สาเหตุที่แมวชอบจ้องผนังห้อง…

ตั้งแต่ผมได้มันมาจากแฟนเก่า ไอ้อ้วนมันก็เอาแต่ไปนั่งอยู่ตรงมุมห้อง แล้วจ้องที่ผนังห้องผมทั้งวัน ใช่ครับ ทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่ยอมลุกไปไหนเลย

ทุกเช้าตอนผมตื่น ผมก็จะเห็นไอ้อ้วนมันนั่งอยู่ตรงนั้น ที่เดิม ข้าง ๆ จานข้าวที่มันไม่เคยแม้แต่จะหันไปดม ผมเทอาหารเก่าทิ้งแล้วใส่ให้ใหม่ แต่ก็เหมือนเดิมครับ มันไม่ยอมกินเลยซักคำ

มันดูจดจ่อมากครับ นาน ๆ ทีผมจะเห็นมันขยับหางบ้าง เกานู่นเกานี่บ้าง แต่มันก็ไม่เคยละสายตาจากผนังห้องเลย แรกๆผมก็ลองหาอะไรไปล่อมันดู แต่มันก็ไม่สนใจ

ที่แปลกสุด ๆ ก็คือตอนผมจะเข้าไปลูบมัน ไอ้อ้วนมันก็แยกเขี้ยวแล้วเอาเล็บข่วนผม ข่วนแบบ แรงมาก ๆ ครับ แผลลึกด้วย เหมือนโมโหที่ผมเข้าไปยุ่งกับมันอ่ะครับ

แล้วตอนที่มันข่วนผมเนี่ย มันก็ไม่ยอมหันหน้าออกจากผนังห้องเลยนะครับ

แปลกมั้ยล่ะครับ ผมว่าใครเคยเป็นแบบนี้จะเข้าใจดี

ช่วงสองสามวันแรกผมก็ถามคนไปเรื่อยอ่ะครับ ว่าแมวมีพฤติกรรมแบบนี้มันหมายถึงอะไรได้บ้าง แล้วจะมีวิธีแก้ยังไงบ้าง พวกเพื่อนที่ทำงานผมก็บอกว่าอาจจะต้องให้เวลาไอ้อ้วนมันสักหน่อย เผื่อมันอาจยังไม่ชินกับที่อยู่ใหม่

ลองค้นในเน็ตดูก็ไม่ค่อยมีใครตอบใด้จริง ๆ เท่าไหร่ มีแต่พวกทฤษฎีประหลาด ๆ ประมาณว่าแมวมีสัมผัสพิเศษที่เหนือมนุษย์ ทำให้มันรู้สึกถึงสิ่งที่อยู่อีกโลกนึงได้ ที่พีคจริง ๆ ก็คือมีบอกด้วยว่าโลกทั้งสองใบจะเชื่อมกันด้วยกำแพง ก็คล้าย ๆ ประตูมิตินั่นแหละครับ แล้วแมวมันก็จะคอยรอดูว่าอะไรจะออกมาจากประตูนั้นบ้าง

เอาที่สบายใจครับ ผมบอกกับตัวเอง

มันก็แค่ผนังห้องเปล่า ๆ สีขาว ไม่มีลวดลายอะไรเลย

ผมตัดสินใจรอไปก่อน ถ้ามันหิวมันคงกินข้าวกินน้ำเองตามสัญชาตญาณ

แต่ก็ไม่…

มันชื่อไอ้อ้วนเพราะมันเคยอ้วนมาก่อนครับ แต่พอมาอยู่กับผมมันก็เริ่มผอมลงเรื่อย ๆ ไอ้เราก็งานล้นมือจนไม่มีเวลาพามันไปหาหมอ รู้ตัวอีกทีคือผ่านไปอาทิตย์กว่า ๆ ผมกลับมาถึงบ้านดึก วันนั้นมันผอมจนเห็นซี่โครงดันออกมา สภาพคือดูไม่ได้เลย แล้วก็มีอะไรไม่รู้สีขาว ๆ ฟูมอยู่ที่ปาก พอจะเข้าไปใกล้มันก็แยกเขี้ยวขู่ฟ่อ ๆ ทำให้ผมไม่กล้าเข้าใกล้ กลัวมันจะข่วนเอาอีก

ผมเลยตัดสินใจว่าวันต่อไปจะโทรเรียกคนมาช่วย

แล้วคืนนั้นเองครับ ผมตื่นมากลางดึกเพราะปวดหัวมาก ๆ ปวดจนคลื่นไส้ เหมือนหัวจะระเบิด ปวดจนอยากเอาหัวโขกกำแพงอ่ะครับ ทรมานสุด ๆ รู้สึกหนาวด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เปิดแอร์ มันเย็นยะเยือกเหมือนหิมะตก ตัวผมสั่นจนคุมไม่ได้เลยครับ

“โรคพิษสุนัขบ้า” หมอบอกกับผมแบบนั้น

ไอ้แมวบ้านั่น

ผมโทษแฟนเก่าผมคนเดียวครับ ผมไม่เคยบอกเลยว่าอยากได้แมวมาเลี้ยง ไม่เคยเลยซักครั้ง

ด้วยความหงุดหงิด ผมออกมานอนนอกห้อง ทิ้งไอ้อ้วนไว้ในห้องคนเดียว ช่างมันละ เชิญจ้องไปเลย ไม่อยากกินข้าวกินปลาก็ไม่ต้องกิน

อย่างน้อยยาที่หมอให้ก็พอให้ผมกลับไปทำงานได้

หลังจากนั้นสองสามวัน ไอ้อ้วนก็ได้จากโลกนี้ไป ผมเปิดประตูเข้าไปเจอมันนอนตายอยู่ที่เดิม ตรงนั้นแหละครับ ตรงที่ที่มันเคยอยู่ตลอดหลายสัปดาห์มานี้

ผมแอบสะใจนิด ๆ

แต่ใครมันจะไปรู้ว่า ฝันร้ายจริง ๆ ของผม มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

เมื่อวานตอนเช้า ผมตื่นมาเห็นภาพพวกนั้น ภาพที่ทำให้ผมเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง

ผมรู้ครับว่าผมไม่สบาย รู้ว่าหมอเคยพูดถึงพวกอาการหวาดระแวง หูแว่ว เห็นภาพหลอนอะไรทำนองนั้น แล้วก็รู้ด้วยว่าผมไม่เคยไปหาหมอตามนัดเลย

แต่ผมแน่ใจว่าสิ่งที่ผมเห็นมันมีอยู่จริง ๆ สาบานด้วยชีวิตเลย ผมไม่ได้บ้า

ผมน่าจะรู้ให้เร็วกว่านี้

ผมน่าจะหาทางกำจัดไอ้แมวบ้านั่นออกไปจากชีวิตตอนที่ยังมีโอกาส

หลับตาไม่ได้ช่วยอะไร มีแต่จะยิ่งแย่ลง

มันคือที่เดียวครับ ที่เราสามารถมองได้อย่างปลอดภัยจริง ๆ

จำกันได้มั้ยครับ ที่ผมเคยบอกว่าแมวสามารถสัมผัสถึงสิ่งลี้ลับบริเวณผนังห้องได้ ประตูมิติที่เชื่อมโลกสองใบเข้าด้วยกัน

จริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่เลย

ไอ้อ้วนไม่ได้ทำแบบนั้นเพราะมันเห็นสิ่งที่ออกมาจากผนังห้อง แต่ที่มันเอาแต่จ้องก็เพราะว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ มันแค่ไม่ต้องการจะเห็นภาพพวกนั้น ภาพที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้ ภาพที่คอยตอกย้ำว่า ไม่ว่าอะไรจะเคยใช้ชีวิตอยู่ในอีกมิติ ตอนนี้มันได้มาอยู่ร่วมกับเราแล้ว มันอยู่ทุกหนทุกแห่ง อยู่รอบ ๆ ตัว อยู่ในบ้านทุกหลัง ในอากาศที่เราหายใจร่วมกับมัน อยู่ทั้งขางนอก และข้างในเราทุกคน

และตอนนี้ สิ่งที่ผมทำได้มีเพียงอย่างเดียว

...คือต้องไม่ละสายตาจากผนังห้องเด็ดขาด

จบ…
---
ก็จบไปแล้วนะครับสำหรับเรื่องสั้นเรื่องที่สิบสี่ของผม จริง ๆ เรื่องนี้กับเรื่องที่แล้วเป็นแค่ไอเดียเฉย ๆ นะครับ เหมือนเรื่องนี้ก็มาจากแนวคิดที่ว่า “แมวไม่ได้จ้องผนังห้องเพราะเห็นบางสิ่งบนนั้น แต่ที่มันทำก็เพราะมันไม่ต้องการจะเห็นสิ่งที่อยู่ในห้องมากกว่า” ส่วนรายละเอียดที่เหลือผมจะให้เป็นจินตนาการของผู้อ่านเองครับ

แรงบันดาลใจจริง ๆ ก็มาจากของ H. P. Lovecraft นั่นแหละครับ ถ้าเคยอ่านเรื่องสั้นหลาย ๆ เรื่องของผมอาจจะพอเข้าใจไอเดีย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถูกจริตผู้อ่านพันทิปมากน้อยเพียงใด แต่ก็ขอขอบคุณจริง ๆ ครับที่อ่านจนจบ สวัสดีครับ

เรื่องจากพันทิป  สาเหตุที่แมวชอบจ้องผนังห้อง…
เรื่องโดย สมาชิกพันทิปหมายเลข 5347947
ขอขอบคุณเรื่องราวสยองและขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วย