช่นนั้น หญิงพยายามจะหลับต่อ แต่ทว่าเรื่องมันไม่ได้มีแค่นั้น เธอมักจจะได้ยินเสียงคนวิ่งไปมาแทบจะทุกคืน พักหลังๆ มานี้หญิงเริ่มถามรูมเมท ซึ่งพวกเธอก็บอกว่าพวกเธอก็ได้ยินเสียงไม่ต่างกันและดูเหมือนความข้องใจของพวกเขากำลังจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

อยู่มาวันหนึ่งหญิงได้มีโอกาสพูดคุยกับรุ่นพี่ในสาขาเรื่องนี้ รุ่นพี่ก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนตอนสร้างหอใหม่ๆ ราวๆ 30 กว่าปีก่อน หอพักเกิดเหตุเพลิงไหม้ที่ชั้น 5 มีนักศึกษาเสียชีวิตอยู่ราวๆ 10-15 คน ล้วนแต่อยู่บนชั้น 5 ทั้งสิ้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมหอชั้น 5 ถึงมีคนเข้าไปอยู่น้อยและจะอยู่ได้อย่างมากไม่ถึง 3 วัน เดี๋ยวมีคนเคาะประตูบ้าง มีคนเปิดปิดประตูบ้าง มีคนเรียกบ้าง มีเสียงวิ่งบ้าง ท้ายที่สุดชั้น 5 ก็แทบจะไม่มีคนอยู่ พอหญิงและรูมเมทได้ยินแบบนั้นถึงกับขนลุกซู่ในทันที รุ่นพี่ยังทิ้งท้ายไว้ว่า หัดไหว้ศาลหน้าหอบ้างก็ดีนะ

หลายวันผ่านไปก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นอีกครั้ง วันนั้นหญิงและเพื่อนรูมเมทได้แอบซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้ามาในหอ พวกเธอนั่งกินกันจนรู้สึกกรึ่มๆ ก่อนที่หญิงจะเป็นคนอาสาเอาแก้วไปล้างและทำความสะอาด หญิงได้นำขวดเบียร์สีเขียวออกมาตั้งไว้นอกห้องเพื่อจะได้ไม่มีกลิ่นและเธอคิดที่จะกำจัดมันไปพร้อมกับขยะถุงดำที่ถุงใกล้จะเต็มในอีกไม่ช้า ในขณะที่หญิงกำลังล้างแก้วอยู่ที่ระเบียง สายตาของเธอก็ดันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่หางตา ปรากฏว่าเธอเห็นผู้หญิงชุดขาวยืนอยู่ตรงศาลหน้าหอ ตอนแรกเธอคิดว่าตาฝาดจึงพยายามขยี้ตา แต่ไปๆ มาๆ หญิงในชุดขาวคนนั้นก็ยังคงยืนอยู่ ที่น่าขนลุกคือตอนนี้มันเวลา 5 ทุ่มแล้ว หอปิดตั้งแต่ 3 ทุ่ม(ถ้าไม่รวมตอนรับน้องที่จะอนุโลมให้ปิดประมาณ 4 ทุ่มได้) ดังนั้นแทบจะไม่มีใครมายืนอยู่นอกหอเลยแม้แต่คนเดียว แต่ที่หลอนกว่านั้นก็คือผู้หญิงในชุดขาวคนนั้น ก็คืออาจารย์ที่หญิงเจอวันเข้าหอวันแรก

ทันทีที่หญิงเข้าห้อง "พวก! กูว่ากูเจอแล้ว..." เพียงหญิงพูดแค่นั้นบวกกับสีหน้าที่ซีด พวกเขาก็รู้ว่าเจอกับอะไรเข้า หลังจากนั้นพวกหล่อนก็ติดสปีดรีบปัดกวาดเช็ดถูอย่างรวดเร็ว หญิงจัดแจงลงกลอนประตูทุกบานก่อนจะรีบเข้านอนในทันที

หลังจากนั้นหญิงก็ย้ายออกไปอยู่หอนอกแล้วก็ไม่คิดจะกลับเข้ามาในหอในอีกเลย

----------

นี่เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ผมอยากจะนำมาแชร์ให้เพื่อนๆ ฟังครับ จะเชื่อหรือไม่โปรดใช้วิจาณญาณในการอ่านด้วยนะครับ สำหรับผมก็ขอตัวลาไปก่อน เจอกันใหม่ในเรื่องถัดไป ราตรีสวัสด์ครับ

เรื่องจากพันทิป เรื่อง-เล่า-หลอน ตอน หอในเฮี้ยน
เรื่องโดย สมาชิกพันทิป Tumbleweed
ขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย